ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ & ΓΙΝΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ OFICRETE

Oficrete

Από τον Σίσιτς, τον Γαλανόπουλο και τον Μπούρμπο μέχρι τον Πλατέλλα και τον Κριστιάνο

Αν είσαι Γιουβεντίνος ΟΦΗτζής (όπως εγώ), τον Απρίλη πιθανότατα έβριζες Πλατέλλα και Κριστιάνο.

Εγώ πάλι έχω ένα “ελάττωμα” - το γράφει και στο "βιογραφικό" μου: Δε βρίζω αντιπάλους παίκτες.

Και δεν είναι κάτι που μου συνέβη τώρα στα 30φεύγα που μεγάλωσα και δήθεν ωρίμασα, όχι - το είχα αυτό το “ελάττωμα” από μικρός.

Πρόσφατα γράψαμε για τον αγώνα της Εθνικής το 1995 στο Γεντί Κουλέ, όπου αποθεωνόντουσαν οι παίκτες που ανήκαν σε άλλες ομάδες, οι οποίοι έσταζαν μέλι για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο του ΟΦΗ. Αυτοί οι παίκτες που όταν ερχόντουσαν με τη φανέλα της ομάδας τους έφτυναν το … γάλα της μάνας τους, αλλά και οι ίδιοι ήταν προκλητικοί προς τον κόσμο. Μου φαινόταν κάπως παρανοϊκό όλο αυτό. Ερχόταν π.χ. ο Γεωργάτος με την Εθνική και του έκαναν οι Κρητικοί φίλαθλοι standing ovation και με τον Ολυμπιακό πετούσε, στα τυφλά, αναπτήρες στη Θύρα 8.

Αλλά και όταν περνούσαν τα χρόνια παρατηρούσα και άλλα παρόμοια - παρανοϊκά - φαινόμενα. Π.χ, έβλεπα το Μίρνες Σίσιτς να σκοράρει με τη φανέλα του Λεβαδειακού στο Παγκρήτιο και να κάνει το γνωστό του … σόου (με φωνές και χειρονομίες) προς τον κόσμο του ΟΦΗ και, όπως είναι φυσιολογικό, να ξεσηκώνει την εξέδρα.

 

Λίγα χρόνια αργότερα, μάθαμε βέβαια ότι έτσι συνηθίζει να πανηγυρίζει ο Σλοβένος και πλέον το έκανε στους αντιπάλους του ΟΦΗ - ήταν πλέον ο δικός μας παικταράς που τα’χωνε στους άλλους και ξεσήκωνε άλλες κερκίδες.

 

Όταν ήρθε ο Άρης Γαλανόπουλος στον ΟΦΗ τα έδωσε όλα, βοήθησε πολύ και έγινε από τα αγαπημένα παιδιά της κερκίδας. Τότε θυμάμαι σκεφτόμουν ότι ο Άρης ήρθε από τον Πανσερραϊκό και έπαιξε εναντίον του ΟΦΗ τη ζόρικη χρονιά με τη σφαγή του Ομίλου στα πλέι οφ. Και, λόγω θέσης, ο Γαλανόπουλος αγωνιζόταν στη γραμμή του πλαγίου άουτ του Γεντί Κουλέ και σίγουρα θα δεινοπάθησε (μην μπαίνουμε τώρα σε περιγραφές).

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και στο Χρήστο Μπούρμπο αν είχε φύγει από τον ΟΦΗ με καλύτερες συνθήκες. Κάποτε η ματωμένη φωτογραφία του με τη φανέλα του ΟΦΗ γινόταν σύμβολο ομιλίτικου πάθους.

101694

Αλλά το μοτίβο είναι ίδιο. Ο δικός μας “παικταράς” είναι ο “αληταράς” των άλλων. Η δική μας “ψυχάρα” και “αρχηγάρα” είναι το “προκλητικό κωλόπαιδο” των άλλων. Και τα ακριβώς αντίθετα.

Και φθάνουμε στο 2018 με νέα, φρέσκα παραδείγματα. Αν ρωτούσες την Άνοιξη έναν ΟΦΗτζή τη γνώμη του για το Βαγγέλη Πλατέλλα θα σου έλεγε τα χειρότερα για τον χαρακτήρα του, χωρίς φυσικά να τον ξέρει προσωπικά, αλλά ήταν νωποί οι τσαμπουκάδες και οι κοκορομαχίες στο Γεντί Κουλέ. Πλέον είναι ο δικός μας "παικταράς" και αν τσαμπουκαλευθεί σε κανέναν αντίπαλο θα είναι "η ψυχάρα ο Βαγγέλης που τους έριξε γκολ και ξύλο".

4425317

O Κριστιάνο Ρονάλντο είναι ένας παικταράς αλλά με άπειρες αντιπάθειες. Σκεφτείτε πόσες κατάρες θα του είχαν ρίξει οι πιο φανατικοί οπαδοί της Γιουβέντους όταν σφιγγόταν για να δείξει τα ... μούσκουλα, μετά που σκόραρε εναντίον της Κυρίας στον περιβόητο φετινό προημιτελικό, εκτελώντας το πέναλτι που συζητήθηκε τόσο! Και πλέον είναι κάτοικος Τορίνο και οι Γιουβεντίνοι παραληρούν!

 

Γνωρίζω ότι αυτά που γράφω είναι κάπως αιρετικά, ιδίως για ένα μόνιμο θαμώνα της 4, όπως εγώ. Γι’αυτό και το χαρακτηρίζω ως “ελάττωμα”. Και ότι το να συνέβαινε το αντίθετο είναι εντελώς ουτοπικό. Το ποδόσφαιρο άλλωστε είναι γεμάτο πάθη, ακόμα και στο σκληρό κόσμο του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Και ούτε λέω ότι πρέπει να γίνει το γήπεδο του ΟΦΗ “εκκλησία”. Ο θρύλος του Γεντί Κουλέ δε χτίστηκε ραίνοντας με ροδοπέταλα τους αντιπάλους.

Απλά να έχουμε πάντα σε μια γωνίτσα του μυαλού ότι όλα αυτά τα παιδιά είναι επαγγελματίες, σήμερα είναι εκεί, αύριο μπορεί να είναι και ΕΔΩ, μεθαύριο αλλού. Έτσι πάει. Συχνά βέβαια φταίνε και οι ίδιοι, όταν πουλάνε οπαδιλίκι ή όταν προκαλούν την αντίπαλη εξέδρα, ενώ γνωρίζουν ότι πολύ σύντομα μπορεί να ανήκουν αλλού.

Όλοι φυσικά, παίκτες και οπαδοί έχουν το "ελαφρυντικό" ότι την ώρα του αγώνα το αίμα "βράζει". Αυτό ισχύει ακόμα και 8x8 να παίζεις με την παρέα σου.

Oficrete