Αν θέλουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο θα σκεφθούμε ότι μειώσαμε στον 1 πόντο από τον Λεβαδειακό, αν το δούμε μισοάδειο πετάξαμε άλλους δυο πόντους. Υπάρχει όμως εσχάτως μια πρόσθεση στη γνωστή ρήση για τον αισιόδοξο και τον απαισιόδοξο, που λέει ότι ο πραγματιστής πίνει το νερό είτε το ποτήρι είναι μισογεμάτο είτε μισοάδειο. Εμείς πάντως συνεχίζουμε να φτάνουμε στη βρύση, αλλά να μην πίνουμε νερό, τουναντίον έχουμε κοριζάσει στην δίψα.
Αν το σκεφθεί κανείς και μετρήσει όλα τα ματς που πετάξαμε βαθμούς, δε θα είχαμε πετύχει σήμερα ήδη την άνετη παραμονή, θα κοιτούσαμε ψηλότερα μες την καλή χαρά.
Άλλα ΟΦΗ είσαι, υπάρχει περίπτωση να ηρεμήσεις; Δε νομίζω.
Δεν μπορώ να ξέρω που οφείλεται το ψυχολογικό πρόβλημα. Άλλοι λένε ότι εμφανίστηκε από την πιο κραυγαλέα ευκαιρία της χρονιάς από τον Βαζ στο ματς με την Λαμία. Άλλοι ότι οι αποδοκιμασίες που άκουσαν οι ποδοσφαιριστές μετά από ατυχή αποτελέσματα τους επηρέασαν, ρίχνοντας τους την ψυχολογία, άλλοι ότι η δεινή βαθμολογική θέση φέρνει αυτά τα ψυχολογικά πατατράκ.
Τέτοια προβλήματα πάντως θαρρώ πως χρειάζονται τους κατάλληλους ειδικούς για να απαντηθούν. Μήπως λέω τώρα εγώ, θα πρέπει η διοίκηση να προσλάβει ένα ειδικό στην αθλητική ψυχολογία, ένα ψυχολόγο δηλαδή εξειδικευμένο για να λυθεί το πρόβλημα;
Προσωπικά πάντως θα προσπαθήσω να κρατήσω θετική στάση, πιστεύω στην ομάδα, στους προπονητές μας, αλλά και στην Ομιλίτικη ψυχή. Ευελπιστώ ότι μπορούμε να γυρίσουμε την κατάσταση, αρκεί όχι απλά να κερδίσουμε, να το κάνουμε με σκορ καλύτερο από αυτό που φέραμε στην Λειβαδιά (άλλη τσάμπα ήττα), ώστε σε περίπτωση ισοβαθμίας να βάλουμε την ομάδα του Κομπότη από κάτω. Θυμηθείτε απλά πόσο δύσκολο φάνταζε αυτό το 2005 - 2006. Ιδιαίτερα μετά από μια εντός έδρας ισοπαλία με τον Ακράτητο νομίζω τότε, τέτοια εποχή, αρχές του Μάρτη.
Δε νομίζω εξάλλου ο Εντνίλσον να είναι καλύτερος του Σακόρ, ούτε ο Τσίπεφ καλύτερος του Ναμπί.
Πέρα από αυτό όμως νομίζω ότι θα πρέπει οι Έλληνες, και δη οι παλιότεροι, αλλά και ο Γιώργος ο Γιακουμάκης που είναι γνωστό ότι έχει Ομιλίτικα αισθήματα (δυστυχώς φαίνεται ότι αυτό του έχει γυρίσει μπούμεραγκ, αφού ο ζήλος για να σκοράρει του στερεί την επιτυχία ) να μιλήσουν στους ξένους, ιδιαίτερα στους πιο φρέσκους, τους χειμωνιάτικους αφιχθέντες, δίνοντάς τους να καταλάβουν τι εστί ΟΦΗ, τονώνοντας τους τον εγωισμό και το πάθος.
Αυτά τα ολίγα. Θα προχωρήσουμε στη βαθμολόγηση των ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν στην Ριζούπολη. Αυτήν την φορά θα είμαστε πιο επιεικείς, αφού όταν ο άλλος είναι πεσμένος, δεν τον αφήνεις κάτω, του δίνεις χείρα βοηθείας για να σηκωθεί.
1) Σωτηρίου: 6
Ουσιαστικά μισή φάση ο Απόλλων, όταν χρειάστηκε ήταν σωστός.
2) Μπράουν: 4
Αυτός να πω την αλήθεια δεν μου άρεσε. Επιθετικά κυρίως. Δεν βοήθησε όσο θα έπρεπε, περιμένω περισσότερα.
3) Κοροβέσης: 6
Αμυντικά δεν πιέστηκε. Επιθετικά συνείσφερε, θα ήθελα κάτι περισσότερο και καλύτερο όμως.
.4) )Γιαννούλης: 8
Ίσως ο καλύτερος του αγώνα. Δοκίμασε δυο φορές το πόδι του και στάθηκε άτυχος. Έδειξε ηγετικά χαρακτηριστικά, κάτι που χρειαζόμαστε με το παραπάνω.
5)Μιχόγεβιτς: 6
Επίσης δεν πιέστηκε ιδιαίτερα στα αμυντικά του καθήκοντα. Έχω ξαναγράψει ότι στα ζόρικα ίσως θα πρέπει να προωθείται περισσότερο, ιδιαίτερα στις στατικές φάσεις.
6) Μεγιάδο: 7
Ιδιαίτερα στο α΄ ημίχρονο πολύ καλός. Στο β' βοήθησε, είχε ένα καλό σουτ, αλλά θέλω να ξαναδώ τον Μεγιάδο που είδα στο ματς με τον Παναθηναϊκό
7) Βαζ: 4
Μια από τα ίδια. Όλο τηγανίτα και από μέλι τίποτα. Συχνά φλύαρος, ούτε τόσο απειλητικός όσο απαιτεί η θέση του.
8) Σακόρ: 5
Δεν με έχει πείσει. Επίσης φλύαρος συχνά, ξέρει τα μυστικά της μπάλας, αλλά δεν πρέπει να τα κρατάει τόσο καλά κρυμμένα. Θα πρέπει να γίνει πιο πολύ τσαμπουκάς (ποδοσφαιρικά μιλώντας). Προφανώς πάντως επηρεάστηκε κάπως από την ίωση στην αρχή της εβδομάδας. Θυμίζω ότι μεσοβδόμαδα περιμέναμε ότι θα είναι εκτός αποστολής. Αν είχε βάλει σωστά το πόδι, σπρώχνοντας την μπάλα στα δίχτυα, σε κάποια σουτ που άφησε την μπάλα να περάσει, σήμερα θα νιώθαμε πολύ καλύτερα.
9) Πέρσον: 3
Συγνώμη, αλλά με κουράζει. Δεν μου έχει δείξει τίποτα. Δυο μέτρα μπόι, μια κεφαλιά εντός εστίας δεν έχουμε δει ακόμη. Γενικότερα θα επιμείνω σε όσα έχω πει ήδη σε προηγούμενα ματς, θέλει πολλή δουλειά. Μα πολλή δουλειά όμως.
10) Νέιρα: 5
Επιεικώς 5. Θα ήθελα να δω περισσότερες πρωτοβουλίες, περισσότερες κάθετες, περισσότερη δημιουργικότητα, αλλά και καλύτερα τελειώματα όταν του δίνεται η ευκαιρία, που του δίνεται.
11) Φελίπε Φερέιρα: 5
Εκλάμψεις μόνο. Η αλήθεια είναι πάντως ότι έπεσε με την πρώτη στα βαθιά, έχει αγωνιστεί ήδη σε 3 θέσεις, πλάγιο φορ σε τακτική με 3 επιθετικούς, φουνταριστός και 2ο φορ σε 4-4-2, ενώ είναι εμφανώς άπειρος.
12) Γιακουμάκης: 5
Επίσης επιεικώς. Σύμφωνα με τον καθηγητή διαιτησίας της Αθλητικής Κυριακής δεν του δόθηκε πέναλτι σε μια φάση που όπως τον ρίχνει ο αμυντικός πιάνει την κεφαλιά. Έχει όμως ήδη δυο φορές βουτήξει, εκβιάζοντας πέναλτι, οπότε πώς να το δώσει μετά ο ρεφ, όταν σε βλέπει να βουτάς χωρίς λόγο. Πάλεψε, έκανε, έδειξε, αλλά λίγα ουσιαστικά. Να αντρανώσει ο Γιώργης, να παίξει περισσότερο μυαλωμένα, δεν έχει σημασία ποιος θα πετύχει το γκολ, αλλά to have the job done, που θα λέγε και ο Big-Mike. Προσωπικά επειδή ξέρω τι παιχτάρα είναι, εξακολουθώ να τον πιστεύω. Να έχει πιο καθαρό μυαλό όμως, αυτό του ζητάω.
13) Ντίνας: 4
Μου χει λείψει ο περσινός Ντίνας. Με τις μπούκες του στην περιοχή,με τις ωραίες στατικές φάσεις, με τα γκολ χρυσάφι που πετύχαινε. Δυστυχώς σπάνια έχει θετικό πρόσημο στην απόδοση. Πρέπει και αυτός να βελτιωθεί τα μάλα, η ομάδα τον χρειάζεται.
14) Παπαστεριανός: 4
Να πω την μαυρόασπρη αλήθεια μου, δεν πολυκατάλαβα από την τηλεόραση σε ποια θέση αγωνίστηκε. Δεν έδωσε όμως κάτι παραπάνω, ούτε καν φρεσκαρίστηκε η δημιουργικότητα της ομάδας με την είσοδό του.
Οφείλω βέβαια να τονίσω ότι παρακολουθώντας το ματς από την τηλεόραση δεν μπορείς να έχεις σφαιρική άποψη. Βλέπεις την μπάλα, όχι τις τοποθετήσεις, την κάλυψη χώρου, τις κινήσεις χωρίς την μπάλα, κλπ.
Γνωστό είναι αυτό. Επίσης καλό είναι να αναφερθεί ότι η ατομική κριτική έχει στόχο και μόνο να βελτιώσει τους ποδοσφαιριστές, να κάνει καλύτερη την ομάδα. Θέσφατο και αλάθητο εξάλλου δεν διεκδίκησα ποτέ, μακριά από μας τέτοια πράγματα.
Τέλος, για το επόμενο ματς, καθώς λιγοστεύουν οι εναπομείναντες αγώνες θα ήθελα να δω την ομάδα να μπει από το πρώτο λεπτό και να δαγκώνει καρύδια. Να κυνηγήσει το γρήγορο γκολ που θα τους λύσει τα πόδια και δεν θα επιτρέψει σε αυτήν την ομάδα – σφραγίδα, γιατί τέτοια είναι αυτή του Κομπότη, να παίξει το γνωστό παιχνίδι των καθυστερήσεων που είθισται κάτι τέτοιες να κάνουν, ενώ θα αποβάλει το άγχος και θα δώσει φωτιά στην κερκίδα.
Καλό θα είναι επίσης οι συν-Ομιλίτες να αφήσουν τις όποιες δικαιολογίες, την κακή ψυχολογία που εμφανώς έχει επιφέρει η κακή συγκομιδή και τα άτυχα αποτελέσματα, να αφήσουν ακόμη αν θέλετε τις όποιες αρνητικές σκέψεις έχουν για κάποιους ποδοσφαιριστές. Ναι πλέον μοιάζει σαν ένα ματς χωρίς αύριο και δε θα πρέπει να πέφτει καρφίτσα στο Γεντί Κουλέ.
Γιατί όχι ρε γαμώτο, δεν είναι δυνατόν ο εύρωστος ΟΦΗ, ο ΟΦΗ με ισχυρή διοίκηση και σχεδιασμό για το μέλλον, να μη βρίσκεται στη Σούπερ Λιγκ.
Υγ. Ήθελα να το γράψω από την προηγούμενη εβδομάδα. Παρακαλούνται οι ποδοσφαιριστές, όλη η ομάδα, να αφήσουν τις γραφικότητες με τα εικονίσματα.
Μην καταντήσουμε σαν αυτά που σατιρίζουμε για τον Άγγελο Αναστασιάδη, γιατί οι εικόνες μπάλα δεν παίζουν. Άσε που στα προηγούμενα ματς αυτά δε βοήθησαν. Το αντίθετο μάλλον. Εξάλλου η Παναγία έχει πολύ σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί από ένα αγώνα ποδοσφαίρου. Πιστεύεις στη δύναμη του Θεού, ότι μπορεί να σε βοηθήσει, χρειάζεσαι να προσευχηθείς; Κάντο, αλλά στα αποδυτήρια. Κάνε το σε μια στιγμή που θα είσαι μόνος, κάνε το για σένα, όταν θα μπορείς να αυτοσυγκεντρωθείς, επικαλούμενος τη βοήθειά Του.
Εξάλλου ο Θεός βρίσκεται μέσα μας, δεν είναι ούτε οι εικόνες, ούτε οι εκκλησίες και οι ψαλμοί…
