Θα πρωτοτυπήσουμε όμως δίνοντας 2 βαθμολογήσεις. Μια για κάθε ημίχρονο. Μήπως καταλάβουν τουλάχιστον οι ποδοσφαιριστές μας πως είναι να ρίχνεις την καρδάρα με το γάλα, όχι μια, όχι δυο, όχι τέσσερις, οχτώ φορές σε μια χρονιά. Ας αναλογιστούν που θα ήμασταν σήμερα αν, λέω αν, δεν είχαμε τόσες πολλές φορές αυτοκτονικές τάσεις.
Ευτυχώς, όλα δείχνουν ότι η αναδιάρθρωση δε θα περάσει για φέτος. Ορθώς δηλαδή, γιατί δεν θα ήταν τίποτε άλλο παρά μια προχειροδουλειά που, τυπικό ελληνικό φαινόμενο, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με χαζαμπλάστ για την γάγγραινα.
Αν πραγματικά θέλουν οι υπευθυνοανεύθυνοι (Βασιλειάδης) να βελτιώσουν το ποδοσφαιρικό προϊόν στην χώρα, καλό θα ήταν να ακολουθήσουν όσα παρουσίασε η διοίκηση του ΟΦΗ στη συνάντηση της προηγούμενης εβδομάδας. Αναδιάρθρωση από κάτω προς τα πάνω, με εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες που δεν επιτρέπουν σε ομάδες – σφραγίδες να συμμετέχουν στις επαγγελματικές κατηγορίες, αλλά και με εκείνα τα στεγανά που θα βελτιώνουν το προϊόν, χωρίς να χρειάζονται παρεμβάσεις της πολιτείας για να διεξαχθούν τα πρωταθλήματα. Είτε αυτές οι παρεμβάσεις έχουν να κάνουν με τη δομή του ποδοσφαίρου, είτε με τηλεοπτικούς μποναμάδες (λέγε με ΕΡΤ) που κατασπαταλούν τα λεφτά του ήδη αρκετά δοκιμασμένου Έλληνα πολίτη, δημιουργώντας ταυτόχρονα αθέμιτο ανταγωνισμό.
Εκείνο που θα ήθελα επιτέλους να δω στην Ελλάδα είναι ένα ποδοσφαιρικό προϊόν που θα λειτουργεί διάφανα, σαν γάργαρο νερό,που η δικαιοσύνη αλλά και η ομοσπονδία δεν θα λειτουργεί κατά το δοκούν, λαμβάνοντας υπόψιν ποιος είναι απέναντι.΄
Όσο για την ομοσπονδία, θα ήθελα εγώ ο αδαής να δω κάποια στιγμή ο ρόλος της να είναι ουσιαστικός ως προς το άθλημα. Σίγουρα όχι πάντως αυτό που συμβαίνει τα τελευταία 35 χρόνια στον χώρο, όπου εκείνος ο μεγαλοπαράγοντας που ελέγχει την ομοσπονδία, είναι αυτός που κατακτάει τον τίτλο, είναι αυτός που ελέγχει τις φιγούρες σαν άλλος καραγκιοζοπαίκτης στο θέατρο σκιών που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τέλος για την λίγκα, καλό επιτέλους θα είναι να μπουν τεχνοκράτες που θα οργανώσουν το προϊόν με τους κανόνες της αγοράς, χωρίς έξωθεν, κυρίως πολιτικές,παρεμβάσεις.
Υπάρχει αυτό το προϊόν, μπορεί να πουλήσει τόσο τα τηλεοπτικά συμβόλαια, τόσο τα εισιτήρια των αγώνων, τόσο τις χορηγίες. Είναι ελάχιστα; Πράξε τα δέοντα για να βελτιώσεις την αξία του, να κερδίσεις περισσότερο κόσμο, να βελτιώσεις τη θέση σου στην αγορά.
Είναι καιρός πια να σταματήσουμε να θεωρούμε τα αυτονόητα, ουτοπικά. Αν κάθε λαός έχει το ποδόσφαιρο και τους πολιτικούς που του αξίζουν, οφείλουμε σαν πολίτες να βελτιωθούμε, απαιτώντας καλύτερο ποδόσφαιρο και καλύτερους πολιτικούς.
Όπως και να'χει, δεν υπάρχει ανταγωνιστικό ποδοσφαιρικό προϊόν χωρίς την παρουσία του ΟΦΗ, αλλά και του ΠΑΣ, της ΑΕΛ, του Ηρακλή, αλλά και κάθε άλλης ομάδας με σταθερή παρουσία περισσότερων των 2000 φιλάθλων σε κάθε ματς, είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να προσδοκούμε.
Αυτά τα ολίγα, πάμε στην βαθμολόγηση:
Α ΗΜΙΧΡΟΝΟ
1) Σωτηρίου 9
2) Μπράουν 7
3) Γιαννούλης 7
4) Ποτουρίδης 6
5) Μιχόγεβιτς 7
6) Νάστος 5
7) Κυριακίδης 6
8) Κουτσιανικούλης 7
9) Σασι 5
10) Βαζ 7
11) Φερέιρα 7
Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ
1) Σωτηρίου 9
2) Μπράουν 5
3) Γιαννούλης 6
4) Ποτουρίδης 4
5)) Μιχόγεβιτς 5
6) Νάστος 3
7) Κυριακίδης 5
8) Κουτσιανικουλης 4
9) Σασι 3
10) Βαζ 4
11) Φερέιρα 6
12) Στρεζος 4
13) Παπαζογλου 3
14) Αργυρόπουλος 3
Σαν επίλογος, κάτι ακόμη για το ματς. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση ήταν ο Βουό. Ο προπονητής ξέρει πάντα καλύτερα, εμείς βλέπουμε τους ποδοσφαιριστές μια φορά την βδομάδα, οι προπονητές τους ζουν 7 μέρες την εβδομάδα.
Με το φτωχό μου το μυαλό όμως, με τα ελάχιστα που ξέρω για το ποδόσφαιρο, το ματς κραύγαζε από το ημίχρονο ότι ήθελε τον Τζίλι μέσα, εφόσον ήταν καλά. Αν δεν ήταν, γιατί να είναι στην αποστολή εξάλλου.
Αυτό γιατί θα μπορούσε με τη δύναμή του να «τρομάξει» κάπως τους μπακ του Άρη - θυμίζω ότι η ισοφάριση ήρθε από τον κεντρικό αμυντικό του Άρεως (που έλεγε και ο Αλκέτας), γιατί ο Βουό είναι ένας παίκτης που μπορεί να μην έχει τα καλύτερα τελειώματα, αλλά για ένα τέτοιο εκτός έδρας είναι ταμάμ, αφού μπορεί να πιέσει τους αμυντικούς και να βοηθήσει ανασταλτικά (ακόμη και σαν 3ο 6άρι ή 3ο στόπερ), αλλά και δημιουργικά, «σπάζοντας» την μπάλα στα πλάγια, δημιουργώντας τις συνθήκες για την αντεπίθεση.
Όπως και να 'χει, είναι πικρό το ποτήρι όταν χάνεις το ματς από το 75 και ύστερα.
Ο ΟΦΗ θα πρέπει να μοιράζει δηλητήριο στους αντιπάλους, όχι να το χρησιμοποιεί για ιδία χρήσιν….