ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ & ΓΙΝΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ OFICRETE

Oficrete
25/09/2019 - 19:17

Τι σημαίνει "σίγουρο γκολ";

Το ωραίο στο ποδόσφαιρο είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα σίγουρο. Ας το απολαύσουμε, βλέποντάς το λίγο πιο χαλαρά.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Χρίστος Σμπώκος
Η γκρίνια και η μουρμούρα είναι στοιχεία που έχουν «ποτίσει» την κοινωνία, γενικώς και την Oμιλίτικη πιο συγκεκριμένα. Δυστυχώς. Αυτό δεν αλλάζει από τη μία μέρα στην άλλη. Οπότε κρατάω το θετικό, ότι πλέον η γκρίνια και η μουρμούρα σχετίζονται με ποδοσφαιρικά θέματα και αναλύσεις. Καλύτερα έτσι, σίγουρα!

Αυτή την εβδομάδα λοιπόν, στο επίκεντρο έχει μπει η απόφαση του Δημήτρη Μάνου να τελειώσει μόνος του το 1ο τετ-α-τετ στο Βόλο, μετά την τρομερή κάθετη του Χουάν Νέιρα και να μην πασάρει πιο δίπλα στον Λισάντρο Σεμέντο. Τα στρατόπεδα χωρίστηκαν από νωρίς. Από τη μία οι «δώσε τη μπάλα, ρε Μάνο!» και από την άλλη οι «καλά κάνει, φορ είναι θα σουτάρει!».

Opera Στιγμιότυπο 2019 09 25 140855 www.youtube.com

Προσωπικά, απολαμβάνω τις ποδοσφαιρικές συζητήσεις και αναλύσεις (ίσως να το έχετε καταλάβει). Βαριέμαι, όμως, πολύ να υπεραναλύω μία ενέργεια ενός παίκτη. Πολύ περισσότερο, δεν καταλαβαίνω πώς από την ενέργεια αυτή, μπορώ να τον αξιολογήσω γενικά. Αν δηλαδή είναι εγωιστής ή ομαδικός και κάτι παρόμοια, που πήρε το μάτι μου.

Πρακτικά ας το δούμε. Ο Μάνος ήταν φάτσα με το τέρμα, είχε καλή θέση και ορατότητα. Μπορούσε να πλασάρει, όπως τον βόλευε, καθώς δεν πιεζόταν. Προέρχεται από ένα καλό σερί εμφανίσεων και είχε αυτοπεποίθηση. Το ματς ήταν στα πρώτα λεπτά και δεν κρινόταν όλα από μία φάση στις καθυστερήσεις, ας πούμε. Και σούταρε, όπως είχε κάνει και στο ΟΑΚΑ και με τον Παναιτωλικό. Αυτή τη φορά δεν το έβαλε. Ε και; Τι έκανε λάθος;

Βέβαια, θα μπορούσε να δώσει τη μπάλα δίπλα στον Σεμέντο. Αν τον είχε δει. Και αν πάσαρε σωστά. Και αν δεν τον προλάβαινε κάποιο πόδι. Και αν ο Σεμέντο πλάσαρε σωστά, θα είχαμε «σίγουρο γκολ». Ήταν λάθος να δώσει δίπλα τη μπάλα; Σε καμία περίπτωση. Αλλά πρόκειται για ένα υποθετικό σενάριο. Κανένα γκολ δεν είναι σίγουρο, μη γελιόμαστε…

Η πλάκα είναι μάλιστα, ότι πολλοί που σήμερα είναι υπέρ του Μάνου, αν στη θέση του ήταν κάποιος άλλος παίκτης, μπορεί να έλεγαν τα αντίθετα. Και το αντίστροφο. Γιατί έχουμε και τις αδυναμίες μας σε κάποιους ποδοσφαιριστές, όλοι μας…

Για να μην τα πολυλογούμε, ο Μάνος μεταξύ δύο σωστών αποφάσεων, πήρε τη μία και δεν του βγήκε. Στο ΟΑΚΑ του είχε βγει. Στο επόμενο μπορεί να βγει, μπορεί και όχι. Μπορεί να τη δώσει ή μπορεί να ξανασουτάρει. Όλα στο πρόγραμμα είναι.

Και για να μιλάμε με παραδείγματα.

Από το ίδιο ματς, ΑΠΟΕΛ - Ντουντελάντζ 3-4 για το Europa League.

33’: Οι φιλοξενούμενοι βγαίνουν τετ-α-τετ με δύο παίκτες, γίνεται πάσα και χάνουν αυτή την ευκαιρία. Θα μπορούσαν, προφανώς, και να σκοράρουν:


35’: Οι φιλοξενούμενοι ξαναβγαίνουν τετ-α-τετ, δύο λεπτά μετά και, αυτή τη φορά, ο επιθετικός τελειώνει μόνος του τη φάση και σκοράρει. Θα μπορούσε, προφανώς, και να μη σκοράρει:


Θα μπορούσαν, άνετα, να γίνουν αντίστροφα. Και σε τελική ανάλυση, έχουμε ήδη ξεχάσει τη χαμένη ευκαιρία του Βαζ με τη Λαμία πέρυσι;

ImageHandler2

Το ωραίο στο ποδόσφαιρο αυτό είναι όμως, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ας το απολαύσουμε τώρα που το έχουμε, μετά από δεκαετίες και ας αφήσουμε λίγο στην άκρη τη μιζέρια…

Oficrete