Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Μαρτίου του 2015, όταν ο ΟΦΗ εγκατέλειπε το πρωτάθλημα της Super League λόγω χρεών. Εκείνη την μέρα, οι παίχτες πάτησαν το χορτάρι του Γεντί Κουλέ δίχως να δώσουν αγώνα, αλλά για να αποχαιρετήσουν τους οπαδούς της ομάδας. Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά, το γιορτινό σύνηθες κλίμα με τα συνθήματα, τα τύμπανα και τις σημαίες, είχε αντικατασταθεί από στεναχώρια, κλάματα και αβεβαιότητα για το μέλλον. Μετά από κείνη την μαύρη μέρα και την απόφαση της διάλυσης και της επανεκκίνησης από την Γ’ Εθνική, χρειάστηκαν να περάσουν τρία ολόκληρα χρόνια, ώστε να τελειώνει ο εφιάλτης και ο ΟΦΗ να επιστρέψει στην φυσική του θέση, εκεί που μεγαλούργησε και έκανε την Κρήτη γνωστή σε όλη την Ευρώπη.

Η 3ετής αυτή περίοδος μπορεί να χαρακτηριστεί από τις πιο ταραχώδεις, αλλά και από τις πιο ιστορικές για τον Όμιλο. Μπορεί να έλειπαν οι διακρίσεις και οι «μεγάλοι» αντίπαλοι, όμως ο ΟΦΗ πέτυχε πολλά σημαντικά πράγματα που ανέδειξαν ακόμη περισσότερο το μέγεθος και την δυναμική του συλλόγου. Το σημαντικότερο επίτευγμα ήταν το γεγονός ότι κατάφερε να κρατηθεί «ζωντανός». Ο ΟΦΗ δεν είχε την δυνατότητα να συσπειρωθεί γύρω από έναν επιχειρηματία τύπου Μελισσανίδη και απ΄την ιδέα ενός νέου γηπέδου, όπως η ΑΕΚ, αλλά αναγεννήθηκε μέσα από την προσπάθεια κρητικών επιχειρηματιών με όλα τα θετικά και αρνητικά στοιχεία που έχει ένα τέτοιο εγχείρημα. Έτσι, η έλλειψη οικονομικών κινήτρων και τα αρνητικά αποτελέσματα κατά την διάρκεια της πορεία της ομάδας στις κατώτερες κατηγορίες, δημιουργούσαν πάντα διοικητικές αναταραχές που απειλούσαν την βιωσιμότητα της.

Αυτό συνέβη ουκ ολίγες φορές, πρώτη φορά την περίοδο της Γ’ Εθνικής, έπειτα από την ήττα στον Ταύρο, δεύτερη το καλοκαίρι του 2017 με την ύπαρξη διοικητικού κενού, μετά την αποτυχία της επίτευξης της ανόδου και τρίτη φορά τον Ιανουάριο του 2018, πριν την αγωνιστική ανάσταση της ομάδας, όπου η διάλυση ήταν πιο κοντά από ποτέ. Το μετοχικό μοντέλο που ακολούθησε η ομάδα ήταν επικίνδυνο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι η έλλειψη εσόδων, η ύπαρξη παρασκηνιακών διαφωνιών και η αδιαφορία κάποιων μετόχων , ήταν ικανά να τινάξουν τα πάντα στον αέρα. Όμως, είναι τέτοιο το όνομα του ΟΦΗ και η πίεση της ιστορίας και του κόσμου, που σχεδόν πάντα βρισκόταν κάποια λύση. Δύσκολα άλλη ομάδα, μικρότερου μεγέθους από τον ΟΦΗ, θα κατάφερνε να επιβιώσει μέσα από τέτοιες καταστάσεις.

Εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο σημαντικό επίτευγμα του 3ετούς εφιάλτη και δεν είναι άλλο από την στήριξη του κόσμου. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι φίλαθλοι του ΟΦΗ ήταν πάντα δίπλα στην ομάδα, είναι, όμως, δύσκολο να κρατηθεί η σπίθα μετά από τέτοια διάλυση και από τέτοιες δυσκολίες. Παρά, λοιπόν, όλες τις αντιξοότητες, το πέταλο έμεινε ζωντανό, το γήπεδο μπορεί να μην γέμιζε σε κάθε παιχνίδι, όμως έγιναν δύο sold-out (με Φωστήρα και Άρη) και γενικότερα ο κόσμος ασκούσε πάντα πίεση στα τεκταινόμενα και ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που βοήθησε να «τρέξουν» κάποια πράγματα και να μείνει η ομάδα ζωντανή σε δύσκολες στιγμές.

Έτσι, φτάσαμε στο σήμερα. Ο ΟΦΗ κατάφερε να κερδίσει την πολυπόθητη άνοδο και τα χαμόγελα επέστρεψαν στο Ηράκλειο. Όμως, η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ. Από εδώ και πέρα ξεκινάει, ίσως, το πιο κομβικό κομμάτι στην Ιστορία της ομάδας, το σημείο, όπου επιβάλλεται να ορθοποδήσεις. Τα λάθη του παρελθόντος πρέπει να αποφευχθούν και η ομάδα να χαρακτηρίζεται πια από ηρεμία και οργάνωση. Οι μέτοχοι χρειάζεται να είναι πάντα δίπλα στην ομάδα και να κλείσουν τα όποια χρέη έχουν δημιουργηθεί, ώστε η ομάδα να πορευθεί καθαρή. Άλλωστε έγιναν πολλές θυσίες από αυτούς σε δύσκολες περιόδους και τώρα με την ύπαρξη περισσότερων εσόδων στην Super League, μπορούν να δουν τους κόπους τους να ανταμείβονται. Επιπλέον, πρέπει να γίνεται σωστή διαχείριση των εσόδων, ώστε να επενδύονται σε τομείς, όπως οι ακαδημίες, που μπορούν να δώσουν μελλοντικά κέρδη στην ομάδα.

Τέλος, όλα αυτά είναι δυνατόν να υλοποιηθούν με το πλάνο του Νίκου Παπαδόπουλου, ο οποίος είναι ο μόνος αυτή την στιγμή που έχει στο μυαλό του ένα όραμα για την ομάδα και κατανοεί τις ανάγκες της, αλλά και την δυναμικής της, επομένως η διοίκηση απαιτείται να ικανοποιήσει άμεσα τα «θέλω» του, προκειμένου να συνεχίσει στον ΟΦΗ. Ο εφιάλτης του Ομίλου τελείωσε, οι μπόρες και οι καταιγίδες μάλλον πέρασαν, το πραγματικό ταξίδι, όμως, τώρα ξεκινάει και κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο.