Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον μέσο Έλληνα για αυτό, αφού σε όλο αυτό το διάστημα άγεται και φέρεται από τα ΜΜΕ, τα οποία στην πλειοψηφία έχουν άρρηκτη σχέση με την εκτελεστική εξουσία, την οικονομική, ακόμη και την δικαστική. Δε θα σταθώ σήμερα στα παραπάνω, θα το ήθελα να πω την αλήθεια, αλλά οψόμεθα για το άμεσο μέλλον. Θα σταθώ στο ποδοσφαιρικό, ειδικότερα στα του οίκου μας, τα Ομιλίτικα.

Η νίκη με τον Ατρόμητο έφερε μια σχετική ηρεμία, κυρίως όσον αφορά τους φιλάθλους της ομάδας, αφού εντός αυτής, η ηρεμία είναι αδιατάραχτη, ευτυχώς, είτε χάσουμε, είτε κερδίσουμε, είτε ήμαστε εντός εξάδας, είτε εκτός.

Βλέπετε, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία εντός του οργανισμού ΟΦΗ, είναι η μεγάλη εικόνα. Η ανάπτυξη, δηλαδή, ενός συγκεκριμένου προτύπου ομάδας, που η όποια έξοδος στην Ευρώπη, δε θα αποτελεί πυροτέχνημα, αλλά απλά ένα βήμα προς τα πάνω. Ένα ανοδικό βήμα, σταθερό, που θα φέρει ακόμη περισσότερα. Ο στόχος δεν είναι άλλος από την συνεχή ανάπτυξη, ώστε να καταφέρει ο οργανισμός να γίνει αυτάρκης, να κοιτάει συνεχώς ψηλότερα, αλλά και να εκπληρώνει βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους, που έχουν τεθεί.

Γιατί μια έξοδος στην Ευρώπη, με καλοκαιρινά ματς, δεν είναι τόσο ο αυτοσκοπός αν την επόμενη χρονιά, οι καταστάσεις σε οδηγήσουν να μάχεσαι ξανά για τη σωτηρία. Πρέπει, εφόσον φορέσουμε ευρωπαϊκό κοστούμι, να το φοράμε διαχρονικά, ή έστω κάθε χρόνο, κατά την Άνοιξη να έχουμε την ομάδα που θα μπορεί, τουλάχιστον, να το προβάρει.

Μέχρι κάποια στιγμή, να αποτελεί δεδομένο και να κοιτάμε για ακόμη καλύτερο κοστούμι, για μεγαλύτερα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Πάντως, όχι μόνο το ματς με τη Χαλκηδόνα, ουπς Ατρόμητο, αλλά σε όλη την διάρκεια της χρονιάς, νομίζω ότι η ομάδα δεν έχει σταματήσει να δίνει απαντήσεις. Άλλες δόθηκαν άμεσα, άλλες χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να λύσουν τις απορίες του κοινού, αλλά και μεγάλης μερίδας δημοσιογράφων που, δυστυχώς, αφού αφορά και τα τοπικά μέσα, έχουν εμφανιστεί κατώτεροι των περιστάσεων. Δυσκολεύονται να διακρίνουν δηλαδή τη μεγάλη εικόνα, όλων εκείνων που δημιουργούνται στον ΟΦΗ από τον Οκτώβρη του '18.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να σταθούμε σε γνωστό μέσο της πόλης που συνηθίζει, ήδη πριν από τον Οκτώβρη του '18, τη λάσπη στον ανεμιστήρα. Οι απαντήσεις, νομίζω, δόθηκαν από το ισχυρό δίδυμο των μεγαλομετόχων της ομάδας, το βράδυ της Δευτέρας.

Όπως απαντήσεις έδωσε όλη η ομάδα. Απαντήσεις σε όσους είχαν αναφερθεί σε έλλειψη θέλησης και αδιαφορία. Το ματς της Δευτέρας, το πήρε η ομάδα που το ήθελε πιο πολύ, φάνηκε χαρακτηριστικά μέσα στο γήπεδο ποια ήταν αυτή.

Πέρα από την συνολική παρουσία όμως, δίνεται η ευκαιρία να σταθούμε στον καθένα ξεχωριστά, από τα πρόσωπα του ΟΦΗ και τις απαντήσεις που δίνουν, όχι μόνο μέσα από το ματς της Δευτέρας, αλλά όλη τη χρονιά. Κάποιοι, το κάνουν ήδη από την προηγούμενη, όπως θα δούμε παρακάτω αναλυτικά.

Ξεκινάμε από τον ηγέτη του τεχνικού τιμ, τον Γιώργο Σίμο. Στεκόμαστε ονομαστικά στον πρώτο προπονητή, όμως οι απαντήσεις, όπως και η δουλειά, γίνεται συνολικά από ένα άρτιο τιμ και αφορούν όλους. Καλό είναι να θυμηθούμε μερίδα αντιδράσεων, στην είδηση της πρόσληψης του Σίμου. Ποιος είναι αυτός, τι εμπειρίες έχει, δεν μπορεί να σταθεί στον ΟΦΗ, πειράματα θα κάνουμε, είναι μερικά από όσα ακούστηκαν. Ο κόουτς νομίζω όλοι πλέον συμφωνούμε, τους έχει απαντήσει με τον καταλληλότερο τρόπο. Τόσο σε όλη την διάρκεια της χρονιάς, όσο και στο ματς με τον Ατρόμητο. Είμαι σίγουρος πως θα το κάνει και στα επόμενα ματς, των πλέι-οφ.

Για να δούμε όμως και τους ποδοσφαιριστές. Επιτρέψτε μου να σταθώ μόνο σε όσους αγωνίστηκαν τη Δευτέρα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε θα αναφερθώ στην παρουσία τους όλη την χρονιά.

Σωτηρίου: Tόσο όταν ήρθε, το καλοκαίρι του '18, όσο και στο ξεκίνημα της χρονιάς, ακούστηκαν διάφορα, που πλέον θεωρούνται ευτράπελα. Τον αναπληρωματικό του Λεβαδειακού πήραμε, λέγανε τότε. Με τον Σωτηρίου θα τη βγάλουμε, λέγανε φέτος.

Ο Μητσάρας με τη σταθερότητά του, με τη βελτίωσή του, έχει δείξει ότι είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες του πρωταθλήματος. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι στα 31 ένας τερματοφύλακας, έχει αρκετό μέλλον μπροστά του. Ίσως και παραπάνω από την πενταετία!

Μπράουν: Κι αν έχει ακούσει. Σίγουρα όμως, δίνει πάντα το 100%, θα παίξει με όλες του τις δυνάμεις. Ναι θα κάνει και λάθη, ναι επιδέχεται βελτιώσεων. Τίμια όμως, θα δώσει πάντα όλο του τον εαυτό.

Γιαννούλης: Ok, ο Κωστάρας, δεν έχει ακούσει τόσα πολλά. Ήταν ένας γνωστός καλός ποδοσφαιριστής. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι που έλεγαν, ότι 6 μήνες χωρίς ομάδα, δεν έχει αγώνες, και άλλα παρόμοια. Δε χρειάζεται περαιτέρω αναφοράς, αφού στο πρώτο 6μηνο της χρονιάς ήταν ο MVP, ας μου επιτραπεί, ενώ και πέρσι από τους κορυφαίους. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι καλλιά στόπερ, του λείπουν τα επιθετικά πατήματα πια στο αριστερό μπακ, θαρρώ. Όπως και να ‘χει, σιγουράντζα!

Κουτρουμπής: H αλήθεια είναι ότι αφορμή για τη σημερινή θεματολογία, ήταν η εμφάνιση του Κουτρουμπή τη Δευτέρα. Αναμφίβολα ο κορυφαίος του γηπέδου, αλάνθαστος ανασταλτικά, βοήθησε αρκετά και στη δημιουργία. Δεν ήταν, όμως, η μοναδική καλή του εμφάνιση. Όλο το 2020 είναι πολύ καλός. Ακόμη και αν έκανε κάποια λάθη, τα οποία όμως οφείλουμε να ομολογήσουμε, δε στοίχισαν. Πάντως, το θάψιμο που έχει φάει είναι τεράστιο. Άδικα κατ ‘εμέ. Δεν παίρνουμε ένα παίκτη για 2-3 ματς, ούτε απαιτούμε να είναι στο ζενίθ της απόδοσης από την πρώτη συμμετοχή. Η πίστωση χρόνου, είναι θεμελιώδης ζητούμενο, για κάθε νεοφερμένο. Και επιτρέψτε μου, είναι πραγματικά ντροπή, τα ακραία που είχαν ακουστεί. Ότι ήρθε γιατί είναι κολλητός με τον Γιώργο τον Σαμαρά και άλλα χειρότερα. Καλό είναι να υπάρχει υπομονή, μήπως τόσα χρόνια ο κόσμος του ΟΦΗ, δεν έμαθε να κάνει;

Βαφέας: Tόσο στην Τούμπα, όσο και προχτές, ήταν αρκετά καλός. Δημιουργικά, είναι λογικό να μην έχει αφομοιώσει πλήρως το περίφημο build up. Αλίμονο δηλαδή. Είχε ακουστεί, τι τον πήραμε, ούτε στον Απόλλωνα δεν έπαιζε. Ε ναι, δεν έπαιζε, γιατί δεν ήθελε να ανανεώσει. Γνωστή πρακτική αρπακολλατζίδικων ομάδων. Για να τον επέλεξαν οι δικοί μας, κάτι παραπάνω βλέπουν, δε νομίζετε;

Ζοάο Βίκτορ: Aυτός δεν άκουσε πολλά, αφού πρόκειται για μεγάλο συμβόλαιο, οπότε ο μέσος γκρινιάρης τα μαζεύει. Πρέπει, όμως, να καταλάβουμε ότι ο ΟΦΗ δεν είναι ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, ομάδα μεγάλων συμβολαίων. Δεν πρόκειται δηλαδή ποτέ να ξοδέψει ιλιγγιώδη ποσά για μεταγραφές. Καλλιά να επενδυθούν αλλού, στις ακαδημίες, όλοι το ξέρουν και το θέλουν αυτό!

Μεγιάδο: O Μέγια, το μπουλντόγκ που προσέχει την «αυλή της εστίας», έδειξε από το πρώτο ματς τα στοιχεία του. Αμυδρές φωνούλες, ανάξιες σχολιασμού, είχαν ακουστεί για το ενδεχόμενο αποχώρησης, ότι σκέφτεται άλλη ομάδα, του λείπει η Λατινική Αμερική και κάτι τέτοια, αστεία.

Τσιλιανίδης: Χα! Η πρώτη μας μεταγραφή του καλοκαιριού. «Έλα μωρέ, από το καλάθι ψωνίζουμε πάλι», ούτε στον Αστέρα δεν έπαιζε, 4 γκολ σε 4 χρόνια έχει. Ακόμη και τώρα κάποιοι μιλούν για ντεφορμάρισμα. Ας δουν τις φάσεις, πόσο μάλλον το ματς σε επανάληψη (έχω αυτό το χούι, να ξαναβλέπω τα ματς, πιο ήρεμα, αργά το βράδυ, μετά τον αγώνα) για να δουν ότι το γκολ έρχεται από δική του σέντρα-ξυράφι, ενώ είχε κι άλλες παρόμοιες ενέργειες, κυρίως στο β ημίχρονο. Για μένα, δεδομένα είναι ο επόμενος διεθνής μας, ίσως και η επόμενη μας μεταγραφή στη Δυτική Ευρώπη.

Σεμέντο: Η αλήθεια είναι ότι έχει ακούσει περισσότερα, μετά τον τραυματισμό του, όχι τόσο όταν ήρθε αφού οι συστάσεις ήταν καταλυτικές. Ισχύει το ίδιο και για όσα ψιλόακούγονται για τον Τσίλια εσχάτως. Είναι αδύνατον, σε όλη τη χρονιά να βγάζει κάποιος μάτια. Ούτε ο Μέσι και ο Κριστιάνο δεν το κάνουν. Θα περάσουν διαστήματα μέτρια. Θυμάμαι κάποια στιγμή τα μέσα αναφέρονταν σε πόσες αγωνιστικές έχει να σκοράρει ο Λίο. Λες και δεν κάνει άλλα πράγματα στο γήπεδο. Θα ξαναπιάσει τα δικά του πολύ υψηλά στάνταρ. Προβλέπω, δε, ότι θα κάνει ανάλογο φινάλε με το ξεκίνημα. Εκεί που πρέπει, στα πλέι-οφς.

Ναμπί: Γι' αυτόν ψιλογκρινιάζει και ο Σμπώκος, επειδή δε μαρκάρει. Μα αν μάρκαρε κιόλας θα ήταν στον ΟΦΗ, ή σε καμμιά Πρέμιερ; Είχαν ακουστεί τα γραφικά, μα Πακιστανό πήραμε, μα που έπαιζε στην Ασία κάπου, αλλά εκείνο το γκολ έκλεισε τα στόματα, μια και καλή. Μακάρι βέβαια να μαρκάρει περισσότερο που είναι το ζητούμενο, όχι για τον Σμπώκο, για όλη την ομάδα, αλλά ας διευθύνει μαεστρικά την ορχήστρα, με τις κάθετες και τα φαουλάκια του και χαλάλι.

Φιγκερέιντο: Να σας γνωρίσω ότι οι υψηλά ιστάμενοι της ομάδας, μιλούν με πιο καλύτερα και από τα καλύτερα λόγια για τον Βραζιλιάνο. Να σας θυμίσω επίσης τι είχε ακουστεί το καλοκαιράκι. Μα από Ζαλγκίρις, τον ξέρει η μάνα και άλλα γραφικά. Απαντήσεις με το τσουβάλι μέσα στο γήπεδο, καθώς και πάρα μα πάρα πολλή δουλειά εκτός από το σκοράρισμα!

Στάικος: Άλλος που έχει ακούσει αρκετά. Σταθερά σταθερός με συνεχή βελτίωση. Αφορμή μου δίνει για να σας γνωρίσω, επίσης, ότι άλλα τόσα να περιμένετε και από τον Μίγγο, που ε, έχουν ακουστεί φωνούλες και για αυτόν. Το ‘χα γράψει πριν καιρό, θα το ξαναπώ. Αν κάνει στο τεχνικό τιμ και τον Πρύτανη, εμένα μου περισσεύει. Εγώ βλέπω μπάλα, ποδόσφαιρο, εκείνοι αναλύουν επιστημονικά, αυτή είναι η διαφορά!

Βαζ: Eδώ οφείλω να κάνω την αυτοκριτική μου. Είχα θεωρήσει ότι παρουσιάζει αδιαφορία, προφανώς επειδή είχε χάσει την θέση του στο βασικό σχήμα. Απαντάει σαν αρτίστας, πια, μέσα στο γήπεδο, μπορεί με μια κίνηση να ξεκλειδώσει ένα ματς.

Νάστος: O καλός στρατιώτης Ανέστης. Η ψυχή των αποδυτηρίων, έχει ακούσει μπόλικα. Θα παίξει, όμως, με αυταπάρνηση όποτε του ζητηθεί, ενώ ας μην ξεχνάμε την καλή του παρουσία, σε μια θέση που έπαιξε πρώτη φορά φέτος στο ξεκίνημα.

Εν κατακλείδι, γιατί όλα αυτά, πριν να τελειώσει η σεζόν;

Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι χτίζεται κάτι καινούριο και μεγάλο. Ότι χρειάζεται όλο το εγχείρημα πίστωση χρόνου, υπομονή, στήριξη. Θα γίνουν και λάθη, αλίμονο. Η δουλειά, όμως, που γίνεται, έχει αυτό το σκοπό, να τα εκμηδενίσει. Είναι καλό να κοιτάμε τη μεγάλη εικόνα, να μη στεκόμαστε απλά σε μια έξοδο στην Ευρώπη, σε μια εφήμερη χαρά, που σαν αισιόδοξος θεωρώ ότι θα έρθει.

Μεγαλύτερη σημασία όμως, έχει η διάρκεια, οι βάσεις που έχουν δημιουργηθεί και κυρίως ότι μπορούμε πια να κοιτάμε μόνο προς τα πάνω και μπροστά. Ούτε στο μαύρο παρελθόν της 20ετίας που πέρασε, ούτε σε άλλες γραφικότητες και στρεβλότητες, που συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πόσο μάλλον, να νομίζουμε ότι αυτός ο ΟΦΗ, θα ακολουθήσει την πεπατημένη που συναντιέται κατά κόρον σε αυτόν το χώρο.

Έχουμε χαράξει τη δική μας πορεία, θα συνεχίζουμε να βαδίζουμε αυτό το μονοπάτι, όσο δύσβατο και αν είναι μερικές φορές, αλλά στο τέλος της ημέρας, η μεγάλη εικόνα, θα είναι η δική μας Ιθάκη. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, αυτό το όμορφο ταξίδι, που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες...!