Ο ΟΦΗ βρίσκεται σε οριακό σημείο. Και έχει μπροστά του, στη Ριζούπολη, έναν τελικό. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τον αντίπαλό του. Με τη διαφορά πως ο Απόλλων, από την αρχή της χρονιάς, είχε στο πρόγραμμά του τέτοιες μάχες. Ο ΟΦΗ δεν τις είχε και ψάχνει ακόμα τον τρόπο και τη νοοτροπία, για να ανταποκριθεί.
Οπότε ένα ερώτημα υπάρχει, για αυτό το ματς. Βρήκε τον τρόπο, να δώσει τη μάχη για την επιβίωση;
Ο αντίπαλος
Ο Απόλλων είναι μία ομάδα που έχει ξεκάθαρα τη σφραγίδα του προπονητή του. Ο Παράσχος, εδώ και χρόνια, ξέρει να φτιάχνει ομάδες με ισορροπία, που παίζουν για το αποτέλεσμα, χωρίς όμως η σκοπιμότητα να τις «καταπίνει».
Έχει κατορθώσει να φτιάξει μία αξιόμαχη ομάδα, κυριολεκτικά εν κινήσει, μιας και το ρόστερ δημιουργήθηκε ουσιαστικά μετά την έναρξη του πρωταθλήματος. Επέλεξε να στηριχτεί σε έμπειρους ποδοσφαιριστές, με γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος και, όπως φαίνεται, έπραξε σωστά.
Δεν είναι πως κάνει μία τρομερή πορεία. Η εντός έδρας επίδοσή του (2 νίκες - 1 ισοπαλία και 8 ήττες), τον έχει καθηλώσει χαμηλά, σίγουρα όμως για τα δεδομένα και τις δυσκολίες που είχε να διαχειριστεί, τα πάει καλά. Είτε επειδή εκτός έδρας βρίσκει αποτελέσματα (4 νίκες - 3 ισοπαλίες και 5 ήττες), είτε επειδή βρίσκει τρόπους να σκοράρει (8η επίθεση με 23 γκολ) και να καλύπτει την κακή αμυντική του επίδοση (32 γκολ, 4η χειρότερη άμυνα), είτε γιατί είναι μία ομάδα που δεν τα παρατά, κερδίζοντας πολλούς πόντους στο 2ο ημίχρονο (5ος στη «βαθμολογία 2ου ημιχρόνου»).
Δε διανύει μία περίοδο φόρμας, έρχεται από 2 ήττες, ενώ στα τελευταία 6 ματς έχει 4 ήττες και μόλις 1 νίκη. Βέβαια, μπροστά στο σερί του ΟΦΗ, για τον Απόλλωνα τα νέα δεν είναι τόσο άσχημα.
Η προσέγγισή του
Είναι από τις ομάδες που αλλάζουν σχήμα, προσαρμοζόμενες είτε στις ανάγκες του αγώνα, είτε στο στυλ του αντιπάλου, είτε ενίοτε και στις αρκετές απουσίες, που τον ταλαιπωρούν κατά καιρούς. Σε γενικές γραμμές, κινείται με βάση το 4-2-3-1, το οποίο όμως συχνά μετατρέπεται σε 4-4-2, 4-5-1, ενώ έχουμε δει και 3αδα στα στόπερ και 5-4-1.
Στηρίζεται αρκετά στις στατικές φάσεις, αναζητά συστηματικά τα κενά ανάμεσα στις γραμμές και τα λάθη του αντιπάλου στο transition, δεν παίρνει ρίσκα και επιλέγει να παίξει άμεσα με μεγάλες μπαλιές.
Τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά του Απόλλωνα
• Έχει ποδοσφαιριστές μεσοεπιθετικά, που μπορούν με προσωπικές πρωτοβουλίες και ατομικές ενέργειες, να δημιουργήσουν καταστάσεις και ρήγματα.
• Φτάνει στο γκολ χωρίς να χρειαστεί να δημιουργήσει πολλές ευκαιρίες (έχει 15% ευστοχία, λίγο πάνω από το μ.ο. του πρωταθλήματος).
• Σκοράρει με στατικές φάσεις.
Τα μειονεκτήματα του Απόλλωνα
• Δέχεται αρκετά εύκολα τελική φάση από τον αντίπαλό του, με αποτέλεσμα, όπως και ο ΟΦΗ, αμυντικά να μην τα πηγαίνει καλά. Δέχεται 1,4 γκολ ανά αγώνα.
• Έχει αδυναμία στην κυκλοφορία της μπάλας, ανάμεσα στην αμυντική και τη μεσαία του γραμμή. Αυτός είναι κι ο λόγος άλλωστε, που συνειδητά επιλέγει να παίζει με προωθημένες μπαλιές προς την επίθεση.
Οι παίκτες - κλειδιά
✓ Στο παιχνίδι του Απόλλωνα, δεσπόζει ο Μπετινέλι. Είτε σε ρόλου επιτελικού, είτε σε ρόλο εξτρέμ (τυπικά συνήθως), είτε και ως περιφερειακός φορ είναι μακράν ο ποιοτικότερος και πιο απειλητικός ποδοσφαιριστής του Παράσχου. Κουβαλά μπάλα, ντριμπλάρει, μοιράζει παιχνίδι και τελειώνει φάσεις.
✓ Έχει δώσει σιγουριά, με πολλές σωτήριες επεμβάσεις, ενίοτε εντυπωσιακές, ο Βέρχουλστ. Ένας έμπειρος τερματοφύλακας, παλαιάς κοπής. Καλός κάτω από την εστία του, αλλά και στις εξόδους του. Με τα πόδια δεν έχει μεγάλη άνεση, όμως ξέρει να το καμουφλάρει.
✓ Στο κέντρο, ο ποιοτικότερος ποδοσφαιριστής του είναι ο Κολ. Ένα κεντρικό χαφ, που μπορεί και να κόψει και να μοιράσει το παιχνίδι. Βοηθά σημαντικά και τον Φατιόν να παρουσιάζεται καλύτερος, ενώ κατορθώνει να συνδέει αρκετά καλά τις γραμμές. Σημαντικός είναι στον ίδιο χώρο και ο Σλίβκα, όμως είναι πιο ασταθής.
✓ Ο Ιωαννίδης είναι ο ορισμός του εργάτη - σέντερ φορ. Παίζει για την ομάδα, κινείται παντού, κυνηγά κάθε μπάλα και καταφέρνει να μαζεύει πολλές από τις μεγάλες μπαλιές που γίνονται, να γίνεται στήριγμα, ώστε να προλαβαίνει η ομάδα του να ανεβάσει παίκτες. Εκτελεστικά δεν έχει δείξει πολλά, όμως το γεγονός ότι αναλώνεται με πολλές άλλες δουλειές, τον αδικεί.
Απόλλων vs ΟΦΗ
Η πορεία τους μέχρι σήμερα
Ομοιότητες
• Η κακή αμυντική τους συμπεριφορά. Δεν είναι απλά δύο από τις χειρότερες άμυνες του πρωταθλήματος. Είναι και εκείνες που δέχονται τις περισσότερες τελικές από τους αντιπάλους τους (από 108). Τα νούμερά των δύο ομάδων είναι επίσης πολύ κοντινά ως προς τις διεκδικήσεις (51% έναντι 50%) και τα κερδισμένα τάκλιν (281 έναντι 269). Αυτό που τους «ενώνει», είναι μία κακή αμυντική συμπεριφορά. Στον Απόλλωνα πάντως, μπορεί κάποιος να δει μία βελτίωση μέσα στο 2021. Στον ΟΦΗ, όχι.
• Είναι ομάδες που δεν έχουν βγάλει συνεργασίες στον επιθετικό τομέα. Κι αυτό για τον Απόλλωνα είναι αρκετά λογικό. Δημιουργήθηκε τον Οκτώβρη, επέλεξε ποδοσφαιριστές με ατομική ποιότητα και έχτισε ένα τρόπο παιχνιδιού, που επιχειρεί να τους δώσει το χώρο να τις αξιοποιήσουν. Για τον ΟΦΗ όμως, είναι και η μεγάλη διαφορά από την περσινή ομάδα.
Διαφορές
• Η επιθετική αποτελεσματικότητα. Ο Απόλλων βρίσκει εστία στο 51,7% των τελικών ενεργειών του και σκοράρει με ποσοστό 15,2%. Αντιθέτως, ο ΟΦΗ βρίσκει εστία στο 42,5% μόλις των τελικών ενεργειών του, με την ευστοχία του να μένει καθηλωμένη στο 10%, καιρό τώρα.
• Η κυκλοφορία της μπάλας. Ο ΟΦΗ επιμένει ακόμα να προσπαθεί να χτίσει το παιχνίδι του από πίσω. Το πρόβλημα, βέβαια, παραμένει ότι μένει όλο αυτό μετέωρο, κάπου λίγο πάνω από τη σέντρα, χωρίς να γίνεται απειλητικός στο τελευταίο τρίτο. Έχει 79% στην ακρίβεια των μεταβιβάσεών του, έναντι 70% του Απόλλωνα και περισσότερες από 2000 πάσες. Ο Απόλλων, όπως προαναφέρω, παίζει προς τα μπροστά, σε ένα εντυπωσιακό 44,8%. Με λίγα λόγια, σηκώνει συχνά τη μπάλα, ψάχνει να βρει λάθη του αντιπάλου και αποφεύγει κάθε ρίσκο, στην κυκλοφορία της μπάλας στο δικό του μισό.
Ο ΟΦΗ
Καιρό τώρα, σπάω το κεφάλι μου να γράψω κάτι που να μην το έχω γράψει ξανά. Η αλήθεια είναι πως, ως προς την ανάλυση του παιχνιδιού του ΟΦΗ, η επανάληψη είναι το σήμα κατατεθέν. Όμως, οι ίδιες αδυναμίες εμφανίζονται ξανά. Ο ΟΦΗ έχει βαλθεί να γίνει η εξαίρεση του κανόνα, στο «επανάληψη μήτηρ μαθήσεως».
Η ανάλυση του παιχνιδιού του ΟΦΗ, έχει συνεχώς τις ίδιες λέξεις - κλειδιά.
• Στατικές φάσεις
• Αμυντική συμπεριφορά - επιστροφές - καλύψεις
• Πρεσάρισμα επιθετικό και ψηλά
• Κάθετο παιχνίδι και καλές επιλογές στο επιθετικό τρίτο
• Πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή
Κανένα από τα παραπάνω, δε γίνεται επαρκώς. Κάποια δε γίνονται και σχεδόν καθόλου. Μία ακόμα επανάληψη, δε βρίσκω πώς έχει νόημα. Ο ΟΦΗ πρέπει άμεσα να βρει λύσεις. Να δει πώς μπορεί να γλυτώσει τον εαυτό του. Είναι ουραγός στο 2ο γύρο.
Ο ΟΦΗ, επιμένω σε αυτό, δεν είναι η χειρότερη ποιοτικά ομάδα του πρωταθλήματος. Ούτε και το ρόστερ του (ονομαστικά και πλήρες) είναι ρόστερ ουραγού. Είναι όμως μακράν η πιο άνευρη και απαθής ομάδα της κατηγορίας. Χωρίς ανταγωνισμό σε αυτό.
Δεν είναι της παρούσης, για το πώς έφτασε να συμβαίνει αυτό. Αν οφείλεται στη νοοτροπία, αν ξεκίνησε από τα περσινά play off, αν έχει να κάνει με το σχεδιασμό. Αυτά θα τα δούμε το Μάιο. Τώρα είναι το θέμα, αν και πόσο, μπορεί να αλλάξει.
Μπορεί να αλλάξει λοιπόν;
Το κλειδί βρίσκεται στην αλλαγή της εικόνας του όχι πια τόσο τακτικά, όσο από πλευράς νοοτροπίας, διάθεσης και μαχητικότητας. Να μη ξαναδούμε την απάθεια, που έχει οδηγήσει σε αυτό το θλιβερό σερί - ρεκόρ. Την παραίτηση μετά την πρώτη στραβή σε κάθε ματς (που δεν αργεί συνήθως κιόλας).
Καθαρά ποδοσφαιρικά, λόγοι απάθειας μπορεί να είναι η έλλειψη κινήτρου, εγωισμού και χαρακτήρα. Η αδιαφορία, για το πού θα παίζει η ομάδα τη νέα σαιζόν. Τα κακά αποδυτήρια ή το να θέλουν οι παίκτες να «φάνε» τον προπονητή τους. Η υπερβολική σιγουριά.
Όλα τα παραπάνω, είναι εντελώς υποθετικά. Μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο. Όλοι εμείς που ζούμε εκτός ομάδας, δε μπορούμε να το γνωρίζουμε και προσωπικά δεν πουλάω «πληροφορίες από μέσα». Όμως, επειδή τα περιθώρια έγιναν πολύ στενά, δεν έχει και νόημα να αναλωνόμαστε σε τακτικές μόνο αναλύσεις, όταν υπάρχει αυτή η απάθεια, ενίοτε σε βαθμό παραίτησης. Αν δεν αλλάξει αυτό, όλα τα άλλα θα είναι λεπτομέρειες. Και θα αλλάξει, αν συνειδητοποιήσουν κυρίως οι ποδοσφαιριστές, πως παίζουν για την ποδοσφαιρική τους επιβίωση. Από εδώ και πέρα έχει 10 ματς… Survivor!
Αποφάσισα λοιπόν, να μην κάνω ακόμα μία, παρόμοια, τακτική ανάλυση, αλλά περισσότερο ένα ποδοσφαιρικό brainstorming.
Εδώ που φτάσαμε και με δεδομένους τους τραυματισμούς έως το τέλος της κανονικής διάρκειας (Νέιρα, Βούρος, Σελίμοβιτς, Σακόρ ίσως, Τσιλιανίδης θα μπουν ξανά στα play out), θα χρειαστεί να πάει η ομάδα με ένα σχεδιασμό ειδικών συνθηκών.
• Με τους 13-14 διαθέσιμους, σωματικά και πνευματικά, ποδοσφαιριστές ως κορμό.
• Με ένα σφιχτό τρόπο παιχνιδιού, με τις γραμμές επιτέλους κοντά, που θα καμουφλάρει - όσο γίνεται - τα αμυντικά προβλήματα.
• Με σοβαρή βελτίωση στις στατικές φάσεις, αμυντικά κι επιθετικά.
• Με 2-3 βασικά πράγματα (κομπίνες, tricks, σοβαρό πρεσάρισμα ψηλά, έστω ανά διαστήματα) για την επίθεση.
• Με ένα σχήμα που θα προσαρμόζεται στον αντίπαλο και στο διαθέσιμο ρόστερ.
Πώς θα παίξουν οι ομάδες
Απόλλων
Ο Παράσχος δεν έχει σταθερό σχηματισμό. Συνήθως επιλέξει μεταξύ του 4-3-3 (4-2-3-1) και του 4-4-2, κυρίως εντός έδρας. Έχει επιλέξει στο παρελθόν να παίξει με 3αδα στα στόπερ, πάντως. Με βάση τη σημασία του ματς και για τον Απόλλωνα και την ανάγκη του να κερδίσει, αλλά και την έλλειψη φορ του ΟΦΗ, η λογική λέει πως θα προτιμήσει να φορτώσει τα χαφ και την επίθεσή του και να πιέσει ψηλά. Ως προς τα πρόσωπα, οι αλλαγές που κάνει ως προς το rotation, αφορούν συνήθως την μεσοεπιθετική του γραμμή. Έχει 2 φορ, τα οποία άλλοτε χρησιμοποιεί μαζί κι άλλοτε μόνο τον ένα. Έχει επίσης 3-4 επιλογές στα άκρα (Τσιλούλης, Μουνιέ, Φερνάντες, αλλά και Μπετινέλι), τους οποίους «μοιράζει» ανάλογα τις δυνάμεις τους, αλλά και τις συνθήκες του ματς.
ΟΦΗ
Το 5-4-1 έχει φανεί πως δε μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Το 4-3-3 στον ΠΑΣ, επίσης δεν πήγε καλά, βέβαια από νωρίς δοκιμάστηκε χωρίς τον Νέιρα. Όπως προαναφέρω, κανείς σχηματισμός δε θα πάει καλά, χωρίς νεύρο και ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση, εδώ που βρίσκεται η ομάδα, σε 3 ματς ειδικών συνθηκών, θα πρέπει να παραταχθεί με ειδική σύνθεση. Να παίξουν οι πιο έτοιμοι, όσοι έχουν διάθεση και τσαγανό και να τοποθετηθούν στην καλύτερη δυνατή διάταξη, για να αποδώσουν. Όπως και να επιλεγούν, όσο το δυνατό, οι καλύτεροι εκτελεστές στατικών φάσεων, καθώς σε τέτοια ματς, πολλά κρίνονται σε τέτοιες στιγμές.
Θα είναι 4-4-2 (είτε με ρόμβο είτε στην ευθεία); Θα είναι 4-2-3-1; Θα είναι 3-5-2; Ό,τι κι αν είναι, το φλέγον είναι να μπορεί να υπηρετηθεί, από όσους παίξουν. Αν έπρεπε, ντε και καλά, να διαλέξω ένα σχήμα, θα ήταν το 4-4-2 με ρόμβο στα χαφ ή κάτι πιο προβλέψιμο, όπως το 4-3-3.
* Όλα τα στατιστικά στοιχεία προέρχονται από την Opta (για το sport24.gr).
