Ασφαλώς ισχύει πως τα προγράμματα τα διαμορφώνουν οι καλές ομάδες και πως με όλους θα παίξουμε, όμως ρεαλιστικά δεν θα μπορούσαμε να έχουμε χειρότερη κλήρωση προγράμματος. Πάμε να δούμε κάποιες πρώτες σκέψεις μου:

* Ξεκινάμε με δύο σερί εκτός έδρας.

* Στα πρώτα 8 παιχνίδια, τα 5 είναι εκτός έδρας.

* Τα 3 μοναδικά εντός είναι με τις τρεις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος, ΠΑΟΚ – ΑΕΚ – Ολυμπιακό.

* Ξεκινάμε παίζοντας κόντρα σε ομάδες που έχουν δείξει εξαιρετικά στοιχεία στα φιλικά (Πανιώνιος, Παναιτωλικός) και όχι κόντρα σε ΑΕΛ ή ΠΑΣ Γιάννινα ή Απόλλωνα ή Παναθηναϊκό για παράδειγμα (που έχουν προβληματίσει). Δυστυχώς τις παραπάνω ομάδες θα τις αντιμετωπίσουμε όταν θα έχουν βρει πατήματα…

* Συνολικά 7 εντός έδρας παιχνίδια στον Α’ γύρο. Τα έξι είναι με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, Άρη, Ατρόμητο…

* Στις 5 τελευταίες αγωνιστικές αντιμετωπίζουμε ομάδες που αν χρειαζόμαστε κάτι δεν θα μας δώσουν ούτε τον ιδρώτα τους.

Αυτά για την κλήρωση. Και ξαναλέω πως όλα αλλάζουν αν κάνουμε ένα καλό διπλό πχ στη Νέα Σμύρνη ή το Αγρίνιο. Όμως, όπως έγραψα παραπάνω, ούτε καν στις ομάδες μας έκανε το χατήρι – μπορούσαμε να έχουμε πολύ πιο βολικούς αντιπάλους για «διπλό»…

Το μεγάλο ερώτημα κατά την ταπεινή μου άποψη έχει να κάνει με την συνέπεια της διοίκησης στο οικονομικό. Διότι αν η ομάδα ξεκινήσει «στραβά» με αυτό το κωλοπρόγραμμα, μείνουμε πίσω βαθμολογικά και υπάρχει και γκρίνια/απληρωσιά, νομίζω στα «εύκολα» η κατάσταση θα είναι… μη αναστρέψιμη. Με μια διοίκηση που θα έχει συνέπεια στις πληρωμές δεν φοβάμαι. Οι ενδείξεις όμως (μετά και τις χθεσινές «αιχμές» των παικτών) μόνο θετικές δεν είναι…