Πριν ένα μήνα περίπου, δοκίμασα ένα preview εκτίμησης- σύνοψης του που βρίσκονται οι 14 ομάδες του πρωταθλήματος και τι μπορούμε να περιμένουμε. Μετά από 4 αγωνιστικές και με την ευκαιρία της διακοπής, ήρθε η στιγμή να πούμε κάτι πιο συγκεκριμένο και να δούμε και αυτή τη χρονιά πόσο μέσα θα πέσουμε. Πρόπερσι είχαμε πάει μάλλον μέτρια, πέρυσι υπήρξε βελτίωση. Δική μου εκτίμηση πάντως είναι, ότι από την επόμενη αγωνιστική θα δούμε τις ομάδες να σταθεροποιούνται περισσότερο και να παρουσιάζουν την εικόνα που λίγο - πολύ θα τους ακολουθεί στη διάρκεια της σαιζόν.

Θα επαναλάβω και φέτος το γνωστό diclaimer (όσοι το έχετε διαβάσει, προσπερνάτε την παράγραφο αυτή):

Επειδή μιλάμε για ποδόσφαιρο και όχι για θέμα ζωής και θανάτου, άποψή μου είναι ότι είναι ωραίο να ρισκάρεις λίγο, να τσαλακώνεσαι και, τέλος πάντων, να μην επιλέγεις τα politically correct κλισέ, τύπου «είναι νωρίς ακόμα» και «στο τέλος θα κάνουμε ταμείο». Προφανώς και είναι νωρίς ακόμα. Και προφανέστατα, ειδικά με play - offs, στο τέλος θα κριθούν όλα. Αλλά τι θα πάθουμε αν ρισκάρουμε με μερικές προβλέψεις; Το πολύ να πέσουμε έξω. Εννοείται ότι είναι προσωπικές εκτιμήσεις. Επιπλέον, μία ακόμα απαραίτητη διευκρίνιση, δεν υπάρχει καμία ανάλυση που να αφορά σε παρασκήνια.

Σε μία πολύ δύσκολη χρονιά, με την πανδημία να έχει ριζώσει στη ζωή μας και τα οικονομικά να μην πηγαίνουν καλά, το να περιμένουμε κάτι καλύτερο και αναβαθμισμένο από τα προηγούμενα χρόνια, μοιάζει ουτοπικό. Όσο και η νοοτροπία των παραγόντων που εμπλέκονται μένει ίδια, τόσο γίνεται και ακόμα πιο απίθανη η πρόοδος.

Για να μην τα βάψουμε όμως τελείως μαύρα, μπορούμε ίσως να ελπίζουμε ότι έστω και αναγκαστικά, θα δούμε φρέσκα πρόσωπα, παιδιά από τις ακαδημίες και νέους, Έλληνες, να αποκτούν ρόλο στις ομάδες τους. Θα είναι ένα μεγάλο κέρδος, από μία πολύ δύσκολη κατάσταση.

Ας ελπίσουμε να μην έχουμε διακοπές ή μεγάλα κωλύματα λόγω covid-19. Στις ελπίδες, επίσης, η καλύτερη χρήση του VAR φέτος. Υπάρχει μία εμπειρία πια, αλλά και γραμμή για το οφσάιντ. Βέβαια, τα πρώτα δείγματα δείχνουν μία τάση να κάνουμε κακή και λάθος χρήση του.

Στα καλά νέα, κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι θα συνεχιστεί το σύστημα διεξαγωγής με play off και play out. Δίνει ενδιαφέρον και - υπό νορμάλ συνθήκες - μπορεί να δώσει και ωραία παιχνίδια.

Μία ιδιαιτερότητα του πρωταθλήματος, αφορά και την καθυστερημένη ένταξη σε αυτό του ΠΑΣ Γιάννινα και του Απόλλωνα Σμύρνης. Οι ομάδες αυτές θα κληθούν μέσα στη σαιζόν να δώσουν κάποια ματς Τετάρτη - Κυριακή, ενώ μοιάζει πιθανό να ξεκινήσουν με φρεσκάδα και να δούμε σε βάθος χρόνου να γίνεται «διόρθωση».

Γενικά, ήδη βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη αποτελέσματα «παράξενα», μιας και διανύουμε μία πρωτόγνωρη σαιζόν. Ο covid-19 και οι επιπτώσεις του, σε πάρα πολλούς τομείς, είναι ένας αστάθμητος παράγοντας που κανείς δε μπορεί να προβλέψει πώς θα επηρεάσει τις εξελίξεις.

Οι ταχύτητες, για άλλη μία χρονιά, είναι πολλές. Ξεχωρίζουν Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, με τον πρώτο - εκ πρώτης όψης - να μοιάζει να έχει φύγει ένα κλικ πάνω. Όμως θα χρειαστεί να φτιάξει ξανά τον κορμό του, μετά από τις κλασσικές πωλήσεις, οπότε δε μπορεί κάποιος να τον θεωρήσει αχτύπητο ή δεδομένα πρώτο. Είναι όμως το φαβορί.

Πιο κάτω, υπάρχει ένα γκρουπ ομάδων, που δεν προβλέπεται να παίξει για την παραμονή του, αλλά θα κυνηγήσει την Ευρώπη. Επειδή όμως οι θέσεις είναι μόλις 4, μάλλον πιο ρεαλιστικά μπορεί να τεθεί ο στόχος της εισόδου στην 6αδα, για αρχή.

Παρακάτω, συναντάμε τις ομάδες που θα μπουν με στόχο την παραμονή, άρα και ένα όσο πιο καλό πλασάρισμα γίνεται στα play out. Δεν αποκλείεται βέβαια να δούμε ομάδες να αλλάζουν γκρουπ, όπως συνέβη πέρυσι στο τέλος με τον Αστέρα Τρίπολης, που από ομάδα ουράς, στο τέλος με ένα καλό σερί, έγινε διεκδικητής της 6αδας.

Πέρυσι και πρόπερσι, είχαμε και μία ακόμα ταχύτητα, μία ομάδα που από νωρίς έμενε πίσω (Απόλλων πρόπερσι, Πανιώνιος πέρυσι). Έχω την αίσθηση πως σε αυτή τη σαιζόν δε θα συμβεί αυτό, παρότι ο Απόλλων άργησε πολύ να ετοιμαστεί.

Πέρυσι δεν πούλησε κανένα παίκτη κορμού, κράτησε όμως τον Μάρτινς. Και δικαιώθηκε. Φέτος είναι μία χρονιά πωλήσεων ξανά. Όμως είναι και μια σαιζόν που μπαίνει και ως πρωταθλητής. Ουσιαστικές απώλειες είναι τα 2 μπακ (Ομάρ και Τσιμίκας) και ο Γκιγέρμε. Σημαντική επιστροφή αυτή του Φορτούνη, στο 100% πια. Για όλες τις θέσεις πήρε αντικαταστάτες. Μένει να δούμε πόσο θα του βγουν, μιας και τώρα σίγα - σιγά μπαίνουν στην ομάδα, για να δούμε και πόσο καλός μπορεί να εμφανιστεί. Θα έχει και φέτος Ευρώπη, όπως και οι υπόλοιποι διεκδικητές. Αυτό, μία καλή ομάδα, το κάνει όμως να λειτουργεί υπέρ της και ο Ολυμπιακός το έδειξε αυτό πέρυσι.

Θα βάλει φέτος έναν παίκτη από τις Ακαδημίες του στο rotation, μετά από καιρό;

Το FFP τον εξανάγκασε να εξορθολογίσει το ρόστερ του και να το κάνει πιο νεανικό. Σε συνδυασμό με την επιλογή πέρυσι του Φερέιρα να βάλει στην ομάδα Τζόλη και Μιχαηλίδη στα play off, αλλά και τις αποχωρήσεις Βιερίνια, Μαουρίσιο, ο ΠΑΟΚ παρουσιάζεται με μεγαλύτερη φρεσκάδα. Αυτό που δείχνει να μην έχει, είναι βάθος. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από 2-3 ποδοσφαιριστές (Ελ Καντουρί κυρίως). Ειδικά στο κέντρο, του λείπει πολύ ο Μίσιτς ή ένας όπως ο Μίσιτς. Είναι έκπληξη ότι έμεινε ο Φερέιρα, αλλά δείχνει ίσως ότι έχει διδαχθεί από τα λάθη του.

Μπορεί να βγάλει 2 διοργανώσεις, με τόσο κοντό ρόστερ;

Συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι. Ο Καρέρα ήταν επιτυχημένος, αλλά μετά και την πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ, αποκτά νομίζω μία ασυλία και μεγάλη ηρεμία να χειριστεί όπως θέλει την ομάδα. Ο Ίβιτς, σε ρόλο τεχνικού διευθυντή στο πρώτο του καλοκαίρι, πέτυχε να σουλουπώσει ένα ρόστερ με κενά και αστοχίες. Δεν είχε μεγάλο μπάτζετ για υπερβάσεις, όμως φαίνεται να έγιναν σωστές κινήσεις. Όπως έδειξαν τα πρώτα ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, ο Καρέρα διαθέτει αυτογνωσία. Ξέρει τι ρόστερ έχει και το αξιοποιεί στο έπακρο. Πήρε παίκτες εκεί που είχε τρύπες, ενώ βάζει σταδιακά στην ομάδα και Έλληνες που έμεναν στη αφάνεια (Σβάρνας, Βασιλαντωνόπουλος) ή έχουν ταλέντο (Μαχαίρας).

Θα αντέξει στην κανονική διάρκεια να μείνει κοντά στην πρώτη θέση, έχοντας και Ευρώπη;

Επέλεξε να καταργήσει την ποδοσφαιρική λογική και να διαλύσει ένα project 2ετίας, που φαινόταν έτοιμο να αποδώσει, ειδικά εφόσον τα οικονομικά πάνε καλύτερα και επέτρεπαν 2-3 υπερβάσεις. Κι όμως. Άλλαξε το μισό ρόστερ, εξαφάνισε τους πιο πολλούς παίκτες κορμού, τα παιδιά των Ακαδημιών του είτε έφυγαν, είτε μένουν σε δεύτερο ρόλο και γενικά. Το 85% των μεταγραφών του είναι ξένοι ποδοσφαιριστές, παίκτες με συμβολή όπως οι Δώνης, Κολοβέτσιος, Ζαχίντ, Ινσούα και Γιόχανσον είναι παρελθόν, ενώ στο τσακ «γλύτωσε» και ο Μακέντα. Ερωτηματικό επίσης υπάρχει και για το αν ο Πογιάτος, ένας άπειρος προπονητής, μπορεί να ανταποκριθεί. Τα πρώτα δείγματα πάντως, δείχνουν ένα μπέρδεμα.

Μπορεί να πάει μπροστά, κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική;

Όπως κάθε χρόνο, ξεκινά με ερωτηματικό στα οικονομικά του. Έχει αλλάξει αρκετά την άμυνά του (χωρίς Βέλεθ και Κόρχουρτ), έχει χάσει Φετφατζίδη, Ντιγκινί, Λάρσον και Ιντέγε, αλλά έχει αποκτήσει ξανά αρκετούς ξένους με καλό βιογραφικό όπως οι Τζέγκο, Γκανέα και Λόπεθ, έφερε πίσω τον Ματέο Γκαρσία, ενώ απέκτησε και τους γνωστούς στην Ελλάδα Σάκιτς και Μπερτόλιο, Κάτσε. Τελευταία στιγμή απέκτησε και παίκτες που «ανακάλυψε» στη Νότιγχαμ και την Αγγλία, αλλά και νεαρούς από τις Ακαδημίες. Του Ολυμπιακού… Το βασικότερο όμως είναι ότι άλλαξε προπονητή ήδη, αλλά και τεχνικό διευθυντή (Χαριστέας). Στο τιμόνι πλέον ο Μάντζιος, ένας προπονητής που πέρυσι εντυπωσίασε με τη δουλειά του. Σίγουρα θα νοικοκυρέψει την ομάδα αγωνιστικά, όμως υπάρχει ερωτηματικό για τα υπόλοιπα. Είναι από τις ομάδες που επηρεάζονται αρκετά από την απουσία του κόσμου. Σε γενικές γραμμές πάντως, με εξαίρεση ίσως τον Ματέο Γκαρσία, οι προσθήκες του αφορούν πιο μαζεμένα συμβόλαια. Στις πρώτες αγωνιστικές, παρά τις μέτριες εμφανίσεις, είχε μία καλή βαθμολογική συγκομιδή.

Άλλη μία χρονιά που ο Άρης θα κρέμεται σε μία κλωστή.

Συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, με ίδιο προπονητή και ίδια συνταγή, με μείγμα Λάτιν και Ελλήνων. Έχασε Μαρκ Φερνάντες, Χουαρέγκι, Μαρτίνεθ, αλλά και Ντέλετιτς που τον βοήθησε πολύ στο καλό του φίνις. Έφερε όμως και όπως πάντα Λάτιν «λαβράκια», μια αγορά που έχει δείξει πως την ξέρει καλά (κυρίως της Αργεντινής). Ξεκίνησε με δύσκολα ματς, που πάντως έδειξε καλό πρόσωπο, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματά του. Στο ευκολότερο ματς, απέναντι στον Παναιτωλικό που έπαιζε με 10 παίκτες από νωρίς, είχε τη μετριότερη εικόνα. Ίσως αυτό να σημαίνει δυσκολία στα παιχνίδια που θα κληθεί εκείνος να κάνει παιχνίδι, στοιχείο που οι ομάδες του Ράσταβατς εμφανίζουν.

Όπως και πέρυσι, ίδιο το ερώτημα. Θα του βγουν οι Λάτιν προσθήκες, πάλι;

Γύρισε ο Κάναντι, έφερε παίκτες της επιλογής του (ο Σάλομον κερδίζει τις εντυπώσεις ως τώρα), έδιωξε ποδοσφαιριστές σημαντικούς πέρυσι (Βέλλιος), ενώ απώλειες είναι και οι δανεικοί Ανδρούτσος και Κατράνης. Είχε δύσκολο πρόγραμμα, που όμως τον βοήθησε να παίξει με ένα πλάνο μάλλον συντηρητικό, που μπορούσε να καμουφλάρει το πρόβλημα που εμφανίζει επιθετικά. Στο μοναδικό ματς που μπήκε ως φαβορί, δεν πήγε καλά (εντός έδρας ήττα με Βόλο). Μπορεί να το βελτιώσει αυτό δραστικά ο Χριστοδουλόπουλος; Έχει ξεκινήσει με 3 θετικά αποτελέσματα, σε ματς που χρειάστηκε να αμυνθεί κατά βάση και ένα αρνητικό σε εκείνο που ζητούσε κυριαρχία.

Το ξαναζεσταμένο φαγητό δεν είναι πάντα άσχημο. Σπάνια όμως είναι το ίδιο καλό με το φρεσκοψημμένο.

Συνεχίζει με μοναδική αλλαγή στο γήπεδο, αφού μεταφέρθηκε στο Αλκαζάρ. Κατά τα άλλα, είναι ομάδα Κούγια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στις μεγάλες αυξομειώσεις στο ρόστερ, αλλά και στις ξαφνικές ειδήσεις. Συνεχίζει και με τον Γρηγορίου και το γνωστό αμυντικό ποδόσφαιρο, με έμφαση στο μηδέν πίσω και σε αντεπιθέσεις και στατικές φάσεις. Ως τώρα, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, είναι η πιο «δύσκολη» ομάδα να τη βλέπεις. Μεταγραφικά, το ισοζύγιο φαίνεται ισορροπημένο, με εξαίρεση την κάλυψη του κενού που αφήνει ο Ουάρντα. Το ξεκίνημά της ήταν σίγουρα κακό, με 1 βαθμό σε 3 ματς.

Θα ήταν ωραίο να επιδιώξει να παίξει και λίγο ποδόσφαιρο, έχει το ειδικό βάρος σαν ομάδα, αλλά την ενδιαφέρει καθόλου;

Λαμία

Πέρυσι ο Μάντζιος την αναμόρφωσε και όχι μόνο έσωσε τη χρονιά, αλλά προς το τέλος έπαιξε και ένα ενδιαφέρον ποδόσφαιρο. Φέτος και πάλι το μπάτζετ είναι χαμηλό, το ρόστερ δεν άλλαξε πολύ, ενώ έδωσε την ευκαιρία στον Πετράκη (υιό) να συστηθεί σε επίπεδο ΣΛ. Ακολούθησε την περσινή πεπατημένη, έχει όμως σοβαρή αδυναμία επιθετικά και καθόλου βάθος στο ρόστερ της. Πήρε έστω και τελευταία στιγμή Ντέλετιτς, Αραμπούλι και Βασιλακάκη, που μπορούν να τη βοηθήσουν. Άργησε να ενισχύσει την ομάδα, ήρθαν αρνητικά αποτελέσματα και ήδη «φαγώθηκε» ο προπονητής. Τώρα συνεχίζει με πατροπαράδοτο ελληνικό κατενάτσιο σκοπιμότητας και Μπάμπη Τεννέ. Δύσκολα θα απολαμβάνουμε τα παιχνίδια της…

Θα αλλάξει τόσο δραστικά πρόσωπο με Τεννέ, όπως έγινε πέρυσι με την έλευση Μάντζιου;

Εκτίμηση: 9-14

Μια ομάδα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ιδιοκτήτη της. Άλλαξε προπονητή από τα φιλικά, έφερε άγνωστους Λάτιν ποδοσφαιριστές που περιμένουμε να δούμε για να καταλάβουμε τη αξία τους, ψώνισε και από τους μεγάλους δανεικούς (Ουάρντα κυρίως, παρά το πρέσινγκ που δέχτηκε από Ολυμπιακό, Άρη - οκ να κάνουμε και λίγο πλάκα) και ο προπονητής είναι εμφανώς αναλώσιμος. Όπως πάντα, οι ομάδες Μπέου κάνουν ξεκινούν πολύ καλά στη σαιζόν, αλλά συνήθως κάπου στη μέση αρχίζει η διόρθωση. Βασικές απώλειες από πέρυσι ο Τόρες και ο Μουνίθ. Γενικά πέρυσι έπαιζε αρκετά ανοικτά, φέτος όμως μοιάζει να πηγαίνει στα ματς πιο σφιχτά και προσεκτικά.

Είναι η ομάδα που επηρεάζεται ελάχιστα έως καθόλου από τα άδεια γήπεδα, λόγω πανδημίας.

Προσπαθεί να χτίσει πάνω στον περσινό 2ο γύρο, με Χάβο στον πάγκο και ένα κράμα εμπειρίας και ταλέντου από τις Ακαδημίες του στο γήπεδο. Ως τώρα δυσκολεύεται στο γκολ, αν και είχε πολύ δύσκολο πρόγραμμα. Λογικό να συμβαίνει, αφού έχασε Ρόσα, Μπαϊρόβιτς, Ντάουντα, Μουνιέ και Λουσέρο. Μετά το περσινό πάθημα, επένδυσε στην άμυνά του που τον ταλαιπώρησε πολύ, φέρνοντας παίκτες ψημένους στο ελληνικό πρωτάθλημα (Καρασαλίδης, Βάντερσον). Κλειδί για την πορεία του θα είναι αν βρει λύσεις στην επίθεση, αλλά και αν σταθεροποιήσει τον τρόπο που προσεγγίζει τα ματς.

Θα μπορέσουν οι «μικροί» να σηκώσουν το βάρος ή θα τρέχει και δε θα φτάνει ξανά το Γενάρη;

Χτίζει πάνω στην περσινή πορεία. Κράτησε το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ, αλλά και τον προπονητή που τον ανέβασαν αρκετά άνετα και παίζοντας καλό ποδόσφαιρο. Όμως έχει απόσταση η μία κατηγορία από την άλλη, άρα χρειάζεται να βελτιωθεί πολύ η βάση του για να ανταποκριθεί. Με εξαίρεση τον Νικολιά, δεν είχε απώλειες, ενώ οι προσθήκες του ήταν στοχευμένες. Τον έχουμε δει λιγότερο από τις άλλες ομάδες, λόγω της αναβολής 2 αγωνιστικών που πήρε. Τα πρώτα δείγματά του έδειξαν μία αστάθεια, αλλά και μία αφέλεια που στη μάχη για την παραμονή συνήθως δε βοηθά. Έδειξαν βέβαια και ομάδα δουλεμένη με πολλά τρεξίματα. Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να μείνει στον ίδιο ρυθμό. Προς το παρόν στα 2 ματς που έχει παίξει, μετά το 60' έριχνε ταχύτητα πάντως.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε και τον Γιαννίκη ως προπονητικό project στο επίπεδο και της Super League 1.

Έπαιξε στα πιο σουρεάλ μπαράζ που έχουν γίνει ποτέ. Αναγκαστικά φτιάχτηκε μέσα σε λίγες μέρες, με ό,τι υλικά υπήρχαν διαθέσιμα. Επέλεξε, πράγμα λογικό, να πάει σε επιλογές έμπειρων ποδοσφαιριστών (Λισγάρας, Βαξεβανίδης, Τσιλούλης, Φερνάντες, Ντάουντα, Ντομίνγκες) που γνωρίζουν καλά την ελληνική πραγματικότητα. Προφανώς, αναγκάστηκε να ξοδέψει αρκετά για να το κάνει και μένει να φανεί αν είναι ένα διαχειρίσιμο άνοιγμα αυτό. Έχει έμπειρο προπονητή επίσης (Παράσχος). Αν μπει από την αρχή σε ένα καλό επίπεδο ετοιμότητας και κατορθώσει να μη μείνει πίσω από νωρίς, θα έχει τύχη. Ήδη ξεκίνησε με νίκη επαγγελματική. Στα μείον του το γεγονός πως δεν έχει βάθος σαν ομάδα, οπότε βασίζεται σε μία 15αδα παικτών μόνο.

Γίνεται να φτιάξεις ομάδα ανταγωνιστική και με διάρκεια, χωρίς προετοιμασία ουσιαστικά;

Για τον ΟΦΗ τα συζητάμε σχεδόν καθημερινά. Είναι μία ομάδα που θα χτιστεί από τα θεμέλια και πάνω, εν κινήσει. Δύσκολο εγχείρημα και με μεγάλο ρίσκο. Προφανώς, το πήρε έχοντας σαν στόχο να δημιουργήσει μία καλή ομάδα 3-4 ετών και όχι για την τρέχουσα μόνο χρονιά. Στο μεταγραφικό παζάρι κινήθηκε πολύ, περισσότερο από το αναμενόμενο. Έχει προσθέσει ποιότητα, ειδικά αμυντικά. Έχει προσθέσει νέους σε ηλικία και με φιλοδοξίες παίκτες. Τώρα θα φανεί αν μπορεί να δημιουργήσει ένα σύνολο ελκυστικό και ταυτόχρονα αποτελεσματικό.

Ο πήχης είναι ψηλότερα και η ίδια η ομάδα έχει βάλει σαν στόχο τη διαρκή βελτίωσή της.