Για τα χρόνια που πατούσες το γρασίδι, επίτρεψέ μου να το κρατήσω σαν κερασάκι στην τούρτα, σαν επίλογο.
Ηλία Πουρσανίδη, αισθάνομαι την ανάγκη σαν Ομιλίτης να σε ευχαριστήσω γιατί δεν έμεινες απαθής, αραχτός στην πολυθρόνα σου, κοιτάζοντας τον εαυτούλη σου αυτάρεσκα στον καθρέπτη. Σε ευχαριστώ γιατί έδρασες, κινήθηκες, βρήκες τους υπόλοιπους παλιούς συμπαίκτες σου, ψάξατε λύσεις. Σίγουρα θα αντιμετωπίσατε δυσκολίες, σίγουρα θα βρεθήκατε όλους αυτούς τους μήνες μπροστά σε τέλμα. Ξέρεις εμείς οι Ομιλίτες, οι λίγο παλιότεροι, που προλάβαμε εσένα και τα άλλα παιδιά του Γκέραλντ, έχουμε μάθει ότι στον ΌΦΗ ισχύουν ορισμένα αξιώματα:
«ΟΦΗ είσαι, δε βαριέσαι ποτέ» & «εκεί που σταματάει η λογική αρχίζει (όχι ο στρατός) ο ΟΦΗ».
Σίγουρα θα συνάντησες την επαλήθευσή τους όλους αυτούς τους μήνες που ετοιμάζεται το πρότζεκτ.
Μακάρι να τελειώσουν όλα με τον καλύτερο τρόπο, μακάρι να ευοδωθεί η προσπάθειά σας και επιτέλους να γίνει η ομάδα ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κλαμπ, άξιος πρεσβευτής της Κρήτης στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο…
Ηλία σε ευχαριστώ ακόμη – ακόμη και για το φιλικό που διοργάνωσες τον περασμένο Νοέμβρη. Σε ευχαριστώ που μας έβαλες σε μια «μηχανή του χρόνου» πηγαίνοντας μερικές δεκαετίες πίσω. Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να χειροκροτήσω για τελευταία φορά εν ζωή τον Μίστερ. Το Δάσκαλό σας αλλά και Δάσκαλο δικό μας, το ποδόσφαιρο ξέρεις πολύ καλά, καλύτερα από μένα, δίνει μαθήματα ζωής. Πήραμε τέτοια μαθήματα και εμείς τα παιδιά του Ευγένιου στην κερκίδα. Η γενιά που είχε την τύχη να μεγαλώσει όταν ο ΟΦΗ μεγάλωνε στην δική σας εποχή.
Σε ευχαριστώ που μας έδωσες τη μοναδική ευκαιρία να ταξιδέψουμε στο χρόνο και να θυμηθούμε τη μεγάλη ομάδα μας.
Για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα, σε ευχαριστώ που μας έδωσες την ευκαιρία να δούμε τον Ψαραντώνη να κάνει τσαλιμάκια και τακουνάκια μπροστά στη Θύρα 4. Άλλος Μεγάλος και αυτός.
Είθε Ηλία Πουρσανίδη η προσπάθεια, το πρότζεκτ που τρέχετε με τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά να στεφθεί με επιτυχία.
Είναι πολλά τα 18 χρόνια μιζέριας και στασιμότητας. Αυτή η ομάδα, ο κόσμος, το νησί μας, αξίζουν τα καλύτερα.
Να μην ξεχάσω όμως Ηλία το κερασάκι. Σε ευχαριστώ επίσης για όσα έδωσες στην ομάδα σαν ποδοσφαιριστής. Όταν εκεί στα 17-18 σου, σε έριχνε ο Ευγένιος να αντιμετωπίσεις τα θεριά της Σλάβια Πράγας και μας έκανες να τρίβουμε τα μάτια μας με την καινούρια παιχτάρα που βρήκε ο «Ολλανδός». Προτιμούσα να σου πω την αλήθεια να πήγαινες εξωτερικό αντί Ολυμπιακό, αλλά χαλάλι ρε Ηλία, γιατί είσαι ψυχάρα και μεγάλη Ομιλάρα!
Ευχαριστώ όμως και σένα Γιάννη Σαμαρά. Ευχαριστώ σε γιατί ξέρω ότι η διορατικότητα σου, η ευστροφία, η οργανωτικότητα που διέπει την δουλειά σου έπαιξε μεγάλο ρόλο για να δημιουργηθεί το πρότζεκτ. Να ξέρεις ότι για μας που σε ζήσαμε σαν ποδοσφαιριστή και τις δυο περιόδους σου στον Όμιλο, αλλά και τη χρονιά σαν προπονητή, πάντα ονειρευόμασταν να επιστρέψεις και να αναλάβεις θέση στη ομάδα. Ξέραμε τι έργο μπορείς να προσφέρεις τόσο στην οργάνωση των Ακαδημιών, αλλά και σε κάθε άλλο επίπεδο.
Να ξέρεις ότι μας ενοχλούσε που δούλευες σε άλλες ομάδες, αλλά από την άλλη καταλαβαίναμε ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρχαν οι συνθήκες για να δουλέψεις όπως πρέπει και όπως εσύ ξέρεις στον ΟΦΗ. Είθε τώρα να γίνει το καλύτερο δυνατό.
Να ξέρεις ακόμη Γιάννη Σαμαρά , ότι τότε που σε αρπάξανε και έφευγες με τα κλάματα για την Παιανία, αφού στον ΟΦΗ είχες βρει την Ιθάκη σου, κλαίγαμε και εμείς για αυτήν την αδικία. Γιατί ξέραμε πόσα παραπάνω θα κατάφερνε η ομάδα με εσένα. Όταν δε, σκόραρες με τους άλλους, πικραινόμαστε γιατί βαθιά μέσα μας ξέραμε ότι με εμάς, με τον ΟΦΗ έπρεπε να συνεχίσεις να σκοράρεις .
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό όμως. Μακάρι η νέα εποχή να σε φέρει ακόμη πιο δημιουργικό, ακόμη πιο αποτελεσματικό μέσα από αυτό το πρότζεκτ που όλοι ευελπιστούμε να αποτελέσει την Ανατολή μιας νέας εποχής για τον ΟΦΗ.
Τέλος, Γιωργάκη - που έγινες Γιώργαρος - Σαμαρά ευχαριστώ και εσένα. Σε ευχαριστώ γιατί στα δύσκολα χρόνια με έκανες να φουσκώνω από περηφάνια κάθε φορά που έλεγες ότι στην Ελλάδα μόνο στον ΟΦΗ θα έπαιζες. Να ξέρεις με τι χαρά και περηφάνια μιλούσαμε όλοι εμείς για σένα κάθε φορά που συναντούσαμε οπαδό της Σέλτικ, της Σίτυ, της Χερενφέιν.
Να ξέρες πόσο γουστάραμε να σε βλέπουμε με την φανέλα της Εθνικής να δεσπόζεις στα γήπεδα. Ένα παράπονο όμως μόνο για σένα. Εσύ ξέρεις καλύτερα βέβαια τον εαυτό σου και αν μπορείς να αντεπεξέλθεις. Αλλά θα ήθελα Γιώργαρε να σε δω με την φανέλα του Ομίλου να μπαίνεις στο Γεντί Κουλέ και να κατατροπώνεις τους αντιπάλους με εκείνες τις ασύλληπτες δρασκελιές, σκοράροντας μπροστά στην σε αλαλαγμό Θύρα 4.
Φαντάσου μόνο την εικόνα.
Μια που πιάσαμε τις ευχαριστίες, θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω για αυτό το ταξίδι που είναι ακόμη στην αρχή του, αλλά προβλέπεται μακρύ και πολυδιάστατο, το oficrete.gr και τις 3 ψυχές που έχουν τραβήξει όλο το κουπί, δίνοντας την ευκαιρία σε μας να έχουμε ένα βήμα έκφρασης.
Μακάρι να μπαίνουμε σε μια νέα εποχή για τον ΟΦΗ, σε μια εποχή που θα τον φέρει ξανά κυρίαρχο και θα τον κάνει ακόμη μεγαλύτερο υπό την ηγεσία 3 παιδιών του Γκέραλντ συν ενός ακόμη, ενός από τους καλύτερους μαθητές του μεγάλου Δάσκαλου. Τον Νικόλα τον Παπαδόπουλο, την προπονητάρα μας που επέστρεψε για να μας βάλει στον δρόμο των επιτυχιών σε κάθε επίπεδο.
Όλοι οι παραπάνω είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ με κεφαλαία γράμματα. Η παρουσία τους και μόνο φανερώνει ότι το πρότζεκτ είναι καταδικασμένο να επιτύχει.
Είθε να πάνε όλα καλά …!
Ηλία Πουρσανίδη, αισθάνομαι την ανάγκη σαν Ομιλίτης να σε ευχαριστήσω γιατί δεν έμεινες απαθής, αραχτός στην πολυθρόνα σου, κοιτάζοντας τον εαυτούλη σου αυτάρεσκα στον καθρέπτη. Σε ευχαριστώ γιατί έδρασες, κινήθηκες, βρήκες τους υπόλοιπους παλιούς συμπαίκτες σου, ψάξατε λύσεις. Σίγουρα θα αντιμετωπίσατε δυσκολίες, σίγουρα θα βρεθήκατε όλους αυτούς τους μήνες μπροστά σε τέλμα. Ξέρεις εμείς οι Ομιλίτες, οι λίγο παλιότεροι, που προλάβαμε εσένα και τα άλλα παιδιά του Γκέραλντ, έχουμε μάθει ότι στον ΌΦΗ ισχύουν ορισμένα αξιώματα:
«ΟΦΗ είσαι, δε βαριέσαι ποτέ» & «εκεί που σταματάει η λογική αρχίζει (όχι ο στρατός) ο ΟΦΗ».
Σίγουρα θα συνάντησες την επαλήθευσή τους όλους αυτούς τους μήνες που ετοιμάζεται το πρότζεκτ.
Μακάρι να τελειώσουν όλα με τον καλύτερο τρόπο, μακάρι να ευοδωθεί η προσπάθειά σας και επιτέλους να γίνει η ομάδα ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κλαμπ, άξιος πρεσβευτής της Κρήτης στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο…
Ηλία σε ευχαριστώ ακόμη – ακόμη και για το φιλικό που διοργάνωσες τον περασμένο Νοέμβρη. Σε ευχαριστώ που μας έβαλες σε μια «μηχανή του χρόνου» πηγαίνοντας μερικές δεκαετίες πίσω. Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να χειροκροτήσω για τελευταία φορά εν ζωή τον Μίστερ. Το Δάσκαλό σας αλλά και Δάσκαλο δικό μας, το ποδόσφαιρο ξέρεις πολύ καλά, καλύτερα από μένα, δίνει μαθήματα ζωής. Πήραμε τέτοια μαθήματα και εμείς τα παιδιά του Ευγένιου στην κερκίδα. Η γενιά που είχε την τύχη να μεγαλώσει όταν ο ΟΦΗ μεγάλωνε στην δική σας εποχή.
Σε ευχαριστώ που μας έδωσες τη μοναδική ευκαιρία να ταξιδέψουμε στο χρόνο και να θυμηθούμε τη μεγάλη ομάδα μας.
Για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα, σε ευχαριστώ που μας έδωσες την ευκαιρία να δούμε τον Ψαραντώνη να κάνει τσαλιμάκια και τακουνάκια μπροστά στη Θύρα 4. Άλλος Μεγάλος και αυτός.
Είθε Ηλία Πουρσανίδη η προσπάθεια, το πρότζεκτ που τρέχετε με τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά να στεφθεί με επιτυχία.
Είναι πολλά τα 18 χρόνια μιζέριας και στασιμότητας. Αυτή η ομάδα, ο κόσμος, το νησί μας, αξίζουν τα καλύτερα.
Να μην ξεχάσω όμως Ηλία το κερασάκι. Σε ευχαριστώ επίσης για όσα έδωσες στην ομάδα σαν ποδοσφαιριστής. Όταν εκεί στα 17-18 σου, σε έριχνε ο Ευγένιος να αντιμετωπίσεις τα θεριά της Σλάβια Πράγας και μας έκανες να τρίβουμε τα μάτια μας με την καινούρια παιχτάρα που βρήκε ο «Ολλανδός». Προτιμούσα να σου πω την αλήθεια να πήγαινες εξωτερικό αντί Ολυμπιακό, αλλά χαλάλι ρε Ηλία, γιατί είσαι ψυχάρα και μεγάλη Ομιλάρα!
Ευχαριστώ όμως και σένα Γιάννη Σαμαρά. Ευχαριστώ σε γιατί ξέρω ότι η διορατικότητα σου, η ευστροφία, η οργανωτικότητα που διέπει την δουλειά σου έπαιξε μεγάλο ρόλο για να δημιουργηθεί το πρότζεκτ. Να ξέρεις ότι για μας που σε ζήσαμε σαν ποδοσφαιριστή και τις δυο περιόδους σου στον Όμιλο, αλλά και τη χρονιά σαν προπονητή, πάντα ονειρευόμασταν να επιστρέψεις και να αναλάβεις θέση στη ομάδα. Ξέραμε τι έργο μπορείς να προσφέρεις τόσο στην οργάνωση των Ακαδημιών, αλλά και σε κάθε άλλο επίπεδο.
Να ξέρεις ότι μας ενοχλούσε που δούλευες σε άλλες ομάδες, αλλά από την άλλη καταλαβαίναμε ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρχαν οι συνθήκες για να δουλέψεις όπως πρέπει και όπως εσύ ξέρεις στον ΟΦΗ. Είθε τώρα να γίνει το καλύτερο δυνατό.
Να ξέρεις ακόμη Γιάννη Σαμαρά , ότι τότε που σε αρπάξανε και έφευγες με τα κλάματα για την Παιανία, αφού στον ΟΦΗ είχες βρει την Ιθάκη σου, κλαίγαμε και εμείς για αυτήν την αδικία. Γιατί ξέραμε πόσα παραπάνω θα κατάφερνε η ομάδα με εσένα. Όταν δε, σκόραρες με τους άλλους, πικραινόμαστε γιατί βαθιά μέσα μας ξέραμε ότι με εμάς, με τον ΟΦΗ έπρεπε να συνεχίσεις να σκοράρεις .
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό όμως. Μακάρι η νέα εποχή να σε φέρει ακόμη πιο δημιουργικό, ακόμη πιο αποτελεσματικό μέσα από αυτό το πρότζεκτ που όλοι ευελπιστούμε να αποτελέσει την Ανατολή μιας νέας εποχής για τον ΟΦΗ.
Τέλος, Γιωργάκη - που έγινες Γιώργαρος - Σαμαρά ευχαριστώ και εσένα. Σε ευχαριστώ γιατί στα δύσκολα χρόνια με έκανες να φουσκώνω από περηφάνια κάθε φορά που έλεγες ότι στην Ελλάδα μόνο στον ΟΦΗ θα έπαιζες. Να ξέρεις με τι χαρά και περηφάνια μιλούσαμε όλοι εμείς για σένα κάθε φορά που συναντούσαμε οπαδό της Σέλτικ, της Σίτυ, της Χερενφέιν.
Να ξέρες πόσο γουστάραμε να σε βλέπουμε με την φανέλα της Εθνικής να δεσπόζεις στα γήπεδα. Ένα παράπονο όμως μόνο για σένα. Εσύ ξέρεις καλύτερα βέβαια τον εαυτό σου και αν μπορείς να αντεπεξέλθεις. Αλλά θα ήθελα Γιώργαρε να σε δω με την φανέλα του Ομίλου να μπαίνεις στο Γεντί Κουλέ και να κατατροπώνεις τους αντιπάλους με εκείνες τις ασύλληπτες δρασκελιές, σκοράροντας μπροστά στην σε αλαλαγμό Θύρα 4.
Φαντάσου μόνο την εικόνα.
Μια που πιάσαμε τις ευχαριστίες, θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω για αυτό το ταξίδι που είναι ακόμη στην αρχή του, αλλά προβλέπεται μακρύ και πολυδιάστατο, το oficrete.gr και τις 3 ψυχές που έχουν τραβήξει όλο το κουπί, δίνοντας την ευκαιρία σε μας να έχουμε ένα βήμα έκφρασης.
Μακάρι να μπαίνουμε σε μια νέα εποχή για τον ΟΦΗ, σε μια εποχή που θα τον φέρει ξανά κυρίαρχο και θα τον κάνει ακόμη μεγαλύτερο υπό την ηγεσία 3 παιδιών του Γκέραλντ συν ενός ακόμη, ενός από τους καλύτερους μαθητές του μεγάλου Δάσκαλου. Τον Νικόλα τον Παπαδόπουλο, την προπονητάρα μας που επέστρεψε για να μας βάλει στον δρόμο των επιτυχιών σε κάθε επίπεδο.
Όλοι οι παραπάνω είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ με κεφαλαία γράμματα. Η παρουσία τους και μόνο φανερώνει ότι το πρότζεκτ είναι καταδικασμένο να επιτύχει.
Είθε να πάνε όλα καλά …!
