Είναι αλήθεια ότι ο ΟΦΗ ξεκίνησε εντυπωσιακά, αποδίδοντας πέρα από τις προσδοκίες των περισσότερων από εμάς, αν όχι όλων. Αυτό είχε τα θετικά του, καθώς προσέλκυσε τον κόσμο ξανά κοντά του, δημιούργησε ενθουσιασμό, έδωσε αφορμή για θετικές αναφορές για την ομάδα και εκτός Κρήτης, αλλά και συνέβαλε στην ενδυνάμωση του brand.
Είχε όμως και ένα αρνητικό. Ανέβασε απότομα και λίγο αυθαίρετα ίσως, τον πήχη τον προσδοκιών και των απαιτήσεων. Και ο κόσμος του ΟΦΗ που διψά για να ξαναζήσει τα παλιά και να δει μπάλα, άρχισε να περιμένει πολλά, από πολύ νωρίς.
Είχε όμως και ένα αρνητικό. Ανέβασε απότομα και λίγο αυθαίρετα ίσως, τον πήχη τον προσδοκιών και των απαιτήσεων. Και ο κόσμος του ΟΦΗ που διψά για να ξαναζήσει τα παλιά και να δει μπάλα, άρχισε να περιμένει πολλά, από πολύ νωρίς.
Μπορεί η ομάδα επίσημα να έθεσε στόχο την παραμονή, μέσω του Γιώργου Σαμαρά, μπορεί ο προπονητής να έθεσε σαν αγωνιστικό στόχο τη σταθερή, βήμα προς βήμα βελτίωση της ομάδας, μέσα από την εμπέδωση της νέας φιλοσοφίας και του πλάνου, όμως όταν βγάζει μία ομάδα όλο τον 1ο γύρο στην πρώτη 5αδα, δύσκολα μπορεί να συγκρατηθεί ο ενθουσιασμός και η προσμονή του κόσμου. Οπότε, κάπως έτσι, η 6αδα μπήκε στο στόχαστρο, για τον κόσμο.
Κατά τη γνώμη μου, σωστά μπήκε, αρκεί να το βλέπουμε σαν κίνητρο και όχι σαν αυτοσκοπό ή βραχνά. Γιατί ο πραγματικός στόχος, σε αυτή την πρώτη ουσιαστικά χρονιά της νέας εποχής, ήταν, όπως έγραφα τον Ιούλιο, «μία βαρετή σαιζόν που ο ΟΦΗ δε θα παίξει με τη φωτιά, αλλά αντιθέτως θα παίξει ωραίο, επιθετικό ποδόσφαιρο και θα παρουσιάσει ή θα αναδείξει κάποιους καλούς ποδοσφαιριστές».
Οπότε, όταν από Νοέμβριο και μετά ήρθαν τα δύσκολα, με σερί ηττών, αλλά και μέτριες εμφανίσεις, ήρθε μαζί και η γκρίνια. Και φυσικά μόλις φτάσαμε στο Γενάρη, η μεταγραφική συζήτηση και απαίτηση κορυφώθηκε. Λογικό και επόμενο. Νομίζω άλλωστε ότι λίγο - πολύ, όλοι συμφωνούν ότι η ομάδα έχει ανάγκη ενίσχυσης. Εκεί που ίσως δε συμβαδίζει η άποψη όλων, είναι στο γιατί την έχει αυτή τη μεταγραφική ανάγκη.
Έχω γράψει από καιρό, ότι δεν πιστεύω πως υπάρχουν μαγικές λύσεις. Ο ΟΦΗ έχει εμφανίσει μία σειρά από αδυναμίες. Κάποιες από την αρχή της σαιζόν (από τα φιλικά ακόμα τις εντόπιζα), κάποιες σε δεύτερη φάση (ας πούμε, χοντρικά το τελευταίο 2μηνο). Γενικά, μοιάζει κάπου να έχει κολλήσει η βελτίωση και η πρόοδος που βλέπαμε στην αρχή. Πέρα από τα αποτελέσματα. Σαν εικόνα, συνολικά.
Από το καλοκαίρι γνωρίζαμε ότι υπάρχουν ελλείψεις στο ρόστερ. Ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μοιάζουν αναντικατάστατοι (κάτι που μάλλον αποδείχθηκε στην πράξη) αλλά και ποδοσφαιριστές βαρόμετρα όπως ο Σακόρ, ο Μάνος και ο Γιαννούλης. Νομίζω ότι και αυτό αποδείχθηκε στο πρώτο 5μηνο της σαιζόν. Αυτό φυσικά που επίσης αποδείχθηκε, είναι ότι με σωστή ομαδική λειτουργία, τα κενά καμουφλάρονται, ενώ με μέτρια ή και κακή ομαδική λειτουργία, τα κενά μεγεθύνονται!
Στο δια ταύτα. Θέλει η ομάδα μεταγραφές; Φυσικά και θέλει. Το θέμα είναι τι μεταγραφές.
Ο ΟΦΗ, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχει ανάγκη από παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Και όταν λέω διαφορά, δεν εννοώ να παίρνουν μόνοι τους τα ματς. Εννοώ παίκτες που θα ανεβάσουν το επίπεδο:
✓ Θα βοηθήσουν να αντιμετωπιστούν ριζικά οι αδυναμίες και η ομάδα να συνεχίσει να δείχνει βελτίωση και πρόοδο
✓ Θα σπρώξουν μαζί με τους παλιούς, να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη
✓ Θα βελτιώσουν τους εαυτούς τους, αλλά και όσους ποδοσφαιριστές έχει ήδη έχει η ομάδα.
Με λίγα λόγια, παίκτες που θα βοηθήσουν την πρόοδο του project και σε αγωνιστικό επίπεδο. Βρίσκονται τέτοιοι παίκτες το Γενάρη, άραγε; Θα το δούμε.
Το να γίνουν κινήσεις για να γίνουν, παίρνοντας ποδοσφαιριστές «περίπου» όπως τους ψάχνουμε, δείχνει στην περίπτωση Κουτρουμπή πχ, ότι δεν απέδωσε.
Πρέπει να επιμείνουμε και να ψάξουμε ποδοσφαιριστές με το πλήρες πακέτο. Συμβατούς με το πλάνο και τη φιλοσοφία της ομάδας. Δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο. Είναι όμως μάλλον αναγκαίο. Αλλιώς θα προσθέσουμε μεν κόσμο στο ρόστερ, αλλά αμφιβάλλω αν θα προσθέσουμε ουσία και αν θα δούμε τελικά βελτίωση.
