Στο Φάληρο, ο ΟΦΗ ήταν αισθητά βελτιωμένος ως προς την εικόνα, την ενέργεια, αλλά κυρίως την εφαρμογή του τακτικού του πλάνου. Έκανε την προσπάθειά του, κυνήγησε τις πιθανότητές του, όπως ήταν ο στόχος του και μπορούμε βάσιμα να θεωρήσουμε ότι έμαθε από το ματς αυτό και όντως δοκίμασε δυνάμεις.
Η εμφάνισή του, ήρθε να επιβεβαιώσει το οξύμωρο των play off. Μία ομάδα έδρας σε όλη τη σαιζόν, τώρα αποδίδει καλύτερα εκτός έδρας. Αυτό έχει διάφορες αιτιολογήσεις, που θα είχε ενδιαφέρον, κάποια στιγμή, να τις συζητήσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα.
Πριν μπω στην ανάλυση, θεωρώ αξιοσημείωτο, ότι με το πέρας του 1ου γύρου, η ομάδα επίσημα έθεσε και βαθμολογικό στόχο. Αυτό, περίπου, είχε κάνει και στην κανονική σαιζόν, όπου μετά τον 1ο γύρο, τέθηκε επίσημα ο στόχος της 6αδας. Δεν το θεωρώ σύμπτωση. Ο ΟΦΗ πλέον κυνηγά την 5η θέση. Να διατηρήσει τη θέση, με την οποία μπήκε στη διαδικασία.
Το παιχνίδι
Στην ανάλυση πριν το παιχνίδι, συζητούσαμε ότι ο Ολυμπιακός μπαίνει δυνατά και πιεστικά, με γκάζι, για να τελειώνει τα ματς νωρίς και ότι αυτό ο ΟΦΗ πρέπει να το προσέξει. Τελικά, λόγω και του αρκετά μεγάλου rotation του Ολυμπιακού (πρώτη φορά στα play off), πρακτικά είδαμε την αντίστροφη εικόνα. Το πρώτο ημίχρονο πήγε σε πιο αργό ρυθμό, ενώ στο δεύτερο ανέβηκαν οι ταχύτητες και κατ’ επέκταση οι απαιτήσεις.
Τελικά, εκείνη την 3αδα που περιμέναμε, την είδαμε. Ο Σίμος παρέταξε την ομάδα με βάση την ποδοσφαιρική λογική. Έχοντας πολλές λύσεις στον άξονα στα χαφ, αλλά καθόλου στα άκρα, αλλά και την απουσία του Γιαννούλη, δοκίμασε τον - κατά την ταπεινή μου άποψη - ενδεδειγμένο σχηματισμό. 3αδα στα στόπερ, δύο μπακ που μπορούσαν να πάρουν όλη την πλευρά, 3 χαφ με τρεξίματα και σκληράδα και τον Ναμπί, σε ελεύθερο εντελώς ρόλο, πίσω από το φορ. Σε φάση επίθεσης, συχνά ο Μαρινάκης γινόταν μπακ και η ομάδα αναπτυσσόταν με το πιο εμπεδωμένο 4-2-3-1. Επίσης, είδαμε ξανά τον Σωτηρίου, πιθανότατα λόγω του «πειράματος» της 3αδας και της ανάγκης για έναν τερματοφύλακα που θα κατευθύνει από πίσω.
Συνολικά, κάνοντας έναν απολογισμό για το παιχνίδι, μπορούμε να κρατήσουμε κυρίως 3 πράγματα.
• Όταν ο ΟΦΗ εφαρμόζει σωστά και μεθοδικά το πλάνο του, μπορεί να διεκδικήσει αποτελέσματα, με οποιαδήποτε ομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι, να μείνει ψύχραιμος και προσηλωμένος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεγάλη διαφορά στο build up χθες, σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο παιχνίδι. Και χθες ο αντίπαλος ήξερε πως παίζει ο ΟΦΗ και προσπάθησε να του το χαλάσει. Είδαμε, όμως, ότι αν το εφαρμόσει σωστά, τότε μπορεί να ανταποκριθεί. Άλλωστε, αυτό είναι το παιχνίδι του ΟΦΗ, δε γίνεται να το αλλάζει μόλις ζοριστεί. Πρέπει να επιμείνει και να μάθει να το βελτιώνει και να διαχειρίζεται την πίεση.
Μπορεί να διεκδικεί αποτελέσματα, κάνοντας προσαρμογές στο παιχνίδι του μεν, αλλά χωρίς να το αλλοιώνει. Το είδαμε και στην Τούμπα αυτό. Ο ΟΦΗ δε χρειάζεται να μεταλλαχθεί σε ομάδα που κλωτσάει, καθυστερεί ή κλείνεται και παρκάρει πούλμαν. Αυτό που έχει να κάνει, είναι να μάθει να εφαρμόζει καλά και με διάρκεια το δικό του πλάνο.
• Όταν ο ΟΦΗ δεν είναι φλύαρος και σπάταλος, έρχεται και το αποτέλεσμα πιο κοντά. Χθες ήταν ένα παιχνίδι που ξέραμε ότι θα έχει λίγες ευκαιρίες. Δημιούργησε όντως 4-5 καλές προϋποθέσεις και τη μία την έκανε γκολ. Κάπως έτσι, έφτασε ως το 80' να είναι ισόπαλος, ενώ μπορούσε και στο 90' να ισοφαρίσει ξανά.
• Η άμυνα του ΟΦΗ (συνολικά, όχι η γραμμή της άμυνας μόνο) έχει σταθερά κάποια προβλήματα. Αυτά, άμεσα, είναι μάλλον αδύνατον να τα λύσει. Μπορεί, όμως, να βρει τρόπους να τα καμουφλάρει. Χθες το κατάφερε σε καλύτερο βαθμό, όχι δυστυχώς όμως στο 100%, με αποτέλεσμα να δεχτεί 2 γκολ, που έχουμε ξαναδεί να τα δέχεται.
1ο ημίχρονο - Χαλαρός Ολυμπιακός - Προσεκτικός ΟΦΗ
Οι αρκετές αλλαγές στην 11αδα του Ολυμπιακού, οδήγησαν σε μία διαφορετική του εικόνα. Στο 1ο ημίχρονο, δεν μπήκε όπως τα προηγούμενα, κυρίως στο επιθετικό και δημιουργικό κομμάτι. Είχε δυσλειτουργίες και του έλειψαν οι συνεργασίες, που μας είχε συνηθίσει.
Αντιθέτως, ο ΟΦΗ παρουσίασε μία καλή οργάνωση στον τρόπο που αμυνόταν και κυρίως μία καλή διαχείριση του build up, αποφεύγοντας να χάνει τη μπάλα κοντά στην περιοχή του. Επιπλέον, πέτυχε να μην πάρει το παιχνίδι ένα πολύ γρήγορο τέμπο, που θα ευνοούσε τον Ολυμπιακό. Προσπάθησε να το παγώσει, με καλό passing game και ανά διαστήματα το κατάφερε.
Αυτό που δεν κατάφερε, ήταν να ελέγξει τις κινήσεις στην πλάτη της άμυνάς του, αλλά και τα ανεβάσματα των πλάγιων μπακ του Ολυμπιακού, κυρίως από δεξιά. Από την αριστερή πλευρά της άμυνας, δημιουργήθηκαν αρκετές καταστάσεις, από εκεί μπήκε και το γκολ. Οι διαγώνιες κινήσεις του Μασούρα, ζόριζαν την άμυνα, όπως και τα ανεβάσματα του Γκασπάρ. Έτσι, ο ΟΦΗ βρέθηκε να χάνει, με ένα από τα «κλασσικά» του θέματα. Με όλη την άμυνα παρούσα, αλλά όχι στη σωστή θέση.
Παρόλα αυτά, δεν έχασε την ψυχραιμία του, έψαξε να βγάλει τελικές, βρήκε κάποιες και κυρίως κατάφερε να αξιοποιήσει μία. Τη μοναδική που έγινε, πατώντας στα σοβαρά περιοχή. Με ένα γκολ, σήμα - κατατεθέν της φετινής ομάδας, που ξεκίνησε από το χτίσιμο της επίθεσης από πίσω και έφτασε στην αντίπαλη εστία, με καλό και μεθοδικό passing game (δείτε πόσες πάσες αλλάζει η ομάδα, για να φτάσει ως εκεί).
2ο ημίχρονο - Κανονικός Ολυμπιακός - Ανθεκτικός ΟΦΗ
Στο 2ο μέρος, η εικόνα άλλαξε. Από νωρίς, ο Μάρτινς έβαλε στο ματς σημαντικούς παίκτες για το πλάνο του, όπως ο Βαλμπουενά και ο Ομάρ, ενώ λίγο αργότερα πρόσθεσε και Ελ Αραμπί, παίζοντας πια με 2 φορ.
Ήταν δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα ανεβάσει στροφές, θα παίξει πιο επιθετικά και θα ζορίσει περισσότερο τον ΟΦΗ. Και όντως, βρήκε ευκαιρίες (με κορυφαία το πέναλτι και ένα τετ-α-τετ αμέσως μετά), όχι όμως πάρα πολλές. Δεν κατηφόρισε το γήπεδο, να το πω απλά. Τελικά, βρήκε το γκολ στο τελευταίο 10λεπτο. Ένα γκολ, που επίσης έχουμε ξαναδεί να δέχεται ο ΟΦΗ. Ελεύθερος ο φορ του αντιπάλου, με 2 στόπερ να τον έχουν μεν ανάμεσά τους, αλλά να του έχουν αφήσει 2-3 μέτρα ελεύθερα, να κάνει όπως θέλει την κεφαλιά.
Αυτό που πλήρωσε ο ΟΦΗ, πέρα από τις μόνιμες αδυναμίες του, ήταν η αδυναμία του στο 2ο ημίχρονο να παγώσει το ρυθμό, σε κάποια σημεία. Παρότι υπήρχαν στιγμές που φάνηκε ικανός να ακολουθήσει αυτό το παιχνίδι, ρεαλιστικά, το σωστό θα ήταν να το κάνει πιο κοντρολαρισμένα και προσεκτικά, όπως έκανε στο 1ο ημίχρονο. Οι αλλαγές του Σίμου, που προσπάθησε να προσθέσει ποιότητα και εμπειρία, αυτή την κατεύθυνση έμοιαζε να είχαν. Να μην αφήσει το ματς από το 65' και μετά να ανοίξει τόσο. Αλλά αυτό όλο, είναι ένα καλό μάθημα, από αυτά που, πραγματικά, θα του χρησιμεύσουν στο μέλλον.
Το ρεζουμέ
Από αυτά τα παιχνίδια, μπορείς να μάθεις πολλά και να κερδίσεις πολλά. Νομίζω ότι χθες ο ΟΦΗ κέρδισε αρκετά. Δυστυχώς, δεν πήρε και αποτέλεσμα.
Αυτό όμως που είδαμε, είναι ότι μπορεί η ομάδα, όταν έχει αυτοπεποίθηση και «γενναιότητα», όπως είχε πει ο Σίμος στην Τούμπα, αλλά και προσήλωση και μεθοδικότητα στο πλάνο της, να είναι ανταγωνιστική. Είδαμε, επίσης, την αξία της ουσίας επιθετικά και της αποτελεσματικότητας. Τέλος, είδαμε ότι ο πάγκος μπορεί και να ανακατεύει περισσότερο την τράπουλα και να αλλάζει σχηματισμούς, να το ψάχνει περισσότερο το παιχνίδι. Χθες φάνηκε, ότι χωρίς να αλλοιώνεται το πλάνο, η ομάδα μπορεί να διαφοροποιεί, μέσα στο παιχνίδι της, επιμέρους στοιχεία και τον προσανατολισμό της.
Είναι σημαντικό, να πιστέψει η ίδια η ομάδα περισσότερο στο πλάνο της και να το εφαρμόζει πιο αποφασιστικά. Μαζί, θα πιστέψει περισσότερο και ο κόσμος που την παρακολουθεί, υποθέτω.
Η ακτινογραφία των παικτών
Σωτηρίου: Είχε αρκετή δουλειά. Πήγε καλά τόσο στις επεμβάσεις του (δείτε πόσο άψογα κλείνει ουσιαστικά όλες τις επιλογές, στο τετ-α-τετ του Ελ Αραμπί, αμέσως μετά το πέναλτι), όσο κυρίως στη συμμετοχή του στο χτίσιμο του παιχνιδιού. Βοήθησε και κατευθύνοντας την άμυνα. 7,5
Δεληγιαννίδης: Το καλύτερό του παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Ως δεξί μπακ περιόρισε τον Τσιμίκα (βγήκε αλλαγή) και όσο περνούσε ο χρόνος, ανέβαινε και περισσότερο. Ως αριστερό μπακ στο τέλος, περιορίστηκε κυρίως σε ανασταλτικό ρόλο. 7
Κοροβέσης: Ανασταλτικά και ως το 30', δυσκολεύεται αρκετά, με τον Μασούρα να κάνει διαγώνιες κινήσεις προς τα μέσα και τον Γκασπάρ να ανεβαίνει σε ρόλο εξτρέμ. Από εκεί δέχεται ο ΟΦΗ και το 1-0. Μετά το 30’ ανέβηκε πολύ περισσότερο (αυτό αυτόματα περιόρισε και τις ορέξεις του Γκασπάρ) και συμμετείχε ενεργά στην ισοφάριση. 6
Μαρινάκης: Ως στόπερ κυρίως, αλλά και ως δεξί μπακ σε αρκετές φάσεις ήταν καλός και χρήσιμος στο build up. Αμυντικά είχε θέματα, με κορυφαίο τη φάση του 2-1, αλλά και του 1-0, που ο Χασάν κινείται ανάμεσα σε εκείνον και τον Κουτρουμπή. 5,5
Κουτρουμπής: Ενώ γενικά κάνει καλό ματς και με τη μπάλα στα πόδια είναι σχεδόν άριστος, είχε κακές τοποθετήσεις και αργές αντιδράσεις και στα 2 γκολ, όπου χάνει το κέντρο άμυνας το φορ (Χασάν). 5,5
Βαφέας: Πολύ καλός με τη μπάλα στο πόδια, πήρε και πρωτοβουλίες. Είχε δυσκολίες στην πλάτη του με τον Μασούρα και όσες φορές βγήκε πιο πλάγια (πχ με Καμαρά), αλλά γενικά μετά από καιρό και απέναντι σε ποιοτικούς επιθετικούς, είχε θετική παρουσία. 6
Βίκτορ: Τακτικά άριστος ως αμυντικός χαφ, με σωστές τοποθετήσεις και επεμβάσεις. Επιθετικά δε συνεισφέρει πολύ, αλλά είναι σταθερός και κρατάει σωστά τη θέση του. Στο μικρό διάστημα που έπαιξε στόπερ, έκανε και το μοναδικό του λάθος, με ένα αχρείαστο πέναλτι εντελώς, ειδικά από έναν έμπειρο παίκτη. 6
Στάικος: Πολλά τρεξίματα και καλή τακτική τοποθέτηση, όσο έπαιξε. Αυτή τη φορά, δε βρήκε χώρους για να βοηθήσει και επιθετικά. 6
Σακόρ: Τακτικά είναι πολύ καλός, κινείται στα σωστά σημεία και βοηθά, τόσο αμυντικά όσο και δημιουργικά. Του λείπει μόνο, σε κάποιες φάσεις, λίγο μεγαλύτερη αποφασιστικότητα (κυρίως ανασταλτικά). Γενικά όμως κάνει καλό ματς, παίρνει πρωτοβουλίες, πήρε κάποιες καλές ατομικές προσπάθειες, αλλά και μπαλιές, ενώ σκοράρει πατώντας σωστά και αποφασιστικά στην περιοχή. 8
Ναμπί: Δε βοήθησε. Δεν είχε ουσία και κυρίως, στο 2ο ημίχρονο, την ψυχραιμία να γυρίσει πιο πίσω να πάρει μπάλα και να κρατήσει την κατοχή. Τον κατάλαβε ο αντίπαλος, μόνο στο καλό σουτ στο 90'. 5
Μάνος: Λίγα πράγματα. 4,5
Μεγιάδο: Μπήκε στο διάστημα που ο Ολυμπιακός είχε ανεβάσει στροφές. Ναι μεν είχε τα γνωστά του τρεξίματα, αλλά δε βοήθησε στο να ανακοπεί ο ρυθμός αυτός και να πάρει ανάσες η ομάδα. 5,5
Νέιρα: Μπήκε και εκείνος πάνω στην ώρα που χρειαζόταν κατοχή μπάλας, ψυχραιμία και πάγωμα. Δεν κατάφερε, όμως, να μπει στο ματς ποτέ και δε βοήθησε. 5
Φιγκεϊρέντο: Τον ένιωσε η άμυνα του Ολυμπιακού, όσο έπαιξε. 6,5
Μπράουν: Μάλλον μπήκε αναγκαστικά. Αμυντικά είχε θέματα, επιθετικά δε μπόρεσε να βοηθήσει και, γενικά, η αλλαγή του δε βγήκε. Δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα μπακ. 5
Νοικοκυράκης: Μπήκε για πολύ λίγο, ίσως αντί του Ναμπί νωρίτερα, να μπορούσε να αξιοποιηθεί.
