ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ & ΓΙΝΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ OFICRETE

Oficrete
01/11/2019 - 19:10

Ο ΟΦΗ, ο Κούγιας και ο Δράκος!

Η αλήθεια είναι, ότι όλοι περιμέναμε ότι το ματς της Καβάλας θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα. Όπως φάνηκε, ακόμη και οι ποδοσφαιριστές μας είχαν την ίδια αντίληψη, για αυτό και το πληρώσαμε.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Μύρων Κανάκης
Πήγαμε να φτιάξουμε, δηλαδή, ομελέτα χωρίς να σπάσουμε αυγά, αλλά αυτά δε γίνονται. Πλέον, βάλαμε άλλο ένα σημαντικό ματς στο καλεντάρι μας, αυτό του επαναληπτικού, αρχές Δεκέμβρη. Εννοείται, ότι απλά και μόνο για το πρεστίζ, δε νοείται να παρατήσουμε το θεσμό του κυπέλλου. Εξάλλου, έχει δείξει η ομάδα ότι μπορεί να σκοράρει εύκολα, δημιουργεί τις φάσεις, έχει υψηλό μ.ο τερμάτων. Απλά, δυο ματς που θα ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα, όπου θα μπορούσε ο προπονητής να δοκιμάσει ποδοσφαιριστές, ίσως και σχήματα, να δώσει ανάσες στον βασικό κορμό, θα πρέπει πλέον να παίξουμε σε υψηλά στάνταρ απόδοσης, για να συνεχίσουμε στο κύπελλο.

Έχουμε χρόνο μπροστά μας, όμως, μέχρι τον επαναληπτικό, το πάθημα είναι δεδομένο ότι έχει γίνει ήδη μάθημα. Ακολουθεί ένας μήνας - φωτιά, με αλλεπάλληλα ματς, κόντρα σε 3 ομάδες εξάδας και τον Ατρόμητο που ψάχνει τα πατήματα του ακόμη, αλλά πάντα αποτελεί έναν υπολογίσιμο αντίπαλο, ιδιαίτερα στην έδρα του.

Επόμενο ματς, απέναντι στην ομάδα του άσπονδου φίλου μας, του Αλέξη Κούγια. Έχει κουράσει ο ποινικολόγος, να μουρμουρίζει για το περσινό ματς με τον ΠΑΟ. Ξέρω ότι ο Σίμος και οι παίκτες του, δε θα αναλωθούν στις δηλώσεις του Κούγια, όμως - όπως είναι λογικό σαν οπαδοί - έχουμε παραπάνω λόγους, να κλείσουμε το στόμα του συγκεκριμένου.

Έχει δείξει καλά στοιχεία η ΑΕΛ φέτος, θα τα εξηγήσει ωραία ο Σμπώκος αυτά, όταν έρθει η ώρα, αλλά επιτρέψτε μου να εκφράσω (ξανά και ξανά) την αισιοδοξία μου. Απέναντι σε μια ομάδα, που πριν λίγες μέρες ο ΠΑΟ είχε 70% κατοχή και τριπλάσιες τελικές, νομίζω ότι μπορούμε, εύκολα ή δύσκολα, να κερδίσουμε. Είπαμε, δε μας φοβίζει κανείς και τίποτα πλέον, παίζουμε το ποδόσφαιρό μας και όπου μας βγάλει.

Επί τη ευκαιρία, οφείλω να εξηγήσω κάποια πράγματα, που ίσως δεν εξήγησα επαρκώς την προηγούμενη εβδομάδα, όταν μίλησα ότι αυτό που βλέπω με κάνει να πιστεύω ότι ο στόχος είναι το πρωτάθλημα.
Είναι απλούστατο. Βρισκόμαστε λίγο πριν το 1/3 της κανονικής περιόδου, στην 3η θέση, 4 βαθμούς πίσω από τον 2ο ΠΑΟΚ και 6 πίσω από τον πρωτοπόρο ΟΣΦΠ.

Ποιος είναι ο στόχος σου, όταν βρίσκεσαι στην 3η θέση; Μα να πας στη 2η. Όταν μάλιστα η διαφορά δεν είναι τόσο μεγάλη, κάθε άλλο παρά έχει χαθεί ο πόλεμος. Πολύ κοντά, όμως, στη 2η θέση είναι η πρώτη, οπότε αυτό που οφείλεις να κάνεις, να δουλέψεις για αυτό, να βελτιώσεις τις αδυναμίες σου, ώστε να τα καταφέρεις, είναι να σκαρφαλώσεις στην κορφή.

Ας αποβάλλουμε πια από το DNA, αυτό που μας είχαν εμφυσήσει τα χρόνια του καθεστώτος Βαρδινογιάννη. Όταν ήμασταν 2οι, αλλά ξέραμε ότι εφόσον είναι ο ΠΑΟ 1ος, δεν υπάρχει περίπτωση να προσπεράσουμε το μεγάλο μαγαζί της φαμέλιας. Τελειώσανε αυτά που ξέρατε.

Έχουμε δυο πολύ μεγάλους αντιπάλους φυσικά, με τεράστιο βάθος στο ρόστερ, με υψηλό βαλάντιο, με δύναμη και εκτός των αγωνιστικών χώρων, όμως αυτό δεν πρέπει να μας πτοεί. Συνεχίζουμε με το επιστημονικό ποδόσφαιρο, το καλά σχεδιασμένο, καλά προετοιμασμένο επί χάρτου (υπολογιστών καλύτερα), δουλεμένο σχολαστικά στην προπόνηση και πορευόμαστε με αυτό. Και όπου μας βγάλει… Θα μας βγάλει πλέι-οφς, Ευρώπη, Τσάμπιονς Λιγκ, ποιος τη χάρη μας.

Πιο πολύ θα χαρώ, να πω την αλήθεια, γιατί θα πιάσει τάχιστα τόπο η επένδυση του Big Mike, αξίζει για αυτόν τον άνθρωπο. Χώρια ότι θα ζεσταθεί μια ώρα αρχύτερα, ώστε συντομότερα του αναμενομένου, να πιάσουν οι μπουλντόζες δουλειά... Αλλά και απλά σε μια άνετη παραμονή να πάμε, οι στόχοι θα έχουν ευοδωθεί. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, κανείς δεν απαίτησε κάτι από αυτήν την ομάδα. Όλοι εμείς, σαν οπαδοί είμαστε στο πλευρό της διοίκησης, στηρίζουμε το πλάνο, έχουμε εμπιστοσύνη και ξέρουμε πολύ καλά ότι αν συνεχίσουμε έτσι, είναι σίγουρο ότι το μέλλον μας ανήκει!

ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΟΣ ΟΦΗ

Λυπήθηκα πολύ με την ήττα του μπασκετικού ΟΦΗ στην Αταλάντη, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Ξέρω την αξιέπαινη δουλειά που κάνει η διοίκηση, ο προπονητής, το αθλητικό τημ. Αγαπώ το μπάσκετ και όνειρό μου είναι να δω τον μπασκετικό ΟΦΗ στα μεγάλα σαλόνια, όπως κάθε Ομιλίτης, άλλωστε. Ξέρω ότι υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες, ότι χρειάζεται υπομονή, δουλειά σε βάθος, πόσω μάλλον οικονομικοί πόροι, για να καταφέρει η ομάδα να φτάσει πρώτα στην Α2 και μετά στην Α1.

Είναι όμως ολοφάνερο, ότι η μεθοδική δουλειά που απαιτείται, οφείλει να ακολουθήσει το παράδειγμα του ποδοσφαίρου. Απαιτείται ένα πλάνο, που θα ξεκινάει από τις μικρές ηλικίες και θα φτάνει μέχρι την πρώτη ομάδα. Απαιτείται, φυσικά, η οικονομική ευμάρεια για να υποστηριχτεί ένα ανάλογο πλάνο, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρξει ένας επενδυτής, με το ανάλογο βεληνεκές για την επιτυχία του.

Πέρα όμως από τον επενδυτή, που μπορεί να λέγεται Μπούσης, Παλυβός ή κάπως αλλιώς, εκείνο που είναι εξίσου σημαντικό για την επιτυχία ενός πλάνου, που θα σε φέρει στα σαλόνια, με το ανάλογο υπόβαθρο (βλέπε Προμηθέας Πατρών), είναι να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις.

Όπως ακριβώς, δηλαδή, υπάρχει στο ποδοσφαιρικό τμήμα ο Γιάννης Σαμαράς με το επιτελείο του, χρειαζόμαστε ένα ανάλογο ηγετικό τημ και στο μπάσκετ.

Έχουμε την τύχη να διαθέτουμε τον κορυφαίο ποδοσφαιράνθρωπο της χώρας για την ασπρόμαυρη θεά, τι πιο ιδανικό θα ήταν να διαθέτουμε και τον κορυφαίο μπασκετάνθρωπο της χώρας για την πορτοκαλί (σπυριάρα, για μερικούς άμπαλους από μπάσκετ) θεά.

Δεν αναφέρομαι σε κάποιον άλλο, από τον τεράστιο Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο ίδιος μοιάζει να έχει απομακρυνθεί από τα τεκταινόμενα του αγαπημένου του αθλήματος εντός της χώρας, απηυδισμένος από τα διάφορα διοικητικά, πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια, που παίζονται στα υψηλά κλιμάκια της ομοσπονδίας και του αθλήματος, γενικότερα.

Εφόσον, όμως, μπορούσε να του παρουσιαστεί μια τέτοια πρόκληση, γιατί περί πρόκλησης πρόκειται, με την ανάλογη οικονομική και όχι μόνο, ίσως κυρίως οργανωτική, υποστήριξη, επιτρέψτε μου να πω, ότι πολύ δύσκολα θα αρνιόταν ο αγαπητός Δράκος.

Πρόκειται, βέβαια, για ένα ιδανικό σενάριο, για μια τρελή ιδέα αν θέλετε, που φαντάζει ουτοπική της παρούσης. Ουτοπικό, όμως, δε φάνταζε όλο αυτό που ζούμε, εδώ και 13 μήνες, στον ποδοσφαιρικό ΟΦΗ, δυο χρόνια πριν; Αν κάποιος μας έλεγε ότι μέσα σε 2 χρόνια θα έχουμε την πιο υγιή ομάδα της Ελλάδας, που όλοι θα χαίρονται να παρακολουθούν, που κάθε μέρα θα γιγαντώνεται, δε θα τον χαρακτηρίζαμε τουλάχιστον τρόφιμο τρελάδικου; Ποτέ μην λες ποτέ, λοιπόν, γιατί ποτέ δεν ξέρεις η ζωή τι σου επιφυλάσσει.

Απλά, σκέψου ότι ο MVP του περσινού πρωταθλήματος NBA, ήδη θα έχει αρχίσει να συμπαθεί τον ΟΦΗ, σαν καλός φίλος της οικογένειας Μπούση...

Oficrete