Στη Λεωφόρο, ο ΟΦΗ πήγε ως αουτσάιντερ, εξαρχής. Εκτός από το φορμάρισμα του αντιπάλου του, είχε να αντιμετωπίσει διάφορα αγωνιστικά - και μη - προβλήματα. Δεν έκανε μία εμφάνιση τόσο κακή, όσο οι προηγούμενες δύο, όμως ξανά πλήρωσε τις αδυναμίες του, στη δημιουργία και την αμυντική του συμπεριφορά. Έχασε, ένα ακόμα ματς ισορροπημένο, όπως τα περισσότερα τέτοια ματς, σε αυτή τη σαιζόν.
1ο ημίχρονο - Η μέρα της μαρμότας
Χωρίς εκπλήξεις ξεκίνησαν το παιχνίδι και οι 2 ομάδες. Ο μεν ΠΑΟ με τη συνταγή που έφερε το διπλό στον Άρη, χωρίς αυτή τη φορά αιφνιδιασμούς, σαν αυτούς που ο Μπόλονι έκανε στα προηγούμενα ματς. Από την άλλη, ο Σίμος είχε μετρημένες εναλλακτικές και τελικά επέλεξε την πιο συντηρητική και σφιχτή. Με 3 στόπερ και 5-3-1-1. Κοινό γνώρισμα των δύο ομάδων, ήταν πως σε ρόλο αμυντικού χαφ είχαν δύο στόπερ, βαριά κορμιά, τον Βέλεθ και τον Βαφέα.
Εκπλήξεις δεν είχε ούτε και το παιχνίδι, όπως κύλησε. Λίγες φάσεις, αργό τέμπο και ελάχιστη δημιουργία και από τις δύο ομάδες. Ο ΟΦΗ, για ένα ακόμα ματς, έπαιζε οριζόντια, αδυνατούσε να πατήσει περιοχή και γενικά να απειλήσει. Στις λίγες στιγμές που πίεζε ψηλά και κυρίως στον άξονα, στο κέντρο της άμυνας, αλλά και τον Βέλεθ, βραχυκύκλωνε τον ΠΑΟ.
Όταν όμως ο αντίπαλός του πλησίαζε στην περιοχή ο ΟΦΗ εμφανώς πνιγόταν σε μια κουταλιά νερό, παρότι δεν είχε να αντιμετωπίσει τις ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις. Κάπως έτσι, δέχτηκε ένα (ακόμα) γκολ από στατική φάση και ομαδική αδράνεια. Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται όλη τη σαιζόν, δηλαδή.
Μετά το 1-0 ο ΟΦΗ πήρε μέτρα, σκόραρε (αλλά...VAR) , δημιούργησε κάποιες απειλητικές καταστάσεις κι έδειξε μια κάποια αντίδραση. Αυτό βέβαια ήταν κι αποτέλεσμα της οπισθοχώρησης του ΠΑΟ, αλλά και κάποιων λαθών του, που ο ΟΦΗ δεν τιμώρησε.
2ο ημίχρονο - Πήρε ρίσκο ο ΟΦΗ, αλλά δημιουργικά έχει θέμα
Όπως τέλειωσε το ημίχρονο, έτσι άρχισε και το 2ο, με τον ΠΑΟ να δίνει μέτρα, όπως κάνει σε όλα τα τελευταία του ματς όταν προηγηθεί, περιμένοντας κάποια κόντρα. Ο ΟΦΗ είχε κατοχή, όμως συνέχισε να μη μπορεί να δημιουργήσει και να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του, στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Στο 60' ο Σίμος αποφάσισε πάντως να ρισκάρει, βάζοντας τον Τσιλιανίδη στη θέση του Βαφέα και γυρνώντας το σχήμα, για πρώτη φορά φέτος, σε 3-4-3. Το ματς άνοιξε αρκετά, με τον ΟΦΗ να ανεβαίνει ακόμα ψηλότερα και να στριφογυρίζει γύρω από την αντίπαλη περιοχή. Προσπάθησε δε, μετά το 70', να δώσει ταχύτητα και pressing στην κορυφή της επίθεσης, με τον Γρίβα, σε ρόλο φορ και τον Σαρδινέρο, μετά από καιρό, πιο πλάγια. Κατάφερε να γίνει πιο κινητικός και να φτιάξει 1-2 φάσεις, αλλά ως εκεί.
Τελικά το ρίσκο που πήρε - και δεν κατόρθωσε να εξαργυρώσει - το πλήρωσε, αμέσως μόλις έπαιξε το τελευταίο του χαρτί. Μόλις μπήκε δηλαδή ο Ντε Γκούζμαν αντί του Γιαννούλη και γύρισε σε σχηματισμό 4-3-3. Σε μια φάση, που ξανά η ομαδική αμυντική λειτουργία είναι προβληματική, δεν έχει προλάβει να τοποθετηθεί σε 4αδα σωστά, με μία πολύ όμορφη ενέργεια του Αλεξανδρόπουλου, στο χώρο ευθύνης που μόλις είχε αφήσει ο Γιαννούλης, γίνεται η φάση που τέλειωσε το ματς.
Το ρεζουμέ
Οι προσδοκίες δεν ήταν μεγάλες πριν το ματς, όμως έστω αυτός ο αναιμικός και με προβλήματα ΟΦΗ, μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα από αυτόν τον ΠΑΟ. Δεν το έκανε, γιατί πλήρωσε ξανά τη δημιουργική του δυστοκία και τις μόνιμες αμυντικές του αδυναμίες. Δε μας έκανε σοφότερους το ματς αυτό, όμως επιβεβαίωσε αρκετά από όσα ήδη ξέραμε.
Η ακτινογραφία των παικτών
Βάτερμαν: Καλός με τα πόδια. Μένει άγαλμα στο 1-0. Γενικά, είχε λίγη δουλειά.
Ουές: Πολλά τρεξίματα και ανεβάσματα, καλή προσπάθεια.
Κοροβέσης: Από την πλευρά του βγαίνει η σέντρα στο 1ο γκολ, αλλά και το ρήγμα στο 2ο. Ενώ είχε διάθεση επιθετικά, τελικά του έλειπε η καλή ενέργεια και η γρήγορη σκέψη.
Σελίμοβιτς: Καλύτερο ματς από τα προηγούμενα. Με τη μπάλα βοηθά αρκετά να πάρει μέτρα η ομάδα. Όπως όλη η άμυνα, δεν αντιδρά καλά στα γκολ.
Διαμαντής: Επέστρεψε με μία καλή εμφάνιση, ως προς τη βοήθεια που δίνει στην κυκλοφορία της μπάλας, όμως κι εκείνος στα 2 γκολ κολλάει και δε βοηθά.
Γιαννούλης: Είχε καλές και κακές στιγμές.
Βαφέας: Ενώ με τη μπάλα στα πόδια τα πάει καλά, έχει δυσκολία στη μετάβαση, καθώς το βαρύ του κορμί δεν τον βοηθά.
Στάικος: Τρέχει πολύ, παλεύει πολύ, όμως του λείπει η ουσία, ειδικά στην τελική προσπάθεια.
Νέιρα: Μέτριο ματς, όμως ακόμα και σε όχι καλή μέρα, είναι αναγκασμένος να πάρει αυτός πάνω του το χτίσιμο κάθε επίθεσης. Συμπλήρωσε κάρτες, σε μία πολύ άδικη απόφαση του διαιτητή.
Στάρζεον: Παλεύει πολύ, σε ένα ρόλο που δεν είναι ο φυσικός του. Δεν ήταν όμως καλά τα πατήματά του και λογικά αντικαταστάθηκε.
Σαρδινέρο: Έψαξε να βρει κενά στην άμυνα, σκόραρε από θέση οφσάιντ, έψαξε τις φάσεις, αλλά είχε και επιπολαιότητα (ειδικά ένα τακουνάκι, σε φάση με προϋποθέσεις, μετά από λάθος του Διούδη).
Τσιλιανίδης: Πήρε αρκετό χρόνο μετά από μήνες, έδειξε ότι έχει λείψει πολύ επιθετικά, ακόμα κι αν δεν έκανε κάτι φοβερό.
Γρίβας: Έδωσε ενέργεια και βοήθησε στο πρεσάρισμα. Δε βρήκε κάποια φάση, όμως έκανε την προσπάθειά του, σε ρόλο φορ, που του ταιριάζει σαφώς καλύτερα.
Ντε Γκούζμαν: Αγωνίστηκε ελάχιστα, αλλά είναι θετικό πως επανέρχεται.
