Η μεταγραφική περίοδος δεν έχει τελειώσει, οπότε υπάρχει ακόμα χρόνος για κινήσεις. Βέβαια, παράλληλα το πρωτάθλημα προχωρά και μοιάζει δύσκολο, ακόμα κι αν έρθουν ποδοσφαιριστές, να προλάβουν να μπουν άμεσα και να βοηθήσουν στα παιχνίδια που ακολουθούν (Ατρόμητος και ΠΑΟ εντός, ΠΑΟΚ εκτός, η επόμενη 3αδα). Κι αυτό σε ένα πρωτάθλημα λίγων αγωνιστικών, είναι μεγάλο ρίσκο.
Αυτό όμως που με προβληματίζει περισσότερο, αφορά στην πρόοδο του project, αγωνιστικά. Η ομάδα έχει ξεκινήσει να κάνει, βασικά, 3 πράγματα ποδοσφαιρικά.
• Να φέρει μια νέα φιλοσοφία και να επιδιώξει να εμπεδωθεί.
• Να βάλει νέους παίκτες με προοπτική στην ομάδα.
• Να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο κυριαρχίας.
Στη σαιζόν που ολοκληρώθηκε, μπορεί κάποιος να πει ότι σημείωσε πρόοδο και στα 3 αυτά σημεία. Μπήκαν παίκτες με προοπτική και μεταπωλητική αξία, άλλαξε η φιλοσοφία της ομάδας και είδαμε, ειδικά μέσα στο 2019, ποδόσφαιρο κυριαρχικό και όμορφο στο μάτι. Οπότε, πολύ λογικά, ο στόχος της τρέχουσας σαιζόν, είναι να δοθεί συνέχεια στην πρόοδο. Κάπου εκεί όμως, έρχεται η πραγματικότητα να μας προβληματίσει.
Η φιλοσοφία συνεχίζεται, το βλέπουμε, οι διαδικασίες, ο τρόπος σκέψης για το ποδόσφαιρο και το ήθος που θέλει να φέρει η ομάδα, είναι ακόμα εδώ. Οι νέοι παίκτες επίσης. Και σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο, ήρθαν ποδοσφαιριστές με προοπτική.
Αυτό που δεν υπάρχει, είναι το ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Είπαμε ότι βλέποντας τα περσινά κενά στην άμυνα, η ομάδα (ποδοσφαιρικό τμήμα και διοίκηση) αποφάσισε αυτό το καλοκαίρι να χτίσει από πίσω προς τα μπροστά, σε αντίθεση με πέρυσι, που το μοντάρισμα άρχισε από μπροστά. Λογικό μοιάζει. Το κακό είναι ότι μοιάζει να γίνεται χωρίς ισορροπία.
Είναι διαφορετικό να διορθώνεις την άμυνα, κρατώντας τα στοιχεία που από πέρυσι μπήκαν στην ομάδα στην επίθεση. Και διαφορετικό να διαπιστώνεις ότι αφού έφτιαξες την άμυνα, τώρα πρέπει να χτίσεις ξανά και την επίθεση.
Προσωπικά, με προβληματίζει ότι μεσοεπιθετικά δεν υπάρχει συνέχεια. Προφανώς, ο τραυματισμός του Τσιλιανίδη είναι έκτακτη απώλεια, όπως και του Βαζ. Δεν αναφέρω τον Φερέιρα γιατί πέρυσι ουσιαστικά δεν είχε συνεισφέρει στο ωραίο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας, έπαιζε λίγο έως καθόλου πριν χτυπήσει. Οι αποχωρήσεις όμως του Σεμέντο και του Μάνου, δεν ήταν εκπλήξεις. Ούτε τα σημάδια κόπωσης του Φιγκεϊρέντο, που έβγαλε 2 σαιζόν σερί (και πιθανόν έχει και το μυαλό του κι αλλού).
Νιώθω ότι γενικά εντός 2020, αλλά κυρίως στο ξεκίνημα της νέας σαιζόν, το project, στο ποδοσφαιρικό του σκέλος, κάνει ένα πισωγύρισμα. Μία μεγάλη κατάκτηση, που αφορά στο επιθετικό στυλ και στο συνδυαστικό παιχνίδι, που λάνσαρε πέρυσι ο ΟΦΗ, είναι σα να πάγωσε. Πρέπει να στηθεί πάλι. Αν όχι από την αρχή, σίγουρα όμως δε μπορεί κανείς να μιλήσει για συνέχεια.
Δεν έχω ιδέα, πόσο καλά θα τα πάει ο Σολίς. Ούτε αν θα έρθουν καλοί παίκτες μπροστά. Ούτε αν θα αποχωρήσουν κάποιοι. Ό,τι και να γίνει από αυτά, το νόημα δεν αλλάζει. Το παιχνίδι κυριαρχίας και επίθεσης, που πέρυσι στήσαμε και σε κάποια ματς απολαύσαμε, πρέπει να ξαναφτιαχτεί. Κι αυτή τη φορά, εν κινήσει. Με την ομάδα να παίζει ήδη επίσημα παιχνίδια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Δεν έχω επίσης ιδέα, γιατί φτάσαμε ως εδώ, με κενά στο ρόστερ. Κατανοώ την ιδιαιτερότητα της αγοράς. Εννοείται σέβομαι την προσήλωση στο μπάτζετ και δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να θυσιαστεί η οικονομική υγεία της ομάδας. Απλά, θεωρώ σημαντικό να καταγραφεί, ώστε όλοι μας να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα και να είμαστε ρεαλιστές.
Ας το πάρουμε απόφαση, μεσοεπιθετικά η ομάδα τώρα θα ξεκινήσει να χτίζεται ξανά. Αν εξαιρέσει κανείς τους δύο Αργεντίνους, με νέα υλικά. Κι αυτό θα γίνει εν κινήσει, με το κόστος που αυτό έχει.
Τουλάχιστον, ας γίνει μάθημα στον οργανισμό για το μέλλον, πως αν θες να έχεις συνέχεια σε κάτι, δε μπορεί να το αλλάζεις συνέχεια εντελώς (είτε λόγω δανεισμών, είτε λόγω πωλήσεων), ούτε και να το αφήνεις για τελευταία στιγμή.
Τουλάχιστον, ας γίνει μάθημα στον οργανισμό για το μέλλον, πως αν θες να έχεις συνέχεια σε κάτι, δε μπορεί να το αλλάζεις συνέχεια εντελώς (είτε λόγω δανεισμών, είτε λόγω πωλήσεων), ούτε και να το αφήνεις για τελευταία στιγμή.
