Μία παραδοσιακή έδρα και ένας κλασσικός αντίπαλος για τον ΟΦΗ, η επόμενη πρόκληση. Στόχος, το ποδόσφαιρο κυριαρχίας και δημιουργίας, να κερδίσει για 2ο ματς σερί, το ποδόσφαιρο της σκοπιμότητας και του αποτελέσματος.
Την προηγούμενη εβδομάδα, πριν το παιχνίδι με την Ξάνθη, έγραφα ότι εφόσον έχει εντοπιστεί ένας βαθμολογικός στόχος - κίνητρο για τον ΟΦΗ, μπορούμε να μιλάμε και για αγώνες με ιδιαίτερη σημασία και σε αυτό το κομμάτι.
Το επόμενο ματς λοιπόν, με την ΑΕΛ, έχει αρκετές ομοιότητες με αυτό που μας πέρασε. Ο ΟΦΗ αντιμετωπίζει ξανά ομάδα με ίδιο στόχο, που πάει καλά στο πρωτάθλημα και με εντελώς αντίθετο τρόπο προσέγγισης των παιχνιδιών της.
Ο αντίπαλος
Η ΑΕΛ έχει ξεκινήσει με ικανοποιητικότατη συγκομιδή βαθμολογικά. Από το καλοκαίρι γνωρίζαμε ότι διαθέτει ένα αρκετά ποιοτικό, αλλά και έμπειρο ρόστερ. Με την αλλαγή προπονητή και την έλευση Γρηγορίου, το μήνυμα ήταν σαφές. Η ΑΕΛ σκόπευε να δημιουργήσει μία ομάδα κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες του ελληνικού πρωταθλήματος, που θα παίζει για το αποτέλεσμα. Και αυτό συμβαίνει. Ακριβώς, δηλαδή, στην ίδια λογική με την Ξάνθη. Κάπως έτσι, εμφανίζεται να έχει μαζέψει περισσότερους βαθμούς εκτός, παρά εντός έδρας.
Τρεις απαραίτητες σημειώσεις
• H ΑΕΛ είναι μία ομάδα που προτιμά να αμύνεται. Αυτό, εκτός έδρας, μπορεί να το κάνει πιο εύκολα και χωρίς «τύψεις». Εντός έδρας όμως, μπροστά στον κόσμο της, το κάνει με μία…αμηχανία. Το αήττητο σερί των 5 αγώνων και η νίκη με τον ΠΑΟ, μπορεί να δίνουν αυτοπεποίθηση και ψυχολογία, αλλά αυτή την αμηχανία τη μεγαλώνουν. Ειδικά αν αντίπαλος δεν είναι ο Ολυμπιακός ή η ΑΕΚ, αλλά ο ΟΦΗ.
• Το παιχνίδι αυτό, θα είναι το 1ο που θα γίνει σε κανονικό γήπεδο και όχι σε βοσκοτόπι. Αυτό είναι καλό, καταρχάς για το ποδόσφαιρο, και, πιθανότατα, να είναι και καλύτερο για την ομάδα που επιδιώκει να παίξει δημιουργικά. Δε μπορώ να φανταστώ πώς ο ΟΦΗ θα έκανε το παιχνίδι του, στο προηγούμενο τερέν.
• Οι δύο ομάδες προέρχονται από στραπάτσο στο κύπελλο, όπου, με αρκετές αλλαγές, πάντως, στη σύνθεσή τους, είχαν κακή εικόνα,. Οπότε, στο παιχνίδι αυτό, θέλουν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να επαναφέρουν την καλή τους εικόνα.
Το αγωνιστικό προφίλ της ΑΕΛ
Η ΑΕΛ χαρακτηρίζεται από την αποτελεσματικότητά της και τον κυνισμό της. Ξεκίνησε μουδιασμένα, στη συνέχεια όμως, βρήκε τα πατήματά της. Καθοριστικό σε αυτό, ήταν το παιχνίδι της με την Ξάνθη και η νίκη με 3-0. Από εκεί και πέρα, τρέχει ένα αήττητο σερί, με νίκη με ανατροπή στον Άρη (2-3), ισοπαλίες, με την ΑΕΚ εντός και στο Αγρίνιο και τη νίκη στο ΟΑΚΑ επί του ΠΑΟ. Δεν παίζει ένα ποδόσφαιρο που απολαμβάνεις, αλλά παίρνει το αποτέλεσμα, με μία συνταγή κλασσική, για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος.
Αγωνίζεται με 5-3-2 και ξεκάθαρα αμυντικό προσανατολισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι πέρα από τα 3 στόπερ, πάντα ένας εκ των αμυντικών χαφ βρίσκεται πολύ κοντά, λειτουργώντας περισσότερο σαν λίμπερο (μπροστά από την άμυνα), παρά σαν χαφ. Τα μπακ της, επίσης, είναι «εξειδικευμένα» περισσότερο στο αμυντικό κομμάτι, παρά στο επιθετικό. Είναι μία ομάδα που δίνει μέτρα, κρατώντας τις γραμμές της αρκετά χαμηλά, πολύ κοντά στην περιοχή της και, κυρίως, κυνηγάει τη μπάλα.
Με τον τρόπο αυτό, στα περισσότερα παιχνίδια της, επιτρέπει στον αντίπαλο μονοψήφιο αριθμό τελικών προσπαθειών. Με εξαίρεση 3 παιχνίδια. Με τον Ατρόμητο (ισοπαλία 1-1, 13 τελικές ο αντίπαλός της), με ΠΑΟ (νίκη 1-2 και 18 τελικές ο ΠΑΟ) και με Άρη, όπου παρότι κέρδισε 2-3, δέχτηκε 24 τελικές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όταν ο αντίπαλος πιέζει και επιμένει, όσο περνά η ώρα, η ΑΕΛ οπισθοχωρεί περισσότερο.
Από την άλλη, δημιουργικά, στηρίζεται πολύ στην ποιότητα και τις εξάρσεις παικτών με ποιότητα (πχ Ουάρντα). Δεν κάνει πολλές τελικές (11η στη λίστα), αλλά είναι εύστοχη και αποτελεσματική (3η με 1 γκολ ανά 5,4 τελικές), ενώ βρίσκει φάσεις και από στημένα, με τα ψηλά στόπερ της να παίρνουν τις κεφαλιές (5η στην κατηγορία αυτή).
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι είναι 1η στη λίστα των φάουλ κατά, αλλά και 1η στα φάουλ υπέρ. Αυτό μάλλον οφείλεται στον πολύ κακό αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της, αλλά δείχνει παράλληλα ότι είναι μία ομάδα που πάει τα παιχνίδια στη δύναμη, και επιδιώκει το physical game.
Τα δυνατά της σημεία
• Οι γραμμές της είναι πολύ κοντά, με αποτέλεσμα οι χώροι που αφήνει στον αντίπαλο να είναι πολύ περιορισμένοι.
• Οι στημένες φάσεις στην επίθεση. Έχει ψηλά κορμιά και καλούς εκτελεστές, ενώ είναι εμφανές ότι τις δουλεύει πολύ. Ήδη, 4 στα 11 γκολ της έχουν προκύψει με αυτό τον τρόπο.
• Οι γρήγορες, όχι τόσο συνδυαστικές, αλλά ατομικές, αντεπιθέσεις, με τις οποίες επιδιώκει να βγει γρήγορα στην πλάτη του αντιπάλου, αφού τον έχει «παρασύρει» πολύ κοντά στην περιοχή της. Έτσι έχει βρει ακόμα 3 γκολ.
• Σουτάρει αρκετά από απόσταση, διαθέτοντας χαφ που είναι καλά σε αυτό.
• «Κερδίζει» φάσεις από τα λάθη των αντιπάλων. Είναι και η ΑΕΛ, όπως η Ξάνθη, μία ομάδα που τιμωρεί τον αντίπαλο.
• Οι κεντρικοί της χαφ, εκτός από καλά τρεξίματα και γρήγορες επιστροφές, προσφέρουν και καλές μεταβιβάσεις κάθετα στο χώρο, ψάχνοντας με αρκετή ακρίβεια τους επιθετικούς, αλλά και παίκτες που έρχονται από πίσω ((πχ το μπακ στο 3ο γκολ με τη Ξάνθη).
Τα αδύναμα της σημεία
• Το να παίζεις με πολλούς αμυντικούς (5) και χαφ που γυρνάνε πολύ πίσω (2 τουλάχιστον) και να το κάνεις αυτό μέσα στην περιοχή σου, δεν είναι πάντα ασφαλές, ούτε και αποτελεσματικό. Πολλές φορές δημιουργεί υπερβολική συγκέντρωση παικτών σε μικρό χώρο και δέχεται φάσεις, από όλη αυτή τη σύγχυση.
• Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δέχεται αρκετές φάσεις από τα όρια της μεγάλης περιοχής, από αντιπάλους που έρχονται σαν τρέιλερ και σουτάρουν (περίπου έτσι σκόραρε, για παράδειγμα, ο ΠΑΟ στο τελευταίο ματς, αλλά και οι Πανιώνιος και Άρης).
• Παρότι είναι μια ψηλή και δουλεμένη στα στημένα ομάδα, έχει παρατηρηθεί μία αδυναμία στο κομμάτι αυτό, όταν αμύνεται.
• Δυσκολεύεται να ελέγξει τις γρήγορες κινήσεις των επιθετικών, στην πλάτη των στόπερ ή ανάμεσα τους. Είναι δυνατή τριάδα, ψηλή, έμπειρη, αλλά όχι πολύ γρήγορη.
• Εξαρτάται, περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε, από τη μέρα που θα βρεθεί και την απόδοση που θα πιάσει ο Ουάρντα. Ο οποίος είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει το απρόβλεπτο, αλλά μπορεί, επίσης, εύκολα να παρασυρθεί και να χάσει τη συγκέντρωσή του.
• Όταν αποφασίσει να πάρει μέτρα και να δημιουργήσει (συνήθως όταν δεχτεί κάποιο γκολ), αντιμετωπίζει αμυντικά προβλήματα.
Πώς θα παίξει
Γενικά υπάρχει κλίμα «ξεσηκωμού» στη Λάρισα. Όλοι εκεί θεωρούν το παιχνίδι κομβικό για την πορεία της και μεγάλη ευκαιρία να πλασαριστεί, για τα καλά, η ΑΕΛ στην πρώτη 6αδα. Πιθανόν να έχει και περισσότερο κόσμο, από τα προηγούμενα παιχνίδια.
Το σχήμα μπορούμε να το θεωρούμε δεδομένο, θα είναι 5-3-2. Τα πρόσωπα είναι λίγο - πολύ δεδομένα. Στο κύπελλο φρόντισε να κάνει ένα γερό rotation (10/11 δεν αναμένεται να ξεκινήσουν με τον ΟΦΗ), ώστε να διατηρήσει τον κορμό της του πρωταθλήματος, πιο ξεκούραστο. Δύο ερωτήματα υπάρχουν και αφορούν, κυρίως, την προσέγγιση του ματς.
Το πρώτο αφορά την οδηγία για το πόσο πίσω θα παίξουν οι 2 πλάγιοι μπακ. Αν δηλαδή θα παίξουν κοντά στα στόπερ ή λίγο πιο μπροστά. Η λογική λέει, ότι σε ένα εντός έδρας παιχνίδι, θα τους δοθεί το ελεύθερο να ανεβαίνουν λίγο περισσότερο.
Το δεύτερο αφορά στο πόσο ψηλά θα αμυνθεί. Στο Αγρίνιο, αλλά και με την Ξάνθη, επέλεξε να ξεκινήσει με πίεση ψηλά. Και στη συνέχεια, έδωσε περισσότερα μέτρα. Αντιθέτως, σε άλλα παιχνίδια (πχ με ΠΑΟ και ΑΕΚ) έδωσε εξαρχής αρκετά μέτρα. Η λογική λέει ότι με την ψυχολογία σε υψηλά επίπεδα και απέναντι σε έναν ΟΦΗ, που τα λάθη του αφορούν συνήθως το build up, θα ξεκινήσει τουλάχιστον στην αρχή με πίεση ψηλά. Η απουσία Μεγιάδο και Νέιρα συνηγορεί, επίσης, σε αυτό.
Ως προς τα πρόσωπα, ο Γρηγορίου δεν κάνει πολλές αλλαγές. Στο τέρμα ο - πολύ καλός - Κρίστινσον. Στην άμυνα Μπράλιτς, Μόρας, Μιχαήλ. Στα χαφ Σεσέροβιτς, Μιλοσαβλιεβιτς και Κάτσε. Τέλος, στην επίθεση δεδομένος είναι ο Ουάρντα, σε ένα εντελώς ελεύθερο ρόλο και φορ ένας εκ των Νούνιτς ή Ντάουντα.
Οι παίκτες - κλειδιά
Ο Μόρας είναι ο ηγέτης της άμυνας, διανύοντας μία περίοδο φόρμας. Οι 3 χαφ της είναι αξιόλογοι και ποιοτικοί, αλλά ο Κάτσε, χάρη και στις καλές εκτελέσεις του στα στημένα, ξεχωρίζει. Και βέβαια, η… περιπτωσάρα που λέγεται Ουάρντα και όλοι γνωρίζουμε καλά, ότι είναι ικανός για όλα!
Ο ΟΦΗ
Η προσέγγιση του ματς
Το γνωστό παιχνίδι κυριαρχίας, περιμένουμε από τον ΟΦΗ. Με βελτιώσεις, σε σημεία όπου χτύπησαν καμπανάκια στα προηγούμενα ματς και, κυρίως, σε αυτό με την Ξάνθη. Σημαντική παράμετρος, όμως, αποτελεί η πρώτη φετινή απουσία του Νέιρα, σε συνδυασμό με την απουσία του Μεγιάδο. Οι Αργεντίνοι είναι οι δύο ποδοσφαιριστές στο φετινό ρόστερ, που είχα εντοπίσει ως αναντικατάστατους.
Με τον Πανιώνιο, όπου έλειψε ο Μεγιάδο, ο ΟΦΗ μπόρεσε να βρει λύσεις. Πρέπει να κάνει το ίδιο και τώρα, αλλά επί δύο. Να μία πρόκληση…
Τα σημεία - κλειδιά
Το παιχνίδι του ΟΦΗ είναι συγκεκριμένο και, λίγο - πολύ, απαιτεί τα ίδια πράγματα. Να μη γίνουν λάθη στο passing game (άρα να υπάρχουν και κινήσεις και καλές τοποθετήσεις των παικτών). Να είναι κοντά οι γραμμές. Να υπάρχει αποτελεσματικότητα στην πίεση ψηλά και να επανακτά άμεσα τη μπάλα. Να υπάρχει διαρκής κίνηση και ταχύτητα. Να υπάρχει ψυχραιμία και πνευματική σταθερότητα. Να μην την «πατήσει» ξανά στο αμυντικό transition, με απειλές στην πλάτη της άμυνάς του.
Φυσικά, με βάση και τον αντίπαλο, μπορούμε να εντοπίσουμε και μερικά ακόμα σημεία, που μπορεί να κρίνουν το αποτέλεσμα.
• Να αποφύγει ο ΟΦΗ να δώσει στημένες φάσεις, αλλά και να αντιδράσει καλά αμυντικά, σε όσες τέτοιες τελικά προκύψουν. Αντιστοίχως, να εκμεταλλευτεί ο ίδιος τις στημένες φάσεις που θα κερδίσει.
• Να αποφύγει το οριζόντιο παιχνίδι. Μπορεί αφενός να οδηγήσει σε λάθη, που θα δώσουν ευκαιρία για αντεπίθεση στην ΑΕΛ και αφετέρου δεν βοηθά ιδιαίτερα στο να γίνει εκείνος απειλητικός.
• Να πάρει φάσεις από πρωτοβουλίες και ενέργειες ένας εναντίον ενός.
• Να δείξει ωριμότητα και αποτελεσματικότητα στις προϋποθέσεις που θα χτίσει.
• Να τρυπήσει την άμυνα με έξυπνες πάσες και κινήσεις. Το συγκεκριμένο στοιχείο αποτέλεσε το κλειδί της νίκης με τη Ξάνθη, σε ένα παιχνίδι που πιθανόν θα μοιάζει πολύ και με αυτό της Λάρισας.
• Να απομονώσει τον Ουάρντα, από τον οποίο περνά όλο το παιχνίδι της ΑΕΛ.
• Να σουτάρει αρκετά από το ύψος της περιοχής, βγάζοντας παίκτες από πίσω.
• Να μην «πετάξει» και πάλι το 1ο ημίχρονο, όπως είχε συμβεί σε αρκετά μας, χωρίς να έχει στοιχίσει σε όλα. Στην Καβάλα πάντως στοίχισε…
Η πιθανή 11αδα
Στο κύπελλο, ο Γιώργος Σίμος είχε την ευκαιρία να δώσει χρόνο σε ποδοσφαιριστές που δεν έχουν ρυθμό. Η εικόνα της ομάδας δεν ήταν καλή και ίσως αυτό να μην τον βοηθά στο να εντάξει κάποιους εξ’ αυτών στο rotation, πολύ άμεσα. Προφανώς, όμως, με 2 βασικές απουσίες στα χαφ, ένα μίνι - rotation θα χρειαστεί.
Στη λογική αυτή, ο Κουτρουμπής μοιάζει με τον πρώτο υποψήφιο new entry στην 11αδα. Δεδομένη αλλαγή στην «κλασσική» 11αδα είναι και αυτή του Νέιρα, με τον Σακόρ να προβάλει ως φαβορί. Σε αυτή την περίπτωση, τη θέση του Μεγιάδο θα πάρει, λογικά, ο Νάστος. Υπάρχει και η λύση με Μαρινάκη χαφ και Μπράουν δεξιά ή και η αλλαγή του σχήματος με 3αδα πίσω, αλλά φαντάζουν λιγότερο πιθανά σενάρια.
Πιθανή 11αδα λοιπόν: Σωτηρίου - Μαρινάκης, Κοροβέσης, Κουτρουμπής, Γιαννούλης - Νάστος, Σακόρ, Ναμπί - Σεμέντο, Τσιλιανίδης, Φιγκεϊρέντο.
Επομένως, για 2ο συνεχόμενο παιχνίδι, ο ΟΦΗ θα βρει μπροστά του μία ομάδα που παίζει πρώτα για να μη δεχτεί γκολ και μετά για να βάλει. Πάμε, δηλαδή, για τη ρεβάνς της πρώτης μονομαχίας, ανάμεσα στο ποδόσφαιρο κυριαρχίας και στο ποδόσφαιρο σκοπιμότητας.
