Από ότι φαίνεται, αυτή η μεταβατική κατάσταση στο ιδιοκτησιακό κομμάτι του ΟΦΗ, που όλοι περιμένουμε ότι θα λύσει τα προβλήματα της ομάδας μας και θα την ωθήσει προς τα πάνω, μάλλον κακό έχει κάνει στην αγωνιστική συγκέντρωση της ομάδας μας, μέχρι τώρα.
Είναι ηλίου φανερότερο, ότι όλοι μέσα και έξω από την ομάδα αναζητούν τη θέση τους στη νέα τάξη πραγμάτων, προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσουν τη συνεισφορά τους στις δύσκολες μέρες του παρελθόντος. Η προτεραιοποίηση ατομικών επιδιώξεων είναι επίσης φανερή. Ο στόχος της ιδιοκτησιακής μετάβασης σε ένα σταθερό καθεστώς φαίνεται να οδεύει προς επίτευξη, και δεν υπάρχει πια «ο υπέρτατος κοινός στόχος» που υπερβαίνει κάθε ατομική επιδίωξη και είναι αδιαμφισβήτητα πάνω από όλους και όλα.
Πέρσι αυτός ο στόχος ήταν ή άνοδος της ομάδας και φυσικά η αποφυγή της διάλυσής της. Αυτός ο στόχος συσπείρωσε τους πάντες γύρω από την ομάδα, με τα αποτελέσματα που είδαμε και τον ΟΦΗ να τερματίζει πρώτος και μάλιστα να παίρνει άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Σημαντικό επίτευγμα με τη συνεισφορά πολλών ανθρώπων, κάποιοι από τους οποίους είναι ακόμα στον ΟΦΗ. Και κάπου εκεί ξεκινάει μάλλον το πρόβλημα. Η υπέρβαση αυτή που αισθάνονται ότι έκαναν, έχει δημιουργήσει σε κάποιους την πεποίθηση ότι λόγω της τόσο σημαντικής και ξεχωριστής προσφοράς τους, έχουν «προτεραιότητα» στην επόμενη μέρα του ΟΦΗ, σαν ένδειξη ελάχιστης ανταμοιβής.
Και αυτό συμβαίνει σε όλο τον οργανισμό της ομάδας, ενδοαγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και πυροδοτείται ακόμα περισσότερο από τις θετικές εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό. Όλοι πλέον αναζητούν τη θέση τους στο νέο «οικοσύστημα» και καθορίζουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις, πάνω από την ομάδα και τον κοινό στόχο, που είναι σε αυτή τη φάση η σταθεροποίηση στην κατηγορία. Η λυπηρή εικόνα που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, μέσα και έξω από το γήπεδο, είναι μάλλον θέμα αποπροσανατολισμού.
Αυτός ο αποπροσανατολισμός βάζει σε κίνδυνο ό,τι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, με πολύ κόπο και αγώνα, έχουν πετύχει μέχρι τώρα. Και όσο η νέα διοίκηση καθυστερεί να βγει μπροστά, να τοποθετηθεί ξεκάθαρα σε όλα τα επίπεδα και να ορίσει τους ρόλους και τις αρμοδιότητες στη νέα τάξη πραγμάτων, το πρόβλημα θα επιδεινώνεται και θα έχει και αγωνιστικές επιπτώσεις. Η ανάκαμψη του ΟΦΗ πρέπει να γίνει άμεσα κοινή προτεραιότητα όλων, πριν να είναι αργά. Πάνω από κάθε ατομική επιδίωξη.
Ακόμα πιστεύω πως ο ΟΦΗ θα σωθεί χωρίς πρόβλημα. Κάποιες διορθωτικές κινήσεις θα χρειαστεί να γίνουν σίγουρα, αλλά αυτές θα πρέπει να αξιολογηθούν μετά από 1-2 μήνες. Η ομάδα μας είναι φανερά ανέτοιμη, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Εκεί πρέπει να δουλέψουμε και να ξαναβρεί ο ΟΦΗ τη συγκέντρωση και τη στοχοπροσήλωσή του. Ας μην βιαστούμε να κρίνουμε τους παίκτες της ομάδας, όσο και τις επιλογές του προπονητή.
Αυτή η κριτική θα μπορεί να γίνει με ασφάλεια κάπου στα τέλη του Νοέμβρη. Γιατί είναι δεδομένο ότι οι περισσότεροι παίκτες του ΟΦΗ, αυτή τη στιγμή, παίζουν πολύ κάτω από το ταβάνι της απόδοσης τους. Ναι, σίγουρα μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι πρόκειται για πιο ανταγωνιστική κατηγορία, με μεγαλύτερες απαιτήσεις, σίγουρα μπορεί να επικαλεστεί κανείς το πρόγραμμα και τη μη ετοιμότητα κάποιων παικτών, αλλά και πάλι πιστεύω ότι πολλοί παίκτες στον ΟΦΗ δεν έχουν πιάσει το ταβάνι τους, για να μπορούμε να τους κρίνουμε με ασφάλεια και να εντοπίσουμε που πραγματικά πονάει η ομάδα.
Αν ο ΟΦΗ είναι ομάδα του 7, αυτή τη στιγμή παίζει στο 3, για διάφορους λόγους. Σίγουρα, για την εικόνα μιας ομάδας έχει ευθύνη ο προπονητής της. Αλλά όλοι μας στις δουλειές μας και στη ζωή μας έχουμε καλές και κακές μέρες. Παίρνουμε σωστές και λάθος αποφάσεις. Και ο Νίκος Παπαδόπουλος θα κριθεί για τις δικές του, και είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος θα δεχτεί την όποια δικαιολογημένη κριτική, που δεν είναι εκ του πονηρού.
Αλλά να έχουμε κατά νου ότι είναι βασικό χαρακτηριστικό των Κρητών να μην είναι αγνώμονες και να τιμούν όσους έχουν προσφέρει και όσους έχουν σταθεί στα δύσκολα. Είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις τύχες του ΟΦΗ, βλέπουν αυτά τα ζητήματα με σοβαρότητα και θα στηρίξουν έναν άνθρωπο που ξέρει καλά το ποδόσφαιρο και την ομάδα, και μπορεί να υποστηρίξει ένα μακροπρόθεσμο πλάνο για την ομάδα μας.
Είναι ηλίου φανερότερο, ότι όλοι μέσα και έξω από την ομάδα αναζητούν τη θέση τους στη νέα τάξη πραγμάτων, προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσουν τη συνεισφορά τους στις δύσκολες μέρες του παρελθόντος. Η προτεραιοποίηση ατομικών επιδιώξεων είναι επίσης φανερή. Ο στόχος της ιδιοκτησιακής μετάβασης σε ένα σταθερό καθεστώς φαίνεται να οδεύει προς επίτευξη, και δεν υπάρχει πια «ο υπέρτατος κοινός στόχος» που υπερβαίνει κάθε ατομική επιδίωξη και είναι αδιαμφισβήτητα πάνω από όλους και όλα.
Πέρσι αυτός ο στόχος ήταν ή άνοδος της ομάδας και φυσικά η αποφυγή της διάλυσής της. Αυτός ο στόχος συσπείρωσε τους πάντες γύρω από την ομάδα, με τα αποτελέσματα που είδαμε και τον ΟΦΗ να τερματίζει πρώτος και μάλιστα να παίρνει άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα. Σημαντικό επίτευγμα με τη συνεισφορά πολλών ανθρώπων, κάποιοι από τους οποίους είναι ακόμα στον ΟΦΗ. Και κάπου εκεί ξεκινάει μάλλον το πρόβλημα. Η υπέρβαση αυτή που αισθάνονται ότι έκαναν, έχει δημιουργήσει σε κάποιους την πεποίθηση ότι λόγω της τόσο σημαντικής και ξεχωριστής προσφοράς τους, έχουν «προτεραιότητα» στην επόμενη μέρα του ΟΦΗ, σαν ένδειξη ελάχιστης ανταμοιβής.
Και αυτό συμβαίνει σε όλο τον οργανισμό της ομάδας, ενδοαγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και πυροδοτείται ακόμα περισσότερο από τις θετικές εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό. Όλοι πλέον αναζητούν τη θέση τους στο νέο «οικοσύστημα» και καθορίζουν τις προσωπικές τους επιδιώξεις, πάνω από την ομάδα και τον κοινό στόχο, που είναι σε αυτή τη φάση η σταθεροποίηση στην κατηγορία. Η λυπηρή εικόνα που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό, μέσα και έξω από το γήπεδο, είναι μάλλον θέμα αποπροσανατολισμού.
Αυτός ο αποπροσανατολισμός βάζει σε κίνδυνο ό,τι αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, με πολύ κόπο και αγώνα, έχουν πετύχει μέχρι τώρα. Και όσο η νέα διοίκηση καθυστερεί να βγει μπροστά, να τοποθετηθεί ξεκάθαρα σε όλα τα επίπεδα και να ορίσει τους ρόλους και τις αρμοδιότητες στη νέα τάξη πραγμάτων, το πρόβλημα θα επιδεινώνεται και θα έχει και αγωνιστικές επιπτώσεις. Η ανάκαμψη του ΟΦΗ πρέπει να γίνει άμεσα κοινή προτεραιότητα όλων, πριν να είναι αργά. Πάνω από κάθε ατομική επιδίωξη.
Ακόμα πιστεύω πως ο ΟΦΗ θα σωθεί χωρίς πρόβλημα. Κάποιες διορθωτικές κινήσεις θα χρειαστεί να γίνουν σίγουρα, αλλά αυτές θα πρέπει να αξιολογηθούν μετά από 1-2 μήνες. Η ομάδα μας είναι φανερά ανέτοιμη, αγωνιστικά και ψυχολογικά. Εκεί πρέπει να δουλέψουμε και να ξαναβρεί ο ΟΦΗ τη συγκέντρωση και τη στοχοπροσήλωσή του. Ας μην βιαστούμε να κρίνουμε τους παίκτες της ομάδας, όσο και τις επιλογές του προπονητή.
Αυτή η κριτική θα μπορεί να γίνει με ασφάλεια κάπου στα τέλη του Νοέμβρη. Γιατί είναι δεδομένο ότι οι περισσότεροι παίκτες του ΟΦΗ, αυτή τη στιγμή, παίζουν πολύ κάτω από το ταβάνι της απόδοσης τους. Ναι, σίγουρα μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι πρόκειται για πιο ανταγωνιστική κατηγορία, με μεγαλύτερες απαιτήσεις, σίγουρα μπορεί να επικαλεστεί κανείς το πρόγραμμα και τη μη ετοιμότητα κάποιων παικτών, αλλά και πάλι πιστεύω ότι πολλοί παίκτες στον ΟΦΗ δεν έχουν πιάσει το ταβάνι τους, για να μπορούμε να τους κρίνουμε με ασφάλεια και να εντοπίσουμε που πραγματικά πονάει η ομάδα.
Αν ο ΟΦΗ είναι ομάδα του 7, αυτή τη στιγμή παίζει στο 3, για διάφορους λόγους. Σίγουρα, για την εικόνα μιας ομάδας έχει ευθύνη ο προπονητής της. Αλλά όλοι μας στις δουλειές μας και στη ζωή μας έχουμε καλές και κακές μέρες. Παίρνουμε σωστές και λάθος αποφάσεις. Και ο Νίκος Παπαδόπουλος θα κριθεί για τις δικές του, και είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος θα δεχτεί την όποια δικαιολογημένη κριτική, που δεν είναι εκ του πονηρού.
Αλλά να έχουμε κατά νου ότι είναι βασικό χαρακτηριστικό των Κρητών να μην είναι αγνώμονες και να τιμούν όσους έχουν προσφέρει και όσους έχουν σταθεί στα δύσκολα. Είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις τύχες του ΟΦΗ, βλέπουν αυτά τα ζητήματα με σοβαρότητα και θα στηρίξουν έναν άνθρωπο που ξέρει καλά το ποδόσφαιρο και την ομάδα, και μπορεί να υποστηρίξει ένα μακροπρόθεσμο πλάνο για την ομάδα μας.
