Ας υποθέσουμε ότι αγοράζετε την ποδοσφαιρική ομάδα μιας πόλης, με στόχο να ασκήσετε πολιτική πίεση στην τοπική κοινωνία, ώστε να βάλετε το ποδάρι σας σε διάφορα οικονομικά «φιλέτα» που βγαίνουν προς διάθεση.
Ότι αποκτάτε μια δημοφιλή ΠΑΕ, δηλαδή, για να προωθήσετε άλλου είδους «μπίζνες». Ποια στρατηγική θα ακολουθούσατε, για να πετύχετε τον σκοπό σας;
Ότι αποκτάτε μια δημοφιλή ΠΑΕ, δηλαδή, για να προωθήσετε άλλου είδους «μπίζνες». Ποια στρατηγική θα ακολουθούσατε, για να πετύχετε τον σκοπό σας;
Δε θα ήσασταν δα και οι πρώτοι στην Ελλάδα που θα το σκεφτόσασταν· πάμπολλες οι ανάλογες περιπτώσεις στη χώρα, οπότε δε θα είχατε παρά να ακολουθήσετε την πεπατημένη.
Φαντάζομαι ότι πρώτα θα φροντίζατε για την έξωθεν καλή μαρτυρία σας στο φίλαθλο κίνημα της ομάδας. Θα παραχαϊδεύατε τους οπαδούς με δώρα και μπαξίσια, θα φροντίζατε να μπαινοβγαίνουν στους συνδέσμους τους οι δικοί σας άνθρωποι – αν όχι εσείς οι ίδιοι, θα προσπαθούσατε, εν ολίγοις, να συγκροτήσετε έναν προσωπικό στρατό.
Θα φέρνατε μια καραβιά αξιοπρεπείς μισθοφόρους με παχυλά συμβόλαια, ώστε να φτιάξετε μια ανταγωνιστική ομάδα, που θα «δαγκώνει» μέσα στο γήπεδο.
Θα μοιράζατε αφειδώς υποσχέσεις για μεγάλες πορείες, θα μεγαλοστομούσατε για βαριές φανέλες και χαλκέντερο λαό.
Θα κάνατε τα «κοννέ» σας με τον υπόκοσμο της τοπικής κοινωνίας και θα φέρνατε με τα νερά σας όσους είναι διατεθειμένοι - με το αζημίωτο- να παραγοντίσουν υπέρ των υποθέσεών σας.
Θα εξασφαλίζατε τη φίμωση κάθε κριτικής προς το πρόσωπό σας με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, θα αγοράζατε τις υπηρεσίες που θα σας πρόσφεραν αφειδώς κάθε λογής φερέφωνα και θα φροντίζατε να έχετε όσο περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις μπορείτε, εσείς και οι παρατρεχάμενοί σας.
Θα χτίζατε τις διασυνδέσεις σας με τους λοιπούς «επιχειρηματίες» στο χώρο του ποδοσφαίρου, ιδιαίτερα με τους «μεγάλους παίκτες», που θα μπορούσαν να βάλουν πλάτη στις υποθέσεις σας, αρκεί να τους κάνατε μερικές παραχωρήσεις στο ποδόσφαιρο (ψήφο στα όργανα, πρόσδεση σε άρματα, εξυπηρέτηση συγκεκριμένων γραφείων μάνατζερ, κ.ά).
Θα κατσικωνόσασταν πάνω σε αυτή την κατάσταση, δίχως να αφήσετε την παραμικρή λεπτομέρεια στην τύχη της, μέχρι να πετύχετε αυτό που θέλετε: να σας δοθεί το «φιλέτο» και να κάνετε τη «μπίζνα» σας, αυτή για την οποία ήρθατε «στ’ αλήθεια».
Αν σας ενδιέφερε μονάχα αυτό, δε θα «πετάγατε» τα λεφτά σας σε τμήματα υποδομής, δε θα μιλάγατε για υπομονή και ποδοσφαιρικό πλάνο, δε θα αποφεύγατε τις ανακοινώσεις, τις κραυγές και τις διαμαρτυρίες, δε θα προτάσσατε το φίλαθλο πνεύμα, δε θα κακοκαρδίζατε τους οπαδούς σας όταν θα ζητούσαν μεταγραφές εδώ και τώρα, δε θα δυσφορούσατε για τα πρόστιμα στο γήπεδο, θα καρατομούσατε προπονητές και παίχτες στην πρώτη μεγάλη γκρίνια του κοινού, δε θα επιτρέπατε να σας γίνεται σκληρή κριτική, δε θα κινούσασταν με διαφάνεια, ευγένεια και αξιοπρέπεια, δε θα προσλαμβάνατε ανθρώπους χαμηλών τόνων και άμεμπτου ηθικής, δε θα κρατάγατε ίσες αποστάσεις από όλα τα ΜΜΕ, δε θα γυρίζατε την πλάτη στη διαπλοκή και στην πολιτικολογία.
Γιατί αν κάνατε όλα αυτά τα τελευταία, θα ήσασταν χαμένος από χέρι· όχι «φιλέτο» δε θα βλέπατε, αλλά ούτε πατάτα τηγανιτή.
Αυτά τα τελευταία θα τα κάνατε, μονάχα αν σας ενδιέφερε στ’ αλήθεια η ποδοσφαιρική επένδυση. Μονάχα αν όντως σας είχαν πείσει οι κατάλληλοι άνθρωποι, ότι με καθαρά ποδοσφαιρικές πρακτικές, θα μπορούσατε να έχετε μεσοπρόθεσμα κέρδη από μια ποδοσφαιρική εταιρία, μέσα σε ένα δύσκολο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Όχι αν σκοπεύατε να βγάλετε «Μπλακ Τζακ», σε μια σημαδεμένη παρτίδα.
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις, ενδεχομένως να μην είναι και τόσο συμπτωματική.
