Με την ευκαιρία, θα αφιερώσουμε και 2 λογάκια σχετικά με την ποινή που έσκασε σαν βόμβα χθες γιατί κάποια πράγματα καλό είναι να είναι ξεκάθαρα.

Ας ξεκινήσουμε όμως με τη βαθμολογία των ποδοσφαιριστών.

1) Σωτηρίου: 3

Xαμηλή βαθμολογία σε ένα ματς που καλά – καλά δεν έκανε τελική ο αντίπαλος. Αυτό ουσιαστικά για ένα λόγο. Είμαστε στο τελευταίο 10λεπτο, ψάχνουμε το γκολ της νίκης και ο τερματοφύλακας μας αργεί χαρακτηριστικά να δώσει συνέχεια στο ματς. Σαν να κερδίζουμε 1 ή 2-0 και δεν πειράζει να καθυστερήσουμε. Όταν ζορίζεσαι, τρέχεις. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και πνευματικά. Πρέπει να'χεις καθαρό μυαλό και να κάνεις το καλύτερο, τάχιστα. Ο Σωτηρίου δεν το έκανε.

2) Μπράουν: 3

Κακός. Για άλλο ένα ματς. Αμυντικά επίφοβος ακόμη και σε ματς που ο αντίπαλος περνούσε την σέντρα ύστερα μόνο από τριπλότυπο έγγραφο με τα ανάλογα παράβολα.
Επιθετικά; Όλο τηγανίτα και από μέλι τίποτα. Ακόμη περιμένουμε να δούμε μια καλή σέντρα, ένα καλό μπάσιμο, ένα καλό σουτ. Λίγος. Δεν ξέρω μάλιστα τι παραπάνω έχει από τον Μανώλη Μπολάκη, που σκιάς θα σου βγάλει ψυχή.

3) Γιαννούλης: 2

Κάκιστη βαθμολόγηση όχι γιατί ήταν μοιραίος ή έκανε πολλά λάθη. Αλλά γιατί σε ένα ματς που χρειαζόταν πλουραλισμό στην επίθεση δε βοήθησε. Δεν ήταν ακόμη 100% έτοιμος, παρ όλα αυτά έπαιξε, οδηγώντας την ομάδα σε μια αναγκαστική αλλαγή που ίσως να ήταν μοιραία. Ξέρω είμαι πολύ αυστηρός, αλλά οι συνθήκες μόνο αυστηρότητα χρειάζονται.

4) Ποτουρίδης: 6

Επειδή ακριβώς δε ζορίστηκε. Για τον αντίπαλο τα είπαμε παραπάνω, στην αναφορά για τον Μπράουν. Αλλά σε ένα ματς που η ομάδα δεν είχε καλή απόδοση, δεν γίνεται να βαθμολογηθεί παραπάνω. Ξεκούραστο απόγευμα είχε ουσιαστικά, πως τα κατάφερε και «τσίμπησε» θλάση;

5) Μιχόγεβιτς: 5

Παρομοίως με τον Ποτουρίδη. Ίσως θα έπρεπε να είχε πατήσει παραπάνω μετοχή παίρνοντας ρόλο έξτρα φορ; Μέχρι και ο Βαλβέρδε το συνηθίζει στην Μπάρτσα, όταν οι αντίπαλοι στήνουν πούλμαν μπροστά στο τέρμα.

6) Νάστος: 3

Κακός. Αργός. Χωρίς φαντασία. Παίζει μεν αυτό που μπορεί, αλλά προφανώς δεν είναι αρκετό. Συχνά επιβραδύνει το τρανζίσιον μάλιστα.

7) Βαζ: 5

Πάλι τηγανίτα φουλ από μέλι τίποτα. Ούτε καν μερέντα. Χρειαζόμασταν κάποιον εξτρέμ να κάνει την διαφορά.Ο Πορτογάλος δεν είναι κακός, αλλά δεν μας έχει βγάλει και τα μάτια. Άσε που δεν μπορεί μετά το 60.

8) Σακόρ: 5

Περιμένω πολύ περισσότερα. Χαρακτηριστική φάση στο τελευταίο λεπτό, ψάχνουμε απεγνωσμένα το γκολ και αυτός παίζει παράλληλα. Ε όχι ρε φίλε. Τράβα ένα σουτ να βρει τέρμα, να πάρεις ένα κόρνερ κάτι. Ένα γέμισμα,μια κάθετη, κάτι. Τίποτα.Και γενικώς σε όλο το παιχνίδι έτσι. Λιγόψυχος, όπως όλοι βέβαια.

9) Φερέιρα: 5

Σαν φορ δεν ήταν καλός. Δεν είχε καθαρό μυαλό, ούτε καλές τοποθετήσεις ή καλά τελειώματα στις ελάχιστες φορές που το δόθηκε η ευκαιρία. Σαν εξτρεμ ελαφρώς καλύτερα. Άπειρος όμως πολύ και δεν ξέρω αν μπορεί να αντέξει την πίεση που έχει η ομάδα, λόγω βαθμολογικής θέσης. Έχει στοιχεία, έχει βγάλει μάτια στα προηγούμενα ματς, την Κυριακή δεν ήταν τόσο καλός όμως.

10) Νέιρα: 3

Κάκιστος. Φρου – φρου και αρώματα. Καμία κάθετη, κανένα σουτ (ας μην αναφερθώ στο απευθείας φάουλ), γενικώς και ειδικώς αρνητικός. Προσωπικά στην αρχή της σεζόν είχα όλη την καλή διάθεση να δώσω χρόνο τόσο σε αυτόν, όσο και στον Μεγιάδο. Όμως ρε φίλε πιάσαμε Μάρτη. Αν δεν μπορέσεις ούτε τώρα, πότε θα μπορέσεις; Όταν θα είναι πια αργά;

11) Κοροβέσης: 4

Σαν εξτρέμ δεν ήταν τόσο δραστήριος. Δεν έβγαλε κάποια καλή σέντρα, δε δημιούργησε κάτι καλό,δεν τον ένιωσε ιδιαίτερα η άμυνα της ΑΕΛ. Σαν μπακ, ανασταλτικά δε ζορίστηκε, οι Λαρισαίοι ήρθαν για κακοποίηση του αθλήματος, όπως συχνά - πυκνά κάνουν, αλλά κι αυτός nichts που λέει και η φράου Μέρκελ.

12) Πέρσον: 2

Συγγνώμη, αλλά το παλικάρι δεν μπορεί. Ξέρω αγγίζω τα όρια της γραφικότητας, αλλά αυτό βλέπω, αυτό λέω. Δε νομίζω ότι το τεχνικό τημ είχε σκοπό να τον ρίξει στο ματς, ας όψεται η αλλαγή του Γιαννούλη. Είναι ουσιαστικά η αλλαγή που μας οδηγεί να μην κερδίσουμε το ματς, όχι για την κραυγαλέα ευκαιρία που χάνει (πάλι) αλλά γιατί σπαταλήσαμε μια αλλαγή, αφού η ομάδα έκραζε ότι θέλει βοήθεια από τα χαφ μήπως και δημιουργηθεί κάποια αξιόλογη ευκαιρία για γκολ, αντ'αυτού οδηγηθήκαμε σε αλχημείες, αφού ο Γιακουμάκης δεν ήταν έτοιμος για 45 λεπτά. Το παιδί πρέπει να βαράει καθημερινώς διπλοβάρδια στα τελειώματα στις προπονήσεις, αν θέλει να λέγεται επιθετικός. Διαφορετικά υπάρχουν παραδείγματα που οι επιθετικοί έγιναν στόπερ…

13) Γιακουμάκης: 6

Ενδεικτική βαθμολογία γιατί ήταν εμφανώς ανέτοιμος, γιατί κουτουλούσε με τον Σουηδό και γιατί δεν πήρε μια πάσα της προκοπής.

14) Ναμπί: 5

Δυστυχώς έχει γίνει αυτό που φοβόμουν. Μετά τα 2 γκολ με τον Παναιτωλικό σίγισε. Ανέτοιμος φανερά, αν ήταν καλύτερα, έπρεπε να παίξει περισσότερο. Φταίει κι ο ίδος αφού σε ένα ματς που δεν περιμένεις πολλά, έως τίποτα, όπως αυτό με τον ΟΣΦΠ στο «τηγάνι» οφείλεις να μην τραυματιστείς.

Αυτά σχετικά με την εξατομικευμένη κριτική. Συνολικά πάντως η ομάδα εμφανίστηκε για άλλο ένα ματς, όπως σωστά έχει χαρακτηρίσει άλλο μέσο στο κοντινό παρελθόν λι-γό-ψυ-χη. Χωρίς πάθος, χωρίς τσαμπουκά, χωρίς αυταπάρνηση.

Δεν είναι δύσκολο φυσικά να απαντηθεί το γιατί, αφού μόλις 2 ήταν οι ποδοσφαιριστές που είναι πάνω από ένα χρόνο στην ομάδα. Που να την βρουν λοιπόν την ψυχή και το πάθος; Που να ξέρει ο χ-ψ Σακόρ ή Πέρσον τι σημαίνει ο ΟΦΗ για την Κρήτη;

Πως είναι δυνατόν εξάλλου, μια ομάδα σχεδόν εντελώς καινούρια να έχει χημεία, τόσο αγωνιστικά, όσο και πνευματικά;

Παρ όλα αυτά, αν η διαιτησία δεν ήταν κάκιστη, μάλλον θα είχαμε ένα άλλο ματς.

Δεν θέλω να ρίξω την αποκλειστική ευθύνη των χαμένων 2 βαθμών στη διαιτησία, όμως:

Α) Υπάρχουν 3 περιπτώσεις πέναλτι που δεν μας δίνονται. Τις 2 θα τις χαρακτήριζα πέναλτι – μαρς.

Β) Από το πρώτο λεπτό ανέχτηκε τo σκληρό παιχνίδι, τους θεατρινισμούς των βυσσινί (οκ, μπορδοροκόκκινοι ήταν στο Γεντί ), τις καθυστερήσεις και όλα τα παρελκόμενα που συνηθίζονται από ομάδες που ουσιαστικά δυσφημούν το άθλημα.

Γ) Ο Κούγιας είναι παλιός στο κουρμπέτι, αλλά και 'μεις σανό δεν τρώμε. Έβγαλε για αντιπερισπασμό 5-6 ανακοινώσεις σε 60 λεπτά, τάχα μου ότι αδικήθηκε. Ναι ίσως ήταν πέναλτι της ΑΕΛ, το τράβηγμα του Μιχόγεβιτς στον Μόρα. Αν όμως ήταν αυτό, τότε τα δικά μας,και τα 3 ήταν πέναλτι συν 2 βόλες, ενώ η ομάδα του έπρεπε να είχε τελειώσει το ματς με 10 (τουλάχιστον) και να είχαν κιτρινιστεί πάνω από τους μισούς.
Οπότε, μπορεί κάποιος εύκολα να βγάλει το συμπέρασμα ότι ο κ.Κούγιας ήξερε τι έκανε με τις ανακοινώσεις.

---

Κουραστήκατε; Ελπίζω πως όχι, γιατί αυτό ήταν το ορεκτικό.

Πάμε στη χθεσινή απόφαση. Καλείται αρχικά το Δ.Σ. του Α.Σ. να ζητήσει πίσω τις βραβεύσεις που έκανε στο χορό του. Όχι απλά γιατί ήταν οι κύριοι αυτοί που τοποθέτησαν ό,τι χειρότερο μπορούσαν στην θέση του προέδρου της ΠΑΕ, όχι γιατί εμφανίστηκαν ανήξεροι, όταν όλη η αγορά βοά για το ποιόν του Τσάλου, όχι γιατί με αυτήν την κίνηση εξευτέλισαν τον ίδιο τον σύλλογο, εμπλέκοντάς τον σε υποθέσεις που τον ταλαιπωρούν ακόμη και σήμερα. Φέρουν μεγάλη ευθύνη αυτοί που επέτρεψαν αυτό το έγκλημα, ακόμη και αν η απόφαση στο δευτεροβάθμιο είναι υπέρ της ομάδας μας.

Φέρουν επίσης ευθύνη γιατί όρισαν νομικό εκπρόσωπο του ΟΦΗ κάποιον κ.Βαγιάκο.

Μα είναι μωρέ δυνατόν; Νομικός εκπρόσωπος του ΟΦΗ ο δικηγόρος και κολλητός του Κομπότη, τον οποίο Κομπότη για χρόνια τον βρίσκουμε μπροστά μας να παλεύει με κάθε τρόπο για να ρίξει τον ΟΦΗ;

Επειδή λοιπόν εδώ στο oficrete.gr έχουμε κεραίες παντού.

Έλεγε ή όχι ο Βαγιάκος σε καφετέρια στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Μπενάκη πιο συγκεκριμένα, πριν από καιρό, όταν ο Λεβαδειακός ήταν ακόμη αρκετούς βαθμούς πίσω μας, ότι «εμείς δεν πέφτουμε, θα πέσει ο ΟΦΗ»;

Είναι δυνατόν δηλαδή το θύμα να έχει τον ίδιο δικηγόρο με το θύτη;

Από πού κι ως που εξέφραζε τέτοια σιγουριά δηλαδή κιόλας ο κ.Βαγιάκος; Ήξερε κάτι που εμείς οι πληβείοι δεν γνωρίζουμε;

Επειδή ξέρω ότι ο Μιχάλης ο Μπούσης διαβάζει oficrete.gr καθημερινά, επειδή επίσης ξέρω ότι ο ίδιος επιζητά την καλόπιστη κριτική, ιδού. Πρέπει χθες κιόλας να παυθεί από τα καθήκοντα του ο κολλητός του Κομπότη. Πόσο πιο απλό. Όπως επίσης καλό είναι αγαπητέ κ.Μπούση να προσέχετε λίγο διάφορους παρατρεχάμενους που πουλούν αφοσίωση και φιλία, αλλά οι σκοποί τους είναι αλλότριοι. Σας βλέπουν σαν την χρυσοφόρο όρνιθα που θα αφαιμάξουν προς ίδιον όφελος.

Προσοχή δεν αναφέρομαι σε κάποιον που έχει θέση στην ΠΑΕ. Στο περιβάλλον αναφέρομαι. Θέλει προσοχή το περιβάλλον στην Ελλάδα, γιατί συχνά ευδοκιμούν ζιζάνια.

Ζιζάνια ικανά να καταστρέψουν ό,τι καλό υπάρχει προς καλλιέργεια.

Τέλος, γιατί ξέρω ότι μακρηγόρησα πάλι και να με συγχωρείτε, αλλά αυτή η ομάδα δεν θα μας αφήσει ποτέ να ηρεμήσουμε.


Είχα σκοπό να αφιερώσω ένα αρθράκι για τα πεπραγμένα του κ.Κομπότη. Επιφυλάσσομαι.

Όμως:



Είναι τυχαίο ότι για πάνω από μια 10ετία έχουν αναλωθεί άρθρα επί αρθρών,ο ίδιος είναι πρωταγωνιστής σε όλες τις σατυρικές σελίδες που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, κρυφά το λένε τα πουλιά, κρυφάν το λένε τα αηδόνια, χωρίς ποτέ να τον αγγίξει κάτι;

Καπνός χωρίς φωτιά γίνεται;



Ας σταματήσουν λοιπόν οι αρμόδιες αρχές, καθώς και η εκτελεστική εξουσία να στρουθοκαμηλίζουν. Αν θέλουν πραγματική εξυγίανση, να χτυπήσουν γροθιά στο μαχαίρι.

Ο ΟΦΗ δε θα γίνει το εξιλαστήριο θύμα μιας ντεμέκ εξυγίανσης.

Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Η κοροϊδία στην Κρήτη δεν περνάει. Ξέρουν καλά ότι όταν ο Κρητικός έχει το δίκιο με το μέρος του, ακόμη και βουνά μπορεί να μετακινήσει.

Παιχνιδάκια εις βάρος του ΟΦΗ και της Κρήτης δεν πρόκειται να ανεχτούμε!

Υγ4. Kάτι ακόμη για τον φίλτατο και αγαπητό Μιχάλη Μπούση.

Τώρα η ομάδα σε χρειάζεται περισσότερο. Θα πρέπει να να έρθεις στην Κρήτη και να βρεθείς δίπλα στην ομάδα. Να μπεις στα αποδυτήρια, να μιλήσεις στους παίκτες και προφανώς να τους τρίξεις τα δόντια. Είναι πληρωμένοι μέχρι σέντ, έχουν το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο, παίζουν σε μια μεγάλη ομάδα, ζουν σε ένα παραδεισένιο τόπο, ενώ ο κόσμος αν δει ότι πραγματικά τα δίνουν όλα, παίζουν πρώτα για την ομάδα και μετά για τον εαυτό τους, τρώνε σίδερα και «πεθαίνουν στο γήπεδο» θα τους θεοποιήσει. Τέρμα πια οι τουρτίτσες, τέρμα οι δηλώσεις στην κάμερα της ΠΑΕ.

Ακόμη κι αν πέσουν, να πέσουν μαχόμενοι. Στην Κρήτη έτσι γίνεται. Έτσι γινόταν πάντα. Όποιος μπορεί. Όποιος δεν μπορεί, οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα.

Πλέον αγαπητέ Μιχάλη Μπούση, η ομάδα χρειάζεται τον ηγέτη της, εσένα. Με αγάπη καταθέτω όλα τα παραπάνω, αφού η μόνη χαμένη μάχη ήταν πάντα αυτή που δε δόθηκε…