ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ & ΓΙΝΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ OFICRETE

Oficrete
01/12/2020 - 16:05

Ποτήρι μισογεμάτο ή ποτήρι μισοάδειο;

Ο αισιόδοξος θα δει το ποτήρι με το νερό, μισογεμάτο. Ο απαισιόδοξος, μισοάδειο. Ο ρεαλιστής, θα το πιει!

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Μύρων Κανάκης
Νομίζω πως η παραπάνω ρήση αντικατοπτρίζει τέλεια το ματς με τον ΠΑΣ.

Με το που τέλειωσε, άρχισαν τα διάφορα. Δεν έπαιξε η ομάδα μπάλα, δεν είχε κατοχή, δε δημιούργησε φάσεις. Γιατί δημιούργησε ο αντίπαλος μήπως;

Θα μου πεις, μα εμείς δεν κοιτάμε τον αντίπαλο, αλλά τη δικιά μας ομάδα. Συμφωνώ. Αλλά τι προτιμάς, να είχαμε 15 τελικές και το ματς να είχε βγει Χ2 ή με 4 τελικές να βγει άσος; Κανείς δε θα προτιμούσε το πρώτο, αλίμονο.

Ας είμαστε ρεαλιστές, λοιπόν. Κι ας παραδεχτεί και ο τελευταίος δύσπιστος, ότι το ματς το πήρε ο Γιώργος Σίμος. Το τεχνικό επιτελείο, τέλος πάντων, έτσι δεν τους αρέσει να λένε;

Απλά αναφέρομαι στον Σίμο, γιατί και τι δεν έχει ακούσει, όχι μόνο φέτος που κάναμε σερί κακά αποτελέσματα, αλλά και πέρυσι, όταν η ομάδα ήταν σε όλο το πρωτάθλημα στην 6άδα, πλην μιας αγωνιστικής. Ιδιαίτερα με έχει πειράξει αυτή η έκφρασή «στου κασίδη το κεφάλι θα μάθει;». Ναι ρε, να μάθει. Και ο Γκουαρντιόλα από κάπου ξεκίνησε, χωρίς εμπειρία βρέθηκε στην Μπάρτσα προπονητής. Ο Μουρίνιο - που δεν έπαιξε ποτέ ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο - από την Πόρτο, ο Φλικ ξεκίνησε από την Μπάγερν, για να μην θυμηθώ τον Ευγένιο, που ήταν βοηθός στη Ρόντα.

Εξηγούμαι λοιπόν, γιατί το πήρε το ματσάκι ο Σίμος, που το 'ξερε το μάθημά του «νερό»

Παίζουμε με μια νεανική ομάδα, που πιέζει πολύ σε όλο το γήπεδο, που εξαιτίας αυτής της πίεσης βγάζει πολλές φάσεις, όπως και το 90% των τερμάτων τα πετυχαίνει στο πρώτο ημίχρονο. Γνωστά, ακόμη και ένας αδαής στα τεχνικά του ποδοσφαίρου, σαν και εμένα, μπορεί να το διακρίνει.

Τι κάνει η ομάδα; Παίζει πολύ επιφυλακτικά, προσεκτικά τολμώ να πω στην άμυνα, δεν ανοίγει δημιουργικά το παιχνίδι, κυρίως θέλει να περάσει η πίεση του πρώτου 20λέπτου από τον ΠΑΣ. Ο ΠΑΣ έχει μια ελαφριά υπεροχή, φάση δε νομίζω να έχει κάνει, απλά ταλαιπωρεί την μπάλα στο δικό μας αμυντικό μισό. Αντιθέτως εμείς, ενώ είμαστε αμυντικά άψογα συγκεντρωμένοι, ψάχνουμε μια καλή οργανωμένη επίθεση, που θα μας δώσει αν όχι το γκολ, τελική. Γίνεται αυτό, μόλις που έχει περάσει το 20λεπτο της πίεσης του ΠΑΣ, τσακ κίνηση - μισό γκολ του Σάρδι, ο Στάρτζεον ακολουθεί τη φάση και βάζει ένα εύκολο γκολ.

Ναι, αλλά γιατί δεν παίζουμε το παιχνίδι μας; Μα όπως έχει αποδειχτεί, ακόμη και στον Βόλο, η ολοκαίνουρια ομάδα μας, θυμίζω ότι από την περσινή ομάδα, υπάρχουν στην 11αδα ο Σωτηρίου, ο Γιαννούλης, ο Κόρο και οι 2 Αργεντινοί. Όπερ, δημιουργικοί μόνο οι Λάτιν, ο εξής ένας, Νέιρα. Οκ, όλοι αμύνονται και όλοι επιτίθενται, αλλά όπως και να χει, αλλιώς δημιουργεί ο Χουάν, αλλιώς ο Μέγια και ο Κόρο.

Πού είναι δηλαδή το κακό, να προσαρμόσεις το παιχνίδι σου πάνω σε αυτό του αντιπάλου; Μετά το γκολ, συνεχίζεις να προσέχεις τα μετόπισθεν, θυμηθείτε 9/10 (μαζί με το κυριακάτικο) γκολ ο ΠΑΣ στο Α ημίχρονο. Ψάχνεις βέβαια την αντεπίθεση, όπως πήγες 2 φορές να τη βγάλεις, με βιαστικές επιλογές όμως, να κουμπώσεις το 2ο, να τους τελειώσεις.

Ο ΠΑΣ συνεχίζει να έχει μια κουραστική ελαφριά υπεροχή. Βγάζει μια φάση 100 μέτρα οφσάιντ στο 30' και κλάιν μάιν, κάτι έγινε. Και πιασμένος ρεφ δεν το έδινε αυτό το γκολ, θα μπαίνανε και οι Αρμένιοι, δίπλα από το Κοιμητήριο στο γήπεδο.

Καταφέρνεις όμως να το φας, στην τελευταία φάση του ημιχρόνου. Έβλεπα το ματς (και) στην επανάληψη και προσπάθησα να διακρίνω, πώς ξεκίνησε η φάση του γκολ. Το κακό θαρρώ πως ξεκινάει κάνα δυο λεπτά νωρίτερα. Έχει ξεκινήσει να μας πιάνει τρικυμία στα μετόπισθεν, το γνωστό κοκομπλόκο. Στο 43' - 44', υπάρχει μια λάθος επιστροφή στον Σωτηρίου, που προλαβαίνει να την πετάξει πλάγιο. Έπειτα μας κάνει μια φάση, με ένα σλάλομ που κλείνεται σωστά ο επιθετικός, αλλά στη συνέχεια χαρίζουμε την μπάλα. Είμαστε ήδη καθυστερήσεις. Παίζει το 1-2 ο σκόρερ, με μια ωραία κίνηση στη γωνία της περιοχής. Πολύ έξυπνη κάθετη, οφείλουμε να ομολογήσουμε, όπως και το τελείωμα.

Εδώ είναι που θέλουμε δουλειά. Ίσως περισσότερο σε πνευματικό, ψυχολογικό, παρά σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Πώς το λέει ο κόουτς; Θα δουλέψουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας, μαθαίνουμε από αυτά. Θέλει δουλειά ακόμη, αλλά όποιος δουλεύει ανταμείβεται, για αυτό να μη φοβάστε.

Βέβαια, βλέπουμε άλλο ματς με την αλλαγή Ντε Γκουζμάν, αφού ο Σακόρ δημιουργικά δε βοήθησε. Αντιθέτως, ανασταλτικά ήταν σούπερ. Ίσως ο Μπαλογιάννης να είναι καλύτερο μπακ απ, αλλά σίγουρα ο Σακ, είναι καλύτερος ανασταλτικά.

Γνωρίζουμε ότι ο ΠΑΣ μετά το 60' κλατάρει, είναι οφθαλμοφανέστατο ότι τον περιμένουμε και θα εξαπολύσουμε την αντεπίθεση για τη νίκη στο τελευταίο μισάωρο. Όπως και έγινε. Μπορεί ξαναλέω να θυσιάσαμε το δημιουργικό και επιθετικό ποδόσφαιρο, αλλά εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Γίνεται η ορθότατη αλλαγή Λυμπεράκη - Κόρο, όπως ορθότατα μπαίνει και ο Βούρος στο ματς. Ο ΠΑΣ, απλά υποψίες φάσεων. Άλλη μεγάλη φάση, απειλή στο ματς, δεν είχε. Κλατάρει μάλιστα, μπορώ να πω, χάνει και το βαρύ πυροβολικό, τον Λεό, και από εδώ παν και οι άλλοι.

Στη σκακιέρα του αγωνιστικού χώρου, θριαμβευτής ο Σίμος. Ανησυχήσαμε καθόλου στο β' ημίχρονο; ΟΧΙ. Ακόμη και αν γνωρίζουμε τα χούγια της ομάδας, τα αυτοκαταστροφικά εννοώ.
Ακολουθεί δύσκολη τριάδα αγώνων με Απόλλων, ΑΕΛ, Άρη. Αν κάποιος μας έλεγε 4 ποντάκια με ΠΑΣ, Απόλλων, πριν 2 βδομάδες, θα τα παίρναμε χωρίς πολλά - πολλά.

Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, όμως. Δεν είναι δα και φόβητρο ο Απόλλων, αν και εμφανίζεται καλύτερος από τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι και φόβητρο. Καταρχήν ασάρα, φυσικά και σε αυτό το ματς είναι το στοίχημα να εμφανιστούμε πιο δημιουργικοί και παραγωγικοί. Καλούνται πάντως Μπαλογιάννης και Σακόρ να αναπληρώσουν τη δημιουργικότητα Ντε Γκουζμάν, δε το λες και εύκολο. Ανάλογο και το ματς στο Αλκαζάρ, απέναντι σε μια ομάδα μετριότατη, που κάτι της χρωστάμε από πέρυσι.

Πήρε πάντως Τάτση, που έχει δείξει καλά δείγματα, αλλά τι να προλάβει ο άνθρωπος, έχει και τον "τρελό" από πάνω του…

Πριν περάσω στη βαθμολόγηση, θα ήταν αμαρτία μεγάλη, να μην αφήσω 2 λόγια για τον μεγαλύτερο όλων, τον Ντιέγκο.

Αν θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια, το δικό του Μουντιάλ, ήταν το πρώτο που θυμάμαι.

Οφείλω να ομολογήσω, ότι ήμουν περισσότερο με τη Βραζιλία του Ζίκο και του Σώκρατες, τη Γαλλία του Πλατινί και του Ζιρές, το Βέλγιο του Σίφο. Σαν καλό παιδάκι, ευγενικό, πράο (μετά που μεγάλωσα, χάλασα), δε γινόταν να ήμουν με τον αλήτη τον Ντιέγκο. Περνώντας τα χρόνια, καταλαβαίνοντας περισσότερα, έγιναν φανατικός Μαραντονικός. Γιατί, πέρα από το ότι ήταν ο καλύτερος όλων, ήταν και η προσωπικότητά του που δέσποζε εκτός γηπέδων. Όχι, δεν αναφέρομαι στο πρόβλημα με τα ναρκωτικά, αν και πώς μπορείς να κατηγορήσεις ένα απαίδευτο παιδί από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, που ξαφνικά έχει βρεθεί στο επίκεντρο του πλανήτη, για ένα λάθος δρόμο, μια λάθος απόφαση. Παραδέχτηκα τον Ντιέγκο, γιατί δε δίστασε να τα βάλει με τον Χαβελάνζε (πρώην πρόεδρος ΦΙΦΑ) και τον Πάπα, με τους Αμερικάνους και τους Εγγλέζους, ακόμη και με τη Μαφία της Νάπολι, που ήταν αυτή που τον πέταξε έξω από το ποδόσφαιρο.

Ο Μαραντόνα, ακόμη και όταν έφτασε στην κορυφή του κόσμου, παρέμενε εκείνο το φτωχόπαιδο από το Μπουένος Άιρες. Ποτέ δεν έγινε παιδί των media και των πολυεθνικών. Στάθηκε δίπλα στον Φιντέλ, δίπλα στον Τσάβες και τον Μοράλες, απέναντι στο κατεστημένο που απομυζά τον κοσμάκη, ένα παραπάνω στη Λατινική Αμερική.

Δε φοβήθηκε και δεν υποχώρησε σε κανένα, αφού ήταν εκείνος που εξέφραζε όλη τη Λατινική Αμερική. Ταυτόχρονα, παρέμενε γήινος και αυτοκαταστροφικός. Κι αυτό είναι που θα μείνει για πάντα, κάτι μεγαλύτερο ίσως, ακόμη και από τα κατορθώματα του με την μπάλα. Κάποτε, κάποιος μπασκετμπολίστας Έλληνας είχε πει, ότι "κανονικά έπρεπε όλοι εμείς να πληρώνουμε Γκαλόσημο". Εννοώντας, πόσα έχει προσφέρει ο Νίκ στο ελληνικό μπάσκετ. Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι Μέσι, οι Ρονάλντο, οι Νεϊμάρ και ο κάθε επαγγελματίας, μάλλον θα έπρεπε να πληρώνουν Μαραντόσημο.

Πάμε και στους παίκτες λακωνικά:

Σωτηρίου: Σταθερά καλός. 8

Ουές: Καλός, χωρίς όμως πολλά ανεβάσματα. 7

Κοροβέσης: Ντεφορμέ. 5

Διαμαντής: Όχι κακός, ούτε όμως τόσο καλός, όπως σε προηγούμενα. 7,5

Γιαννούλης: Επίσης. 7

Μεγιάδο: Θαρρώ βελτιωμένος. 7,5

Ντε Γκουζμάν: Καλός όσο έπαιξε. 7

Νέιρα: Ανεβαίνει. 7,5

Γρίβας: Χάθηκε. Δε βοήθησε. 5

Στάρτζεον: Όχι τόσο δραστήριος όσο στον Βόλο, ήταν και το ματς τέτοιο, το κούμπωσε πάντως. 7,5

Σαρδινέρο: Παλεύει, κάνει φοβερή κίνηση στο πρώτο, ενώ και στο 2ο έδωσε την κάθετη που έφερε το πέναλτυ. 8

Σακόρ: Πολύ καλός αμυντικά, όχι δημιουργικά. 7

Λυμπεράκης: Δεν αντιμετώπισε προβλήματα, αλλά ούτε αυτός, προφανώς λόγω τεχνικής οδηγίας, δε βοήθησε δημιουργικά. 7

Γιάννου: Άχαρος ρόλος όμως πρέπει κάποιος να το κάνει. Δεν πήρε μια πάσα για τελείωμα, όμως βοήθησε ανασταλτικά και αυτός. 7

Βούρος: Καίριες επεμβάσεις. Είναι σεντερμπακάρα, τα 'χουμε πει (γενικώς, έχουμε σεντερμπακάρες φέτος). 7,5

Oficrete