Ο ΟΦΗ ανέβηκε στην Ξάνθη, όπως πάντα, για να πάρει τη νίκη. Μία νίκη 6αδας, πρακτικά. Τελικά επιστρέφει με μία ισοπαλία, που αφήνει πικρία, έτσι όπως ήρθε κυρίως. Και επειδή έχω γράψει πολλές φορές ότι με διαιτησία δε θα ασχοληθώ, το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως λάθος ομάδα κάνει τη φασαρία στο ματς αυτό.
Πάμε παρακάτω όμως, στο καθαρά ποδοσφαιρικό. Ο ΟΦΗ μπορούσε να κάνει ένα σημαντικό διπλό εκτός έδρας, παρότι δεν έπιασε σπουδαία απόδοση, ούτε κι εφάρμοσε σε ικανοποιητικό βαθμό το πλάνο του.
Το παιχνίδι
Σε γενικές γραμμές, από την Ξάνθη είδαμε - λίγο πολύ - αυτά που περιμέναμε. Σκληρή άμυνα, λίγοι χώροι, δυνατό παιχνίδι και απειλές με στατικές φάσεις και σουτ μακρινά. Για ένα ακόμα ματς στην έδρα της, έγινε ένα πρώτο ημίχρονο πιο κλειστό με λίγα γκολ κι ένα δεύτερο πιο… ροκ!
Από τον ΟΦΗ, πάλι, είδαμε κάποια πράγματα που δεν περιμέναμε.
Το 1ο ημίχρονο, κυλά με τον ΟΦΗ να παίζει γενικά σωστά, να πιέζει ψηλά, αλλά όχι και στην αντίπαλη περιοχή, με μία πιο προσεκτική προσέγγιση. Έχει την κατοχή της μπάλας, ελέγχει πλήρως το ρυθμό, κρατά μακριά τη Ξάνθη από την εστία του (πρώτη τελική στο 45’, με σουτ έξω από την περιοχή). Με λίγα λόγια, ο ΟΦΗ ακολουθεί στο διάστημα αυτό το πλάνο του και ελέγχει απόλυτα το ματς. Βρίσκει τελικά (έστω με τη δεύτερη) το γκολ, αποφεύγει την παραδοσιακή γκέλα των καθυστερήσεων και πάει στα αποδυτήρια, έχοντας βάλει τις βάσεις για τη νίκη.
Τελικά, αποδείχθηκε πώς κρατούσε τις πατροπαράδοτες γκέλες για το τέλος, η ομάδα.
Στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΟΦΗ αποφασίζει είτε συνειδητά, με εντολή του πάγκου, είτε ενστικτωδώς με «πρωτοβουλία» των παικτών, να κάνει αυτό που στην Ελλάδα λέμε με καμάρι και μεγάλη σοβαρότητα, «διαχείριση του ματς». Κάτι για το οποίο πολλοί, εκ των έσω, έχουν κατηγορήσει τον ΟΦΗ ότι δεν κάνει. Ελπίζω, μετά το σημερινό ματς να κατάλαβαν γιατί, σωστά, δεν το έκανε.
Τα πράγματα είναι απλά, ο ΟΦΗ είναι μία ομάδα που αν εφαρμόσει σε ικανοποιητικό βαθμό το πλάνο του και επιβάλλει το στυλ του, μέσα από την κατοχή της μπάλας, κρατά τον αντίπαλο μακριά από την περιοχή του. Αν όμως, κάνει αυτό το ελληνικό φρούτο της «διαχείρισης του ματς», που στην ουσία είναι να δώσει μισό γήπεδο και κάτι στον αντίπαλο, τότε δεδομένα θα προσφέρει στον - όποιο - αντίπαλο, ευκαιρίες για γκολ (στο 60-65% έφτασε σε κάποια σημεία η κατοχή της Ξάνθης). Αυτό και έγινε.
Ενώ λοιπόν στο πρώτο ημίχρονο, ο ΟΦΗ φροντίζει να είναι κάτω η μπάλα, έχει την κατοχή (55%) και τις τελικές (4 έναντι 1), κυκλοφορεί καλά τη μπάλα (όση ώρα παίχτηκε και δεν συζητούσαμε το VAR), στο δεύτερο αφήνει το ματς να πάρει τη μορφή που βολεύει την Ξάνθη. Η μπάλα συχνά ψηλά, άμεσο παιχνίδι, πάρα πολλά φάουλ και κόρνερ, πολλά εκ των οποίων αχρείαστα.
Παρόλα αυτά η Ξάνθη, με το σοβαρό θέμα που έχει στη δημιουργία, δε γινόταν απειλητική. Βρίσκει, πάντως, 6 τελικές που δεν είχε βρει στο 1ο ημίχρονο, ενώ ο ΟΦΗ μόλις 3.
Τελικά, μάλλον σαν φυσική συνέπεια αυτής της λάθος προσέγγισης για διαχείριση, δύο μόνιμες πληγές για το φετινό ΟΦΗ, οι στατικές φάσεις κι η αμυντική συμπεριφορά, στοίχισαν.
Προηγουμένως βέβαια, έχει προηγηθεί μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία με το Φιγκεϊρέντο, που μας θύμισε κι ένα τρίτο θέμα, το ότι ο ΟΦΗ δεν τελειώνει τα ματς, «σκοτώνοντας» τον αντίπαλο.
Το 84’ η Ξάνθη, σε μία φάση που έχει 4 παίκτες στην περιοχή έναντι 7 του ΟΦΗ καταφέρνει να βρει 2 εξ’ αυτών ελεύθερους και να σκοράρει. Κακή τοποθέτηση των χαφ, αλλά και αργή προσαρμογή της άμυνας.
Παρόλα αυτά, για 2ο σερί εκτός έδρας ματς, ο ΟΦΗ βγάζει αντίδραση και βρίσκει άμεσα γκολ. Με την πρώτη ουσιαστική συνεργασία, με το σήμα κατατεθέν του ΟΦΗ, το γρήγορο συνδυαστικό παιχνίδι.
Και όμως, δεν το κέρδισε το ματς. Μία ακόμα στατική φάση για την Ξάνθη (τις έδινε εύκολα ο ΟΦΗ, ξαναλέω) και μία κακή αντίδραση της άμυνας, που έχασε το Φοσέ (το φορ, όχι κάποιο αουτσάιντερ), στέρησε στο 93 τη νίκη 6αδας, που είχε στο χέρι του. Νομίζω είναι σαφές ότι παρά το πιθανό φάουλ στην αρχή της φάσης, η αμυντική συμπεριφορά ήταν ξανά κακή, ενώ αν θέλουμε να το δούμε πιο ριζικά, δε χρειαζόταν καν να κερδίσει η Ξάνθη τη στατική φάση αυτή.
Το ρεζουμέ
Με την ισοπαλία αυτή, ο ΟΦΗ βάζει στον εαυτό του μεγαλύτερη πίεση για τα εντός έδρας ματς με ΑΕΛ, Ατρόμητο και Λαμία. Τα κάνει ακόμα πιο κομβικά, στην προσπάθεια του για την 6η θέση.
Από το ματς αυτό, μπορεί να κρατήσει την ηρεμία και την ψυχραιμία του 1ου ημιχρόνου, αλλά και την αντίδραση στην ισοφάριση. Πρέπει, όμως, να δει τι μπορεί να κάνει με τις επαναλαμβανόμενες αδυναμίες (αμυντική συμπεριφορά - στατικές φάσεις - αναποτελεσματικότητα).
Επιπλέον από το ματς αυτό, προσωπικά, κρατάω ως χρήσιμο πάθημα - μάθημα, τη λάθος προσέγγιση του 2ου ημιχρόνου. Δε μπορεί να κάνει ο ΟΦΗ αυτός, αυτό το πατροπαράδοτο ελληνικό «αφήνω τη μπάλα, διώχνω τη μπάλα κι αν κάτσει καμία κόντρα, ακόμα καλύτερα». Πρέπει να μένει συνεπής στο δικό του πλάνο. Αποδείχθηκε και μετά το 1-1 και γενικά στα λίγα σημεία που ο ΟΦΗ ανέβαζε την πίεσή του και έβγαζε συνεργασίες. Έπρεπε να είναι πιο τολμηρός και να μην κάνει εκπτώσεις στο στυλ παιχνιδιού του.
Στα αρνητικά ότι έχει συμπληρώσει κάρτες όλη η αμυντική τετράδα.
Χωρίς να το αναφέρω ως δικαιολογία, η έλλειψη λύσεων έστω και στον πάγκο, για να βοηθηθεί η ομάδα στο 2ο ημίχρονο, ήταν εμφανής. Ειδικά στον άξονα, αλλά και στα πλάγια (πίσω αριστερά, αλλά και μπροστά).
Η ακτινογραφία των παικτών
Σωτηρίου: Σε μέτρια μέρα και με τα πόδια και σε κάποιες επεμβάσεις του. 5,5
Μαρινάκης: Στο 1ο ημίχρονο δεν έχει δυσκολία. Στο 2ο πιέστηκε και φάνηκε. Από όταν μεταφέρθηκε σε θέση στόπερ, έμοιαζε μπερδεμένος. 5,5
Κοροβέσης: Στο 1ο ημίχρονο δεν πιέστηκε ιδιαίτερα. Στο 2ο κι αυτός είχε προβλήματα. Φαινόταν εξ’ αρχής ότι θα πάρει κάρτα και τελικά, δυστυχώς, δεν το απέφυγε. 5
Γιαννούλης: Καλό ματς γενικά, με αρκετές επεμβάσεις και χωρίς λάθη. Φυσικά στο 2ο γκολ αδρανεί, μαζί με αρκετούς συμπαίκτες του. 5,5
Κουτρουμπής: Το παιχνίδι είχε πολλές εναέριες μονομαχίες και τις πήρε σχεδόν όλες. Απέφυγε τα λάθη επίσης. Στο 1ο γκολ, που είναι ακόμα στο παιχνίδι, χάνει κι αυτός το φορ της Ξάνθης. 6
Μεγιάδο: Πολλές μάχες, πολλά τρεξίματα, χωρίς λάθη στις μεταβιβάσεις, αυτή τη φορά. 6,5
Νέιρα: Αρκετές λάθος πάσες, κάποιες καλές στιγμές (πάσα στο 2ο γκολ), αρκετά τρεξίματα, αλλά και άλλη μία κάρτα. 5,5
Στάικος: Στο 1ο ημίχρονο είναι εξαιρετικός. Μετά κάπου «χάθηκε», μέσα στην οπισθοχώρηση της ομάδας. 5,5
Τσιλιανίδης: Σε μέτρια μέρα. Πολλά τρεξίματα μεν, αρκετή διάθεση, αλλά λίγη ουσία. 5,5
Βαζ: Δεν έπιασε την απόδοση των 2 προηγούμενων ματς. Ήταν, πάντως, ορεξάτος και αρκετά συνεπής, τακτικά. Δεν ήταν όμως απειλητικός. Κερδίζει έξυπνα το πέναλτι, βέβαια. 5,5
Φιγκεϊρέντο: Ακόμα ένα καλό ματς. Σαφώς ο MVP της ομάδας. Πολλές μάχες, τρώει αρκετή κλωτσιά, αλλά και δε «μασάει» και συνεχίζει να μη χάνει τη συγκέντρωσή του, ό,τι και να γίνεται. Να έβαζε και το γκολ στο 82', να τελειώσουμε το ματς… 7
Μπράουν: Όπως και στη Νέα Σμύρνη, μπαίνει και γυρίζει η άμυνα σε 5αδα. Πάντα έχει διάθεση, αλλά ως εκεί. Αμυντικά, οι λάθος θέσεις του είναι θέμα. 5
Νάστος: Μπήκε αναγκαστικά, λόγω του χτυπήματος του Κουτρουμπή.
Σημείωση: Η αξιολόγησή μου θα ήταν η ίδια και αν ακόμα στο 93' δεν είχε μπει γκολ ή είχε ακυρωθεί από το VAR. Μπορούσε να έρθει η νίκη όντως, αλλά δε θα θεωρούσα καλή την απόδοση της ομάδας, ούτως ή άλλως.
