14/6/2020, ΟΦΗ - ΑΕΚ: 2η αγωνιστική των πλέι οφ, το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι του ΟΦΗ, μετά την έναρξη της πανδημίας και την απαγόρευση θεατών. Πάω στο γήπεδο και έχω πάθει σοκ! Παγωμάρα, μέσα στο καλοκαίρι. Ούτε σε προπόνηση τέτοιο αίσθημα. Εννοείται όχι σαν φιλικό, θυμόμαστε όλοι φιλικά του ΟΦΗ με χιλιάδες κόσμου. Ούτε στα χειρότερα της Γ' Εθνικής αυτό το αίσθημα, εδώ με Ποσειδώνα Ηρακλείου στο Κύπελλο ΕΠΣΗ είχε 2.000 θεατές, τι να λέμε τώρα. Ξεκινάει το παιχνίδι με την ΑΕΚ και τα πρώτα λεπτά δεν το παρακολουθώ καν, ξεχνούσα εντελώς ότι είχε ματς και σέρφαρα στο facebook, αντί να βλέπω τι γίνεται στο χορτάρι. Και η ομάδα ασορτί με την ατμόσφαιρα, χάνει 0-2 στο ρελαντί.

17/9/2020, ΟΦΗ - Απόλλων Λεμεσού: 2ος προκριματικός γύρος του Europa League. Δύσκολη, φορτισμένη ημέρα. Ένα παιχνίδι που το περίμεναν 3 γενιές ΟΦΗτζήδων και που δεν μπορούσαν να είναι εκεί. Ήταν τόσο άδικο που συνέβη αυτό. Πρέπει να ξανάρθει ένα τέτοιο ματς. Το παιχνίδι οριακό, κλειστό και χωρίς τον ενθουσιασμό του γηπεδούχου. Ένα τετ α τετ ο ανέτοιμος ΟΦΗ, το έχασε. Ένα τετ α τετ ο πιο έμπειρος Απόλλων, το έβαλε. Και τέλος στο πολύ σύντομο ευρωπαϊκό ταξίδι.

4/9/2021, ΟΦΗ - Εργοτέλης: Φιλικός αγώνας προετοιμασίας. Ένα παιχνίδι το οποίο έγινε επίκεντρο συζήτησης, για τη μικρή προσέλευση των θεατών. Όμως για μένα, όλο αυτό ήταν πολύ διαφορετικό. Στεκόμουν για καμιά ώρα όρθιος, πριν ξεκινήσει το ματς και παρακολουθούσα τις εξέδρες και τον (όποιον) κόσμο ερχόταν σιγά σιγά. Και σκεφτόμουν όλη αυτή την ιεροτελεστία, για να πας στο γήπεδο, που τόσοι άνθρωποι την (ξ)έχασαν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Που ξεκινούσες από το σπίτι, είτε τελευταία στιγμή, είτε δυο ώρες πριν και πάντα θα έβρισκες τι να κάνεις. Κανά καφέ, καμιά ρακή, κανά σουβλάκι, κανά πηγαδάκι στην μπουτίκ για την ενδεκάδα. Και μετά τη (μικρή ή μεγάλη) ουρά έξω από τη Θύρα, τον έλεγχο και το αίσθημα να ανεβαίνεις τα σκαλιά και να αντικρίζεις ξαφνικά μπροστά σου το χορτάρι του Γεντί Κουλέ, τα κάγκελα και την εξέδρα. Να πηγαίνεις στη γνωστή σου θέση, για να έχεις την καλύτερη θέα. Τα επιτυχημένα γούρια. Παρατηρούσα πατεράδες και παιδιά, που ίσως και να ήταν και η πρώτη τους φορά. Την ομάδα που βγήκε για ζέσταμα. Θυμόμουν ότι μου άρεσε να είμαι στο γήπεδο μισή ώρα πριν, ώστε να δω τα κλασικά σουτάκια των παικτών στο τέλος της προθέρμανσης, τα οποία μας έδειχναν αν είχαν έρθει σήμερα ορεξάτοι ή όχι. Αν και καμιά φορά, στο παιχνίδι συνέβαινε το αντίθετο. Μετά που ξεκίνησε το φιλικό, το μόνο που ήθελα ήταν να μπει ΕΝΑ γκολ, ώστε να ακουστεί ξανά στο Γεντί Κουλέ το "ΓΚΟΛ", όπως παλιά που αυτή η κραυγή του Γεντί Κουλέ, ακουγόταν μέχρι τη Θέρισσο και το Κομμένο Μπεντένι. Όσοι και να ήταν εκεί, να μπορέσουν να σπάσουν τη 18μηνη σιωπή. Και μπήκε, άργησε αλλά μπήκε, έστω αυτό το ένα. Έσπασε τη σιωπή.

§

Από τη μέρα που έκλεισαν τα γήπεδα λόγω της πανδημίας, ακουγόταν συνεχώς σε δηλώσεις, πριν και μετά από αγώνες, από παίκτες, παράγοντες, προπονητές, οι φράσεις, "μας λείπει ο κόσμος", "δε νοείται αγώνας χωρίς θεατές", "το ποδόσφαιρο είναι για τους φιλάθλους" και άλλα παρόμοια.

Αν αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες σε μεγάλο ποσοστό, για τον ΟΦΗ, τον Όμιλο ΦΙΛΑΘΛΩΝ Ηρακλείου, αυτό ισχύει 4444%. Ο ΟΦΗ γεννήθηκε με τη μοίρα του να είναι αλληλένδετα συνδεδεμένη με τον κόσμο του. Υπάρχουν καταγραφές και φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1920 ακόμα, για παιχνίδια της ομάδας στα Χεντέκια με τους θεατές να κρέμονται από τα ενετικά τείχη, ακόμα και για επεισόδια (!) μεταξύ οπαδών, με τις ομάδες τους να έχουν μόλις ιδρυθεί!

Δεν είναι τυχαίο που ο ΟΦΗ είναι από τις πρώτες ομάδες στην Ελλάδα, αν όχι η πρώτη, που δημιούργησε σύνδεσμο οργανωμένων φιλάθλων. Βασικά, ουσιαστικά η ίδια η ομάδα ήταν ένας σύνδεσμος φιλάθλων, από γεννησιμιού της! Το λένε και τα αρχικά της.

Δεν υπάρχει κανένα παιχνίδι που έπαιξε ο ΟΦΗ στην Ιστορία του και οι φίλαθλοί του δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το παρακολουθήσουν. Είτε κανονικά στην εξέδρα, είτε ανεβασμένοι σε κάγκελα, δέντρα, καρότσες, μάντρες, ταράτσες, μπαλκόνια.

Δεν υπάρχει παιχνίδι του ΟΦΗ, τουλάχιστον εντός έδρας και μη τιμωρημένος, χωρίς να έχει την υποστήριξη του κόσμου του. Ως εκ τούτου, τα παιχνίδια από το καλοκαίρι του 2020 μέχρι και σήμερα, πρέπει να θεωρηθούν ΩΣ ΜΗ ΓΕΝΟΜΕΝΑ!

Ο ΟΦΗ έπαιξε τελευταία φορά με τη Λαμία στο Γεντί Κουλέ, την 1η Μαρτίου 2020 και την κέρδισε με 3-0. Από τότε, το επόμενο εντός έδρας παιχνίδι είναι σήμερα, 19/9/2021, με αντίπαλο την ΑΕΚ. Έστω κι αν λόγω των γνωστών συνθηκών, δε θα είναι εντελώς γεμάτο, όπως το Γεντί Κουλέ είναι το πιο όμορφο γήπεδο.

Τα ενδιάμεσα ματς, των αγώνων της πανδημίας με τις κλειστές εξέδρες, δε συνέβησαν ποτέ για τον ΟΦΗ. Είναι μια μαύρη τρύπα στο χρόνο.

Δεν έπαιξε ποτέ πλέι οφ, παρά την προσπάθειά του.

Δεν έπαιξε ποτέ Ευρώπη, μετά από 20 χρόνια.

Δεν πήγε ποτέ ισόπαλος με ΠΑΟΚ, ΠΑΟ κτλ

Δεν κέρδισε ποτέ τον ΠΑΣ και τη Λαμία.

Δεν έβαλε κανένα γκολ και δεν πανηγύρισε ποτέ.

Γκολ που μπήκε στα Καμίνια και δεν τρόμαξε τα περιστέρια στη Χανιώπορτα και δεν ξάφνιασε τους τουρίστες στην Αμμουδάρα, είναι σαν να μην μπήκε ποτέ!

Οι παίκτες που ήρθαν, έφυγαν και δεν έζησαν ποτέ αγώνα με κόσμο στο Γεντί Κουλέ, είναι σαν να μην έπαιξαν ποτέ, σαν να μη φόρεσαν ποτέ τη φανέλα του ΟΦΗ!

Όλα παραπάνω, δε συνέβησαν ποτέ, είναι ως μη γενόμενα. Αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα και τώρα την ξέρετε και εσείς.

Μόνο οι αμέτρητες ήττες ήταν αληθινές, ως απόδειξη της ανημποριάς του ΟΦΗ, όταν λείπει ο κόσμος του.

Ο ΟΦΗ δημιουργήθηκε από τον κόσμο του, πήρε το όνομα του κόσμου του και θα αγωνίζεται - για πάντα - για να τον βλέπει ο κόσμος του.

§

19/9/2021, ΟΦΗ - ΑΕΚ ....