Όλη τη σαιζόν, προσπαθούσαμε να αναλύουμε τα παιχνίδια τόσο πριν, όσο και μετά, με καθαρά ποδοσφαιρική ματιά πάντα. Περιμέναμε τα play off, να χαλαρώσουμε, μιας και οι αντίπαλοι θα ήταν γνωστοί, οπότε θα ήταν φλυαρία η υπέρ-παρουσίασή τους, ενώ και το βαθμολογικό άγχος δε θα ήταν μεγάλο. Στόχος στα play off, ήταν να εστιάζουμε σε κάποια ενδιαφέροντα σημεία, πχ στις κινήσεις ενός ποδοσφαιριστή ή στην εφαρμογή ενός σχήματος από την ομάδα.
Βέβαια, όταν κάναμε σκέψεις και σχέδια, ο covid-19 γελούσε. Κάπως έτσι βρισκόμαστε σήμερα, λίγο πριν το πρώτο ματς, με αρκετό προβληματισμό για το τι συζήτηση μπορεί να γίνει.
Για να αναλύσεις, στα σοβαρά, ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, πρέπει να έχεις κάποια δεδομένα και εικόνα από τις ομάδες. Τώρα υπάρχουν μόνο ερωτηματικά και εκκρεμότητες. Με λίγα λόγια, το να περιγράψει κάποιος τι περιμένει να δει, μοιάζει πιο δύσκολο κι από το ματς της πρεμιέρας (πάλι με τον Άρη ήταν). Στην πρεμιέρα, ξέρεις ότι θα δεις μία συνέχεια από την προετοιμασία, έχεις ενίοτε και κάποια ευρωπαϊκά ματς να έχουν προηγηθεί, οι ομάδες ακολουθούν ένα πλάνο σχεδιασμένο μήνες πριν και γενικά η ροή είναι φυσιολογική. Τώρα δεν είναι.
Πριν λίγες μέρες, προσπάθησα να περιγράψω πώς περιμένω την εικόνα των play off. Επιγραμματικά, είχα εντοπίσει 7 σημεία:
• Έλλειψη ρυθμού των ομάδων
• Ποδοσφαιριστές με το ένα πόδι στην επόμενη σαιζόν
• Αναγκαστικά, αρκετό rotation (20 παίκτες στην αποστολή και 5 αλλαγές)
• Ερωτηματικό το κίνητρο πια
• Πιθανές δοκιμές, κυρίως ποδοσφαιριστών και λιγότερο σχημάτων
• Πόσο θα αποδώσει η δουλειά των επιτελείων
• Ένα πιθανό κρούσμα, που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα
Με αυτά στο μυαλό λοιπόν και με μοναδικά δεδομένα όσα είχαμε δει από τις ομάδες όλη τη χρονιά, τα μόνιμα δηλαδή χαρακτηριστικά τους, μπορεί κανείς να κάνει μία - μπακαλίστικη προφανώς, έτσι για την αναμονή - ανάλυση, του πώς μπορεί να μοιάζει αυτό το Άρης - ΟΦΗ.
Το παιχνίδι:
Οι δύο ομάδες έχουν αρκετά κοινά στοιχεία. Τους αρέσει να παίζουν ποδόσφαιρο, να κυριαρχούν στο παιχνίδι, να δημιουργούν και να βγάζουν επιθέσεις και τελικές προσπάθειες. Ήταν, μέσα στη χρονιά, δύο από τις λίγες ομάδες που είχες λόγο να κάτσεις να δεις τα παιχνίδια τους.
Αυτό θα περιμέναμε, με βεβαιότητα, να δούμε το Μάρτιο. Τώρα, επειδή το στυλ παιχνιδιού τους είναι αρκετά απαιτητικό, απαιτεί διαρκή κίνηση και κυρίως υψηλή συγκέντρωση και ρυθμό, μοιάζει πιο πιθανό να δούμε κάποια τέτοια διαστήματα. Κυρίως ως το 60'-65’. Δύσκολο να δούμε διάρκεια, δηλαδή. Εννοείται ότι κάθε πιθανός τραυματισμός, μπορεί να αλλάξει τη ροή του αγώνα, ενώ πρέπει να αναμένουμε και περισσότερα αβίαστα λάθη, από ό,τι μας είχαν συνηθίσει οι ομάδες. Κάθε λάθος που θα στοιχίσει, πιθανότατα θα διαμορφώσει το αποτέλεσμα. Τέλος, επειδή η κούραση θα υπάρχει, αν κάποια ομάδα έχει πάρει προβάδισμα ως το 60'-65’, θα έχει σαφώς μεγαλύτερη τύχη στο παιχνίδι.
Τον Άρη τον μελετήσαμε στην πρεμιέρα τον μακρινό Αύγουστο, όπου στο πρώτο ημίχρονο ο ΟΦΗ, κάνοντας το παιχνίδι του, τον έλεγξε, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο που πήρε ο Άρης τον έλεγχο, ο ΟΦΗ υπέφερε. Τον είδαμε και στο Ηράκλειο το Δεκέμβριο, όπου αντιστράφηκαν οι ρόλοι. Ο Άρης ξεκίνησε καλύτερα και έφερε στα μέτρα του το ματς στα πρώτα 25'-30’, αλλά μετά ο ΟΦΗ τον ανάγκασε σε μία καθαρή ήττα. Τα αγωνιστικά στοιχεία που είχαμε εντοπίσει στις ομάδες, τα βλέπαμε σταθερά, σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος.
Σε γενικές γραμμές, από τα δύο παιχνίδια αποδείχθηκε ότι ήταν δύο ομάδες ίδιου επιπέδου, καλής για την Ελλάδα ποιότητας, με τον Άρη να στηρίζεται κυρίως σε μονάδες και τον ΟΦΗ στο σύνολό του.
Τα κοινά χαρακτηριστικά των ομάδων:
• Μπορούν να έχουν καλό passing game και δείχνουν διάθεση για κυριαρχία στο παιχνίδι.
• Αναζητούν την άμεση ανάκτηση της μπάλας, πιέζοντας ψηλά. Αυτό φυσικά τώρα είναι ένα πολύ απαιτητικό ζητούμενο, που δε ξέρουμε πόσο έντονα μπορεί να το δούμε.
• Ψάχνουν το γκολ και δημιουργούν αρκετές τελικές στα παιχνίδια τους
• Αφήνουν ελευθερία στους ποδοσφαιριστές και κυρίως στους μεσοεπιθετικούς τους, να πάρουν πρωτοβουλίες και να πάνε στο ένας εναντίον ενός
• Παίζουν τόσο από τον άξονα, όσο και από τα πλάγια
• Έχουν στόπερ καλούς με τη μπάλα στα πόδια και τους αρέσει να χτίζουν επιθέσεις από πίσω
• Αν κάπου την πατάνε όλη τη σαιζόν, είναι στο αμυντικό τους transition, παρότι και οι δύο ομάδες, μέσα στη σαιζόν το βελτίωσαν αυτό το σημείο. Οι μεσοεπιθετικοί ποδοσφαιριστές τους, είτε λόγω εντολών είτε και εκ φύσεως, δεν επιστρέφουν συχνά προς τα πίσω, για να βοηθήσουν με αλληλοκαλύψεις.
• Κερδίζουν τα παιχνίδια, όπου δεν είναι σπάταλοι, στις ευκαιρίες που φτιάχνουν. Πάντως ήταν συχνά σπάταλοι. Όταν είναι αποτελεσματικοί, συνήθως κερδίζουν.
• Η τριάδα στον άξονα, είναι βαρόμετρο για να επιβάλλουν το δικό τους παιχνίδι και να το φέρουν στα μέτρα τους.
Οι διαφορές των ομάδων:
• Ο ΟΦΗ έχει πετύχει μεγαλύτερη συναισθηματική σταθερότητα, αλλά και συγκέντρωση στο ποδόσφαιρο. Αυτό οφείλεται εν πολλοίς και στο διοικητικό περιβάλλον της ομάδας.
• Ο Άρης είναι πιο ευέλικτος και μπορεί πιο εύκολα να διαφοροποιήσει τον τρόπο παιχνιδιού του (να γίνει πιο σκληρός ή και να παίξει πιο άμεσα). Αυτό είναι καλό και κακό. Δίνει ευελιξία, αλλά στερεί σταθερότητα.
• Στη θέση του τερματοφύλακα ο Άρης είχε πολλά προβλήματα, σε αντίθεση με τον ΟΦΗ, όπου ο Σωτηρίου ήταν σταθερός.
• Στα πλάγια ο Άρης διαθέτει περισσότερο αμυντικογενείς ποδοσφαιριστές, από ό,τι θα ήθελε και πιο αργούς από ό,τι θα έπρεπε. Από την άλλη, ο ΟΦΗ στερείται βάθους στη συγκεκριμένη θέση.
• Ο Άρης στις στατικές φάσεις, είχε εξαρχής καλές επιδόσεις επιθετικά. Σε αντίθεση με τον ΟΦΗ, που εκεί εμφάνιζε αδυναμία, με την πάροδο του χρόνου την βελτίωσε ελαφρά, αλλά ακόμα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα από τα «όπλα» του.
• Είναι ευκολότερο για τον Άρη, είτε λόγω δυσκολίας να κάνει το παιχνίδι του, είτε λόγω κούρασης κάποια στιγμή, να γυρίσει σε ένα παιχνίδι με τη μπάλα ψηλά, σε σχέση με τον ΟΦΗ που δεν το κάνει και μοιάζει να μην έχει ούτε το ρόστερ, αλλά ούτε και το ενδιαφέρον να το κάνει.
Σε γενικές γραμμές, μπορεί κανείς να πει, ότι ο ΟΦΗ διαθέτει ρόστερ πιο «χαρούμενο» που βρίσκεται εκεί και περισσότερο προσηλωμένο στο ποδόσφαιρο. Ο Άρης έχει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, που όμως ήδη βρίσκονται σε σκέψεις για την επόμενη χρονιά. Και οι δύο ομάδες θα στερηθούν τον παλμό της εξέδρας τους, ενώ βαθμολογικά δεν αγωνιούν. Ψάχνουν ένα καλό πλασάρισμα, για τη φανέλα και την ιστορία.
Πως θα παίξουν οι δύο ομάδες:
Πιθανότατα, θα κατέβουν και οι δύο με το σχηματισμό που ξέρουν καλύτερα. Όπως είπε κι ο Σίμος στην online συνέντευξη Τύπου πρόσφατα, δεν είναι ώρα να φορτωθούν και με νέα δεδομένα και ζητούμενα. Επομένως, 4-2-3-1 και από τους δύο.
Ως προς τη σύνθεση, υπάρχει ένα μόνο δεδομένο. Θα παίξουν όπως μπορούν. Με όσους έχουν διαθέσιμους (για παράδειγμα ο ΟΦΗ δε μπορεί να έχει Βαζ, Τσιλιανίδη και Φερέιρα), με όσους υπολογίζουν (κάποιοι έχουν ήδη χαιρετήσει στον Άρη, όπως ο Σουντγκρέν) και με όσους είναι σε καλή κατάσταση, με βάση τις μετρήσεις. Θα προστατεύσουν όσους μπορεί να είναι πιο ανέτοιμοι ή επιρρεπείς σε επιβαρύνσεις και θα βάλουν στην τακτική τους και τη δυνατότητα 5 αλλαγών. Πιθανόν λοιπόν, ακόμα και ομάδες όπως ο ΟΦΗ, που πήγαιναν αργά σε αλλαγή, να κάνουν από νωρίς, ίσως και από το ημίχρονο.
Πρόβλεψη για 11αδα δε μπορεί να γίνει, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί. Αν είχαμε σίγουρο ότι όσοι είναι υγιείς θα μπορούσαν να ξεκινήσουν, θα είχε νόημα. Αλλά δεν το ξέρουμε. Οπότε θα μάθουμε Σάββατο απογευματάκι…
