Στο αγωνιστικό:
Δεν πιστεύω σε τελικούς, σε κομάντο, σε μαχαίρια στα δόντια, σε ματς κλειδιά.
Πιστεύω στον κόσμο μας, πιστεύω στη δύναμη του Γεντί Κουλέ, πιστεύω στο πάθος μας, που όταν το μεταδώσουμε στην ομάδα δε φοβόμαστε κανέναν!
Στο διοικητικό:
Έχω μάτια, έχω κρίση, βλέπω, αναγνωρίζω, καταλαβαίνω.
Στο σήμερα:
Πλέον ονειρεύομαι, νιώθω σιγουριά για όλα όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό και αισιοδοξία για το μέλλον.
Έχει έρθει κάτι νέο, έχει έρθει κάτι μοναδικό και δείχνει αληθινό.
Υπάρχουν πράξεις, υπάρχουν έργα, υπάρχει φως.
Στο αύριο:
Θέλουν να κάνουν κάτι μεγάλο, κάτι τίμιο, κάτι το οποίο δε θα μπορεί να χτυπήσει κανένας παράγοντας, κανένα συμφέρον, κανείς διαιτητής, κτλ.
Κάτι που θα κερδίσει το σεβασμό όλων, κάτι που θα μου φέρει πίσω τη χαμένη μου αίγλη ως ομάδα.
Κάτι που θα με κάνει να νιώθω ακόμη πιο ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, που θα με κάνει να ξεχάσω όλα αυτά που με πλήγωσαν τα προηγούμενα χρόνια.
Θέλω επιτέλους αυτό που μου αξίζει με τον ΟΦΗ, σαν φίλαθλο, σαν οπαδό, σαν Κρητικό!
Τι μου ζητάνε;
Να στηρίξω, να αγκαλιάσω, να εμπιστευτώ, να οραματιστώ μαζί τους και να περιμένω.
Να αλλάξω! Να βγάλω από μέσα μου κάθε τι αρνητικό, που με δηλητηρίαζε τα προηγούμενα χρόνια και να μη γίνομαι ένα με όλους τους άλλους!
Να τους πιστέψω;
Όλα δείχνουν ότι έχουν γίνει και γίνονται πράγματα που τα προηγούμενα χρόνια δεν τα είδαμε ποτέ.
Είδαμε να παίρνει η ομάδα χρήματα από πώληση παίκτη.
Είδαμε να πληρώνουμε ομάδα για να φέρουμε μεταγραφή.
Είδαμε το οικονομικό πρόβλημα να εξαλείφεται.
Βλέπουμε να υπάρχει μια στοιχειώδη οργάνωση που βελτιώνεται καθημερινά σε επαγγελματικά πρότυπα.
Βλέπουμε να έχει ξεκινήσει ένα δίκτυο συνεργασιών.
Βλέπουμε χορηγούς να μπαίνουν και πολλά ακόμη που έχουν αλλάξει εσωτερικά, στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας.
Δηλαδή τα αυτονόητα και κάτι παραπάνω που για αρχή είναι super!
Είναι λίγα για 3,4 μήνες που έχουν αναλάβει οι άνθρωποι αυτοί;
Εσύ τι λες αδερφέ ΟΜΙΛΙΤΗ; Τους πιστεύουμε;
Τους εμπιστευόμαστε και όπου μας βγάλει;
Στην κρίση σου είναι να αποφασίσεις αν θα στηρίξεις και αν θα υπερασπιστείς την προσπάθεια, όπως ποτέ άλλοτε.
Και μια μικρή παρένθεση:
Θέλω να διαφωνήσω δημόσια με την κουβέντα περί "απομυθοποίησης υποβιβασμού" κατανοώντας ότι ο Γιάννης Σαμαράς το εννοούσε ως φιλοσοφία.
Αλλά διαφωνώ, διότι επικοινωνιακά δεν αρμόζει να λέγεται για το μέγεθος του ΟΦΗ, και κυρίως γιατί χτυπάει πολλούς σε ευαίσθητες χορδές, ξυπνώντας κακές μνήμες του παρελθόντος.
Και δυστυχώς το ζήσαμε καλά στο πετσί μας την τελευταία δεκαετία και ΠΟΝΑΕΙ ακόμη και σαν σκέψη.
Και κυρίως, διότι πολλοί το έχουν εκλάβει σαν να είναι ήδη αποδεκτό και ότι δεν απασχολεί τη διοίκηση και τόσο αυτό το ενδεχόμενο (προσωπικά αμφιβάλλω).
Αλλά όπως έχει πει και ο Νίκος Παπαδόπουλος:
"Τα όνειρα δεν τελειώνουν, όπως και ο ΟΦΗ" και συμπληρώνω "αρκεί να είμαστε όλοι ενωμένοι σε όλες τις συνθήκες που θα συναντήσουμε στο μέλλον και να ξεπεράσουμε κάθε τυχόν εμπόδιο, ακόμη και αν αυτό είναι ένας υποβιβασμός" (φτου φτου, μακριά από εμάς).
Και αν θέλετε και τη γνώμη μου, εύκολα ή δύσκολα θα την κρατήσουμε την κατηγορία.
Εδώ που είμαστε, δε γίνεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό, εκτός από το να στηρίξουμε όλους και όλα, ακόμη και αν έγιναν λάθη (στα δικά μας μάτια), σωστά στο δικό τους πλάνο, που είναι ξεκάθαρα επένδυση και για το τελευταίο ευρώ.
Τα θετικά προς το παρόν είναι περισσότερα.
Όσο για τα αρνητικά αποτελέσματα των τελευταίων αγωνιστικών και γενικά τη μέχρι σήμερα πορεία...
Αν δεν τον στηρίζεις όταν χάνει, μην τον αγαπάς όταν κερδίζει!
ΥΓ: Δε θέλω να σκέφτομαι πως θα ήμασταν σήμερα, χωρίς τη νέα κατάσταση.
ΥΓ2: Είμαι σίγουρος ότι αν μου απαντούσε ο Σαμαράς στη διαφωνία μου περί "απομυθοποίησης υποβιβασμού", θα με αποστόμωνε για την κατάντια των τελευταίων χρόνων, λέγοντας μου ότι δε γίνεται να βάζεις θέμα υστεροφημίας και μεγέθους, όταν τα τελευταία 10 χρόνια έχεις 4 χρόνια στη Β εθνική και 1 χρόνο στη Γ', χωρίς να συνυπολογίσουμε το πόσες φορές σου κουρέλιασαν την Ιστορία και δυστυχώς μόνο αυτή σου είχε μείνει.
Συγνώμη, αλλά η σκέψη μου και το μυαλό μου είναι ακόμη εκεί πίσω... Αυτά ζουν στο μυαλό μου και αρνούμαι να δω την πραγματικότητα, πιστεύοντας ότι είναι απλά μια κακή παρένθεση, ώστε να μπορώ μεταδίδω στους γύρω μου και στα παιδιά μου τη φλόγα του ΟΦΗ.
ΥΓ3: Όσον αφορά τα σημερινά γεγονότα, σχετικά με επιτροπές δεοντολογίας, κτλ, αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ κακό για το τίποτα!
Τουλάχιστον θα μας βοηθήσει να θυμηθούμε που ήμασταν και που πάμε.
Δεν πιστεύω σε τελικούς, σε κομάντο, σε μαχαίρια στα δόντια, σε ματς κλειδιά.
Πιστεύω στον κόσμο μας, πιστεύω στη δύναμη του Γεντί Κουλέ, πιστεύω στο πάθος μας, που όταν το μεταδώσουμε στην ομάδα δε φοβόμαστε κανέναν!
Στο διοικητικό:
Έχω μάτια, έχω κρίση, βλέπω, αναγνωρίζω, καταλαβαίνω.
Στο σήμερα:
Πλέον ονειρεύομαι, νιώθω σιγουριά για όλα όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό και αισιοδοξία για το μέλλον.
Έχει έρθει κάτι νέο, έχει έρθει κάτι μοναδικό και δείχνει αληθινό.
Υπάρχουν πράξεις, υπάρχουν έργα, υπάρχει φως.
Στο αύριο:
Θέλουν να κάνουν κάτι μεγάλο, κάτι τίμιο, κάτι το οποίο δε θα μπορεί να χτυπήσει κανένας παράγοντας, κανένα συμφέρον, κανείς διαιτητής, κτλ.
Κάτι που θα κερδίσει το σεβασμό όλων, κάτι που θα μου φέρει πίσω τη χαμένη μου αίγλη ως ομάδα.
Κάτι που θα με κάνει να νιώθω ακόμη πιο ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, που θα με κάνει να ξεχάσω όλα αυτά που με πλήγωσαν τα προηγούμενα χρόνια.
Θέλω επιτέλους αυτό που μου αξίζει με τον ΟΦΗ, σαν φίλαθλο, σαν οπαδό, σαν Κρητικό!
Τι μου ζητάνε;
Να στηρίξω, να αγκαλιάσω, να εμπιστευτώ, να οραματιστώ μαζί τους και να περιμένω.
Να αλλάξω! Να βγάλω από μέσα μου κάθε τι αρνητικό, που με δηλητηρίαζε τα προηγούμενα χρόνια και να μη γίνομαι ένα με όλους τους άλλους!
Να τους πιστέψω;
Όλα δείχνουν ότι έχουν γίνει και γίνονται πράγματα που τα προηγούμενα χρόνια δεν τα είδαμε ποτέ.
Είδαμε να παίρνει η ομάδα χρήματα από πώληση παίκτη.
Είδαμε να πληρώνουμε ομάδα για να φέρουμε μεταγραφή.
Είδαμε το οικονομικό πρόβλημα να εξαλείφεται.
Βλέπουμε να υπάρχει μια στοιχειώδη οργάνωση που βελτιώνεται καθημερινά σε επαγγελματικά πρότυπα.
Βλέπουμε να έχει ξεκινήσει ένα δίκτυο συνεργασιών.
Βλέπουμε χορηγούς να μπαίνουν και πολλά ακόμη που έχουν αλλάξει εσωτερικά, στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας.
Δηλαδή τα αυτονόητα και κάτι παραπάνω που για αρχή είναι super!
Είναι λίγα για 3,4 μήνες που έχουν αναλάβει οι άνθρωποι αυτοί;
Εσύ τι λες αδερφέ ΟΜΙΛΙΤΗ; Τους πιστεύουμε;
Τους εμπιστευόμαστε και όπου μας βγάλει;
Στην κρίση σου είναι να αποφασίσεις αν θα στηρίξεις και αν θα υπερασπιστείς την προσπάθεια, όπως ποτέ άλλοτε.
Και μια μικρή παρένθεση:
Θέλω να διαφωνήσω δημόσια με την κουβέντα περί "απομυθοποίησης υποβιβασμού" κατανοώντας ότι ο Γιάννης Σαμαράς το εννοούσε ως φιλοσοφία.
Αλλά διαφωνώ, διότι επικοινωνιακά δεν αρμόζει να λέγεται για το μέγεθος του ΟΦΗ, και κυρίως γιατί χτυπάει πολλούς σε ευαίσθητες χορδές, ξυπνώντας κακές μνήμες του παρελθόντος.
Και δυστυχώς το ζήσαμε καλά στο πετσί μας την τελευταία δεκαετία και ΠΟΝΑΕΙ ακόμη και σαν σκέψη.
Και κυρίως, διότι πολλοί το έχουν εκλάβει σαν να είναι ήδη αποδεκτό και ότι δεν απασχολεί τη διοίκηση και τόσο αυτό το ενδεχόμενο (προσωπικά αμφιβάλλω).
Αλλά όπως έχει πει και ο Νίκος Παπαδόπουλος:
"Τα όνειρα δεν τελειώνουν, όπως και ο ΟΦΗ" και συμπληρώνω "αρκεί να είμαστε όλοι ενωμένοι σε όλες τις συνθήκες που θα συναντήσουμε στο μέλλον και να ξεπεράσουμε κάθε τυχόν εμπόδιο, ακόμη και αν αυτό είναι ένας υποβιβασμός" (φτου φτου, μακριά από εμάς).
Και αν θέλετε και τη γνώμη μου, εύκολα ή δύσκολα θα την κρατήσουμε την κατηγορία.
Εδώ που είμαστε, δε γίνεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό, εκτός από το να στηρίξουμε όλους και όλα, ακόμη και αν έγιναν λάθη (στα δικά μας μάτια), σωστά στο δικό τους πλάνο, που είναι ξεκάθαρα επένδυση και για το τελευταίο ευρώ.
Τα θετικά προς το παρόν είναι περισσότερα.
Όσο για τα αρνητικά αποτελέσματα των τελευταίων αγωνιστικών και γενικά τη μέχρι σήμερα πορεία...
Αν δεν τον στηρίζεις όταν χάνει, μην τον αγαπάς όταν κερδίζει!
ΥΓ: Δε θέλω να σκέφτομαι πως θα ήμασταν σήμερα, χωρίς τη νέα κατάσταση.
ΥΓ2: Είμαι σίγουρος ότι αν μου απαντούσε ο Σαμαράς στη διαφωνία μου περί "απομυθοποίησης υποβιβασμού", θα με αποστόμωνε για την κατάντια των τελευταίων χρόνων, λέγοντας μου ότι δε γίνεται να βάζεις θέμα υστεροφημίας και μεγέθους, όταν τα τελευταία 10 χρόνια έχεις 4 χρόνια στη Β εθνική και 1 χρόνο στη Γ', χωρίς να συνυπολογίσουμε το πόσες φορές σου κουρέλιασαν την Ιστορία και δυστυχώς μόνο αυτή σου είχε μείνει.
Συγνώμη, αλλά η σκέψη μου και το μυαλό μου είναι ακόμη εκεί πίσω... Αυτά ζουν στο μυαλό μου και αρνούμαι να δω την πραγματικότητα, πιστεύοντας ότι είναι απλά μια κακή παρένθεση, ώστε να μπορώ μεταδίδω στους γύρω μου και στα παιδιά μου τη φλόγα του ΟΦΗ.
ΥΓ3: Όσον αφορά τα σημερινά γεγονότα, σχετικά με επιτροπές δεοντολογίας, κτλ, αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ κακό για το τίποτα!
Τουλάχιστον θα μας βοηθήσει να θυμηθούμε που ήμασταν και που πάμε.
