Ο πρόεδρος του ΟΦΗ, Μιχάλης Μπούσης, στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, χαρακτήρισε τη χρονιά που τελείωσε ως overachieving, ότι δηλαδή η ομάδα ξεπέρασε και τις δικές τους προσδοκίες και ότι η έξοδος στην Ευρώπη είχε υπολογιστεί ότι θα επιτευχθεί στα πέντε (5) πρώτα χρόνια.
Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο αντιπρόεδρος του ΟΦΗ, Ηλίας Πουρσανίδης, μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τα Γεντί Κουλέ, ώστε να αποτελέσει την έδρα του ΟΦΗ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, κάποια από τα οποία είναι ανυπέρβλητα (πχ, το μέγεθος του αγωνιστικού χώρου και η απόσταση με τις κερκίδες) και ότι "κάποια στιγμή θα πρέπει να παρθεί μια μεγάλη απόφαση, αλλά δεν είναι ακόμα η ώρα", παρά τις βελτιώσεις που κάνει ο σύλλογος, σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Λίγες ημέρες αργότερα, ήρθε η είδηση ότι ο ΟΦΗ δήλωσε το ΟΑΚΑ ως εναλλακτική έδρα στο Europa League, σε περίπτωση που το Γεντί Κουλέ δεν πάρει άδεια.
Το γεγονός ότι το Παγκρήτιο, το μεγαλύτερο στάδιο της Κρήτης, το οποίο φιλοξένησε αγώνες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και που κόστισε εκατομμύρια ευρώ στους Έλληνες φορολογουμένους, μετά από δεκαετίες αναμονής, δεν έχει ρεαλιστικές ελπίδες να πάρει το "ΟΚ" από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, ούτε καν σε προκριματικό γύρο, είναι ένα γερό χαστούκι για όλους.
Θυμίζω ότι πέρσι το καλοκαίρι το Παγκρήτιο φιλοξένησε αγώνες, αλλά και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κωφών, με εκατοντάδες επισκέπτες, αποστολές, δημοσιογράφους από όλη την Ευρώπη (φυσικά, όλοι εξέφραζαν την προτίμησή τους στο Γεντί Κουλέ).
Το γήπεδο του ΟΦΗ ίσως καταφέρει να πάρει κανονικά άδεια για το πρώτο ματς του Europa League, στο 2ο προκριματικό γύρο, αν προκύψει εντός έδρας αγώνας από την κλήρωση (καθώς θα είναι μονός και νοκ άουτ). Αλλά αν καταφέρει να προκριθεί και προχωρήσει, τα κριτήρια θα αυστηροποιηθούν ακόμα περισσότερο. Θυμίζω πριν μερικά χρόνια, ο ΠΑΣ Γιάννινα έπαιξε τον 2ο γύρο στους Ζωσιμάδες και στην επόμενη φάση αναγκάστηκε να πάει στο γήπεδο του Ατρομήτου στο Περιστέρι.
Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα με την πανδημία και τα μονά ματς, το να δώσει ο ΟΦΗ ένα παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, ή και δύο, αν είναι τυχερός στις κληρώσεις, δε θα είναι το τέλος του κόσμου. Αλλά φανταστείτε να καταφέρει να κάνει το θαύμα* και να προκριθεί στους ομίλους και να δώσει όλα τα παιχνίδια στην Αθήνα, πόσο κρίμα θα είναι. Θα μου πείτε και δικαίως, μακάρι να προκριθεί να πάρει και τα χρήματα, ώστε να τα επενδύσει όπως πρέπει και ας είναι και έτσι.
*Με τη βαθμολογία που (δεν) έχει ο ΟΦΗ στην Ευρώπη και τις κληρώσεις που θα έχει και τους αντιπάλους που θα αντιμετωπίσει, θα μοιάζει με θαύμα το να μπει στους ομίλους του Europa League. Θα είναι σαν τον αποκλεισμό της Ατλέτικο Μαδρίτης επί 10.
Επιστρέφω στην αρχή του κειμένου. Η ευρωπαϊκή έξοδος ήρθε πιο νωρίς από ό,τι όλοι περίμεναν. Μαζί της ήρθε και το γηπεδικό θέμα του ΟΦΗ. Προφανώς, στα σενάρια που υπήρχαν (για τη συμμετοχή στην Ευρώπη την πρώτη 5ετία) είχε υπολογιστεί ότι το Παγκρήτιο θα είχε επισκευαστεί, άλλωστε υπήρχαν εξαγγελίες και αποφάσεις ότι θα ήταν η έδρα της Εθνικής Ελλάδας. Οι οποίες, όπως ξέρουμε, δεν προχώρησαν ποτέ.
Τώρα κάτι έχει αρχίσει να κινείται, όπως ανέφερε και ο Ηλίας Πουρσανίδης και υπάρχει μια ελπίδα ότι στην επόμενη ευρωπαϊκή συμμετοχή του ΟΦΗ, όταν θα έρθει ξανά αυτή - με 4 ομάδες να βγαίνουν πια και τον ΠΑΟ να μην είναι τιμωρημένος - θα μπορεί να υπολογίζει στη χρήση του μεγαλύτερου σταδίου του νησιού.
Όμως στη ζωή και στο ποδόσφαιρο, δεν έρχονται όλα όπως τα σχεδιάζουμε στο χαρτί. Όπως ο ΟΦΗ κατάφερε να βγει στην Ευρώπη ίσως και μια 5ετία νωρίτερα, από ό,τι είχε υπολογιστεί αρχικά, ίσως έτσι μπορεί να προκύψει μια ακόμα overachieving χρονιά και να έρθει και μια ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση (δηλαδή η είσοδος σε ομίλους - στο Conference θα είναι και πιο εφικτό), ας πούμε σε 3 ή 5 χρόνια, αντί πχ για τα 8 ή τα 10 χρόνια που μπορεί να είναι το σενάριο, έτσι μπορεί να έρθει και πιο νωρίς η ΠΑΕ αντιμέτωπη με τη μεγάλη και γενναία απόφαση:
Να δώσει ένα οριστικό τέλος στο γηπεδικό θέμα του ΟΦΗ, νωρίτερα από ό,τι έχει υπολογίσει. Για να μην εξαρτάται από τη θέληση και τις πράξεις των φορέων για το Παγκρήτιο και να μην αλλάζει έδρα κάθε βδομάδα και να μη δίνει μεγάλα και ονειρεμένα ματς, σε ένα μισοάδειο ΟΑΚΑ.
Εννοείται πως το Γεντί Κουλέ το αγαπάμε, είναι το σπίτι μας, όμως έχει συγκεκριμένα όρια και θέματα, του χρόνου κλείνει τα 70 χρόνια ύπαρξης και όσο θα προοδεύει η ομάδα, δε θα μπορεί να ακολουθήσει τις απαιτήσεις που θα υπάρχουν, στη μορφή τουλάχιστον που είναι σήμερα.
