Μετά τον Σμπώκο, ήρθε και η δική μου σειρά για την αποτίμηση της χρονιάς. Ο Χρίστος καταπιάνεται περισσότερο ποδοσφαιρικά, προσωπικά νομίζω πως η ματιά μου είναι περισσότερο οπαδική. Θα ξεκινήσω και εγώ με τη συνολική αποτίμηση και αργότερα θα πάμε στην ατομική.
Ετοιμαστείτε για σεντόνι, αν είναι υπερτετραπλό μπορεί ο αρχισυντάκτης να το κάνει δυο κομμάτια, να μη διαμαρτύρεται το φιλοθεάμον κοινό.
Δράττομαι της ευκαιρίας, πριν ξεκινήσει η αποτίμηση, να δικαιολογηθώ για τα σεντόνια, που έχουν γίνει σήμα κατατεθέν της στήλης.
Δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε συντάκτης. Η δουλειά μου είναι άλλη, όπως έχω δηλώσει επανειλημμένα και αρκετοί γνωρίζουν. Στο σαιτ συμμετέχω, λόγω της εκτίμησης που υπάρχει σε όλο το τημ και ύστερα από επίμονες «οχλήσεις» του Τσατσάκη και του Μακρατζάκη. Οπότε, όταν βρω το χρόνο, εξωτερικεύω τις σκέψεις μου για τον Όμιλο.
Κάτι για το οποίο οφείλω να ευχαριστήσω αμφότερους, καθώς και όσους με ανέχονται, παρακολουθώντας τη στήλη. Πάμε τώρα στο διά ταύτα.
Θα προτιμήσω να ξεκινήσω ανάποδα. Από τα play off, που είναι πιο φρέσκα και να αφήσω στο τέλος τον α' γύρο.
Πριν από αυτό όμως, νομίζω πως πρέπει να παραδεχτούμε ομόφωνα κάτι.
Όπως είχα αναφέρει προ κορωνοϊού, κάπου στα τέλη Γενάρη πρέπει να ήταν, η ομάδα μας βγήκε φέτος Πρωταθλήτρια Ήθους, στο κωμικοτραγικό πρωτάθλημα που αποκαλείται Σούπερ Λιγκ.
Δεν στάθηκε σε όλη την διάρκεια της χρονιάς στη διαιτησία, αν και οι αφορμές ήταν αρκετές. Επιφύλαξε άριστη - κρητική φιλοξενία, ακόμη και σε προβοκάτορες, τυχάρπαστους, όπως ο Καρυπίδης, που θεώρησε «έξυπνο» να εμφανιστεί στα επίσημα του Γεντί Κουλέ, προκαλώντας όχι τη διοίκηση του ΟΦΗ, που έχει την ωριμότητα να τον βάλει στην θέση του με τον αρμόζοντα τρόπο, αλλά τους οπαδούς της ομάδας που βρίσκονται στην ίδια κερκίδα. Υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο όλες τις αποστολές, ακόμη και αν η συμπεριφορά τους δεν ήταν ποτέ ανάλογη φέτος ή τα προηγούμενα χρόνια.
Επί 36 αγωνιστικές δεν δέχτηκε ούτε μια κόκκινη κάρτα. Αυτό συνέβη στο τέλος των play off, εις διπλούν μάλιστα και μπορεί κάλλιστα να δικαιολογηθεί, ύστερα από μια εξαντλητική χρονιά, αγωνιζόμενη στους 35 βαθμούς.
Η παρουσία, δε, της διοίκησης στα συμβούλια της SL, ήταν μόνο ωφέλιμη για το ποδοσφαιρικό προϊόν, μακριά από παιχνίδια εξουσίας, άρματα υποστήριξης των «μεγάλων» - που όταν καταλάβουν ότι αυτές οι πρακτικές τους μικραίνουν, τότε το ποδόσφαιρο θα έχει κάνει ένα βήμα αυτοβελτίωσης - ή άλλα αλισβερίσια.
Ήταν εν ολίγοις η πιο καθαρή ομάδα, αν όχι η μοναδική, σε όλο το πρωτάθλημα.
Αυτό από μόνο του αποτελεί το μεγαλύτερο παράσημο, το σημαντικότερο πρωτάθλημα.
Ιδιαίτερα για μια ομάδα όπως ο ΟΦΗ, όπου ο κόσμος της, αλλά και μερικοί παράγοντες, μετρημένοι στα δάχτυλα των δυο χεριών, προσπάθησαν για δεκαετίες να το καταφέρουν.
PLAY OFF:
H αλήθεια είναι ότι περιμέναμε, βαθμολογικά, πολλά περισσότερα. Ότι υπάρχει μια απογοήτευση, αφού βρεθήκαμε μια θέση κάτω, από την κανονική διάρκεια.
Όμως ο ΟΦΗ δεν ήταν τόσο κακός. Υπήρχαν παιχνίδια που ήταν κακός, όπως όλες οι ομάδες άλλωστε. Οι συνθήκες όμως της πανδημίας, οι αγώνες κάτω από υψηλές θερμοκρασίες, ιδιαίτερα στην Κρήτη, όπου πάντα οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες και αποτελεί το Κάστρο της ομάδας, έπαιξαν το ρόλο τους.
Όμως διάφορες συγκυρίες, αν θέλουμε τουλάχιστον να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, έπαιξαν τον ρόλο τους. Στο Βικελίδης, ήταν η ανοχή του διαιτητή στο βρώμικο παιχνίδι του αντιπάλου, αλλά και η σπατάλη πολλών ευκαιριών. Στην Τούμπα ένα αστείο πέναλτι στο 90', ύστερα από διπλό στοπ - καρέ και τετραπλό ενσταντανέ ενός φοβισμένου διαιτητή, όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και στην αίθουσα VAR.
Με τον ΟΣΦΠ ήμασταν πολύ καλοί εκτός, πολύ κουρασμένοι εντός. Με τον ΠΑΟ, ήμασταν καλύτεροι και στα 2 ματς. Με την ΑΕΚ δεν ήμασταν καλοί, σε ματς με πολλές ελλείψεις για εμάς και τεράστιο οικονομικό κίνητρο μιας - ομολογουμένως, υπό την καθοδήγηση του Καρέρα - καλύτερης ομάδας. Ενώ με τον Άρη εντός, ιδανικοί αυτόχειρες, απόντες για ένα ημίχρονο, κουβαρντάδες στην σπατάλη ευκαιριών στο άλλο.
Όμως τα play off, ήταν κυρίως θέμα γοήτρου. Αντικειμενικά, το ταβάνι μας ήταν η 5η θέση. Αυτό φυσικά, ας μην το ξεχνάμε, γιατί ο τελικός κάτοχος της 4ης κατάφερε να μπει στα play off με αρκετή βοήθεια, αφού στον α' γύρο, είχε κάποια στιγμή 9 γκολ τα 7 με πέναλτι - βαθμούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Προσδεμένος σε άρμα γαρ. Άρμα που θα προκαλεί αναγούλα στους οπαδούς του, αφού το καθοδηγεί ο αιώνιος εχθρός τους.
Ας κρατήσουμε, όμως, επίπεδο ανάλογο της ομάδας μας, ένα παραπάνω επειδή την παρουσία τους τη χρωστούν σε ανθρώπους του ΟΦΗ, που δημιούργησαν τους φερέλπιδες που αγωνίστηκαν και τους κράτησαν ζωντανούς, τα τελευταία δυο χρόνια.
Πολυασχοληθήκαμε όμως με δαύτους, πάμε στα δικά μας πάλι.
Για μένα το μεγαλύτερο όφελος των play off, ήταν ότι δεν είχαμε άλλους τραυματισμούς. Ένα παραπάνω, όταν σε λιγότερο από δυο μήνες, θα έχει ξεκινήσει η επόμενη χρονιά, θα έχουμε παίξει ήδη το ευρωπαϊκό ματς, μονό μην ξεχνάμε, ενώ η προετοιμασία ξεκινάει σε λιγότερο από 3 εβδομάδες.
Ας μην είμαστε λοιπόν πολύ αυστηροί κριτές, αφού το φετινό δεν ήταν παρά το πρώτο βήμα του πλάνου, που όπως όλοι αναγνωρίζουμε, πήγε πολύ καλύτερα από ό,τι περιμέναμε, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος.
Το be continued...
Το be continued...
