Ξέρετε πολύ καλά για ποιες ήττες μιλάω. Τις έχει βιώσει κάθε ΟΦΗτζής, εκατοντάδες φορές στη ζωή του. Από τα "χρυσά" χρόνια, ακόμα. Αυτές που τελειώνει το ματς και αναρωτιέσαι "τι σκατά έγινε πάλι".

Αυτές που σε κάνουν να νιώθεις ότι τα μυαλά σου ... πονάνε, ότι κάποιος μας κάνει πλάκα, ότι αυτό που ζήσαμε δεν μπορεί να έγινε στα αλήθεια, ότι θα ξυπνήσουμε και θα ξαναγίνει το παιχνίδι από την αρχή, με λογική έκβαση αυτή τη φορά.

Πώτς γκένεν ατό, που έλεγε και ο Πάτρικ ο Ανωγειανός. Σαν όλες τις ήττες από τους Αγροτικούς Αστέρες και τους Απόλλωνες Λάρισας της κάθε εποχής.

Και κάτι άλλα "κουφά" ματς - επί Γκέραρντ - που έχανες, χωρίς να έχεις καταλάβει τι ακριβώς συνέβη. Βασικά όχι μόνο νίκες, αλλά και κάτι ισοπαλίες, στις οποίες ο ΟΦΗ είχε προηγηθεί με 2 και 3 γκολ, αλλά και πάλι δεν είχε καταφέρει να φύγει νικητής.

Στον Πύργο, στα Τρίκαλα, στην Καβάλα, στην Καλαμαριά και αλλού. Κάτι τρελά και ανεξήγητα παιχνίδια, που ακόμα και η ομαδάρα του Ολλανδού δεν μπορούσε να κερδίσει, μέσα από ανεξήγητες καταστάσεις.

Ενδεχομένως να ήταν (και) εκείνα (τα εκτός έδρας ματς δηλαδή) που στέρησαν από εκείνη την τρομερή ομάδα το δικαίωμα να διεκδικήσει έναν τίτλο. Γιατί πάντα στο Ηράκλειο ήταν πολύ δυνατή, 3-0 από το αεροδρόμιο, που έλεγαν τότε. Αλλά οι εκτός έδρας επιδόσεις της, της έβαζαν κάθε χρόνο "φρένο" στις φιλοδοξίες, εκτός από τα εξωαγωνιστικά.

Υπήρξαν κάποιες χρονιές - εξαίρεση, με καλή συγκομιδή και μακρυά από το Ηράκλειο, κυρίως στις σεζόν που επετεύχθη η ευρωπαϊκή έξοδος. Άλλωστε στις συγκεκριμένες χρονιές ο ΟΦΗ έκανε πρωταθλητισμό.

Γιατί, μην ξεχνάμε - ανοίγουμε παρένθεση - ότι ιστορικά ο ΟΦΗ έχει βγει Ευρώπη μόνο ως Κυπελλούχος, ως 2ος, ως 3ος και ως 4ος. Ποτέ ως 5ος ή 6ος. Είναι μια ωραία παράδοση αυτή, που δε μας πειράζει να συνεχιστεί.

Θα μου πείτε, υπάρχει ποτέ περίπτωση να τελειώσουν κάποτε οι τσάμπα ήττες; Στην τελική, όλες οι ήττες δεν είναι τσάμπα; Όλες μετά από λάθη δεν έρχονται; Ρεαλιστικά, πάντα όλες τσάμπα θα τις θεωρούμε. Γιατί θα μπαίνουν όλα τα "αν" στο μυαλό μας. "Αν έδινε πάσα, αν δεν έκανε αυτό το λάθος, αν πήγαινε η μπάλα λίγο πιο χαμηλά, αν δε χτύπαγε δοκάρι, αν, αν..."

Τουλάχιστον, με το πλάνο που υπάρχει στον ΟΦΗ, πλησιάζει η μέρα που - ανεξαρτήτως αποτελέσματος - θα φεύγουμε πάντα γεμάτοι από το γήπεδο (ή από την τηλεοπτική οθόνη), χάρη στο ποδοσφαιρικό θέαμα που θα έχουμε απολαύσει. 

Και, εδώ που λέμε, καλύτερα να χάνεις μετά από καλές εμφανίσεις - και ας υπάρχει αυτό το "γαμώτο" - παρά να έχεις μια κακή ομάδα που σέρνεται μέσα στον αγωνιστικό χωρο. Καλύτερα μια ομάδα που γοητεύει - ακόμα και χάνοντας - παρά μία που απογοητεύει.