Επιχειρώντας κανείς έναν σύντομο απολογισμό, δε γίνεται να μην παραδεχθεί το ότι όταν πέρασε στα χέρια του Μπούση η διοίκηση του ΟΦΗ, αυτό ήταν σαν μια λύτρωση για όλους εμάς τους φίλους της ομάδας, καθώς ελπίζαμε ότι όλα θα μπουν σε σωστές βάσεις και ότι η ομάδα μας θα επανέλθει ξανά στις επιτυχίες και πάνω από όλα θα αποκτήσει πάλι τη χαμένη υπόληψη και το σεβασμό όλων, καθότι τόσα χρόνια οι επιχειρηματίες και οι παράγοντες που είχαν τα ηνία, τον είχαν καταντήσει έρμαιο αγωνιστικά και κυρίως εξωαγωνιστικά. Άρα, δεν έχει αξία οποιαδήποτε σύγκριση με το άσχημο παρελθόν, γιατί αυτό δεν έχει καμία σχέση με το παρόν.

Ανέλαβαν λοιπόν άνθρωποι έμπειροι και επαγγελματίες σε διάφορες θέσεις, πλαισιώνοντας τους παλαίμαχους παίχτες που ηγούνται όλης αυτής της μεγάλης προσπάθειας του σχεδίου (project). Εκτός γηπέδου ο ΟΦΗ νοικοκυρεύεται στα οικονομικά, κλείνονται συνεχώς εμπορικές συμφωνίες, είναι ενεργός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε θέματα διαφήμισης, παρέχει κοινωνικό έργο και γενικά προάγει πολιτισμό και ευ αγωνίζεσθαι, με διάφορες δράσεις. Μάλιστα, αναμένονται να ξεκινήσουν έργα στο ΒΑΚ, όπως έχουμε πληροφορηθεί και υπάρχουν διάφορες ιδέες στα σκαριά, για πολλά που θα αλλάξουν το επίπεδο του Ομίλου.

Αναμφισβήτητα πολύ θετικά όλα τα παραπάνω, υπήρξαν όμως και κάποιοι λάθος χειρισμοί. Κατά αρχάς, στο περασμένο πρωτάθλημα, εφόσον η διοίκηση είχε σκοπό να δεχτεί οπαδούς αντίπαλης ομάδας, έπρεπε να φροντίσει να κρατήσει όλη τη χρονιά μια θύρα που να είναι διαθέσιμη σε τέτοιες περιπτώσεις και όχι να πουλήσει διαρκείας στους φιλάθλους μας και να τους μεταφέρει σε άλλες θύρες, όταν έγιναν οι εκάστοτε αυτοί αγώνες.

Δεύτερον, όταν αποφασίζει η διοίκηση να αλλάξει ολοκληρωτικά το έμβλημα για διάφορους λόγους και ενώ κάποιοι από εκείνους υπηρέτησαν παλαιότερα τον σύλλογο ως παίχτες και προπονητές - άρα γνωρίζουν τη ψυχολογία - δεν είναι ευγενικό να το περνάει διαδικαστικά και χωρίς να προετοιμάσει τους φίλους της ομάδας. Ο τρόπος λοιπόν ήταν ψυχρός και απότομος. Είναι δεκτό να γίνουν κάποιες τροποποιητικές παρεμβάσεις, αλλά θα πρέπει να υπάρχει ενημέρωση και μέτρο σε αυτές. Όσο για το αν αρέσει ή όχι το σήμα, είναι υποκειμενικό και είναι μια άλλη συζήτηση. Σίγουρα πάντως πιστεύω ότι οποιαδήποτε προγενέστερη διοίκηση καθιέρωνε αυτό το συγκεκριμένο σήμα, θα είχε εισπράξει τεράστια αντίδραση. Επειδή όμως υπάρχει σεβασμός και εμπιστοσύνη στα τωρινά πρόσωπα από τον κόσμο της ομάδας, πέρασε απλά με κάποιες μουρμούρες, σχόλια και σε αυτά δε συμπεριλαμβάνω φυσικά τα ‘’φαντάσματα’’ του παρελθόντος που ξεσπάθωσαν με την πρώτη ευκαιρία και που καλά θα κάνουν να σωπάσουν εντελώς.

Η ταυτότητα ενός αθλητικού συλλόγου είναι το σήμα, η πόλη-έδρα, το χρώμα και η ονομασία, οπότε γίνεται αντιληπτό ότι δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη από τον φίλαθλο κόσμο οποιαδήποτε μετατροπή τους. Γενικά, δεν είναι κομψό από τη μια να ζητείται από τον κόσμο να συνεισφέρει με την αγορά εισιτηρίων και προϊόντων από την μπουτίκ, να πιστεύει στο όραμα της διοίκησης, να συμμετέχει σε διαγωνισμούς και να είναι ενεργός στο γήπεδο και σε θέματα σοβαρά της ομάδας και από την άλλη να μην υπολογίζεται και να μην αφουγκράζονται την άποψή του. Φυσικά και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας με τους συνεργάτες του είναι αυτοί που θα αποφασίσουν για όλα, μόνο που μια Π.Α.Ε. δεν είναι μια σκέτη Α.Ε. που έχει απλά πελάτες, καθώς - καλώς ή κακώς - στους φιλάθλους κυριαρχεί το συναίσθημα και η αγάπη τους για τον σύλλογο και αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο.

Καλό είναι λοιπόν η διοίκηση να δέχεται την καλοπροαίρετη κριτική και να μην υπάρχει αδιαλλαξία και εγωιστική στάση σε κάποιες αποφάσεις. Είναι γνωστό ότι είναι δημοκρατικοί άνθρωποι, άλλωστε. Επίσης είναι ανθρώπινο να κάνουν λάθη και να χρειαστεί να αναθεωρήσουν κάποια πράγματα που είχαν στα σχέδια τους, όταν στραβώσει κάτι στην πορεία. Άλλωστε, ουδείς αλάνθαστος: ούτε ο φίλαθλος, ούτε ο παίχτης, ούτε ο προπονητής, ούτε ο διοικητικός. Πάλι θα έχουν τη στήριξη του κόσμου όταν τα παραδέχονται και προσπαθούν να βρουν λύση σε αποδεδειγμένα προβλήματα που προκύπτουν. Κάτι τέτοιο, απαιτεί περισσότερη εξωστρέφεια και ενημέρωση προς εμάς, όσον αφορά τις σκέψεις τους. Θα ήταν χρήσιμο να εξηγήσουν με επιχειρήματα γιατί έχουν δίκιο και γενικά, όπου υπάρχουν ‘’αιωρούμενα’’ πράγματα, θα πρέπει να μπαίνουν στη θέση τους του άμεσα και με διαφάνεια.

Όσον αφορά στα καθαρά αγωνιστικά, την πρώτη χρονιά με Μπούση ο ΟΦΗ σώθηκε, τη δεύτερη τερμάτισε τελικά 6ος (με καλή αγωνιστική εικόνα) και θα συμμετείχε στην Ευρώπη μετά από χρόνια. Τα πρώτα αρνητικά σημάδια φάνηκαν στους αγώνες κατάταξης (πλέι οφ). Ενώ ήταν μια καλή ευκαιρία να ανταγωνιστεί τις 5 δυνατότερες ομάδες διαχρονικά στην Ελλάδα και ενώ ήμασταν 5οι, ο προπονητής μας θεώρησε ότι ήταν κάτι σαν προετοιμασία και έτσι ήρθαν άσχημες εμφανίσεις, ταπεινωτικές ήττες, απώλεια μιας θέσης και χωρίς να κερδίσει κάτι. Συνεχίσαμε να κάνουμε υπομονή όμως και να τους πιστεύουμε όλους τους, παρά την απογοήτευση μας. Μπήκε η ομάδα νωθρά στο Ευρωπαϊκό παιχνίδι και ηττήθηκε.

Επειδή όλες οι ομάδες υφίστανται την αρνητική επίδραση της πανδημίας, την ελλιπή προετοιμασία και την απουσία κόσμου στα γήπεδα, όλα αυτά δεν αποτελούν δικαιολογίες. Αυτή την περίοδο που διανύουμε ο ΟΦΗ δεν αποδίδει ούτε το ποδόσφαιρο που θέλει, ούτε παίρνει τα αποτελέσματα που πρέπει. Επίσης, αδικείται και από την διαιτησία ενίοτε. Είναι ελάχιστες οι καλές εμφανίσεις, λιγοστά κερδισμένα παιχνίδια, πολλές οι ήττες (κάποιες υποτιμητικές εντός), αποκλεισμός από το Κύπελλο (με κάτω τα χέρια), το οποίο ο προπονητής είχε δήλωσε ότι είναι στόχος. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί τραυματισμοί, που εμποδίζουν το έργο του Σίμου, αλλά ταυτόχρονα προκαλεί απορίες η συχνότητά τους. Υποθέτουμε, μερίδιο για τα αρνητικά αποτελέσματα, έχει και ο μεταγραφικός σχεδιασμός.

Για τις αγωνιστικές επιλογές του Σίμου σε πολλούς αγώνες, τα ερωτήματα είναι πολλά: Γιατί κάποιες φορές η πρώτη αλλαγή να είναι ένας μπακ (Λυμπεράκης) στη θέση ενός άλλου (Κοροβέσης); Γιατί δέχονται πολλές κάρτες λόγω νεύρων (Νέιρα); Γιατί ‘’επιβραβεύεται’’, ξεκινώντας στην 11άδα, κάποιος που δείχνει αδιάφορος και δεν αντικαθίστανται παρά μόνο αν τραυματιστεί (Σελίμοβιτς); Γιατί δε χρησιμοποιούνται σε εύλογο χρονικό διάστημα κάποιοι παίχτες που επιλέχτηκαν να είναι στο έμψυχο δυναμικό και εφόσον οι βασικοί δεν είναι σε καλή κατάσταση (Γκαργκαλατζίδης, Σολίς, Νοικοκυράκης κ.ά.); Γιατί ενώ παίχτης κάνει καταπληκτική εμφάνιση σε έναν αγώνα (Σωτηρίου με Βόλο), στον επόμενο προτιμάται ένας άλλος (Βάτερμαν με ΟΣΦΠ); Γιατί αλλάζουν υπερβολικά κάποιοι τις κλασσικές θέσεις τους, παίζοντας σε άλλο χώρο (Βαφέας αμυντικό χαφ); Γιατί συνεχώς δέχεται γκολ στα τελευταία λεπτά; Γιατί οι αντιδράσεις από τον πάγκο αρκετές φορές είναι καθυστερημένες; Γιατί δεν υπάρχει νοοτροπία πάλης και διεκδίκησης του αποτελέσματος ως το τέλος, σαν να είναι σε ακαδημία;

Ναι, δεν είμαστε στις προπονήσεις για να ξέρουμε λεπτομέρειες, σχολιάζουμε όμως την εικόνα που είναι ο καθρέπτης του γηπέδου. Επίσης δεν καταλαβαίνουμε τις δηλώσεις του προπονητή μας μετά το τέλος συγκεκριμένων παιχνιδιών, που είναι σαν να έχει άλλη οπτική γωνία, σε σχέση με τη γενική εικόνα που έχει σχηματιστεί από την απόδοση και το αποτέλεσμα της ομάδας. Τα στατιστικά τα οποία επικαλείται, συχνά δεν τον επιβεβαιώνουν πάντως, γενικά. Αυτό που φαίνεται προς τα έξω, όσον αφορά το προπονητικό τιμ και τους διοικούντες, είναι ότι συμφωνούν (εφόσον συνεχίζεται η στήριξη) προφανώς στην φιλοσοφία και πράττουν σαν να μην τους ενοχλεί για το αν χάνει ο ΟΦΗ, πόσο και από ποιόν. Αυτή η στάση, το λιγότερο στενοχωρεί και το περισσότερο εξοργίζει.

Δε θα πρέπει να υπάρχει αντίστοιχη συνεχής βελτίωση, όπως στα εξωαγωνιστικά και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, εφόσον πρόκειται για το βασικό ‘’προϊόν’’ του οργανισμού; Είναι σαν ένας ιδιοκτήτης χώρου έκθεσης (διοίκηση), να καλλωπίζει μόνο τον εξωτερικό χώρο (εξωαγωνιστικά) - που είναι και αυτό σημαντικό - ενώ μέσα στο οίκημα (γήπεδο), να υπάρχει ορατό πρόβλημα με τα θεμέλια (νοοτροπία) και τα εκθέματα (προπονητής-παίχτες) και αυτός να επιμένει ότι όλα δουλεύουν ρολόι και να συνεχίζει ακριβώς την ίδια τακτική.

Η παρούσα διοίκηση και τα μέλη της έβαλαν ψηλά τον πήχη γενικά, γιατί έχουν όλα τα εχέγγυα να καταφέρουν πολλά, εφόσον έχουν γνώσεις των αντικειμένων τους και τα οικονομικά της ομάδας βαίνουν καλώς. Οπότε μεγάλωσαν και οι δικές μας απαιτήσεις. Εννοείται ότι δεν αναφέρομαι σε τρόπαια, πορείες πρωταθλητισμού και ευρωπαϊκές εξόδους κάθε χρόνο. Άλλωστε, δεν είμαστε ΟΦΗ για όλα αυτά, έχουμε περάσει πολύ δύσκολα χρόνια. Είμαστε αυτοί που στηρίζαμε την ομάδα, όταν ήταν στα τάρταρα της Γ, Β, όταν το ταμείο ήταν μείον, όταν ενέπλεξαν την ομάδα οι παλαιότεροι παράγοντες σε άσχημες καταστάσεις, σε δικαστήρια κτλ. Αλλά εμείς εκεί δίπλα, με την αγορά (διαρκείας) εισιτηρίων, (ανύπαρκτων) μετοχών, κουπονιών ενίσχυσης, σε συλλαλητήρια, παρόντες σε γήπεδα σε όλη τη χώρα κτλ.

Ίσως είναι καιρός για έναν απολογισμό και διόρθωση των όποιων αστοχιών, ως μια ευκαιρία για επανεκκίνηση που θα δώσει τη δυνατότητα στην παρούσα διοίκηση, να αποδώσει καρπούς η νέα προσπάθειά της. Πήραν την ομάδα γιατί θέλουν να προσφέρουν τα μέγιστα και είναι κρίμα να μην υλοποιούνται ακόμη στο έπακρο. Ευελπιστώ ότι ο ΟΦΗ μας θα ανακάμψει κάποια στιγμή, θα ανέβει και πάλι ψηλά σε όλα τα επίπεδα και όλοι μαζί θα τον χαιρόμαστε με περηφάνια.

Άγγελος