Ο χθεσινός αγώνας της ομάδας μας με την αντίστοιχη της ΑΕΛ αναδείχτηκε ισόπαλος με σκορ 1-1.

Είναι η πρώτη φορά που θα σχολιάσουμε την διαιτησία. Δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να το κάνουμε, πράγμα που είναι αντίθετο στη φιλοσοφία μας και στην ποδοσφαιρική μας αντίληψη. Το επιβάλουν όμως τα όσα διαδραματίστηκαν χθες στο στάδιο Αλκαζάρ θεωρώντας το χρέος μας πρωτίστως ως προς τις παίκτριες μας που υπερέβαλαν εαυτούς αλλά αδικήθηκαν κατάφορα.

Το διαιτητικό τρίο καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα υπέπεσε σε πάμπολες λανθασμένες αποφάσεις οι οποίες συνετέλεσαν σαφέστατα στην αλλοίωση του αποτελέσματος.

Το αποκορύφωμα αυτής της διαιτητικής παρωδίας είναι στη φάση του γκολ της ΑΕΛ, όταν στη μεταβίβαση της τερματοφύλακα της ομάδας μας προς την αμυντικό μας παρεμβάλλεται η επιθετικός της ΑΕΛ, η οποία με το χέρι ξεκάθαρα ανέκοψε την πορεία της μπάλας (ενέργεια που παραπέμπει σε αγώνα χάντμπολ ή μπάσκετ, σίγουρα όμως όχι ποδοσφαίρου), και με τον τρόπο αυτό και την εξέλιξη της φάσης σημειώθηκε το γκολ της ισοφάρισης. Αυτή η φάση έγινε μπροστά στα μάτια της διαιτητού του αγώνα η οποία άφησε να εξελιχθεί χωρίς να τη διακόψει, να καταλογίσει φάουλ και κίτρινη κάρτα ως όφειλε.

Ο αγώνας περιείχε σωρεία αντίστοιχων λανθασμένων αποφάσεων εις βάρος της ομάδας μας, στα οποία δεν θα αναφερθούμε καθώς κάποια θεωρούμε ότι εμπίπτουν στον ανθρώπινο παράγοντα αλλά και στην κατηγορία διαιτητικών λαθών που δεν μας εκπλήσσουν πια σε ένα αγώνα εκτός έδρας.

Αυτό που σίγουρα μας εκπλήσσει είναι η επιτόπια εφεύρεση κανονισμών ποδοσφαίρου, μια μέθοδος διαιτησίας την οποία μάθαμε χθες στη Λάρισα.

Τέλος θεωρούμε ότι τέτοιες ανεπαρκείς διαιτησίες, κατώτερες του επιπέδου της κατηγορίας στην οποία αγωνιζόμαστε, μόνο κακές υπηρεσίες προσφέρουν στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό γενικότερα.

Ευχαριστούμε την ΑΕΛ για την φιλοξενία και της ευχόμαστε καλή συνέχεια.