Ένα μανιφέστο εναντίον του μοντέρνου ποδοσφαίρου και υπέρ της ομορφιάς του αθλήματος, δημοσίευσε ιστοσελίδα της Τουρκίας, αναφέροντας και το κατόρθωμα του ΟΦΗ να αποκλείσει την Ατλέτικο Μαδρίτης για το Κύπελλο UEFA της περιόδου 1993 - 1994:

Αναλυτικά το δημοσίευμα:

Ένα άλλο ποδόσφαιρο ήταν εφικτό (κάποτε)

Με την καραντίνα του COVID-19, ο λογισμός της καθημερινής ζωής, τα εσωτερικά προβλήματα, οι προσπάθειες να επαναπροσδιορίσεις τη ζωή, την ανάπτυξη της επιθυμίας για υγιεινή, το γεγονός ότι μένοντας σπίτι δημιουργείται η ανάγκη για προσωπική εξέλιξη, προκάλεσε ένα φόρτο σε ανθρώπους που δε θέλουν να κάνουν τίποτα και απλά θέλουν να ακούσουν.

Οι ψηφιακές πλατφόρμες ήρθαν σαν σωσίβιο σε αυτούς που θέλουν απλά να ξεχαστούν. Οι ποδοσφαιρόφιλοι, με τα πρωταθλήματα να μην έχουν ολοκληρωθεί, κλεισμένοι μέσα σε 4 τοίχους και περιμένοντας τα ματς να παιχτούν, άρχισαν να θυμούνται ότι ΄το ποδόσφαιρο ήταν πιο όμορφο στο παρελθόν, βλέποντας τις μεταδόσεις παλιών παιχνιδιών, μέσω των social media από κανάλια και ομάδες.

Θυμίζοντας παλιά ματς και παλιότερες σεζόν και ομάδες, ο σκάουτερ φίλος μου Harun Gündüz, κοινοποίησε στο λογαριασμό του στο Twitter για τον ΟΦΗ Κρήτης πριν λίγες ημέρες και έμοιαζε να περιγράφει τα μοναδικά χαρακτηριστικά ενός παιχνιδιού, το οποίο έχει εξαφανιστεί από τα μάτια μας.

Όταν η ομάδα από το Ηράκλειο νίκησε την Ατλέτικο Μαδρίτης στο μικρό της γήπεδο, το οποίο ισοπέδωσε τον αντίπαλο, περιείχε επίσης πολλές από τις διαφορές από τις παλιές εποχές.

Σήμερα το ποδόσφαιρο ζει μια περίοδο σκληρού καπιταλισμού, όπου σχεδόν δεν υπάρχουν εμφανείς διαφορές ανάμεσα σε γήπεδα, φανέλες, παίκτες και ομάδες, σαν να προέρχονται από ένα τελετουργικό παράλυσης.

Η UEFA και η FIFA, οι οποίες είναι καθοριστικοί παράγοντες αυτού του παιχνιδιού, το οποίο μετατράπηκε σε τεχνητή απόλαυση, το μετέτρεψαν σε ένα σύστημα που μόνο ο δυνατότερος μπορεί να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα.

Κανένας δεν έχει ενδιαφέρον για τα παιχνίδια του Champions League και του Europa League που θέλουν να παιχτούν τώρα. Tο βαρετό γκρουπ έχει γίνει επίπονο για αυτούς που παρακολουθούν τα παιχνίδια.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, η Νότιγχαμ Φόρεστ, την οποία ο Μπράιαν Κλαφ πήρε από τις χαμηλότερες κατηγορίες και την έκανε πρωταθλήτρια, είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών, δύο φορές σερί, το 1979 και το 1980.

Νίκησαν τη Μάλμε στον 1ο τελικό και το Αμβούργο στο 2ο. Σήμερα η Μάλμε είναι μια συνηθισμένη ομάδα, μακριά από την παλιά της δύναμη, Το Αμβούργο είναι στη 2η κατηγορία.

Η Αμπερντίν, η οποία είχε στο τιμόνι της τον Sir Alex Ferguson, ο οποίος απέδειξε την αξία του στη Σκωτία πριν πάει στη Μάνστεστερ Γιουνάιτεντ, νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό και κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1983.

Στη Ρεάλ Μαδρίτης ο Ντι Στέφανο προπονούσε μεγάλα αστέρια, όπως οι Camacho, Del Bosque, Santillana, Isidro.

Το 1988, στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, η Μαλίν από το Βέλγιο νίκησε τον Άγιαξ και κατέκτησε το τρόπαιο, με το θρυλικό της τερματοφύλακα, Michel Preud'homme.

Το 1986, στο ματς της Σεβίλλης, στο οποίο ο Ντουκαντάμ απέκρουσε όλα τα πέναλτι, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, η Στεάουα Βουκουρεστίου νίκησε την Μπαρτσελόνα και το 1991 ο Ερυθρός Αστέρας νίκησε στον τελικό τη Μαρσέιγ.

Όλες αυτές οι απίθανες ιστορίες άρχισαν να χάνονται τη δεκαετία του '90. Την περίοδο 1992-93 η UEFA μετέτρεψε το Κύπελλο Πρωταθλητριών σε Champions League.

Μετά το 1999 αφαίρεσε το Κύπελλο Κυπελλούχων. Μετά το 2009 μετέτρεψε το Κύπελλο UEFA με μια μικρή λίγκα, το Europa League. Από τότε άλλαξε το status των θεσμών, οι τίτλοι μοιράστηκαν ανάμεσα σε συγκεκριμένες ομάδες.

Από το 2000, το Champions League κατέκτησαν η Ρεάλ 6 φορές, η Μπαρτσελόνα 4, η Μπαγερν ή Μίλαν και η Λίβερπουλ από 2.

(Οι άλλες τρεις νικήτριες ομάδες ήταν οι Πόρτο, η Τσέλσι και η Ίντερ, χάρη στην επίδραση του Μουρίνιο)

Το Κύπελλο UEFA έχει αναδείξει μόνο 5 διαφορετικούς νικητές, από το 2009, όταν άλλαξε η μορφή του.

3 φορές η Σεβίλλη, 3 η Ατλέτικο Μαδρίτης, 2 η Τσέλσι και 1 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Πόρτο.

Από το 1999 η τελευταία μεγάλη Δυναμό Κιέβου του Λομπανόφσκι δεν έχει κατακτήσει κανένα τρόπαιο, από τότε που αντιμετώπισε τη Μπάγερν. Δεν μπορούσε καν να δει τα ημιτελικά για 20 χρόνια.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να θυμηθούμε τους ήρωες μιας ιστορίας που σήμερα θα τη βλέπαμε σαν θαύμα.

Η Γκέτεμποργκ, μια ερασιτεχνική ομάδα, πήρε το Κύπελλο UEFA το 1982 με τον Σβεν Γκόραν Έρικσον και έπαιξε ημιτελικό Πρωταθλητριών του 1986 με τον Γκιούντερ Μπένγκτσον. Ο Νίλσον ήταν μάγειρας και ο Χόλγκρεν υδραυλικός, οι οποίοι οδήγησαν την ομάδα στις μεγάλες επιτυχίες.

Ήταν η τελευταία ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου, που κατέκτησε το 1982 ένα ευρωπαϊκό Κύπελλο, αποτελούμενη από ημιεπαγγελματίες ποδοσφαιριστές.

Η ίδια ομάδα παραλίγο να πετύχει παρόμοιο θαύμα το 1986, όταν αντιμετώπισαν την Μπαρτσελόνα στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Το Φεβρουάριο της ίδια χρονιάς, ο Σουηδός Πρωθυπουργός Ούλοφ Πάλμε δολοφονήθηκε. Ήταν μεγάλος υποστηρικτής της ερασιτεχνικής τους νοοτροπίας. Πίστευε στην ίση κατανομή του πλούτου και ότι ο επαγγελματισμός θα σκότωνε τη συντροφικότητα. Κάθε παίκτης της Γκέτεμποργκ πληρωνόταν όσο ένας εργάτης.

Τον Απρίλιο του 1986, με παίκτες που έκαναν διάφορα επαγγέλματα, νίκησαν την Μπαρτσελόνα 3-0 στο Ούλεβι. Η Μπαρτσελόνα προκρίθηκε στα πέναλτι και πρόσφερε στον (μάγειρα) Νίλσον περίπου 1 εκατομμύριο ευρώ. Ο Νίλσον απάντησε ότι προτιμάει να μαγειρεύει.

Στον τελικό η Μπαρτσελόνα έχασε από τη Στεάουα του Ντουκαντάμ (σ.σ. και του Ιορντανέσκου).

Το ποδόσφαιρο ήταν κάποτε ένα υπέροχο παιχνίδι. Τώρα οι ιστορίες στα ευρωπαϊκά κύπελλα θα γράφονται μόνο κάθε 100 χρόνια.

Τώρα είναι καλύτερα να βλέπεις τους παλιούς τελικούς.

Πρόταση ταινίας: The Last Proletarians of Football (2011)