Το είδαμε και αυτό, ίσως μάλιστα να μην ήταν η πρώτη φορά, αφού ανάλογο κυνισμό νομίζω πως παρουσιάσαμε στη Λαμία. Νομίζω ότι δεν ενόχλησε κανένα πάντως, η επαγγελματική νίκη στο Αλκαζάρ.
Παρένθεση. Να έχεις τέτοια γηπεδάρα, όπως το AEL FC Arena, και να παίζεις σε ένα απαρχαιωμένο γήπεδο, το λες και κατάντια. Θυμηθήκαμε πάντως μια παλιά εκδρομή, το 2005, τη χρονιά του «τελικού» με τον Λεβαδειακό στο Παγκρήτιο, όταν είχαμε βρεθεί καμιά 500ρια Ομιλίτες στον θεσσαλικό κάμπο, σε ένα ματς που δεν θα ξεχάσει κανείς, τον Μύρωνα Σηφάκη να ανεβαίνει στην κερκίδα πίσω από τον πάγκο, αφού η φιλοξενία δεν ήταν και η καλύτερη, ενώ και η εκδρομή αυτή είχε αρκετά ευτράπελα. Ας αφήσουμε όμως τη Λάρισα και τα εσωτερικά τους, σίγουρα το ελληνικό πρωτάθλημα χρειάζεται μια δυνατή ΑΕΛ, που θα μένει κάτω από μας όμως, στο βαθμολογικό πίνακα. Κλείνει η παρένθεση.
Επαγγελματική νίκη λοιπόν, απέναντι σε μια από τις χειρότερες ομάδες του πρωταθλήματος. Έχω κρατήσει μερικά πράγματα, από το σαββατιάτικο ματς, κάποια μικρά παραπονάκια.
Θα ξεκινήσω από τον Oυές. Θα πρέπει να προσέξει με το παραπάνω μάλιστα ο ίδιος, να μην πέσει στην παγίδα, θεωρώντας ότι αφού καθιερώθηκε όλα βαίνουν καλώς. Γιατί καλός στα τελευταία ματς, τουλάχιστον επιθετικά, δεν είναι. Ακριβώς αυτό που περιέγραφα την προηγούμενη βδομάδα, επαναλήφθηκε στη Λάρισα. Όλο τηγανίτα, αλλά από μέλι τίποτα. Μέτρησα τουλάχιστον 6 φορές, που βρέθηκε στη γωνία της περιοχής, κάνοντας λανθασμένη επιλογή. Κόπηκε, έχασε την μπάλα, έβγαλε μια σέντρα στο πουθενά. Μόλις μια καλή σέντρα από τον ίδιο, νομίζω ούτε ο Σαρδινέρο, έπειτα από συνεχόμενες κακές ενέργειες του Ουές, περίμενε ότι η σέντρα θα περάσει σε ευνοϊκό σημείο μάλιστα, με αποτέλεσμα ο Ισπανός να έχει τελείως λάθος timing για την κεφαλιά.
Πιστεύω πως γνωρίζει ο ίδιος, ότι έχει καθιερωθεί εξαιτίας της απουσίας του Μαρινάκη. Δε θέλω να απογοητεύσω το παιδί, αλλά είναι ολοφάνερο ότι θέλει ακόμη πολλή δουλειά, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στο βάρος της φανέλας του ΟΦΗ. Από τον ίδιο εξαρτάται, έχει στοιχεία, έχει προσόντα, αλλά κι αυτό ισχύει για όλους, το ταλέντο δεν αρκεί, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.
Θα φέρω ένα παράδειγμα, σε μια ομιλία ενός μπίζνες κόουτς, στο Αμέρικα, όχι εδώ, που έφερνε τα παραδείγματα των Λεμπρόν Τζέιμς και Μάικλ Τζόρνταν. Υπάρχει μεγάλη κουβέντα για το ποιος είναι ο GOAT (καλύτεροτερος όλων των εποχών ) του αθλήματος. Και οι δύο είχαν απαράμιλλο ταλέντο. Πολλά κιλά, τόνους. Εκείνο όμως που τους έφερε στην κορυφή είναι η δουλειά, όχι το χάρισμα, γιατί τέτοιο είναι, του ταλέντου. Η σκληρή δουλειά και η επιθυμία να είναι οι καλύτεροι.
Αυτό φυσικά δεν ισχύει μόνο για τον Ουές. Ισχύει για τον Μπαλογιάννη, τον Λυμπεράκη, τον Γκαργκαλατζίδη, τον Γρίβα, για όλους τους φερέλπιδες του ΟΦΗ.
Άλλο παραπονάκι, δε θα μπορούσε να μην είναι τα κόρνερ. Σε ένα ματς που πιέσαμε, είχαμε την υπεροχή και μπορούσαμε να καθαρίσουμε ευκολότερα – να γελάσουμε και με τον Κούγια λίγο, έπειτα από μια τριάρα – σπαταλήσαμε πολλά κόρνερ, πρέπει να είχαμε 8 ή 9, χωρίς να βγάλουμε τελική. Σε κάνα δυο μάλιστα, κοντέψαμε να φάμε αντεπίθεση.
Προσωπικά, μου έχει κολλήσει το ματς με τον ΠΑΟ. Δυο τεμάχια από κόρνερ, που «δια γυμνού οφθαλμού» έμοιαζαν με κομπίνες δουλεμένες στην προπόνηση. Η απορία που έχω είναι, εφόσον ήταν τέτοια, γιατί δεν τα ξαναείδαμε. Ακόμη και αν δεν είναι η ίδια κομπίνα, οφείλουμε να παρουσιάζουμε καλύτερη αποτελεσματικότητα από τα κόρνερ. Είμαστε μια ομάδα που κερδίζει αρκετά σε κάθε ματς, ο τρόπος που παίζουμε, η δημιουργία ευκαιριών, φέρνουν κόρνερ. Είναι μια λύση πάντα η στημένη φάση, ιδιαίτερα το κόρνερ, ώστε να ξεκλειδώσεις άμυνες ή απλά να βρεις ένα γκολ. Όπερ, θα ήθελα να βλέπω περισσότερα γκολ από αυτά, έστω περισσότερες τελικές. Να μην περνάνε ανεκμετάλλευτα, δηλαδή.
Τέλος για το ματς, επιτρέψτε μου, άλλη μια επιβεβαίωση. Αυτή λέγεται Πραξιτέλης Βούρος.
Όλοι μας οι σέντερ μπακ, θεωρώ ότι είναι υψηλού επιπέδου φέτος. Πέρα από τους γνωστούς, Γιαννούλη και Διαμαντή, και ο Σελίμοβιτς έχει χαρακτηριστικά μεγάλου παίκτη, χρήζει φυσικά των γνωστών βελτιώσεων, αλλά και ο Βαφέας, που όποτε κλήθηκε ήταν καλός. Εκείνος όμως που ξεχωρίζει, ήδη από τα πρώτα ματς, με Αγρίνιο και Λεμεσό, είναι ο Βούρος. Ήταν αλάνθαστος το Σάββατο, απροσπέλαστος στην άμυνα, ενώ δημιουργικά δεν είχε ούτε μια λάθος πάσα. Γερό να 'ναι το κοπέλι και να συνεχίσει έτσι. Δείχνει πάντως ότι ανεβάζει επίπεδο όλη την αμυντική λειτουργία της ομάδας. Ας είναι καλά βέβαια και ο Μεγιάδο, που βρήκε τα γνωστά στάνταρ του και ήταν ο κορυφαίος στη Λάρισα.
Πριν σταθώ στο ματς με τον Άρη, υπάρχει ακόμη μια απορία από μέρους μου.
Από την πρώτη θαρρώ παρουσίαση, ο κ. Σαμαράς είχε μιλήσει για ένα ενιαίο σύστημα, που θα αγωνίζεται η ομάδα από την Κ15, ως την πρώτη ομάδα. Δεν μπορώ να ξέρω αν εννοούσε σύστημα διάταξης ή γενικότερης επιθετικής και αμυντικής λειτουργίας της ομάδας, ανεξάρτητα της διάταξης.
Υπάρχει μεν πάντα η επιθετική άμυνα, ώστε να επανακτήσουμε άμεσα, κατά προτίμηση στο αντίπαλο μισό την μπάλα, όταν την χάνουμε, καθώς και το γνωστό build up, με την επίθεση να ξεκινάει από την άμυνα, τη γρήγορη κυκλοφορία, τις κάθετες και τους συνδυασμούς, που θα οδηγήσουν στις τελικές. Η διάταξη όμως δεν είναι πάντα η ίδια.
Κατανοητό, εξαιτίας των απουσιών, κατανοητό όταν έχεις στόχο τα πλέι οφ, και την καλύτερη από την προηγούμενη χρονιά θέση. Αν όμως δουλεύεις μια συγκεκριμένη διάταξη στις ακαδημίες, ώστε εκείνος που θα μπει στην πρώτη ομάδα από τους μικρούς να είναι έτοιμος, τότε εφόσον η πρώτη ομάδα αλλάζει διάταξη αναλόγως των συνθηκών ή και του αντιπάλου, πώς θα γίνει αυτό; Μήπως τελικά χρειάζεται παραπάνω χρόνος, ώστε να επιτευχθεί; Τελικά τα συστήματα κάνουν τους παίκτες ή οι παίκτες τα συστήματα;
Παγιωμένο ερώτημα, εσχάτως. Όπως παγιωμένη είναι η προσμονή, να δούμε δικά μας παιδιά να στελεχώνουν την ομάδα. Γνωστό και απόλυτα κατανοητό, ότι χρειάζεται ακόμη χρόνος, δε γίνονται αυτά σε μια - δυο χρονιές.
Πάμε και στον Άρη. Δύσκολο ματς, σίγουρα. Αν γινόταν με παρουσία κόσμου, οι συνθήκες θα ήταν καλύτερες για εμάς. Έχει δείξει όμως η ομάδα μας, απέναντι στις άλλες ομάδες κορυφής, ότι δεν έχει να φοβάται κανέναν. Αρκεί να μην αδικήσουμε τους εαυτούς μας, όπως κάναμε με τον ΠΑΟ, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, αλλά και τον Απόλλωνα, τον Ατρόμητο, την Τρίπολη.
Ενδεχόμενη νίκη, θα μας σταθεροποιήσει στο πρώτο μισό του πίνακα, τολμώ να πω θα μας φέρει σε θέση φαβορί για τα πλέι οφ. Αν ήμασταν πλήρεις, με Ντε Γκουζμάν, Ναμπί, Τσίλια 100% έτοιμο, όλα θα ήταν ευκολότερα. Με τα "αν" όμως, δε βάφεις αυγά.
Όσοι παίξουν, θα πρέπει να τρώνε σίδερα, να έχουν πνευματική σταθερότητα. Να μην σπαταλήσουμε ευκαιρίες, αλλά και να αποφύγουμε τα εύκολα λάθη. Ασάκι με όβερ το ματς από μένα, πριν το ματς, όχι σαν μερικούς μερικούς, ονόματα δε λέμε, που τα λένε άφτερ.
Κλείνοντας, καθώς φτάνουμε στο φινάλε του α' γύρου, επειδή μάλιστα έχουν ακουστεί πολλά και διάφορα, ότι θα κινδυνεύσουμε, ότι δεν έχουμε τύχη για πλέι οφ, ότι είμαστε χάλια κλπ, εγώ θα δηλώσω ευθαρσώς, ότι εμείς θα είμαστε ξανά στα πλέι οφ φέτος.
Ουσιαστικοί αντίπαλοί μας, είναι μόνο η Τρίπολη και ο Ατρόμητος. Δε νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο. Ο Απόλλων εμφανίζεται δυνατότερος του αναμενομένου, ο ΠΑΣ είναι αρκετά καλός, αλλά δε νομίζω να έχουν τύχη για τον πάνω όροφο. Ούτε οι προαναφερθέντες, Ατρόμητος και Τρίπολη, είναι καλύτεροι από εμάς.
Εξάλλου, καμιά ομάδα στην Ελλάδα, δεν είχε τόσες ατυχίες μαζεμένες, όπως εμείς, οπότε όταν με το καλό γεμίσει το ρόστερ, το πιθανότερο είναι να είμαστε πολύ βελτιωμένοι. Ας ελπίσουμε μόνο να ανοίξουν τα γήπεδα ως τότε, να τελειώνει η ιστορία με την πανδημία, γιατί αμαρτία είναι να παίζουμε πάλι πλέι οφ με άδειο Γεντί Κουλέ….
Ουσιαστικοί αντίπαλοί μας, είναι μόνο η Τρίπολη και ο Ατρόμητος. Δε νομίζω να υπάρχει κάτι άλλο. Ο Απόλλων εμφανίζεται δυνατότερος του αναμενομένου, ο ΠΑΣ είναι αρκετά καλός, αλλά δε νομίζω να έχουν τύχη για τον πάνω όροφο. Ούτε οι προαναφερθέντες, Ατρόμητος και Τρίπολη, είναι καλύτεροι από εμάς.
Εξάλλου, καμιά ομάδα στην Ελλάδα, δεν είχε τόσες ατυχίες μαζεμένες, όπως εμείς, οπότε όταν με το καλό γεμίσει το ρόστερ, το πιθανότερο είναι να είμαστε πολύ βελτιωμένοι. Ας ελπίσουμε μόνο να ανοίξουν τα γήπεδα ως τότε, να τελειώνει η ιστορία με την πανδημία, γιατί αμαρτία είναι να παίζουμε πάλι πλέι οφ με άδειο Γεντί Κουλέ….
