Στη διάρκεια των play out δεν συνεχίζουμε τις pre και post game αναλύσεις μας, τα βλέπουμε έτσι λίγο πιο συγκεντρωτικά και έχουμε την ευκαιρία να βγάλουμε κάποια πιο γενικά συμπεράσματα, όσο βαδίζουμε προς το τέλος και στη λογική ενός απολογισμού και με το βλέμμα στη νέα σαιζόν. 

Το βασικό ζητούμενο είναι να καταλάβουμε, αν και τι έχει αλλάξει στην ομάδα επί Δέλλα. Αυτός θα είναι άλλωστε ο προπονητής την επόμενη σαιζόν, με βάση τα δικά του συμπεράσματα θα χτιστεί ο ΟΦΗ της νέας χρονιάς και προφανώς με βάση και τη φιλοσοφία που ήδη επιχειρεί να περάσει. Με την προφανή υποσημείωση ότι τα "υλικά" που διαθέτει δεν τα έχει επιλέξει ο ίδιος, άρα είναι πιθανόν να ρίχνει και νερό στο κρασί του, ως προς το τι ζητάει ποδοσφαιρικά και τακτικά από την ομάδα.



Ας το πιάσουμε αρχικά από εκεί που το έπιασε κι ο Δέλλας. Όταν πήρε την ομάδα ο ΟΦΗ είχε 4 νίκες 8 ισοπαλίες και 10 ήττες. Είχε την χειρότερη επίθεση και την 6η χειρότερη άμυνα. Το πρόβλημά του στην επίθεση ήταν ότι έφτιαχνε λίγες φάσεις (24,1 xG), τις οποίες δυσκολευόταν να τις αξιοποιήσει με καλά ποσοστά αποτελεσματικότητας. Παράλληλα, αμυντικά είχε σοβαρά προβλήματα, τόσο σε σετ άμυνα όσο κυρίως στο transition, επιτρέποντας στους αντιπάλους του να του δημιουργούν πολλές ευκαιρίες (τις περισσότερες από κάθε άλλη άμυνα μετά την Κηφισιά) με βάση τα xGA. 

Με λίγα λόγια, ο Δέλλας είχε δύο μέτωπα να διαχειριστεί. Και την επιθετική δημιουργία και τελικά εκτέλεση και την αμυντική ισορροπία και τελικά απόδοση. 

Ας δούμε πώς τα πάει για την ώρα.



Σε 8 παιχνίδια (με την σημείωση ότι μόνο το 1 ήταν με κάποιον "μεγάλο", το 2-2 δηλαδή με ΠΑΟ) μπορεί κανείς στον πίνακα να δει μια αξιόλογη διαφορά προς το καλύτερο. Ο ΟΦΗ καταρχάς αρχίζει να χάνει πιο δύσκολα. Δεν κερδίζει όσο θα ήθελε, αλλά μαθαίνει σταδιακά τουλάχιστον να μη χάνει, έχοντας 2 νίκες, 5 ισοπαλίες με ανατροπές και 1 ήττα. Η επίθεσή του είναι αρκετά ψηλά στην κατάταξη, ενώ η άμυνά του παρουσιάζει βελτίωση. 

Αν πάμε και σε μία πιο αναλυτική καταγραφή, θα δούμε ότι από τα κατακόκκινα στατιστικά σε xGoals και xGA, έχει κιτρινίσει έως και πρασινίσει. Στην επίθεση είναι η 5η ομάδα πια σε δημιουργία (και η 1η από τις ομάδες των play out), έχοντας καταφέρει να δημιουργεί αρκετά, αλλά και να σκοράρει ικανοποιητικά. Φυσικά, οι δύο 4άρες με Σέρρες και ΠΑΣ επηρεάζουν αυτό το στατιστικό και κολακεύουν λίγο την αποτελεσματικότητά του, όπου συνεχίζει να έχει πρόβλημα, αλλά σίγουρα υπάρχει μια βελτίωση. Από την άλλη, αμυντικά έχει μειώσει σημαντικά τις ευκαιρίες που επιτρέπει στους αντιπάλους του. Δε δέχεται πια τόσο εύκολα φάσεις, έχει βελτιώσει την ισορροπία του και αυτό αντανακλάται και στο παθητικό του. Ασφαλώς, όπως είδαμε και στις Σέρρες, συνεχίζει να αντιμετωπίζει δομικά προβλήματα κυρίως ως προς τις μεταβάσεις, όμως υπάρχει κι εδώ μια πρόοδος. 



Περιληπτικά, ο ΟΦΗ έχει βελτιωθεί δημιουργικά, όμως έχει ακόμα περιθώρια βελτίωσης. Έχει επίσης γίνει πιο αποτελεσματικός, αλλά συνεχίζει να απέχει πολύ από το να γίνει μια ομάδα "killer" που εκμεταλεύεται πλήρως τις αδυναμίες και τα κενά που της προκύπτουν. Παράλληλα, στο αμυντικό σκέλος η κατάσταση επί Δέλλα έχει συμμαζευτεί αισθητά. Βοήθησε φυσικά η δυναμικότητα και των αντιπάλων, αλλά άλλαξε και το παιχνίδι του ΟΦΗ, έγινε πιο σφιχτό, οι γραμμές είναι πιο κοντά και σε γενικές γραμμές έχει βελτιωθεί και η ομαδική συμπεριφορά και απόδοση σε αυτό το κομμάτι. Όμως οι μεταβάσεις μοιάζουν με άλυτο πρόβλημα, τουλάχιστον για το φετινό ρόστερ του ΟΦΗ και ένα από τα πιο σημαντικά "κρατούμενα" για την καλοκαιρινή προετοιμασία, αλλά και δομή της ομάδας. 

Επειδή τα play out είναι ειδική συνθήκη, οι συγκρίσεις με άλλες ομάδες δεν είναι δόκιμες και θα δώσουν λάθος συμπεράσματα. Μια σύγκριση του ΟΦΗ προ και μετά Δέλλα μπορεί να γίνει, περισσότερο για να μπούμε λίγο περισσότερο στη φιλοσοφία του νέου προπονητή και να αρχίσουμε να αντιλαμβανόμαστε τι ποδοσφαιριστές μπορεί να περισσεύουν, τι είδους χαρακτηριστικά ποδοσφαιριστών λείπουν και γενικά πώς θα προχωρήσει η ομάδα από εδώ και πέρα.

Όμως για να μπορέσουμε αμέριμνοι να σκεφτόμαστε όλα αυτά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να κερδίσει το Σάββατο ο ΟΦΗ τον Βόλο. Αφενός για να κλειδώσει κι επίσημα την παραμονή κι αφετέρου για να ξαναμάθει σιγά-σιγά να κερδίζει παιχνίδια. Ειδικά στο Ηράκλειο, αλλά και γενικότερα. Γιατί κι αυτό είναι στοιχείο που "πονάει", με μόλις 6 νίκες σε 30 ματς. Χωρίς νοοτροπία και συνήθειες νικητή, δε μπορείς να θέτεις υψηλούς στόχους...