ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΕ ΥΨΗΛΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Γεια σας και πάλι φίλοι του ΟΦΗ! Εσείς μου ζητήσατε να γράφω ενδιαφέροντα θέματα, αυτό είναι που μου δίνει ικανοποίηση και εμένα, γιατί πιστεύω ότι η γνώση έχει αξία όταν μεταδίδεται.

Η σημερινή μου παρέμβαση, έχει να κάνει με προπόνηση. Είναι μια πιο επιστημονική προσέγγιση, αλλά όπως καταλαβαίνουμε το ποδόσφαιρο πλέον δεν παίζεται "μόνο με τα πόδια". Στο μέλλον θα παίζεται πιο πολύ με εξάσκηση σε νοητικό και ψυχοσωματικό επίπεδο. Ήδη υπάρχουν τεχνικές αυτού του είδους, όπως είναι το LΙFE KINETIK και το MENTAL FOOTBALL.

Λοιπόν, στο σημερινό ποδόσφαιρο που οι χώροι που μας αφήνει ο αντίπαλος είναι πολύ μικροί, θα πρέπει να είμαστε άριστα προπονημένοι, να αντιδρούμε γρήγορα και στοχευμένα. Για να γίνει αυτό απαιτείται οι κινήσεις μας να είναι σε μεγάλη ένταση. Τι συμβαίνει όμως σε αυτή την ένταση; Δε μας φτάνει το οξυγόνο για να μετατρέψει τη χημική ενέργεια του οργανισμού σε μηχανική. Η μόνη λύση βρίσκεται στο γεγονός ότι ο κάθε ποδοσφαιριστής θα πρέπει μέσα σε 8-10 δευτερόλεπτα που έχει στην διάθεση του (να ξοδέψει το ΑΤP που είναι συγκεντρωμένο στους μυς του), δηλαδή να κάνει ενέργεια σε υψηλό ρυθμό και ταχύτητα να αλλάξει την μπάλα με τον συμπαίκτη του.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ο συμπαίκτης που θα πάρει την πάσα να μην βρίσκεται μακριά (να είναι σε απόσταση 5-10 μέτρα) και να είναι ήδη σε κίνηση. Αυτός με την σειρά του θα κάνει την ίδια κίνηση με προώθηση της μπάλας ταχύτατα και θα την αλλάξει μέσα σε 8 δευτερόλεπτα με άλλο συμπαίκτη του. Όλα αυτά χρειάζονται καλή προετοιμασία και προπόνηση στον χώρο.

ΤΕΣΤ CONCONI ΚΑΙ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Το Αναερόβιο Κατώφλι (AΚ) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά και που μερικές φορές προκαλεί μια μικρή σύγχυση.

Τι είναι το AΚ και πώς μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να τρέξετε, να κολυμπήσετε ή να ποδηλατήσετε πιο γρήγορα;

Το AΚ είναι ένας εξαιρετικά αξιόπιστος και ισχυρός παράγοντας πρόβλεψης της απόδοσης στην αερόβια άσκηση. Οι μύες μπορούν να “κάψουν” γλυκόζη με δύο τρόπους, αερόβια (“με οξυγόνο”) και αναερόβια (“χωρίς οξυγόνο”). Και τα δύο συστήματα δημιουργούν μια προσωρινή αποθήκη ενέργειας, η οποία με τη σειρά της παράγει μηχανικό έργο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες σημαντικές διαφορές.

Κατ’ αρχήν στα αγωνίσματα ταχύτητας (σπριντ), τα οποία απαιτούν μεγάλη ισχύ σε σύντομο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιείται το αναερόβιο σύστημα. Η ενέργεια είναι άμεσα διαθέσιμη, αλλά τα αποθέματα της εξαντλούνται με ταχείς ρυθμούς, αφού υπάρχει συσσώρευση του γαλακτικού οξέος, με αποτέλεσμα η άσκηση να τερματίζεται σύντομα. Μετά από μια σύντομη ανάπαυση, ο οργανισμός επαναφορτίζεται και είναι έτοιμος για το επόμενο σπριντ. Απόσταση η οποία απαιτεί μια σταθερή ισχύ για μεγάλο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιεί το αερόβιο σύστημα. Αυτός ο μηχανισμός παραγωγής ενέργειας δεν μπορεί να δημιουργήσει την ταχύτητα που δημιουργεί ο αναερόβιος μηχανισμός, αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και διάρκεια. Ανάλογα με την απόσταση και την προσπάθεια, το σώμα μας μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφορετικές αναλογίες των δύο αυτών συστημάτων.

Έστω ότι κάποιος τρέχει σε ένα άνετο ρυθμό που χρησιμοποιούνται και τα δύο συστήματα, αλλά η αναερόβια/αερόβια αναλογία είναι αρκετά χαμηλή (περισσότερη χρησιμοποίηση του αερόβιου μηχανισμού από ότι του αναερόβιου). Σε αυτή τη περίπτωση το παραγόμενο γαλακτικό οξύ μπορεί να απομακρυνθεί εύκολα, με αποτέλεσμα η άσκηση να μπορεί να συνεχίζεται με σχετική ευκολία. Καθώς ο ρυθμός αυξάνεται, τελικά φτάνει σε ένα σημείο όπου η παραγωγή γαλακτικού οξέος, από το αναερόβιο σύστημα, είναι μεγαλύτερη από την απομάκρυνση του. Το ΑΚ, επίσης γνωστό ως το γαλακτικό κατώφλι, είναι το σημείο όπου το γαλακτικό οξύ αρχίζει να συσσωρεύεται στην κυκλοφορία του αίματος, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχιστεί η άσκηση σε εκείνο το ρυθμό.

Το AΚ ποικίλλει από άτομο σε άτομο καθώς και από άθλημα σε άθλημα.

Ενώ η Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου (VO2 max ) ουσιαστικά είναι θέμα ταλέντου, το ΑΚ είναι θέμα προπόνησης και μπορεί να βελτιωθεί αρκετά. Εφαρμόζοντας τα σωστά προγράμματα προπόνησης είναι το κλειδί για τη βελτίωση του ΑΚ.

Γνωρίζοντας ένας αθλητής αντοχής με ακρίβεια ποιο είναι το Αναερόβιο Κατώφλι του, μπορεί να προγραμματίσει και τον ρυθμό που θα τρέξει σε κάποιο αγώνα. Ένας σχετικά απλός τρόπος για να μετρήσετε με ακρίβεια το αναερόβιο κατώφλι σας, είναι το Conconi Test, το οποίο σχεδιάστηκε την δεκαετία του 80 από τον Ιταλό φυσιολόγο Francesco Conconi. Το Τεστ αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί σε γήπεδο με στίβο 400 μέτρων ή σε δρόμο στο γυμναστήριο.

πηγή

Λάμπρος Αθανασόπουλος