Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας είναι γεμάτος λάθη, αν δε γινόντουσαν ποτέ λάθη στο ποδόσφαιρο, όλα τα ματς θα έληγαν 0-0.
Τα λάθη του πρώτου ημιχρόνου ο Ολυμπιακός δεν τα τιμώρησε, ούτε ο ΟΦΗ εκμεταλλεύθηκε αυτά της άλλης πλευράς και οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια χωρίς γκολ.
Δε συνέβη το ίδιο στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΟΣΦΠ σκόραρε νωρίς και μετά έμοιαζε ότι ο αγώνας κρίθηκε στον ... ξαφνικό θάνατο, καθώς ο ΟΦΗ δεν αντέδρασε.
Ο Ολυμπιακός κράτησε την κατοχή και φαινόταν ότι αν σκοράρει ξανά κάποιος, θα φοράει ερυθρόλευκα, ενώ ο ΟΦΗ λίγες φορές ξεθάρρευε και έβγαινε μπροστά, με ημιτελείς προσπάθειες.
H ήττα και τα λάθη δε με προβληματίζουν τόσο, όσο η έλλειψη αντίδρασης και τόλμης. Ήταν λες και η ομάδα αποδέχθηκε την ήττα και στωικά περίμενε τη λήξη του αγώνα.
Δεν προσπάθησε καν να βγει μπροστά, να πάρει μέτρα, να πιέσει, να κυνηγήσει τις πιθανότητές της για να ισοφαρίσει και να πάρει κάτι από το ματς, η εικόνα έμεινε η ίδια.
Ο Ολυμπιακός έκανε διαχείριση της νίκης και ο ΟΦΗ διαχείριση της ήττας. Και να πεις ότι ο Ολυμπιακός έδειξε άτρωτος στο πρώτο ημίχρονο, το αντίθετο, ο ΟΦΗ απείλησε με αξιώσεις 3-4 φορές.
Σύμφωνοι υπάρχει ποιοτική διαφορά και το πιθανότερο αν βγεις μπροστά να φας και άλλα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα σταματήσεις να προσπαθείς.
Το είχαμε γράψει και πριν το ματς, ότι καλές οι τακτικές, καλοί οι σχηματισμοί, αλλά τέτοια ματς θέλουν και ψυχή. Ο ΟΦΗ στο παρελθόν έχει χάσει αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό, στα οποία ήταν άριστος τακτικά (πχ, το περσινό 0-1). Όμως σε όλα που είχε κερδίσει στην Ιστορία, είχε και αγνό, πατροπαράδοτο τσαμπουκά.
Λείπει, ρε γαμώτο και ο κόσμος που σε τέτοια ματς έδινε σε κρίσιμα σημεία ώθηση στην ομάδα, το "ΟΦΗ, ΟΦΗ" γέμιζε τους παίκτες με ορμή. Αλλά αυτό τι σημαίνει, ότι δε θα ξανακάνουμε νίκη μέχρι να επιστρέψει ο κόσμος; Η κατάσταση είναι αυτή που είναι και έτσι πρέπει να ζήσουμε. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
Στη φωτογραφία του άρθρου, ενάμιση χρόνο πριν, αν τα είχε παρατήσει η ομάδα μετά το γκολ που δέχθηκε, σήμερα θα ήμασταν νεοφώτιστοι στην πρώτη κατηγορία, αν δηλαδή όλα πήγαιναν καλά.
Στα του ματς, πρόσεξα ότι ο Χασάν είχε σημαδέψει τον Λυμπεράκη λόγω ύψους και ζητούσε μπάλα στο δεύτερο δοκάρι, αν και τελικά στην κρίσιμη φάση βρέθηκε στην πλάτη του Σελίμοβιτς.
Η παρουσία του Λυμπεράκη στα στόπερ είχε αυτό το μειονέκτημα, αλλά είχε και ένα πλεονέκτημα που ο ΟΦΗ δεν εκμεταλλεύθηκε ποτέ και δεν καταλαβαίνω το γιατί.
Τόσο στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, όσο και χθες, όταν κυνηγούσε το γκολ ο ΟΦΗ θα μπορούσε με μία κίνηση, χωρίς να κάνει καν αλλαγή, να περάσει ο Λυμπεράκης ως αριστερός εξτρέμ (όπως είχε αγωνιστεί στα πλέι άουτ με επιτυχία στον Πανιώνιο) ή έστω να πάει αριστερό μπακ και να προωθηθεί ο Κοροβέσης (όπως παλιά στην καριέρα του) και να γυρίσει η ομάδα σε 4-3-3 και να γίνει πιο επιθετική. Ήταν μια λογική κίνηση που δεν έγινε.
Ο ΟΦΗ από πέρσι έχει συστηθεί ως μια ομάδα με επιθετική φιλοσοφία και αυτό δεν ταιριάζει με την εικόνα ο μοναδικός επιθετικός της να είναι τόσο απομονωμένος. Ο Γιάννου είναι καλό φορ, αλλά δεν είναι και ο Ομπεμαγιάνγκ να τρέχει 50 μέτρα ολομόναχος. Όταν του έρθει η μπάλα σωστά, απειλεί. Είναι αντίθετο με το χαρακτήρα που (θέλει να λέει ότι) έχει η ομάδα.
Τα παραπάνω αποτελούν κριτική προς τον Γιώργο Σίμο, για όσους δεν ξέρουν να διαβάζουν. Γιατί θέλουμε να βελτιωθεί η ομάδα και ο ίδιος. Όσοι ζητάτε κατάρες και αίμα, το Διαδίκτυο είναι γεμάτο με σχετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε. Εγώ έκανα τη μαλακία και έκοψα το Νetflix πριν κανά μήνα και θα κοιτάω τους τοίχους στην καραντίνα (κάνει και ομοιοκαταληξία).
H ψύχραιμη, αλλά αυστηρή, κριτική είναι εποικοδομητική, γιατί σε διαβάζει ο άλλος και σε παίρνει στα σοβαρά. Αν αρχίσεις τα μπινελίκια, όπως είναι φυσιολογικό, θα πατήσει το Χ πάνω δεξιά, από την πρώτη παράγραφο του κειμένου.
Αφού ο προπονητής του ΟΦΗ λέει ότι "δε στεκόμαστε στις απουσίες", ούτε εγώ θα δώσω αυτό το ελαφρυντικό. Πάντως, ανυπομονώ να δω την ομάδα έτοιμη και πλήρης, χωρίς δικαιολογίες και "αν". Με βασικούς Νέιρα, Ντε Γκουζμάν και την εξυπνάδα του Σαρδινέρο σε κάποιες φάσεις, που θα μπορούσε να δώσει στιγμές σε ματς όπως το χθεσινό.
Κακή εικόνα, επίσης, το χορτάρι του γηπέδου. Είναι κάτι που παρατηρείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο Γεντί Κουλέ και αργότερα η αλήθεια είναι ότι φτιάχνει, με τις επανασπορές που γίνονται. Φέτος ήρθαν και πιο νωρίς οι έντονες βροχοπτώσεις στην Κρήτη, που μεγάλωσαν το πρόβλημα.
Όμως είναι κάτι που προκαλεί αρνητικά σχόλια, ενώ φέτος χτυπάει ακόμα πιο άσχημα, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία λόγω των μαζεμένων τραυματισμών. Είναι κάτι που θα πρέπει να λυθεί πιο ριζικά στο μέλλον.
