Έχει μία ρευστότητα μεγάλη, πολλά ονόματα, μεγάλες προσδοκίες, συζητήσεις καφενειακές (με την καλή και την κακή την έννοια) και γενικά αρκετό χαβαλέ και τζέρτζελο.
Στον ΟΦΗ, από πέρυσι, έχουμε μία εικόνα, για το τι μεταγραφές μπορούμε να περιμένουμε. Με αφορμή τον Γρίβα, τον Βούρο, αλλά και τις επεκτάσεις συμβολαίων, έχουμε και τώρα μία πρόγευση της στρατηγικής της ομάδας στα μεταγραφικά. Καθαρά ποδοσφαιρικά, η ομάδα επιδιώκει να προσθέσει συγκεκριμένα στοιχεία, πάντα μέσα στο πλαίσιο του project, όπως αυτό έχει σχεδιαστεί και υλοποιείται. Χωρίς ανοίγματα υπερβολικά (ειδικά την εποχή του covid-19) και μεγάλες αποκλίσεις.
Χωρίς να θέλω να χαλάω τη μαγεία της μεταγραφικής φαντασίας και τα όνειρα της ξαπλώστρας και της θερινής ραστώνης, είπα να κάνω μία καταγραφή, για το τι ποδοσφαιριστές δεν περιμένουμε να δούμε στην ομάδα:
• H ομάδα έχει αρκετούς έμπειρους και έτοιμους ποδοσφαιριστές. Είναι πιθανό να ασχοληθεί με κάποιον ακόμα, που θα έχει προοπτική 3 ετών, ίσως. Δε μοιάζει πιθανό, όμως, να ασχοληθεί με ποδοσφαιριστές 33 και 34 ετών, ακόμα και αν είναι βαριά ονόματα. Πολύ περισσότερο, να δώσει σε τέτοιας ηλικίας ποδοσφαιριστές και μεγάλο συμβόλαιο. Αν το κάνει, θα είναι κόντρα στη λογική του project.
• Ο ΟΦΗ ταλαιπωρείται από μία σειρά σοβαρών τραυματισμών, ειδικά στην επίθεση. Τσιλιανίδης και Φερέιρα είναι σε θεραπεία για χιαστό, ο Ναμπί είναι επιρρεπής γενικά, ενώ και ο Σεμέντο είχε 2 γερούς τραυματισμούς στο δεύτερο μισό της χρονιάς. Μοιάζει, λοιπόν, κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική να προσθέσει ποδοσφαιριστή, που να προέρχεται από τραυματισμό. Άλλωστε και η περίπτωση του Μίγγου, έδειξε ότι πολύ δύσκολα μπορεί να μπει, ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής, στο rotation. Αυτή πιθανόν να είναι και η αιτία, που ο ΟΦΗ δεν προσπάθησε να πάρει τον Ιατρούδη, που έμεινε ελεύθερος από τον Εργοτέλη.
• Όπως έχει γίνει πια σαφές, ο ΟΦΗ χτίζει ομάδα βήμα - βήμα. Είναι σαφές, επίσης, ότι στο χτίσιμο δε βοηθά να χρησιμοποιείς υλικά, δανεικά από το γείτονα. Γιατί, κάποια στιγμή, θα στα ζητήσει πίσω. Είναι αλήθεια, ότι πέρυσι είδαμε δανεισμούς. Του Μεγιάδο που προϋπήρχε και συνοδευόταν από option, του Σεμέντο που με αγορά ήταν αδύνατο να έρθει και του Μάνου που τελικά δεν ενδιαφέρει τον ΟΦΗ να τον κρατήσει. Όσο όμως εδραιώνεται το project, τόσο πιο φυσικό μοιάζει να λιγοστεύουν οι δανεισμοί. Γι’ αυτό και ο Σακόρ, ο Γουάλι, ο Βούρος, ήρθαν με αγορά και όχι δανεικοί. Αυτό αναμένουμε και τώρα, εκτός ίσως από κάποια συμπληρωματική κίνηση ή μία κίνηση της λογικής Σεμέντο (παίκτης με απλησίαστο κασέ, που μπορεί όμως να συμβάλει καθοριστικά, αγωνιστικά).
Θεωρώ, όμως, δεδομένο ότι ο ΟΦΗ δε θα πάρει δανεικό, κανένα «νεαρό από μεγάλη ομάδα». Ειδικά στο ρεπορτάζ του ΠΑΟ, διαβάζουμε συχνά αναφορές για νέα παιδιά που μπορεί να φύγουν ως δανεικοί στον ΟΦΗ, για να πάρουν ματς. Θεωρώ ότι αυτές οι αναφορές, δεν έχουν καμία βάση. Ίσως έχουν βγει από συνήθεια, τότε στα 90s και στα 00s, που μελετούσαμε το πράσινο ρεπορτάζ, για να μάθουμε ή να μαντέψουμε τις εξελίξεις και στον ΟΦΗ. Μας τα θύμισε και πρόσφατα ο Αργόσχολος και τώρα τον έχουμε κλινήρη, με κρίση κόπωσης.
• Τέλος, δύσκολα θα δούμε τον τάδε παικταρά, με προβληματικό χαρακτήρα, που ψάχνει να σώσει την καριέρα του, ακόμα και ρίχνοντας πολύ το κασέ του. Δεν ενδιαφέρει τον ΟΦΗ να ταράξει, για κανένα ποδοσφαιριστή, τη φιλοσοφία και τον τρόπο που λειτουργούν τα αποδυτήριά του. Καλώς ή κακώς, ο Μπαλοτέλι θα πάει στον Άρη μάλλον…
Δεν είναι λοιπόν κακό, αράζοντας στον ήλιο να ονειρευόμαστε, αλλά δεν κάνει και κακό, διαβάζοντας διάφορα, να έχουμε και τα δικά μας φίλτρα, ώστε ρεαλιστικά να μπορούμε να τα ξεσκαρτάρουμε.
Άντε και καλές μας βουτιές, σε μεταγραφικά σενάρια και ωραίες θάλασσες!
