Τις τελευταίες μέρες, μετά και την ήττα στον ΠΑΟΚ, υπήρχε μία διάχυτη απογοήτευση που οδηγούσε σε απαισιόδοξες σκέψεις, καταλήγοντας στην κλασσική Ομιλίτικη γκρίνια!

Πολύ καλύτερος ο Ατρόμητος, δύσκολα θα πάρουμε αποτέλεσμα.

Ενισχύθηκε με Μάνο ο ΠΑΣ και έχει φοβερούς μεσοεπιθετικούς.

Η Λαμία και ενισχύθηκε και τη σφυράνε φουλ, άρα πώς θα την κοντράρουμε.

Η ΑΕΛ έχει κάνει καλή ομάδα και έχει ξεφύγει.

Ο Πανιώνιος έχει στήριξη από Μαρινάκη, δεν πέφτει.

Και βέβαια υπάρχει και αρκετή γκρίνια για τις δυνατότητες της ομάδας.

Είναι όντως τόσο τραγικά τα πράγματα; Έχει νόημα να συνεχίσουμε να παίζουμε ή να το παρατήσουμε και να αρχίσουμε να χτίζουμε ομάδα για τη νέα σαιζόν;

Βασικά, απλά στον ΟΦΗ μας αρέσει το δράμα. Ίσως είναι η κρητική ιδιοσυγκρασία μας που έχει την υπερβολή και στα καλά και στα κακά. Αλλά συνήθως με το δράμα και την ατελείωτη εσωστρέφεια, καταλήγεις να βουλιάζεις χειρότερα. Καλό θα είναι να βάλουμε κάτω τα δεδομένα ψύχραιμα, να τα αξιολογήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε.

Καταρχάς για τους ανταγωνιστές μας στη μάχη της παραμονής. Ακούω και κατανοώ τα περισσότερα θετικά τους και τα πλεονεκτήματά τους. Όντως κάποιοι έχουν παρασκηνιακή στήριξη, άλλοι έχουν καλά ονόματα στο ρόστερ τους και άλλοι έχουν τρέξει ένα σερί αποτελεσμάτων. Έχω να βρω και πολλά προβλήματά τους πάντως… Μία καλή ένδειξη όμως είναι η βαθμολογική μας απόσταση, αλλά και η εικόνα μας όταν τους αντιμετωπίσαμε. Αλήθεια, εσείς στο ματς εκτός με τη Λαμία και τον ΠΑΣ, είδατε να υπάρχει διαφορά; Και στα δύο δωρίσαμε το Χ. Στη Λάρισα δε χάσαμε, κάνοντας κατ’ εμέ το χειρότερό μας ματς εκτός, μετά την Ξάνθη. Με τον δε Πανιώνιο και στα δύο ματς, φάνηκε ότι είμαστε πολύ κοντά. Προφανώς δεν τους έχουμε όλους για πρωινό. Αλλά ως εκεί.

Ως προς την ομάδα μας. Το να κάνουμε ξανά ανάλυση τι προβλήματα είχε στον πρώτο γύρο και τι κενά είχε το ρόστερ, είναι πια ανούσιο τελείως. Τα είπαμε, τα ξαναείπαμε, ας πάμε παρακάτω. Στην ομάδα είχαν διαγνωστεί μία σειρά από αδυναμίες. Δεν είναι εφικτό να αλλάξουν όλα μεσοχρονίς. Αλλά νομίζω ότι έχει γίνει μία προσπάθεια να αποκτήσει η ομάδα προσωπικότητα (με προσθήκες παικτών με τέτοια προσόντα, με επιλογή νέου προπονητικού τιμ που έχει και τέτοια χροιά), να παίζει 90 λεπτά αντί για 65-70 (εντός 2019 υπάρχει σοβαρή βελτίωση και σε αυτό), αλλά και να αποκτήσει παίκτες σε θέσεις που πονάμε.

Ελπίζω να συμφωνούμε όλοι ότι ενισχυθήκαμε. Ναι, ίσως αργήσαμε ένα μήνα (βέβαια απ'έξω από το χορό όλοι, τα βλέπουμε πολύ πιο εύκολα). Και ναι, πολλοί είχαν τον πήχη πολύ ψηλά, παρότι είχαμε προειδοποιήσει ότι μεγάλα ανοίγματα δεν προβλέπονται. Πάντως ήρθαν παίκτες στις θέσεις που περιμέναμε πλην στόπερ. Απλά στα φορ ήρθε διπλή δόση, ίσως και λόγω των πρώτων στοιχείων που έδειξε ο Πέρσον που φαίνεται, άμεσα τουλάχιστον, να μην μπορεί να βοηθήσει.

Ως κριτική μπορεί επίσης κανείς να πει ότι με τις αποχωρήσεις κάτι δεν πήγε καλά, καθώς αποχώρησαν μόλις τρεις. Βέβαια όσοι έμειναν δεν υπολογίζονται και θα προπονούνται ξεχωριστά, για να μην υπάρχει σοβαρή συμφόρηση και δυσκολία να δουλέψει η ομάδα. Προφανώς, η ΠΑΕ επέλεξε να μην πιέσει καταστάσεις, σεβόμενη την περσινή προσφορά τους (και απληρωσιά τους θα πω εγώ). Σεβαστό.

Πρακτικά λοιπόν, πλέον έχουμε δύο καλά μπακ που ξεκινάνε στην 11αδα. Έχουμε ένα φορ πιο γκολτζή από τον Βουό και διψασμένο για μπάλα, Ηρακλειώτη μάλιστα. Έχουμε δύο χαφ που ελπίζουμε ότι θα δώσουν ποιότητα (ο Ναμπί το δείχνει ήδη) και κυρίως ο Σακόρ τρεξίματα και βελτίωση του transition. Έχουμε ένα ακόμα εξτρέμ που προσδοκούμε να δώσει φάσεις από πλαγιοκοπήσεις και ατομικές ενέργειες. Πέντε μεταγραφές 11αδας. Αν προσθέσουμε και το Νέιρα που ευτυχώς είναι καλά και δείχνει πόσο έλειψε στον πρώτο γύρο, έξι. Δεν είναι και λίγες… Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι έχουμε και νέο προπονητικό τιμ βρίσκουμε μπροστά μας ένα νόμισμα με δύο όψεις. Χρειάζεται χρόνος για να υπάρξει ομοιογένεια, αλλά από την άλλη υπάρχει αρκετός φρέσκος αέρας και ενθουσιασμός που μπορεί να σπρώξει την ομάδα.

Συμπέρασμα; Φυσικά η παραμονή δε θα είναι κανένας περίπατος. Αλλά όχι δεν είμαστε οι φτωχοί συγγενείς.

Μια χαρά μπορούμε να σωθούμε. Και προσωπικά το πιστεύω ότι θα σωθούμε.