Φτάσαμε ήδη στα 2/3 της προετοιμασίας του ΟΦΗ, επί Ολλανδικού εδάφους. Είναι μία καλή ευκαιρία να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό. ΧΩΡΙΣ να είμαστε εκεί και να βλέπουμε τις προπονήσεις. Και ΧΩΡΙΣ να ξεχνάμε ότι έχουμε μπροστά μας ένα μήνα, για την έναρξη του πρωταθλήματος.
Τι είδαμε ως τώρα στην Ολλανδία:
- Είδαμε το νέο προπονητή και την ομάδα του. Η ομάδα επέλεξε να ρισκάρει με ένα ανερχόμενο και φιλόδοξο προπονητή και ένα, κατά τη γνώμη μου, υψηλών προδιαγραφών τιμ να τον πλαισιώνει (Παπαπαναγής, Κεσόγλου, Λάππας, Πρίτσας, Κυπριανού). Προφανώς, περιμένουμε να δούμε τη δουλειά τους μέσα στη χρονιά…
- Είδαμε τα πρώτα φιλικά. Βασικά, τις καλύτερες φάσεις από αυτά και ολόκληρο εκείνο με τον Άγιαξ.
Το ερώτημα είναι, πόσο σοβαρά μπορούμε να τα πάρουμε τα φιλικά αυτά;
Για να αξιολογήσεις κάθε φιλικό, θα πρέπει να συνυπολογίσεις το χρόνο που αυτό έγινε, το πόσο rotation έκανε ο προπονητής, το πόσο έτοιμος ή ποιοτικός ήταν ο αντίπαλός σου και πολλές ακόμα λεπτομέρειες (πχ, μία δοκιμή ποδοσφαιριστή).
Το πρώτο φιλικό πάντα πρέπει να το αφήνεις απέξω. Είναι περισσότερο ξεμούδιασμα. Ειδικά όταν γίνεται με υπηρεσιακό προπονητή. Οπότε την Μπέερσοτ δε τη λαμβάνω υπόψη.
Μπορεί κανείς να πει ότι το φιλικό με την Άντερλεχτ ήταν αρκετά χρήσιμο, μιας και το rotation ήταν ελεγχόμενο, ο αντίπαλος σε προχωρημένο στάδιο προετοιμασίας και υψηλού επιπέδου, ενώ και η προετοιμασία είχε κάπως προχωρήσει.
Με την Εουπέν, εκεί είχαμε μία ομάδα λιγότερο ποιοτική, πολύ πιο έτοιμη και κάναμε εκτεταμένο rotation. Ας πούμε ότι περισσότερο ήταν ένα πείραμα.
Τέλος σε αυτό με τον Άγιαξ, είχαμε ένα υψηλού επιπέδου αντίπαλο, ο οποίος σε λίγες μέρες παίζει Ευρώπη και άρα είναι σε πιο προχωρημένο στάδιο. Φυσικά, δεν έπαιξε με τη λεγόμενη βασική του ομάδα, αλλά με ένα μείγμα βασικών, αναπληρωματικών και των νέων του*. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το μείγμα ήταν πιο χρήσιμο και για εμάς, για να μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα. Ένας πλήρης Άγιαξ θα ήταν μεν μία φοβερή εμπειρία για παίκτες και κόσμο, αλλά θα κατέληγε σε ένα μη αξιοποιήσιμο από τον προπονητή τεστ, άσκοπο επί της ουσίας.
Οι πρώτες ενδείξεις για τον φετινό ΟΦΗ
Έχουμε μία σειρά από ενδείξεις για το πώς θα είναι ο ΟΦΗ τη νέα σαιζόν. Απέχουμε όμως πολύ από το να θεωρηθούν αποδείξεις. Έχουμε και λέμε:
Στο δημιουργικό σκέλος:
- Πάμε σε παιχνίδι κατοχής (αυστηρά), με προσπάθεια για καλή κυκλοφορία μπάλας, κοντινές μεταβιβάσεις, αναζήτηση χώρων. Η ομάδα ξεκινά να παίζει με τη μπάλα από τον τερματοφύλακα και χτίζει το παιχνίδι της ως την αντίπαλη περιοχή, με πολλές πάσες και γρήγορες κινήσεις.
- Οι πλάγιοι επιθετικοί μας δε μένουν στη γραμμή, μπαίνουν μέσα, πατάνε περιοχή, ψάχνουν συνεργασίες με το φορ και το 10αρι, αλλάζουν θέσεις και γενικά είναι πολύ κινητικοί.
- Ο φορ κινείται διαρκώς και συμμετέχει στο παιχνίδι, εντός και εκτός περιοχής.
- Οι πλάγιοι μπακ, με τα εξτρέμ να μπαίνουν τόσο μέσα, ουσιαστικά παίρνουν όλη την πλευρά.
- Ο αμυντικός χαφ αναλαμβάνει να κρατά την ισορροπία, ενώ το 8αρι και το 10αρι έχουν ένα άκρως δημιουργικό και επιθετικό προσανατολισμό.
- Τα στόπερ, όπως έχει χιλιοειπωθεί, έχουν σοβαρή συμμετοχή στην κυκλοφορία της μπάλας και λειτουργούν σαν playmakers (περισσότερο, πολλές φορές, και από το αμυντικό χαφ).
Στο αμυντικό σκέλος:
- Επιλέγουμε να πιέσουμε πολύ ψηλά. Ο φορ γίνεται ο πρώτος μας αμυντικός και όλη η ομάδα ανεβαίνει ψηλά.
- Ο αμυντικός χαφ είναι αυτός που λειτουργεί, ενίοτε, και σαν 3ος στόπερ, περισσότερο από τους πλάγιους μπακ.
- Πρακτικά, το πλάνο μας είναι να αμυνόμαστε αποτελεσματικά, κρατώντας τη μπάλα και κάνοντας επιθετικό μαρκάρισμα αμέσως μόλις χαθεί η μπάλα, με στόχο την άμεση ανάκτησή της.
Οι πρώτοι προβληματισμοί
Φυσικά, πάντα υπάρχουν και σημεία βελτίωσης και πράγματα που βλέπεις και σε ανησυχούν. Αν τα βλέπουμε εμείς μία φορά, οι προπονητές τα βλέπουν δέκα.
Ένα από αυτά, είναι το πρόβλημα στο transition, που βλέποντας κανείς τις φάσεις από όλα τα προαναφερόμενα φιλικά, επαναλαμβάνεται. Το ανέφερε άλλωστε και ο Σίμος. Η ομάδα δεν έχει ισορροπία ακόμα. Όταν δεν καταφέρει να επανακτήσει άμεσα τη μπάλα και δεν αποδίδει το επιθετικό της πρεσάρισμα ψηλά, δυσκολεύεται να επιστρέψει έγκαιρα και σωστά πίσω. Ή όταν γίνει κάποιο λάθος στην κυκλοφορία της μπάλας και κληθεί να μεταφερθεί γρήγορα σε θέση άμυνας. Το είδαμε και στο ματς με την Άντερλεχτ, παρότι δε στοίχισαν, το είδαμε και με τον Άγιαξ (και στο καλό μας, 1ο, ημίχρονο). Φάνηκε λιγότερο σε αυτό με την Εουπέν.
Εκεί, με την Εουπέν δηλαδή, είδαμε εντονότερα το 2ο βασικό πρόβλημα στην άμυνά μας. Το κέντρο της άμυνας. Δε χρειάζεται να πω ότι χρειαζόμαστε στόπερ. Κατανοώ ότι ψάχνουμε το καλύτερο δυνατό, αλλά ίσως έστω 1 από τα 2(;) που αναμένουμε, έπρεπε να βρίσκεται στην Ολλανδία, για να βοηθηθεί και η ομάδα να δουλέψει καλύτερα σε προπονήσεις και φιλικά. Προς το παρόν, στο κέντρο της άμυνας υπάρχουν κακές τοποθετήσεις και τακτικά λάθη που στοιχίζουν. Προφανώς, έχει σημασία ότι καλούνται να παίξουν εκεί παίκτες που δεν ξέρουν τη θέση (πχ, Νάστος, Μεγιάδο) ή είναι άπειροι (πχ, Περδίκης).
Και ένα τρίτο στοιχείο που με προβλημάτισε, είναι η αποτελεσματικότητα στα τελειώματα των φάσεων. Ναι, σίγουρα το βασικό είναι να φτιάχνεις φάσεις και θα έρθουν τα γκολ, αλλά επειδή πληρώσαμε πέρυσι την αδυναμία μας αυτή, θεωρώ καλό να δουλέψουμε την «κυνικότητά» μας. Θα είναι κρίμα να παίζουμε ωραίο, συνδυαστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο και να κολλάμε στο τέλος.
Τι περιμένουμε
Ως προς τα φιλικά, αυτό με τη Βίλεμ στις 27/7 φαντάζει ως το πιο αξιόπιστο και καλό τεστ. Εφόσον επιλέξει φυσικά ο προπονητής να μην πάει σε εκτεταμένο rotation. Κατά τα άλλα, περισσότερα ίσως δούμε σε φιλικά (1-2 πιθανόν να προλαβαίνουμε) μέσα στον Αύγουστο.
Ως προς το ρόστερ και τις μεταγραφές, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, αναμένουμε 2 στόπερ, 1 τέρμα και ένα φορ ακόμα. Θεωρώ ότι και η ενίσχυση στην άμυνα, αλλά και στο τέρμα, πλέον επείγει, ώστε να δουλέψει η ομάδα σωστά, έστω στο τελευταίο 20μερο. Κατά τη γνώμη μου, πέρα από τα στόπερ και η ενίσχυση στη θέση του τερματοφύλακα είναι κομβική, για το πώς θα παρουσιαστεί τη νέα σαιζόν ο ΟΦΗ.
Κατά τα άλλα, χωρίς φυσικά να περιμένω ότι θα με διαβάσει ο Σαμαράς και θα κινηθεί αμέσως να με ευχαριστήσει, θα ένιωθα μεγαλύτερη ηρεμία με ένα αριστερό μπακ ακόμα. Υπάρχουν φήμες και δημοσιεύματα που αναφέρουν τον Δεληγιαννίδη. Όμως ο συγκεκριμένος είναι δεξιοπόδαρος και με παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Κοροβέση, επιθετικά καλός, αλλά αμυντικά σοφτ. Θα προτιμούσα ένα δίδυμο παρόμοιας λογικής με το Μπράουν - Μαρινάκης. Ένα αντίστοιχο «πάντρεμα». Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ο Γιαννούλης, αλλά εφόσον τον προορίζουμε για πυλώνα στο κέντρο της άμυνας μας, θα είναι παράλογο, να τον μετακινούμε πλάγια, όποτε έχει κάρτες ή κάποιο τραυματισμό ο Κοροβέσης.
Σημαντικό ερωτηματικό, επίσης, είναι αν ο Σουρνάκης και σε 2 μήνες ο Μίγγος, είναι έτοιμοι να καλύψουν το κενό του Μεγιάδο, αν λείψει (πέρυσι πήρε 11 κάρτες και είχε και ένα «γερό» τραυματισμό). Τέλος, με τον Νέιρα ακόμα πίσω από ρυθμό, καθώς άργησε να ενσωματωθεί, συνεχίζω να φοβάμαι ότι ο Ναμπί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο πλάνο παιχνιδιού μας. Ίσως βέβαια χρησιμοποιείται εκεί, εκτός του Νέιρα, και ο Τσιλιανίδης, οπότε μία προσθήκη - για σιγουριά - θα ήταν υπερβολή. Και φυσικά εκκρεμεί και ο εξορθολογισμός του ρόστερ, που όπως έγραφα προ ημερών, έχει μεγαλώσει πολύ, με κίνδυνο να είναι δυσλειτουργικό.
Όποιος είναι απέξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει, όπως λένε, αλλά το ποδόσφαιρο μας δίνει αυτό το… δημοκρατικό δικαίωμα, να λέμε τη γνώμη μας. Το καρπούζι και το μαχαίρι το έχουν άλλοι. Και ευτυχώς είναι οι καταλληλότεροι, τουλάχιστον στην Ελλάδα.
*Σημείωση: Έτσι για την ιστορία, ο Άγιαξ με τον ΟΦΗ χρησιμοποίησε 14 παίκτες. Οι 5 από αυτούς ανήκουν στην ομάδα νέων. Οι υπόλοιποι στην πρώτη ομάδα. Φυσικά, 2-3 μπορούν να θεωρηθούν ως παίκτες κορμού και οι υπόλοιποι 6 ως παίκτες εντός rotation της ομάδας. Κι επειδή έχει γίνει μεγάλη σύγκριση με το ματς του Άγιαξ εναντίον του ΠΑΟ, και εκεί έγινε ακριβώς το ίδιο. Απλά χρησιμοποίησε 3 παίκτες παραπάνω σε αριθμό. Κι εδώ είχαμε 8-9 της νέων, 5-6 παίκτες κορμού και 3-4 του rotation. Και στα δύο ματς έμειναν έξω μεγάλα ονόματα όπως ο Μαζραουί, ο Νέρες και ο Ζίγεκ.
