Είχαμε φτάσει στα τέλη του 20ου αιώνα , όταν η «εποχή Βαρδινογιάννη» έχει αρχίσει ήδη να πνέει τα λοίσθια αφού ένας άλλος ολιγάρχης που διατηρεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση , έχει αναλάβει τον ΟΣΦΠ και μαζί τα ηνία του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα .
Ανέκαθεν , τουλάχιστον στην περίοδο που εξετάζουμε , από το 1979 κι έπειτα , για να ηγηθεί κάποιος του ελληνικού ποδοσφαίρου , κάνοντας την ζωή του ευκολότερη , όπερ κατακτώντας ευκολότερα το πρωτάθλημα , έπρεπε να ελέγξει την κατά τα άλλα «ανεξάρτητη» ποδοσφαιρική ομοσπονδία αλλά και την ονομαζόμενη ως τότε ΕΠΑΕ , την ένωση των ποδοσφαιρικών Α.Ε.
Ο Κόκκαλης το ήξερε πολύ καλά αυτό , μάλλον το έμαθε αφού μέχρι το 1997 μετρούσε ήδη 6 χρόνια στον προεδρικό θώκο της ομάδας του χωρίς ιδιαίτερα επιτυχή αποτελέσματα .
Πλήρωσε , έμαθε και φρόντισε να χειραγωγήσει δια της οικονομικής οδού φυσικά ότι χρειαζόταν για να έρθουν οι επιτυχίες . ΕΠΟ , ΕΠΑΕ , διαιτησία , άλλες ομάδες και ποδοσφαιριστές . Ο ίδιος ήξερε πολύ καλά ότι χρειαζόταν ένα ισχυρό ΟΣΦΠ για να τον χρησιμοποιήσει σαν ασπίδα σε περίπτωση που αντιμετώπιζε προβλήματα με την ελληνική δικαιοσύνη αφού ήταν ο μεγαλύτερος κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας της χώρας , έχοντας ήδη αναλάβει με αδιαφανείς διαδικασίες την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ , εισάγοντας νέες μορφές τζόγου στην ελληνική κοινωνία (Ξυστό , φρουτάκια, κλπ) και γενικότερα αναλαμβάνοντας μέσω των εταιριών του κάθε κρατική μπίζνα σε μια εποχή που η φρενίτιδα , η νέα μεγάλη ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων είχε κυριεύσει την ελληνική κοινωνία , ωφελώντας ουσιαστικά μια χούφτα ολιγάρχες που αναλάμβαναν , συχνά μάλιστα χωρίς μειοδοτικούς διαγωνισμούς , κάθε δημόσιο έργο .
Ηγέτης φυσικά αυτής της χούφτας ολιγαρχών δεν ήταν άλλος από τον Σωκράτη Κόκκαλη , οι σχέσεις του οποίου με την τότε «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση Σημίτη δεν ήταν απλώς αγαστές και στενές ήταν σφιχτοδεμένες σαν σιαμαία νεογέννητα .
Όποια πέτρα και αν σήκωνες , ότι έργο κι αν γινόταν , όποια υπερκοστολόγηση κι αν πλήρωνε , τις περισσότερες φορές μάλιστα εσκεμμένα ο Έλληνας φορολογούμενος , αφορούσε στην συντριπτική πλειοψηφία τους εταιρίες του κ.Κόκκαλη .
Αυτή είναι η κατάντια του νεοέλληνα ήδη από τις προηγούμενες δεκαετίες , πριν ακόμη η οικονομική κρίση μας χτυπήσει την πόρτα . Δεν πειράζει που ο χ-ψ επιχειρηματίας κλέβει το κράτος , ουσιαστικά κλέβοντας τους πολίτες του , αρκεί που θα κάνει μεταγραφάρες , θα πάρει η ομαδάρα το πρωτάθλημα ώστε να πηγαίνω την Δευτέρα στην δουλειά , στο καφενείο κι όπου αλλού , καβάλα στο άλογο , κάνοντας καζούρα στους αντίπαλους φιλάθλους .
Δεν πειράζει που το ποδόσφαιρο λειτουργεί παρασιτικά σε σχέση με την υγιή οικονομία , δεν πειράζει που το ποδόσφαιρο δεν είναι παρά ο Δούρειος Ίππος ώστε κάποιοι νταβατζήδες να κερδίζουν ιλιγγιώδη ποσά εις βάρος του μέσου Έλληνα , δεν πειράζει που ανεβαίνουν άμεσοι και έμμεσοι φόροι για να υπερκεραστούν τα ουσιαστικά κλοπιμαία κάποιων ολιγαρχών , δεν πειράζει που κυριαρχεί η έλλειψη ισονομίας οδηγώντας σε μια κατάσταση ανομίας , αρκεί η ομαδάρα να κάνει μεταγραφάρες και να παίρνει το πρωτάθλημα . Νίκη με κάθε τρόπο , ο σκοπός αγιάζει τα μέσα , εμείς να νικάμε κι ας είναι με οφσάιντ γκολ στο 90 να πονάει περισσότερο .
Τι θυμίζει όλο αυτό ; Τι άλλο παρά κρίση αξιών . Ναι , αυτή που θα οδηγήσει στην οικονομική κρίση , στέλνοντας χιλιάδες στο ταμείο ανεργίας , ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που πέρασαν κυριολεκτικά τη θηλιά στο λαιμό τους ανήμποροι να αντιδράσουν στην λαίλαπα της οικονομικής καταστροφής .
Μα όλα αυτά από το ποδόσφαιρο θα αναρωτηθεί κάποιος ;
Βέβαια , από την στιγμή που οι μεγαλομέτοχοι των ομάδων στηρίζονται σε κρατικές μπίζνες ή χειραγωγούν την κυβέρνηση προς όφελος τους , εις βάρος του κοινωνικού συνόλου , τότε ναι , έχει και το ποδόσφαιρο τις ευθύνες του για τη χρεοκοπία της χώρας .
Αποκορύφωμα της λαίλαπας Κόκκαλη , της σχέσης του με την κυβέρνηση «εκσυγχρονιστών» της εποχής η οποία κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σχέση ερωτικής συνεύρεσης επί χρήμασι , με παραπάνω από ευκολονόητο το ποιος είχε τον ρόλο της εκδιδομένης αποτελεί το μέγα σκάνδαλο της παραχώρησης του Εθνικού Σταδίου Καραϊσκάκη σε εταιρία συμφερόντων του επιχειρηματία .
Ένα εθνικό στάδιο που φιλοξενούσε δεκάδες ομάδες και εκατοντάδες αθλητές , μεταξύ των οποίων ακόμη και Ολυμπιονίκες , παραχωρήθηκε με αδιαφανείς διαδικασίες για κάμποσες δεκαετίες σε κάποια εταιρία , ούτε καν στον Ερασιτέχνη ΟΣΦΠ , με το πρόσχημα της ανάπλασης και ανακατασκευής ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων . Μάλιστα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής , η συμφωνία δεν ήταν ικανοποιητική για τον επιχειρηματία γι αυτό η ΓΓΑ αναλάμβανε την αποπεράτωση των περιμετρικών χώρων του σταδίου (πάρκινγκ 1800 θέσεων , καταστήματα , καφέ , γυμναστήρια ) .
Πέρα από το σκάνδαλο παραχώρησης του σταδίου είναι δεδομένο ότι η ομάδα που θα εκμεταλλευόταν το νέο ποδοσφαιρικό γήπεδο Καραϊσκάκη στο έπακρον , αποκομούσε συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι των ανταγωνιστών της . Όπως και να χει , είναι διαφορετικό να παίζεις στο δικό σου σπίτι έχοντας όλες τις ανέσεις καθώς και μεγιστοποιημένα έσοδα από την παροχή υπηρεσιών που μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει , εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες ομάδες που πρέπει είτε να παίζουν σε αχανή στάδια , είτε σε απαρχαιώμενα γήπεδα που είναι ανέφικτο να προσφέρουν μεγαλύτερα έσοδα από εμπορικές ή άλλες χρήσεις , είτε να ψάχνουν σαν άλλοι νομάδες γήπεδο να αγωνιστούν .
Αξίζει να σταθούμε στον πολιτικό που χάρισε το στάδιο στον Κόκκαλη , καλό είναι να μην ξεχνάμε . Εξάλλου , θα τον συναντήσουμε σε πλείστες άλλες περιπτώσεις χαριστικών διατάξεων , σβήσιμο χρεών κι ότι άλλη κουτσουκέλα μπορείς να φανταστείς κυρίως προς τις ομάδες της περιφέρειας του . Πρόκειται για εκείνον που όταν η χώρα μας βρισκόταν στο μάτι του κυκλώνα της χρεοκοπίας , είχε δηλώσει θρασύτατα το αμίμητο ότι βρισκόμαστε σε καλύτερη κατάσταση από χώρες όπως η Μολδαβία , κουνώντας μάλιστα το δάχτυλο .
Ακριβώς , πρόκειται για τον Ευάγγελο Βενιζέλο , του οποίου τα «ανδραγαθήματα» , πριν αλλά και κατά την διάρκεια της κρίσης πληρώνουμε ακόμη σήμερα και θα πληρώνουμε ακόμη για καιρό .
Αξίζει επίσης να αναφερθούμε στον δημοσιογράφο που είχε αποκαλύψει τότε το σκάνδαλο της παραχώρησης του σταδίου Καραϊσκάκη . Πρόκειται για τον αείμνηστο Φίλιππα Συρίγο , τον οποίο έχουμε συναντήσει σε προηγούμενες αποκαλύψεις σκανδάλων . Δυστυχώς ο Συρίγος έφυγε νωρίς . Ο ίδιος ήταν ένας από τους ελάχιστους στο σινάφι του που δεν ανήκε σε payroll ολιγαρχών , αποκαλύπτοντας συχνά τις σχέσεις διαπλοκής κράτους –νταβατζήδων μεγαλομετόχων ΠΑΕ . Γιατί η περιβόητη τέταρτη εξουσία έχει τον δικό της αμαρτωλό ρόλο για όσα συνέβησαν τις προηγούμενες 2-3 δεκαετίες κι οδήγησαν την χώρα σε χρεωκοπία .
- Πολλά από τα παραπάνω είναι γνωστά στους (ελπίζουμε ) ενημερωμένους αναγνώστες του oficrete.gr . Καλό είναι να επαναλαμβάνονται , καλό είναι όσοι (λίγοι ελπίζω) δεν ήταν ενήμεροι να τα μαθαίνουν , να τα θυμούνται όσοι τα έζησαν . Βοηθάει όταν πρέπει να παρθούν οι κατάλληλες αποφάσεις . Όσο για το την ομάδα μας ;
Εννοείτε ότι σκοπός μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία μιας διοργάνωσης που θα λειτουργεί ισόνομα απέναντι σε όλους , που τα πάντα θα κρίνονται μέσα στο γήπεδο ,όχι εξαιτίας των σχέσεων με την εκτελεστική εξουσία και τα οικονομικά συμφέροντα που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς .
Οφείλει ο ΟΦΗ να έχει κυρίαρχο ρόλο στην εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου . Μόνο με ένα υγιές , καθαρό , ισόνομο πρωτάθλημα η ομάδα μας και το δηλώνω χωρίς φόβο κι πάθος , μπορεί να αποτελέσει ένα εν δυνάμει διεκδικητή του πρωταθλήματος .
Δεν είναι ουτοπία , δεν είναι κρυφή επιθυμία ενός φανατικού , δεν είναι όνειρο θερινής νυκτός . Ο Όμιλος έχει υπάρξει στο παρελθόν διεκδικητής του πρωταθλήματος , οι θέσεις του στα υψηλά πατώματα της βαθμολογίας κατά την διάρκεια της χρυσής εποχής Γκέραλντ , αυτό υποδηλώνουν . Άλλο αν οι διαπλεκόμενες σχέσεις , η ανομία και διάφορα άλλα συμφέροντα δεν του επέτρεψαν να κατακτήσει τον τίτλο . Έδειξε όμως η σοβαρή και πρωτοποριακή δουλειά του «Ολλανδού» ότι δικαίωμα στο όνειρο μπορούν όλοι να έχουν .
Αρκεί να γίνουν τα δέοντα με σοβαρότητα και μακρόπνοο σχεδιασμό με μοναδικό όφελος αυτό της ομάδας . Κι ο κόουτς ΠΑΠ έχει δείξει ότι τα θεμέλια μια χαρά έχει ξεκινήσει να τα βάζει…
