Δεν είναι μόνο το βαρύ σκορ και η κακή εμφάνιση. Είναι περισσότερο θαρρώ τα συνεχιζόμενα λάθη, από όλη την ομάδα, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Πολύ περισσότερο όμως, είναι τα λάθη από την άκρη του πάγκου, που επαναλαμβάνονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Στατιστικώς πάντως, είναι ελάχιστες φορές τα τελευταία 15 χρόνια, που ο ΟΦΗ πάει με καλό αποτέλεσμα στις γιορτές των Χριστουγέννων, δεν μπορώ όμως να γνωρίζω τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Δυστυχώς, η εξέλιξη του ματς φάνταζε προδιαγραμμένη από το 1ο λεπτό. Όταν σε ένα ματς must win, δέχεσαι δυο σημαντικές ευκαιρίες με το καλημέρα, ακόμη και αν την γλυτώνεις, αν δε δείξεις χαρακτήρα και προσωπικότητα, είναι αδύνατο να έχεις απαιτήσεις από ένα ματς.
Το χειρότερο βέβαια, δεν είναι ότι δέχεσαι δύο τελικές στα 60 δεύτερα, το χειρότερο είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, λέει ο θυμόσοφος λαός. Μπορεί να υπάρχει η δικαιολογία της απουσίας κόσμου, η παγωμάρα που επικρατεί στο (κάθε) γήπεδο, όμως μετά από 9 μήνες αγώνων σε αυτές τις συνθήκες, αυτό παύει να αποτελεί δικαιολογία.
Είναι τεράστια ευθύνη εδώ του προπονητικού τιμ. Είναι εκείνοι που θα πρέπει πριν από το ματς να δώσουν αυτά που πρέπει, ακόμη και σε ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο στους ποδοσφαιριστές, για να προσπεράσουν αυτόν το σκόπελο. Γιατί δεν είναι ένας ή δυο παίκτες, που μπαίνουν χλιαρά (επιεικώς ) στο ματς, είναι η συνολική λειτουργία της ομάδας που ξεκινάει νερόβραστα τους αγώνες.
Από κει και πέρα, είναι ολοφάνερο ότι το ματς χάθηκε πριν από τις εναρκτήριες ευκαιρίες του Άρη, χάθηκε από το στήσιμο της ομάδας. Με ένα αδόκιμο κεντρικό αμυντικό δίδυμο, με τον ογκόλιθο σου στην άμυνα , τον Βούρο, να αφήνει το κέντρο της άμυνας για τη δεξιά πλευρά, έμοιαζε με βούτυρο στο ψωμί των αντίπαλων επιθετικών.
Στα χαφ, ο Μπαλογιάννης, που οκ, το παιδί είναι ταλαντούχο, αλλά δεν έχει την εμπειρία ακόμη να παίζει σε διαφορετικές θέσεις, με τον Στάικο σε ένα ρόλο που μάλλον δεν πολυκατάλαβε, τον Στάρτζεον να χάνεται και να μπερδεύεται μεταξύ εξτρέμ και κρυφού φορ, τον Σαρδινέρο να κουτουλάει και να εξαφανίζεται από τα μπετόν αρμέ σέντερ μπακ του Άρη, προφανώς έγιναν όλα λάθος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Στάρτζεον τέλειωσε το ματς με μισή τελική, μα και χωρίς καμία επέλαση ή μπάσιμο από τα πλάγια.
Ακόμη και έτσι, το ματς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό. Θεωρώ, επιτρέψτε μου, ότι θα βλέπαμε εντελώς διαφορετικό ματς, αν ο Νέιρα σε 3 τουλάχιστον από τις 4 τελικές που έκανε στο πρώτο ημίχρονο, είχε καλύτερες επιλογές, ίσως τα πράγματα να είχαν έρθει αλλιώς.
Δεν ξέρω αν θα είχαμε πάρει καλύτερο αποτέλεσμα, γιατί ο Άρης έδειξε μέσα στο γήπεδο ότι ήταν η καλύτερη ομάδα. Τι κι αν η κατοχή ήταν συντριπτικά υπέρ μας, τι και αν είχαμε 10 παραπάνω τελικές, το πινακάκι έγραψε 0-3. Βέβαια, τι να την κάνεις την κατοχή, όταν αυτή είναι φλύαρη, τι να τις κάνεις τις 10 παραπάνω τελικές, όταν είναι όλες στου καραγκιόζη το γάμο. Ακόμη και αυτή που είχαμε εντός εστίας στο πρώτο ημίχρονο, δεν ήταν άλλη από ένα σκαστό βολ πλανέ σουτ του Νέιρα, που έφτασε ξεψυχισμένο στην αγκαλιά του κίπερ. Τι και αν, Γιώργο Σίμο, φάγαμε πάλι γκολ από στατική φάση, έγραψε. Έγινε λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου το 0-2 και ακόμη και ο φανατικότερος των οπαδών, ήξερε πολύ καλά ότι πλέον το ματς δεν είχε επιστροφή. Πάλι καλά που δεν πνίγηκε κανείς, που λέει και το γνωστό ανέκδοτο, με την ομάδα water polo των Πόντιων.
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, εκεί λίγο πριν το 0-2 έφτασαν στα αυτιά όλων οι φωνές του Σίμου, «ΧΩΡΙΣ ΦΑΟΥΛ». Τι έκανε ο Στάικος και συνολικά η αμυντική λειτουργία; Έδωσε και φάουλ, βρίσκει στο τείχος, και αντί να καθαρίσουμε την φάση, πόσο μάλλον να βγάλουμε αντεπίθεση, παίρνουμε τον ύπνο του δικαίου, παραχωρούμε κόρνερ, συνεχίζουμε στην όμορφη αγκαλιά του Μορφέα, τσουπ 0-2, αντίο ζωή και εις άλλα με υγεία.
Παρακολουθώντας, εξαιτίας του λοκντάουν, πολύ περισσότερο ποδόσφαιρο, είναι διάφορα μικρά που σου τραβούν την προσοχή. Ένα από αυτά, είναι όταν ένα ματς δεν πάει καλά για τον Κλόπ, με το σφύριγμα του ημιχρόνου, να φεύγει σαν άλλος Μπολτ για τα αποδυτήρια, ώστε να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Να δώσει εκείνα που έχει ανάγκη η ομάδα, ώστε να πάρει το ματς.
Κάτι τέτοιο περίμενες να κάνει το τεχνικό τιμ, ας είναι και χωρίς 100άρι για τα αποδυτήρια, σε ένα ματς που σου έχουν πάει όλα λάθος και πρέπει να αντιδράσεις δυναμικά, ουσιαστικά για να αλλάξεις την εικόνα σου. Απολύτως τίποτα, όμως, δεν έγινε.
Υπάρχει μεν μια ένδεια λύσεων στον πάγκο, κυρίως στο δημιουργικό – επιθετικό κομμάτι, εξαιτίας των απουσιών, όμως κάτι υπάρχει. Υπάρχει ένα φορ, που πριν 4 χρόνια είχε βγει 3ος σκόρερ της Σούπερ Λιγκ, καθώς και κάποιος, πολλά υποσχόμενος κατά την άφιξη του Αργεντινός. Αναφέρομαι στον Γιάννου και τον Σολίς. Ο πρώτος δε νομίζω να έχει ξεκινήσει περισσότερα από ένα 90λεπτο, ο δεύτερος αν και έχει μπει στο κανονικό πρόγραμμα τις τελευταίες 2,5 - 3 εβδομάδες, δεν έχει μπει ούτε σαν αλλαγή.
Αν δεν τους δώσεις την ευκαιρία να παίξουν αρκετά σε ένα ολοστράβωτο ματς, πότε θα τους την δώσεις; Περιμένεις από ένα φορ, που για να πάει καλά πρέπει να βρει ρυθμό, και αυτό δε γίνεται με τα 20λεπτα, να σου αποδώσει; Όσο για τον Σολίς, όταν υπάρχει τέτοια ένδεια στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, γιατί δεν παίρνει τις ευκαιρίες του;
Τόσο χάλια εμφανίζεται στις προπονήσεις, ώστε να μην έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του τεχνικού τιμ;
Αν είχαμε κάνει καλύτερη εμφάνιση, ουσιαστικά, όχι με κατοχή εξαιτίας του παραλλήλου παιχνιδιού και τελικές στα τάρταρα, θα μπορούσαμε να είχαμε σταθεί στην εύνοια που είχε ο φιλοξενούμενος, επαληθεύοντας τον γνωστό γραφικό, που εδρεύει εσχάτως στο θεσσαλικό κάμπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ρέφερυ μας έδωσε το πρώτο φάουλ στο 30ο λεπτό, όταν μάλιστα μετά το 10ο λεπτό εμείς είχαμε την μπάλα περισσότερη ώρα στα πόδια μας. Διατηρώ μια αμφιβολία μάλιστα, αν στο ξεκίνημα της φάσης του πρώτου γκολ έχει γίνει φάουλ, που δεν δίνεται και βγαίνει η αντεπίθεση. Ακόμη και για το πέναλτυ, δεν είμαι τόσο σίγουρος, αν ο Βαφέας βρήκε μπάλα ή παίκτη. Νομίζω πάντως πως έχρηζε VAR η φάση. Χαρίζει πάντως την κόκκινη κάρτα στον Νέιρα στο 0-2, σε ένα τελείως αχρείαστο φάουλ στο κέντρο. Όταν όμως έχεις κάνει απογοητευτική εμφάνιση, δεν μπορείς να στέκεσαι στη διαιτησία, ψάχνοντας δικαιολογίες, δεν ωφελεί.
Για να μην το ξεχάσω, το 2ο γκολ δεν σας θύμισε κάτι; Ακριβώς όπως το 2ο γκολ του Απόλλωνα, κόρνερ στο πρώτο δοκάρι, που οφείλεις να καθαρίσεις, κεφαλιά μισό γκολ του επιτιθέμενου. Είπα και το ξαναλέω, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη …
Αυτό που πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα, είναι να πάει η ομάδα σε μίνι προετοιμασία, στη διακοπή των Χριστουγέννων. Είναι ολοφάνερο ότι χρειάζεται πολλή δουλειά αμυντικά, δημιουργικά, εκτελεστικά. Τα ρεπό θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο, υπάρχει μπροστά μας ένα βουνό που πρέπει να ανέβουμε, χωλαίνοντας δε θα πάμε πουθενά.
Δε νομίζω να θεωρεί κανείς στην ομάδα ότι όλα βαίνουν καλώς, για να μη συμβεί αυτό…
