Ναι! Είναι πλέον όπως εκείνες τις Κυριακές, που βρισκόσουν στο γήπεδο απροβλημάτιστος και με τη σιγουριά ότι θα δεις την ομάδα σου να προσπαθεί, να μάχεται και, τις περισσότερες φορές, να καταπίνει τον κάθε αντίπαλο.
Αν κάτι λείπει, είναι αυτό το... ανοίξτε τις πόρτες, ήρθαμε από τα Χανιά, ήρθαμε από τον Άγιο Νικόλαο, το Ρέθυμνο, τη Σητεία και κάθε γωνιά της Κρήτης.
Ποσό, μα πόσο πολύ το λαχταρούσαμε τόσα χρόνια, να ξαναζήσουμε κάτι παρόμοιο...
Πόσο πολύ λαχταρούσαμε, ως οικογενειάρχες πλέον, να βρεθούμε στη θέση των πατεράδων μας, όπως εκείνα τα χρόνια, φέρνοντας τα δικά μας παιδιά στο γήπεδο, να γνωρίσουν τον ΟΦΗ που γνωρίσαμε και εμείς, κάνοντας τα να νιώθουν περήφανα, αλλά κυρίως, δίνοντάς τους το κίνητρο να πάρουν τα σωστά πρότυπα του αθλητισμού, που πλέον πρεσβεύει ο ΟΦΗ και όχι αυτά που τα βομβαρδίζουν από παντού, στη σημερινή κοινωνία.
Ακόμη και στα δύσκολα χρόνια, όταν γαλουχήσαμε τα παιδιά μας με τον ΟΦΗ, για αυτά τα χρόνια τους μιλούσαμε, για αυτές τις στιγμές, για αυτά τα συναισθήματα που ζήσαμε, αλλά πλέον ήρθε η ώρα να τα ζήσουν ιδίοις όμμασι και αν χρειαστεί να τους παραχωρήσουμε ακόμη και τη θέση μας στο γήπεδο.
Τώρα όσον αφορά την πορεία της ομάδας, είναι κάπως νωρίς να λέμε μεγάλες κουβέντες, τα πράγματα όμως είναι ξεκάθαρα για το μέλλον, αλλά το κυριότερο ότι προχωράει με γοργά βήματα προς αυτό το μέλλον, και κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μπει, πλέον, εμπόδιο.
Αν έχουμε ένα χρέος απέναντι στην ομάδα, δεν είναι τίποτε άλλο από την παρουσία μας στο γήπεδο, που αυτό μεταφράζεται ως στήριξη - αναγνώριση, αλλά κυρίως ως ηθική πληρωμή για όλους όσοι απαρτίζουν αυτόν τον ΟΦΗ και δουλεύουν, για να έχει η ομάδα αυτήν την εικόνα.
Ένας μεγάλος λόγος, όμως, που πρέπει το γήπεδο μας να είναι γεμάτο σε κάθε παιχνίδι, δεν είναι μόνο τα προαναφερθέντα, αλλά ότι με γεμάτο το γήπεδο κάποια πράγματα ίσως τρέξουν ακόμη πιο γρήγορα, καθώς θα αλλάξουν οι όροι διαπραγμάτευσης, σε συνάρτηση με την πορεία και την εικόνα της ομάδας, σε τηλεοπτικά, χορηγίες και, αν δεν χωράμε πλέον, ίσως και το χρονοδιάγραμμα για το νέο μας σπίτι που, ενδεχομένως, υπάρχει.
Πάντως το αξιοσημείωτο είναι, ότι ενώ βρισκόμαστε στην 6η αγωνιστική, νιώθω και πολύ πιθανόν όλοι μας, γεμάτος, σίγουρος και περήφανος.
Το αν νιώθω αδικημένος από τον τηλεοπτικό χρόνο που δίνεται στην ομάδα, βάσει της εικόνας από τις τηλεοπτικές αθλητικές εκπομπές, πραγματικά δε με ενδιαφέρει, καθώς εγώ ξέρω τι βλέπω, ξέρω τι είναι η ομάδα μου και δε με νοιάζει αν δε δίνεται ο τηλεοπτικός χρόνος που μου αξίζει, εξάλλου όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα "βλέπει", άρα στρουθοκαμηλίζουν.
Άλλωστε, όλοι γνωρίζουμε πως λειτουργεί το σύστημα, καθώς όλα είναι χρήμα, συμφέροντα και τηλεθέαση.
Οπότε, μένω ικανοποιημένος, όσο θα κοιτάζω όλες τις ομάδες στα μάτια, όσο ανεβαίνει η δημοτικότητα της ομάδας, το επίπεδο, η προσέλευση κόσμου, η αναγνώριση από μεγάλο μέρος του φίλαθλου κοινού και όσο τα μηχανάκια της AGB θα καταγράφουν, συνεχώς, μεγαλύτερα νούμερα τηλεθέασης, που θα λειτουργούν υπέρ μας.
Ας γεμίζουμε εμείς το γήπεδό μας, ας κάνουμε το παιχνίδι μας, όπως το κάνουμε - να γουστάρουμε και το τι λένε οι "άλλοι" δε μας απασχολεί!
Μου αρκεί όταν ο υγιής σκεπτόμενος φίλαθλος, θα μου δώσει συγχαρητήρια για την ομάδα μου και όχι ένα τηλεοπτικό κανάλι, site, ραδιόφωνο ελεγχόμενων συμφερόντων, για τυπικούς και μόνο λόγους, οπότε ας τις χαίρονται αυτοί τις εκπομπές τους και εμείς τον ΟΦΗ μας!
Και όπως λέει και το σύνθημα "τώρα αρχίζει το δικό μας νταβαντούρι", τώρα παίρνουμε πίσω τις Κυριακές μας, τώρα αρχίζει να έρχεται η δική μας η ώρα, αλλά όχι για να τους μπούμε στο μάτι, όχι για να παίξουμε μαζί τους παιχνίδια εντυπώσεων, εξάλλου εμείς δεν επιζητούμε βαρύγδουπους τίτλους σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, επιζητούμε το... στα ίσια και παλικαρίσια εντός γηπέδου!
Επιζητούμε αυτό που ήδη βλέπουμε: την ομάδα μας να παίζει ποδόσφαιρο, την ομάδα μας να μας κάνει υπερήφανους, χωρίς να μας απασχολεί η ήττα αν έρθει, διότι ξέρουμε και να χάνουμε.
ΥΓ: Βάλτε μαντολάτο και σπαστά φραπεδάκια στα κυλικεία, να τρελαθούμε τελείως! OFI back to the past!
