Και λέω «του ΠΑΣ», διότι επί της ουσίας εκείνοι έχουν… κόντρα μαζί μας. Εμείς ασχολούμαστε κυρίως με τους πλούσιους του ΠΟΚ στα εντός έδρας παιχνίδια μας και να είμαι ειλικρινής θεωρώ άκρως υποτιμητικό για τον Ο.Φ.Η. να συντηρεί μια αντιπαράθεση με τη συμπαθέστατη κατά τ’ άλλα ομάδα των Ιωαννίνων.
Κρήτες και Ηπειρώτες ιστορικά είχαμε ισχυρότατους δεσμούς και μας ενώνουν πολλά. Όσοι γνωρίζουν ιστορία, θα έχουν διαβάσει για την καθοριστική συμβολή των Κρητών στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21/2/1913) ή για τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Επομένως δεν τίθεται θέμα αντιπάθειας με βάση την καταγωγή, τουλάχιστον όχι πριν το μπαράζ της Ρόδου.
Αγωνιστικά; Ο.Φ.Η. και ΠΑΣ ουδέποτε ήταν αντίπαλοι, καθώς μιλάμε ξεκάθαρα για δύο ομάδες με εντελώς διαφορετική δυναμική και επιτυχίες κατά το παρελθόν, που δε μπορούν να συγκριθούν σε κανένα επίπεδο. Χαρακτηριστικό είναι πως πριν το μπαράζ της Ρόδου ο Ο.Φ.Η. επί 20 χρόνια πρωταγωνιστούσε ευρισκόμενος πάντα στις 5-6 καλύτερες ομάδες της χώρες, με δεκάδες ευρωπαϊκά παιχνίδια, τεράστιες προκρίσεις, κατακτήσεις τροπαίων, παραγωγή πολλών διεθνών παικτών και άλλα. Στο ίδιο διάστημα ο ΠΑΣ «βολόδερνε» μεταξύ Β’ και Γ’ Εθνικής παίζοντας ντέρμπι παραμονής στην Β’ με την Αναγέννηση Κολινδρού και έχοντας πάνω από 10 χρόνια να δει Α’ Εθνική.
Επειδή, λοιπόν, έζησα τα γεγονότα από… μέσα (ταξίδευα μαζί με τους Γιαννιώτες στο «Ροδάνθη» από Αθήνα – Ρόδο στο 2ο μπαράζ και ήμουν μπροστά σε όλα τα επεισόδια), θα πω την άποψή μου για το τι πήγε στραβά.
* Το παιχνίδι το φανάτισε υπερβολικά ένας ανόητος, αμόρφωτος, απαίδευτος και με εμφανέστατη ψυχική νόσο «προπονητής». Με τραγικά ανιστόρητες δηλώσεις και αμέτρητες προκλήσεις.
* Τεράστια ευθύνη εμείς σαν οπαδοί του Ο.Φ.Η. διότι στο παιχνίδι του πρωταθλήματος στην Κρήτη, κλέψαμε πανό και «τρέξαμε» οπαδούς του ΠΑΣ. Μέσα ήμουν και εκεί, κόντεψαν να με δείρουν οι δικοί μας όταν προσπάθησα να τους πω να επιστρέψουν το πανό και να σταματήσουν τις ασχήμιες.
* Την σκυτάλη πήραν οι οπαδοί του ΠΑΣ με τριτοκοσμικές καταστάσεις στο δεύτερο μπαράζ στα Γιάννενα και 90 λεπτά μπινελίκι για την Κρήτη.
* Οι οπαδοί του ΠΑΣ τόσα χρόνια σε χαμηλότερες κατηγορίες ήταν ΠΑΣάδες στα χωριά. Νόμιζαν πως οι οπαδοί του Ο.Φ.Η. ήταν σαν εκείνους του Εορδαϊκού και της Δόξας Κρανούλας. Πίστευαν, λοιπόν, πως μπορούν να λένε και να γράφουν ότι θέλουν, να υβρίζουν και να προκαλούν. Όταν συνειδητοποίησαν την σκληρή πραγματικότητα ήταν αργά…
* Δεν υπήρχε απολύτως κανένα σχέδιο αποτροπής των επεισοδίων από την Αστυνομική Διεύθυνση Ρόδου. Μπήκαν στην Ρόδο οι οπαδοί του Ο.Φ.Η. και αμέσως άρχισαν να ψάχνουν τους Γιαννιώτες. Τους βρήκαν πανεύκολα, τους επιτέθηκαν χωρίς καμία παρουσία αστυνομίας και ευτυχώς υπήρξαν ορισμένοι από εμάς που συνειδητοποιήσαμε πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα και προστατέψαμε κόσμο του ΠΑΣ. Από καθαρή τύχη δεν είχαμε θύματα.
Τα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν πολλές καφρίλες εκατέρωθεν, τις οποίες δεν χρειάζεται να αναφέρω. Αυτό που θα ήθελα προσωπικά είναι να μπει ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ πλευρά (θεωρώ δεδομένο πως εκείνοι θα το συνεχίσουν και τους δικαιολογώ – ο Ο.Φ.Η. είναι ένα μεγάλο μέγεθος συλλόγου) ένα τέλος σε όλο αυτό. Αντίπαλοί μας ήταν, είναι και θα είναι η ομάδα των Αθηνών και εκείνη του Πειραιά, καθώς και οι Κρήτες υποστηρικτές τους. Εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε, να μην χαθεί άλλο αίμα, να περιοριστεί το φαινόμενο του γενιτσαρισμού.
Και θα σας πω και το τελευταίο. Οι οπαδοί του ΠΑΣ είναι ακριβώς όπως εμείς. Μάγκες που γύρισαν την πλάτη σε αγορασμένους τίτλους, μεταγραφές αεροδρομίων, μόδες εποχής και φράγκα, για να στηρίξουν την ομάδα του τόπου τους! Όταν το καταλάβουμε, θα συνειδητοποιήσουμε πόσο ανούσιο είναι να μιλάμε για οτιδήποτε άλλο.
