Τρόμαξα μάγκες. Είδα τους παίκτες του Ο.Φ.Η. να τρέμουν τα πόδια τους… Συνειδητοποίησα πως αν δεν κάνουμε ΕΜΕΙΣ κάτι, δεν υπάρχει επιστροφή, θα υποβιβαστούμε.
Ξέρω πως πολλοί γελούν, διότι δυστυχώς έχουμε ξεχάσει την ιστορία μας. Ο κόσμος του Ο.Φ.Η. ήταν πάντα το ΜΕΓΑΛΟ όπλο αυτής της ομάδας. Δεν ήμασταν ποτέ πολλοί. Δεν ήμασταν ποτέ καλοί. Έχουμε ψυχάρα όμως. Αποδεδειγμένα και σε όλα τα επίπεδα.
Όσα έχει αντέξει τα 20 τελευταία χρόνια ο Ομιλίτης, οι φλούφληδες των Αθηνών και της Σαλονίκης θέλουν 10 ζωές να τα νιώσουν.
Θυμήσου το 2001! Μετά από σχεδόν μια 20ετία που ο Ο.Φ.Η. ήταν σταθερά στις 5-6 κορυφαίες ομάδες της χώρας, με δεκάδες επιτυχίες, τρόπαια, τελικούς, ευρωπαϊκούς θριάμβους, παικταράδες και μπαλάρα… βρισκόμαστε για πρώτη φορά στα πρόθυρα υποβιβασμού. Γκρίνια, μιζέρια, νεύρα, αλληλοκατηγορίες, ομιλόμετρα, αποχή από το γήπεδο, πεσίματα σε παίκτες… Και ξαφνικά συνειδητοποιούμε τι πάει να γίνει. Θυμηθείτε. Ηρακλής εντός, η «4» φωτιά και μετά Βύρωνας. Στο τέλος Ρόδος. ΕΜΕΙΣ πήραμε εκείνο το μπαράζ στη Ρόδο, όσοι ήμασταν εκεί ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ.
Θυμήσου το 2006! ΕΠΟΣ! Θυμήσου όλο τον δεύτερο γύρο, όταν το Παγκρήτιο είχε γίνει «κολαστήριο», με αποκορύφωμα το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό. Κόντρα σε αδιανόητες διαιτησίες, κόντρα σε όλο το σύστημα (Ολυμπιακός – Ιωνικός 0-0, για να θέλουμε 2 γκολ διαφορά και μετά απονομή τίτλου σε κλίμα «κηδείας»), με 30.000 Ομιλίτες (σαν «τσαμπιά» ο κόσμος σε πολλές θύρες, με τους διαδρόμους και τα σκαλοπάτια να έχουν εξαφανιστεί) να βάζουν δύο γκολ με την ψυχή και την φωνή τους.
Θυμήσου μετά από το 2009 πώς κρατήσαμε όρθια την ομάδα! Θυμήσου, θυμήσου τι περάσαμε μέχρι να έρθει η λύτρωση.
Θυμήσου το 2010! Κόντρα σε όλους και σε όλα, κόντρα σε ολόκληρο σύστημα, δημάρχους μονακό, περούκες και λοιπούς αλήτες… Ενωθήκαμε, τα βάλαμε με όλους, φτάσαμε ως τις Σέρρες και ΝΙΚΗΣΑΜΕ. Ναι, νικήσαμε.
Θυμήσου ένα χρόνο μετά πώς ανεβήκαμε. Προσπάθησαν να μας στερήσουν όσα κερδίσαμε στο γήπεδο για πολλοστή φορά, ενωθήκαμε, βγήκαμε στους δρόμους, τους ΑΝΑΓΚΑΣΑΜΕ να βρουν μια λύση (μπαράζ) που θεωρούσαν πως θα μας ηρεμούσε και ταυτόχρονα πως δε μας άφηνε κανένα περιθώριο ανόδου. Κατεβήκαμε με ομάδα από τις παραλίες με 13 – 14 παίκτες κόντρα στον Κομπότη που είχε ενημερωθεί νωρίς και προετοίμαζε ομάδα 25 παικτών με ειδικές προετοιμασίες και μπάτζετ Σούπερ Λίγκα. Θυμήσου στη Νέα Σμύρνη, πώς πήραμε εκείνο το παιχνίδι… Οι παίκτες το πήραν λέτε; Ρωτήστε τους παίκτες, λοιπόν, ΣΗΜΕΡΑ, πού βρήκαν αυτή την ψυχή να αντέξουν με τη μια κράμπα να διαδέχεται την άλλη, το απίστευτο σφυροκόπημα παικτών και διαιτητών του Κομπότη!
Θυμήσου πριν 2 χρόνια στη Γ’ Εθνική τέτοια εποχή. Γκρίνια, μιζέρια, ομιλόμετρα, πεσίματα. Συσπειρωθήκαμε, τους γαμ, τους νικήσαμε, συγνώμη, επιστρέψαμε από το -15 και ανεβήκαμε. Ούτε 1% δεν μας έδιναν Δεκέμβριο μήνα. Τι άλλαξε; Συνειδητοποιήσαμε πού είχαμε φτάσει, ενωθήκαμε, μεταδώσαμε το μήνυμα στην ομάδα και ξαφνικά άλλαξε όλη η ψυχολογία.
Θέλεις να σου θυμήσω πέρυσι τι έγινε; Πώς επιστρέψαμε από τη διάλυση του Ιανουαρίου και το -8 και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα;
Είμαστε ομάδα ΝΙΚΗΤΩΝ, ομάδα με ΨΥΧΗ, σε όλα, μα σε ΟΛΑ τα κρίσιμα ραντεβού μας. Μπαράζ για ανόδους (από Πανελευσινιακούς μέχρι Φωστήρες και Λεβαδειακούς), μπαράζ για παραμονές (από Πας Γιάνννενα έως Κομποτιακούς), από τελικούς (Κύπελλο, Βαλκανικό), από ευρωπαϊκές νύχτες (Σλάβια, Ατλέτικο, Φερεντσβάρος κλπ), από μεγάλα ντέρμπι (5άρα ΟΑΚΑ με ΠΑΟ, 4άδα εποχές Τζίγγερ Παγκρήτιο, Κουτσουπιάς, 4-5 Καραϊσκάκης – ακόμα και φέτος δείτε τη μοναδική μας νίκη).
Εσύ που με διαβάζεις, κάτσε και σκέψου. Θυμήσου τι είναι ο Ο.Φ.Η…
Πάμε να ενωθούμε ξανά. ΕΜΕΙΣ θα στείλουμε το μήνυμα της αντεπίθεσης στους παίκτες. Σε ΑΥΤΟΥΣ τους παίκτες που έχουμε. Ας σταματήσουμε να τους βρίζουμε, να τους κατηγορούμε και να τους απαξιώνουμε – το κάναμε και ΔΕΝ οδήγησε πουθενά.
Όσοι νιώθετε και έχετε ψυχή, ελάτε να συσπειρωθούμε και να κάνουμε τους παίκτες μας να μπαίνουν στο γήπεδο με το μάτι να… γυαλίζει. Και όχι με τα πόδια να τρέμουν.
Θυμηθείτε, νιώστε και όλοι μαζί πάμε να τους ξαναγαμ, να τους ξανανικήσουμε, συγνώμη.
