Πριν το παιχνίδι, έγραφα ότι πρόκειται για μία ακόμα αγωνιστική πρόκληση για τον ΟΦΗ. Ο πήχης ήταν πολύ ψηλότερα από ό,τι στη Νέα Σμύρνη και αυτό που περιμέναμε να δούμε, είναι αν θα καταφέρει ο ΟΦΗ να δει στα μάτια τον Ολυμπιακό και να δείξει ότι είναι ευθέως ανταγωνιστικός. Και το έδειξε.
Δυστυχώς, στο στοιχειωμένο πια, τελείωμα του 1ου ημιχρόνου, ένα από τα λίγα στο συγκεκριμένο ματς λάθη, αποδείχθηκε καθοριστικό. Το γνωρίζαμε ότι τα λάθη απαγορεύονται. Το εμπεδώσαμε ακόμα μία φορά. Γλυκόπικρη γεύση λοιπόν, μιας και είδαμε μία ομάδα ανταγωνιστική, παραμένοντας αφοσιωμένη στο πλάνο της, αλλά είδαμε και μία ομάδα να μην αποφεύγει την… καθιερωμένη γκέλα, που συνήθως του στοιχίζει.
Το παιχνίδι
Πριν από το ματς, συζητούσαμε ότι εκτός έδρας δεν είναι άτρωτος ο Ολυμπιακός. Και το είδαμε. Παράλληλα, είχαμε εντοπίσει τη διαφορά απόδοσής του, από το 1ο στο 2ο ημίχρονο. Και είχα γράψει πως μία ωραία πρόκληση για τον ΟΦΗ, είναι να κάνει ένα 1ο ημίχρονο που θα αποτρέψει τον Ολυμπιακό να βάλει τις βάσεις για τη νίκη και ένα 2ο ημίχρονο που θα «τιμωρήσει» την πιθανή πτώση της απόδοσής του.
Το πρώτο σκέλος το κατάφερε για 45’. Εκείνο το 1’ των καθυστερήσεων έκανε, όμως, τη ζημιά. Το δεύτερο σκέλος το άφησε ημιτελές. Κυριάρχησε στο 2ο ημίχρονο, κράτησε μπάλα και ρυθμό, αλλά δεν απείλησε τόσο, όσο θα έφτανε για την ισοφάριση, έστω.
Τα σημεία - κλειδιά
Περιμέναμε ότι το παιχνίδι αυτό θα έχει και πολύ ενδιαφέροντα σημεία, καθαρά αγωνιστικά, τα οποία θα κρίνουν την εξέλιξή του. Κάποιες αγωνιστικές προκλήσεις και για τις δύο ομάδες, που θα καθόριζαν το αποτέλεσμα.
Στην ουσία, αυτό που έγινε είναι ότι οι δύο ομάδες αλληλοεξοντώθηκαν. Είναι ομάδες με παρόμοια αγωνιστικά χαρακτηριστικά και τελικά κατέληξαν να μπλοκάρουν τον αντίπαλο, μέσα από την προσέγγισή τους στο ματς και το πολύ καλό διάβασμα που είχαν κάνει. Νομίζω, πάντως, ότι αυτό ήταν το καλύτερο τακτικά παιχνίδι της φετινής σαιζόν για τον ΟΦΗ.
Επιγραμματικά, θα θυμίσω ποια εντοπίζαμε ως σημεία - κλειδιά, ώστε να καταλάβουμε και πώς πήγε το ματς.
• Ο έλεγχος του ρυθμού. Έγραφα ότι ειδικά για τον ΟΦΗ, δεν είναι ένα ματς που θα το πάρει με τέρμα το γκάζι για 90’. Θα χρειαστεί πάγωμα του ρυθμού ανά διαστήματα, καθαρό μυαλό και ψυχραιμία. Τα είχε όλα αυτά, με εξαίρεση 2-3 φάσεις. Του έλειψε μόνο η ωριμότητα στην τελική πάσα. Ένα πρόβλημα που έχουμε δει αρκετές φορές.
• Τα τρεξίματα ως το τέλος. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα 1ου ημιχρόνου. Ο ΟΦΗ στο Ηράκλειο ομάδα 2ου ημιχρόνου. Σε αυτό το ματς, όμως, ο ΟΦΗ είχε διάρκεια και τρεξίματα σε όλο το ματς. Και με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να μείνει μέσα στο ματς ως το 95'.
• Το build up, αλλά και οι άμεσες ανακτήσεις της μπάλας. Το προσπάθησαν και οι 2. Το κατάφερε περισσότερο ο ΟΦΗ. Γι’ αυτό και είχε για 95' την κατοχή της μπάλας. Και οι 2 προπονητές κοίταξαν να απομονώσουν τον play maker. Νέιρα και Γκιλιέρμε είχαν, σε όλο το ματς, 2 και 3 παίκτες πάνω τους. Και, ουσιαστικά, εξουδετερώθηκαν και οι 2.
• Η ισορροπία (transition). Περιμέναμε ότι θα κρίνει το ματς, αλλά τελικά κρίθηκε σε ένα ατομικό λάθος. Είδαμε, πάντως, από τον ΟΦΗ, αλλά και από τον Ολυμπιακό, αρκετά έξυπνα φάουλ στο κέντρο, που έκοβαν τις επικίνδυνες καταστάσεις από νωρίς.
• Οι αποστάσεις των γραμμών. Και εδώ ισορροπία. Τακτικά και οι δύο ομάδες άγγιξαν το άριστα.
• Οι ατομικές αδράνειες. Εδώ την πάτησε ο ΟΦΗ.
• Οι στατικές φάσεις. Σε αυτό και οι 2 πήραν καλό βαθμό αμυντικά. Έδωσαν λίγες φάσεις στον αντίπαλο και τις διαχειρίστηκαν αποτελεσματικά. Θετικό αυτό για τον ΟΦΗ, μιας και πολλές φορές είχε αποδειχθεί ως η αχίλλειος πτέρνα του.
• Οι επιστροφές. Κι εδώ είδαμε προσήλωση στο πλάνο και από τους 2. Και κυρίως από τον ΟΦΗ, που δεν το έχει πάντα αυτό. Κυρίως ο Βαζ, ήταν συνεπέστατος και κάπως έτσι ο ΟΦΗ περιόρισε εντελώς τους καλούς ακραίους μπακ και εξτρέμ του Ολυμπιακού.
• Η αποτελεσματικότητα. Εδώ ήταν η διαφορά. Ο Ολυμπιακός τιμώρησε το λάθος. Ο ΟΦΗ (σουτ Στάικου) όχι. Είναι ένα θέμα που πρέπει να δουλέψει.
Ήταν ένα ματς που πιστοποίησε το μεγάλωμα του ΟΦΗ. Πιστοποίησε, όμως, επίσης και ότι έχει ακόμα δουλειά και σημεία να βελτιώσει. Παράλληλα, αποδείχθηκε ότι ήταν και ένα σκληρό μάθημα, με τον τρόπο που ήρθε η ήττα. Πικρό μεν, αλλά ίσως έτσι να γίνει πιο εύκολα κατανοητό.
Η ακτινογραφία των παικτών
Σωτηρίου: Με τα πόδια τα πήγε πολύ καλά. Έκανε και 1-2 σημαντικές και κυρίως έξυπνες επεμβάσεις. Είχε κάποια προβλήματα στις εξόδους του. 6,5
Μαρινάκης: Αμυντικά συνεπής. Επιθετικά χωρίς λάθη, αλλά με λίγες πρωτοβουλίες, κυρίως στο 1ο ημίχρονο. Ως δεξί μπακ είναι σαφώς καλύτερος. 6,5
Κοροβέσης: Πολλά τρεξίματα, αρκετές πρωτοβουλίες, λιγότερα λάθη. Θετικός. 7
Γιαννούλης: Γενικά κάνει ένα καλό ματς. Κάνει όμως το λάθος που έκρινε το ματς. Ίσως πλήρωσε την προϋπηρεσία του ως αριστερό μπακ, μιας και περισσότερο ως τέτοιο κινήθηκε στη συγκεκριμένη φάση. 6
Κουτρουμπής: Δεύτερο σερί καλό ματς. Αν εξαιρέσουμε εκείνο το αψυχολόγητο γύρισμα που πήγε να μπει αυτογκόλ, ήταν σοβαρός και είχε καλές τοποθετήσεις, αλλά και μεταβιβάσεις. 6,5
Μεγιάδο: Πολλά τρεξίματα, δυναμικό πρεσάρισμα, πολλές μάχες. Αν εξαιρέσει κανείς 1-2 λάθη στις μεταβιβάσεις του, ήταν εξαιρετικός. Είχε λείψει αναμφίβολα. 7,5
Στάικος: Είναι ανεβασμένος το τελευταίο διάστημα. Αυτό ήταν, πιθανότατα, το καλύτερό του ματς, ως τώρα. Πολλά τρεξίματα, πρωτοβουλίες, αλλά και πίεση στους αντιπάλους. 7
Νέιρα: Όπως αναμενόταν, έγινε «στόχος» των χαφ του Ολυμπιακού. Δεν πήρε πολλές μπάλες και φάνηκε περισσότερο όταν γύρισε σε θέση «8», προς το τέλος. Πήρε κι ακόμα μία αχρείαστη κάρτα. 6
Βαζ: Κι αυτός σε καλή κατάσταση. Έτρεξε πολύ, ήταν συνεπής τακτικά και πήρε πρωτοβουλίες. Δεν είχε ουσία, αλλά το πάλεψε. 6,5
Σεμέντο: Είναι ντεφορμέ. Φαίνεται στην τελική προσπάθειά του. Ας ελπίσουμε να επανέλθει γρήγορα, αλλά και να μην έχει κάτι σοβαρό στο μάτι. 6
Φιγκεϊρέντο: Ακόμα ένα καλό ματς. Έδωσε πάρα πολλές μάχες. Κέρδισε πολλά φάουλ, του έκαναν ακόμα περισσότερα. Δεν απείλησε, αλλά απέδειξε ότι είναι ένας φορ εργάτης που βοηθά πολύ. 7,5
Σόουζα: Δεν κατάφερε να κάνει και πολλά όσο αγωνίστηκε.
Νοικοκυράκης: Μπήκε για λίγο, αλλά πρόλαβε να δείξει ότι έχει θράσος και καλές κινήσεις και τοποθετήσεις. Θετικό ότι τον βλέπουμε, όλο και συχνότερα, στο rotation.
Y.Γ 1: Κόντρα στις συνήθειες μου, ένα μη αγωνιστικό σχόλιο. Στο γήπεδο, παρέα με το Μιχάλη Μπούση ήταν ο Άντζελο Παλυβός. Απλά το αναφέρω, γιατί είδα ότι για πολλούς πέρασε στα ψιλά, ενώ το προηγούμενο διάστημα, τον … «μελετούσαν» συχνά.
Υ.Γ 2: Κι ένα εντελώς εξωαγωνιστικό σχόλιο. Το θέμα με τη «μεμονωμένη» μετακίνηση είναι αστείο. Πρόκειται για πατέντα της Πολιτείας, προκειμένου να αποφύγει τις ευθύνες της και πιο σοβαρά μέτρα και τομές. Η δε προσπάθεια του Υφυπουργού να παρουσιάσει την άδεια που έδωσε για μεμονωμένη μετακίνηση, ως κάλυψη προς την ΠΑΕ ΟΦΗ, ήταν απαράδεκτη.
Τέλος, επειδή έχω δει πάρα πολλούς να διαμαρτύρονται «γιατί φιλοξενούμε τους Ολυμπιακούς», εμένα η απορία μου είναι γιατί δεν είπαμε το ίδιο για ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Δε γίνεται να έχουμε άλλα μέτρα και σταθμά. Ή όλους ή κανέναν. Κι αν πάμε στο «κανένα», να είμαστε έτοιμοι και για το ότι ούτε κι εμείς θα έχουμε εξέδρα στις έδρες τους.
Υ.Γ 3: Ενδιαφέρον στοιχείο ότι ο Κοροβέσης, στις δηλώσεις του, είπε πρώτη φορά πως στόχος πια, είναι η 6αδα. Ακόμα πιο ενδιαφέρον, ότι το είπε μετά από ήττα. Η δήλωση αυτή δίνει και μία ωραία πάσα για το ματς με τη Ξάνθη που ακολουθεί και το οποίο θα αναλύσουμε. Μοιάζει με κομβικό για το στόχο - κίνητρο των play-off.
Y.Γ 4: Το μεγαλύτερο κέρδος της ημέρας, ήταν η τσαντίλα και ο θυμός που έβγαζε η ομάδα στα αποδυτήρια μετά το ματς, για την εξέλιξη του ματς και την ευκαιρία που χάθηκε για αποτέλεσμα.
