Στο επαγγελματικό επίπεδο, η κορυφαία λέξη - κλειδί είναι μία. Ο στόχος. Είτε είσαι επιχειρηματίας, είτε υπάλληλος, είτε οτιδήποτε άλλο, γύρω από αυτόν κινείσαι. Αυτό, προφανώς, ισχύει και στο ποδόσφαιρο. Μία ομάδα πάντα έχει στόχους. Αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς. Πολλές φορές τα δύο αυτά είδη είναι ανεξάρτητα, αλλά κάποιες φορές συνδέονται.
Οι εκτός γηπέδου στόχοι του ΟΦΗ
Ο ΟΦΗ καλείται, εδώ και περίπου ένα χρόνο, να αναγεννήσει ένα brand που όλοι ξέραμε ότι έχει δυνατότητες και δυναμική, αλλά είχε μείνει παρατημένο και απαξιωμένο. Ένα brand όπου ένας επενδυτής, ένας φίλαθλος, ένας χορηγός, ένα κανάλι, αλλά και μία κοινωνία συνολικά, αξίζει να επενδύσουν σε αυτό. Ένα μαγαζί - γωνία, που σύντομα θα μπορεί να εξασφαλίσει στον εαυτό του αυτάρκεια. Η προσπάθεια αυτή, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Γίνεται με σταθερή ιδιοκτησία, επί συγκεκριμένου πλάνου, με μοιρασμένους ρόλους και υψηλού επιπέδου στελέχη σε κάθε τομέα.
Το project περιλαμβάνει πολλά βήματα και έχει αρκετούς τομείς να αναπτύξει. Αρκετά περιληπτικά, μπορεί να τους συνοψίσει κανείς στα παρακάτω:
• Ακαδημίες υψηλού επιπέδου
• Γηπεδικό (και βοηθητικά γήπεδα και, φυσικά, το βασικό γήπεδο της ομάδας)
• Εμπορικό
• Επικοινωνία
• Σχέσεις με την τοπική κοινωνία
Πολλές φορές έχω γράψει, ότι έχουν γίνει σοβαρά βήματα προόδου σε όλα τα παραπάνω. Δεν έχει νόημα να το ξανακάνω. Το βλέπουμε καθημερινά. Φυσικά και λάθη γίνονται, όταν δουλεύεις και περιθώρια ανάπτυξης ακόμα υπάρχουν πολλά, αλλά το σημαντικό είναι να βλέπεις πρόοδο, όραμα και κινητικότητα. Και εμείς στον ΟΦΗ τα βλέπουμε.
Ο αγωνιστικός στόχος του ΟΦΗ
Πάμε και στα πιο δύσκολα. Ποιος είναι τελικά ο αγωνιστικός στόχος του ΟΦΗ, για τη σαιζόν αυτή;
Τον στόχο, συνήθως, τον θέτει η ίδια η ομάδα στην αρχή της σαιζόν. Όσες φορές, λοιπόν, έχει ερωτηθεί ο Σίμος επί του θέματος, έδωσε την ίδια απάντηση. Στόχος για τον ΟΦΗ είναι συνεχώς να βελτιώνεται και να εμπεδώνει τη νέα φιλοσοφία παιχνιδιού, που έχει ο οργανισμός. Το περίφημο παιχνίδι- κυριαρχίας, που λέμε και ξαναλέμε.
Η συγκεκριμένη απάντηση, δεν περιγράφει ούτε κάτι απλό, ούτε κάτι εύκολο. Δυστυχώς, όμως, ακούγεται στον κόσμο (και στα Media, ενίοτε) λίγο κλισέ, λίγο «βαρετή» και μοιάζει «αντιεμπορική». Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι έτσι έχει μάθει ο κόσμος, αλλά και στο ότι δεν είναι ακριβώς μετρήσιμη, κυρίως από τους απέξω. Ενώ, ας πούμε, το να μην υποβιβαστείς είναι πιο σαφές. Ή το να μπεις στην 6αδα. Είναι πολύ πιο ξεκάθαροι στόχοι.
Το θέμα είναι, αν έχει νόημα να τεθούν. Γιατί στην Ελλάδα, ο στόχος συνήθως λειτουργεί αρνητικά. Γίνεται αυτοσκοπός και βραχνάς. Δε λειτουργεί ως κίνητρο. Κι εδώ είναι και η αιτία, που έχουν γεννηθεί και στο ποδόσφαιρο τόσα politically correct κλισέ. «Κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά και στο τέλος κάνουμε ταμείο» είναι το συνηθέστερο όλων. Η απάντηση του Σίμου, λοιπόν, στα αυτιά του κόσμου, ακούγεται κάπως έτσι.
Ο Γιώργος Σαμαράς πάλι, έδωσε μία πιο βαθμολογική εκδοχή, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα, για το θέμα του στόχου. Έθεσε σαν στόχο, την όσο το δυνατόν πιο άνετη σωτηρία. Όπως ανέφερε, όταν έχεις σωθεί στο παρά 1’, δε μπορείς να κάνεις άλματα, μιλώντας για κάτι πολύ παραπάνω. Και δίκιο έχει.
Βέβαια, σε ένα πρωτάθλημα παίζουν και οι αντίπαλοί σου. Έτσι, ο ΟΦΗ ξεκίνησε τη σαιζόν με σκοπό να σωθεί άνετα και να παρουσιάσει ένα διαρκώς βελτιούμενο σύνολο, που θα εμπεδώνει καθημερινά την αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδας και θα την παρουσιάζει στο γήπεδο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, που μπορεί να φτάσει τον ΟΦΗ η διαδικασία (αυτό)βελτίωσης αυτή.
Οι διαφορές, όπως και πέρυσι, βαθμολογικά είναι μικρές. Η 12η Λαμία, έχει μόλις 7 βαθμούς διαφορά, από την 3η ΑΕΚ. Όπως και πέρυσι, η διαφορά του 6ου Πανιωνίου με τον ΟΦΗ των μπαράζ, ήταν 6 βαθμοί. Επομένως, οι αποστάσεις είναι μικρές.
Επιπλέον, μπορεί όντως ο ΟΦΗ να σώθηκε στο παρά 1’, όμως στο 2ο γύρο, η ομάδα του Βέρα, με τις προσθήκες που έγιναν, ουσιαστικά έκανε πορεία 6αδας. Και ο κορμός της ομάδας αυτής, είναι αυτός που πάνω του έγιναν οι καλοκαιρινές κινήσεις. Αν δούμε την «κλασσική» 11αδα του ΟΦΗ ως τώρα, κατά τα 7/11 είναι παίκτες που έπαιζαν από πέρυσι.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής. Αν τερματίσει κάποιος στις θέσεις 1-6, παίζει για να πάρει πρωτάθλημα ή να βγει Ευρώπη. Αν τερματίσει στις θέσεις 7-14 παίζει για την παραμονή του. Κρατώντας μεν βαθμούς, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε τη διαφορά και στην πίεση και στην ψυχολογία, τόσο της ομάδας, όσο και της εξέδρας.
Επειδή, λοιπόν, γνωρίζω ότι ο οργανισμός του ΟΦΗ απαρτίζεται από προσγειωμένους και με ψυχραιμία ανθρώπους, «διακινδυνεύω» την άποψη ότι μπορεί να τεθεί ένας 2ος στόχος. Στόχος - κίνητρο, όμως και όχι στόχος - αυτοσκοπός. Το έχω ξαναγράψει και δε θα βαρεθώ να το γράφω, ότι μοναδικό αυτοσκοπό που αναγνωρίζω, είναι το να καταφέρει ο ΟΦΗ να γίνει αυτάρκης. Αν θέλουμε να μιλήσουμε στη βάση του κινήτρου, ναι μπορούμε να βρούμε πεδίο συζήτησης.
Το καλοκαίρι, είχα κάνει μία πρώτη απόπειρα περιγραφής στόχου. Όπως εγώ βλέπω τα πράγματα, φυσικά, και όχι ως ερμηνεία της θέσης του επίσημου ΟΦΗ. Το τονίζω αυτό.
Εκεί ανέφερα, ότι «αυτό που περιμένω είναι μία… βαρετή σαιζόν, όπου ο ΟΦΗ δε θα παίξει με τη φωτιά, αλλά αντιθέτως θα παίξει ωραίο, επιθετικό ποδόσφαιρο και θα παρουσιάσει ή θα αναδείξει κάποιους αξιόλογους ποδοσφαιριστές». Μετά από 10 αγωνιστικές, μπορεί κανείς να πει κάτι πιο συγκεκριμένο. Το πολύ καλό ξεκίνημα, πάνω από τις προσδοκίες όλων μας, μας το επιτρέπει. Έτσι, πριν το ματς με την Ξάνθη, αποφάσισα να αναφέρω και κάτι για «βαθμολογική σημασία».
Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν (το ξανά - τονίζω αυτό), ο στόχος που μπορεί να τεθεί ως ΚΙΝΗΤΡΟ, είναι η προσπάθεια να μπει η ομάδα στην 6αδα και στα play offs. Ως τώρα μέσα στο γήπεδο, ο ΟΦΗ έχει δείξει ότι μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο και, μέσα από αυτό, να παίρνει αποτελέσματα. Παράλληλα φυσικά, έχει δείξει και αδυναμίες. Ρεαλιστικά, η 6η θέση μπορεί να είναι στόχος. Και προσφέρει σημαντικά κίνητρα.
Οι ανταγωνιστές του
Πέρα από το δίπολο (τα γνωστά "βουβάλια" που λέγαμε, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ), που είναι μία ξεχωριστή κατηγορία, αλλά και κάποιες ομάδες που δείχνουν κολλημένες χαμηλά (Πανιώνιος, Παναιτωλικός), οι υπόλοιποι δεν έχουν μεγάλη απόσταση.
Όμως, αχνοφαίνονται δυο ταχύτητες ανάμεσά τους. Η πρώτη, αφορά τις ομάδες που είναι πιο κοντά προς τα play off, παρά προς τα play out. ΑΕΚ, Άρης, ΠΑΟ, ΟΦΗ, ΑΕΛ, Ξάνθη και Ατρόμητος (η σειρά τυχαία, ή όχι και τόσο…). Το άλλο γκρουπ, μοιάζει πιο κοντά στα play out (Βόλος, Αστέρας Τρίπολης, Λαμία που δείχνει να επανακάμπτει).
Τι κερδίζει ο ΟΦΗ, αν πιάσει την 6η θέση
Με το νέο σύστημα διεξαγωγής, οι 6 πρώτοι παίζουν ένα μίνι - πρωτάθλημα μεταξύ τους (κρατώντας τους βαθμούς της κανονικής διάρκειας). Αυτό πρακτικά σημαίνει 10 ντέρμπυ. Δεν είναι ένα ωραίο κίνητρο και για τους ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ, αλλά και για τον κόσμο της ομάδας, να παίξει 5 δυνατά ματς εντός έδρας (πχ με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Άρη και ΠΑΟ) και άλλα τόσα εκτός, στις πιο δυνατές έδρες του πρωταθλήματος;
Για τους ποδοσφαιριστές, υπάρχει καλύτερη πασαρέλα, αν έχεις φιλοδοξίες; Και τέτοια ματς δεν είναι που περιμένουν, λίγο παραπάνω, να παίξουν;
Για τους προπονητές, υπάρχουν καλύτερα crash tests και προκλήσεις για βελτίωση, από ματς με ομάδας υψηλού επιπέδου και ποιότητας;
Για τον κόσμο, υπάρχουν καλύτερα ματς για να απολαύσει θέαμα, αλλά και να νιώσει ότι είναι ξανά ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της χώρας;
Και επειδή ο στόχος έχει και εξωαγωνιστικές προεκτάσεις, ας δούμε και κάποια τέτοια οφέλη, ενδεικτικά:
• Πέντε ακόμα ματς με γεμάτο γήπεδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για εισιτήρια, κόσμο στη μπουτίκ και χορηγίες.
• Ένα σημαντικό διαπραγματευτικό χαρτί, ενόψει των παζαριών που θα γίνουν το επόμενο καλοκαίρι, με τηλεοπτικά κανάλια, χορηγούς κλπ.
• Μία εξαιρετική ευκαιρία ενδυνάμωσης, του ενδιαφέροντος του φίλαθλου κόσμου της Κρήτης, για την ομάδα και μία καλή ευκαιρία να δουν τα μικρά παιδιά τον ΟΦΗ, όπως πραγματικά είναι: Ένα σημαντικό μέγεθος του ελληνικού ποδοσφαίρου.
• Μια ακόμα ώθηση στην αναγέννηση του brand της ομάδας, απέναντι στον ποδοσφαιρικό και επιχειρηματικό κόσμο.
• Ένα καλό διαπραγματευτικό χαρτί και στην προσέγγιση μεταγραφικών στόχων. Πέρυσι έλεγες σε ξένους παίκτες, «έλα στην ομάδα που σώθηκε στο 96’», φέτος αν τους μιλάς για play off, δε θα είναι καλύτερα;
Γράφω ξανά, για να είμαστε εξηγημένοι, ότι ο στόχος της 6ης θέσης, αφορά τη δική μου άποψη. Τον βλέπω σαν ένα κίνητρο, για να δουλεύει και να βελτιώνεται η ομάδα διαρκώς και που, αν επιτευχθεί, θα προσφέρει θετικά, σε όλο τον οργανισμό. Επομένως, εφόσον μιλάμε για κίνητρο, προφανώς δε μιλάμε και για καταστροφή αν δε συμβεί. Το πολύ - πολύ να μη βγούμε Ευρώπη. Ε και; Θα έχουμε πολλαπλά οφέλη, όπως προαναφέρω και θα έχουμε γλυτώσει και μετά από - κι εγώ δε ξέρω - πόσα χρόνια, ένα ψυχοφθόρο φινάλε σαιζόν. Θα είναι ένας επίλογος - γιορτή για τον οργανισμό.
Προσωπικά, θεωρώ απείρως σημαντικότερο, όμως, να μη γίνουν εκπτώσεις, προκειμένου να έρθει η 6η θέση. Δε θα ήθελα να αλλάξει το πλάνο και τη φιλοσοφία της, η ομάδα. Αν τα καταφέρει, θέλω να τα καταφέρει, με το δικό της τρόπο.
Αλλιώς, δεν πειράζει. Πάμε για την επόμενη σαιζόν. Το project πάνω από όλα! Δε θα κάτσουμε να κοιτάμε τα δόντια, όταν μας χαρίζουν ολόκληρο γάιδαρο!
Αλλιώς, δεν πειράζει. Πάμε για την επόμενη σαιζόν. Το project πάνω από όλα! Δε θα κάτσουμε να κοιτάμε τα δόντια, όταν μας χαρίζουν ολόκληρο γάιδαρο!
