Υπάρχουν δύο ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της ομάδας, που όσο και να προσπαθώ, δε μπορώ να φανταστώ πώς, εφόσον φυσικά είναι διαθέσιμοι, δε θα είναι στην αρχική 11αδα. Πέρυσι αποτέλεσαν τα βαρόμετρα της ομάδας. Όταν ήταν παρόντες και υγιείς, η ομάδα ανέβαινε αυτόματα επίπεδο. Όταν έλειπαν, ψαχνόμασταν. Φυσικά, ο πρόλογος αφορά τους δύο Αργεντίνους, τον Νέιρα και τον Μεγιάδο.
Ο πρώτος είναι ένας αρτίστας, που ως το χειμώνα τον θεωρούσαμε ένα ποιοτικό 10αρι παλιάς κοπής, αλλά μας απέδειξε ότι έχει το χαρακτήρα και τη διάθεση να γυρίσει πίσω, να προσθέσει και άλλα πράγματα στο ρεπερτόριό του και να πετύχει και ως 8αρι. Ο δεύτερος είναι ένας κλασσικός Λατίνος αμυντικός χαφ, που «δαγκώνει» μπροστά από την άμυνα, παίζει δυναμικά και «δε μασάει».
Στην περσινή καλοκαιρική μεταγραφική περιόδο, το μπάτζετ ήταν πολύ χαμηλό, η ρευστότητα μηδενική και τα περιθώρια στενά. Όπως αποδείχθηκε στην πορεία, πολλές από τις κινήσεις δεν έπιασαν και το Γενάρη χρειάστηκε αρκετή ενίσχυση. Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι ο Παπαδόπουλος πέτυχε, στις δύο πιο σημαντικές και δαπανηρές κινήσεις, φέρνοντας τους από την Αργεντινή για να κάνουν τη διαφορά.
Στο φετινό ρόστερ, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Έχουν έρθει παίκτες μπροστά, όπως ο Σεμέντο, ο Τσιλιανίδης και ο Μάνος, με ξεκάθαρη ποιότητα. Υπάρχουν από πέρυσι ο Φερέιρα, με τον Βαζ επίσης. Στα χαφ, από το Γενάρη υπάρχει ο Σακόρ και ο Ναμπί. Όμως ο ρόλος τόσο του Μεγιάδο, όσο και του Νέιρα συνεχίζει να είναι κομβικός. Για δύο διαφορετικούς λόγους
Ο πρώτος λόγος αφορά στην ποιότητα και τα χαρακτηριστικά τους.
Δεν υπάρχει κανείς καλύτερος από το Μεγιάδο στο ρόλο του κόφτη. Είναι ο καλύτερος χαφ μας στο να πρεσάρει, στο να βγει στη μπάλα πρώτος, αλλά και στο να παίξει όπου χρειάζεται δυναμικά. Δεν υπάρχει άλλο αμυντικό χαφ με τις τοποθετήσεις του. Κατά τη γνώμη μου, είναι το μοναδικό μας ολοκληρωμένο αμυντικό χαφ, που μπορεί να φέρει σε πέρας τα ζητούμενα του πλάνου παιχνιδιού μας. Σκέφτεται και κινείται αρκετά γρήγορα, πασάρει καλά κοντά του, ξέρει τη θέση.
Δεν υπάρχει και κανείς καλύτερος από τον Νέιρα, στο να μοιράζει το παιχνίδι. Να συνδυάζει την τεχνική κατάρτισή του με την ψυχραιμία και το χάρισμά του να βλέπει γήπεδο και χώρους. Φυσικά, υπάρχουν κι άλλοι με καλή τεχνική, αλλά αυτό το άπλωμα του παιχνιδιού του Νέιρα, δεν το βρίσκεις σε άλλον. Παράλληλα, δεν υπάρχει κανένα άλλο χαφ που να ξέρει να πατά τόσο καλά περιοχή από πίσω και να τελειώνει φάσεις.
Έχοντας πια ποιοτικούς παίκτες μπροστά του, θεωρώ δεδομένο ότι θα αξιοποιήσει τα χαρίσματά του. Και με το τρικ του Βέρα πέρυσι, να τον «εκπαιδεύσει» να παίζει και ως 8αρι, ο Νέιρα μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο με περισσότερο από ένα ρόλους. Και 10αρι και 8αρι. Ανάλογα το ματς, τις ανάγκες και τον αντίπαλο.
Έχοντας πια ποιοτικούς παίκτες μπροστά του, θεωρώ δεδομένο ότι θα αξιοποιήσει τα χαρίσματά του. Και με το τρικ του Βέρα πέρυσι, να τον «εκπαιδεύσει» να παίζει και ως 8αρι, ο Νέιρα μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο με περισσότερο από ένα ρόλους. Και 10αρι και 8αρι. Ανάλογα το ματς, τις ανάγκες και τον αντίπαλο.
Ο δεύτερος λόγος αφορά στην έλλειψη αξιόπιστης λύσης πίσω τους.
Αν λείψει ο Μεγιάδο, δεν υπάρχει κάποιος ισάξιος να τον αντικαταστήσει. Ο Νάστος είναι πιο βαρύς, έχει ίσως καλύτερες μακρινές μεταβιβάσεις, αλλά υστερεί σε ταχύτητα και τοποθετήσεις. Συν ότι, προς το παρόν, λογίζεται σαν στόπερ κυρίως. Ο Κουτρουμπής έχει αποκτηθεί ως στόπερ, όπου υπάρχει δεδομένη λειψανδρία. Ο Στάικος είναι ένα ερωτηματικό και ένα στοίχημα. Δεν είναι όμως μια δεδομένη λύση. Μακάρι να αποδειχθεί τέτοια, δουλεύοντας με την ομάδα Ο Σακόρ μοιάζει πιο σοφτ και αν και ξέρει καλύτερη μπάλα, αμυντικά δεν είναι στο ίδιο επίπεδο. Και στον φετινό ΟΦΗ, ο αμυντικός χαφ θα έχει καίριο ανασταλτικό ρόλο, καθώς οι άλλοι 2 χαφ θα έχουν επιθετικό προσανατολισμό και οι πλάγιοι μπακ οδηγία να ανεβαίνουν ψηλά.
Αν λείψει ο Νέιρα, δεν έχεις τον ποδοσφαιριστή που με ηρεμία, απλότητα και ψυχραιμία, θα πάρει μπάλα από τα στόπερ ή τον κόφτη και θα την κυκλοφορήσει αποτελεσματικά στην επιθετική 3αδα ή και 4αδα. Ο Σακόρ έχει άλλα χαρίσματα ως 8αρι, μπορεί να υποστηρίξει πιθανόν καλύτερα το transition και το ανασταλτικό κομμάτι, αλλά δεν κάνει το μοίρασμα. Πατάει επίσης περιοχή, αλλά όχι, ακόμα τουλάχιστον, τόσο ουσιαστικά όσο το κάνει ο Αργεντίνος. Ο Ναμπί από την άλλη, είναι παίκτης υψηλού τεχνικού επιπέδου. Μπορεί να σου κάνει το απρόβλεπτο, να αλλάξει τη ροή του ματς με μία έμπνευση ή μία ατομική ενέργεια, αλλά δεν επιδιώκει να μοιράσει παιχνίδι, ούτε και μοιάζει πρόθυμος να κατεβαίνει πολύ πίσω να πάρει τη μπάλα. Επιπλέον, τακτικά σε τοποθέτηση και συμμετοχή στο μαρκάρισμα, υστερεί πολύ σε σχέση με το Νέιρα.
Με λίγα λόγια, αν λείψει κάποιος από τους δύο, η ομάδα θα χρειαστεί όχι να τον αντικαταστήσει, αλλά να «καμουφλάρει» την απουσία του. Και αυτό είναι μία σοβαρή διαφορά. Φυσικά και αν λείψουν κι άλλοι, θα είναι πρόβλημα. Δε μηδενίζω. Απλά υπάρχουν πιο επαρκείς λύσεις αντικατάστασής τους ή παίκτες με κοντινά χαρακτηριστικά.
Οι δύο Αργεντίνοι είναι ό,τι καλύτερο αγωνιστικά κληρονομήσαμε από τον τελευταίο ΟΦΗ, προ - Μπούση - Παλυβού. Πέρα από τα αγωνιστικά τους προσόντα, τον ένα χρόνο που τους ζούμε, έχουν δείξει ότι έχουν ισχυρό χαρακτήρα και προσωπικότητα (στοιχεία που πέρυσι είχε σε έλλειψη η ομάδα), ενώ είναι και σοβαροί, μετρημένοι χαρακτήρες, συγκεντρωμένοι στη δουλειά τους.
Ευελπιστώ ότι αυτή η χρονιά δε θα έχει τραυματισμούς και σε συνδυασμό με τις ενέσεις ποιότητας μεσοεπιθετικά, θα τους βοηθήσει να δείξουν πολύ περισσότερα πράγματα. Γιατί αυτή τη στιγμή, μαζί με το Γιαννούλη ίσως, αλλά για άλλους λόγους, είναι οι μόνοι αναντικατάστατοι, τουλάχιστον στο δικό μου, φτωχό, μυαλό.
Ευελπιστώ ότι αυτή η χρονιά δε θα έχει τραυματισμούς και σε συνδυασμό με τις ενέσεις ποιότητας μεσοεπιθετικά, θα τους βοηθήσει να δείξουν πολύ περισσότερα πράγματα. Γιατί αυτή τη στιγμή, μαζί με το Γιαννούλη ίσως, αλλά για άλλους λόγους, είναι οι μόνοι αναντικατάστατοι, τουλάχιστον στο δικό μου, φτωχό, μυαλό.
