Το παιχνίδι
Με εκπλήξεις στην 11αδα, σε σχέση με όσα περιμέναμε, ο ΟΦΗ, αλλά όχι στην προσέγγιση και το σχηματισμό. Χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις ο Παναιτωλικός στη σύνθεσή του και με συντηρητική, όπως αναμενόταν, προσέγγιση, αλλά 3αδα στην άμυνα και σχηματισμό 3-5-2 (ή 3-5-1-1 πιο αναλυτικά). Ξεκάθαρος στόχος των φιλοξενούμενων, να αφήσει ελάχιστους χώρους στον ΟΦΗ, για να κάνει το συνδυαστικό παιχνίδι που επιδιώκει, με καλή κυκλοφορία της μπάλας.
O ΟΦΗ, από την άλλη, επέλεξε να στηριχτεί στους ποδοσφαιριστές, που είχαν πάρει περισσότερο χρόνο στα φιλικά. Με τους 2 Αργεντίνους στον πάγκο, τον Μαρινάκη να κερδίζει θέση έναντι του Ουές (που ως πιο επιθετικογενής έδειχνε να έχει προβάδισμα) και τον Βάτερμαν να παίρνει το «χρίσμα» του νο1, τουλάχιστον για την ώρα.
Το 1ο ημίχρονο - Ο Παναιτωλικός εκμεταλλεύτηκε πλήρως την κακή εικόνα του ΟΦΗ
Το παιχνίδι ξεκίνησε όπως θα περίμενε κανείς, με τον ΟΦΗ να έχει την κατοχή και τον Παναιτωλικό να κλείνει χώρους. Βέβαια, όπως πολλές φορές είχε διαπιστωθεί σε ματς του ΟΦΗ την περσινή σαιζόν, η κατοχή δεν αρκεί. Ο Παναιτωλικός έξυπνα, πίεζε στα 2/3 του γηπέδου, άφηνε την αμυντική τετράδα να αλλάζει μπάλα οριζόντια και φρόντιζε να μην υπάρξει κάθετο παιχνίδι. Και το κατάφερε.
Βοήθησε σε αυτό και η στατικότητα των χαφ και των επιθετικών του ΟΦΗ. Βοήθησε, επίσης, η μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις γραμμές. Βοήθησε, επίσης, η έλλειψη αποτελεσματικότητας στο 5’, στο «δώρο» που έκανε η άμυνα του Παναιτωλικού, σε μία φάση που μπορούσε να αλλάξει τη ροή του ματς.
Κάπως έτσι, όσο περνούσε η ώρα, αντί να κλιμακώνει ο ΟΦΗ την πίεσή του, βλέπαμε τον Παναιτωλικό να ξεθαρρεύει και να ψάχνει φάσεις. Με τα λάθη στο κέντρο να διαδέχονται το ένα το άλλο, το να φτάσει γύρω από την περιοχή του Βάτερμαν, έγινε πολύ απλό. Αντίθετα, στην αντίπαλη πλευρά δεν βλέπαμε ούτε συνδυαστικό παιχνίδι, ούτε υπερφόρτωση παικτών σε χώρους, ούτε κινήσεις. Βλέπαμε μόνο μεγάλες μπάλες, από πίσω μπροστά. Κι αυτές, για κάποιο λόγο, όχι ανάμεσα σε στόπερ και μπακ, αλλά στο κέντρο της άμυνας. Δεν είδαμε ακόμα, όπως θα ήταν λογικό, οι μπαλιές αυτές να στοχεύσουν τον Κωνσταντόπουλο, ως πιο άπειρο, ή τον Λιάβα ως κοντύτερο. Αντιθέτως, για τον Καρασαλίδη, ήταν πολύ βολικός ένας τέτοιος τρόπος παιχνιδιού.
Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε στην εξέλιξη του ημιχρόνου, ότι σε καμία φάση του ματς, δεν είδαμε το γνωστό πρεσάρισμα ψηλά του ΟΦΗ. Αυτό που οδηγούσε σε διαρκή λάθη, ειδικά αντιπάλους του όπως ο Παναιτωλικός και έφερνε ανακτήσεις της μπάλας και νέες επιθέσεις.
Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι φαινόταν κολλημένο στο 0-0 με τον Παναιτωλικό, με τις κινήσεις του Ντιαζ ανάμεσα στις γραμμές του ΟΦΗ, τα ανεβάσματα του Τζανακάκη και την εξυπνάδα στον τρόπο παιχνιδιού του Ματσόλα, να αφήνουν μία υπόνοια ότι μπορεί ο ΟΦΗ να πληρώσει την κακή του εικόνα. Όπως και συνέβη, σε μία φάση που θα μπορούσε ούτε να δοθεί το κόρνερ, αλλά ούτε και να χαθεί η μπάλα έξω από την περιοχή, τόσο φτηνά, από τον Σακόρ.
Αξιοσημείωτο, ότι το περσινό «χούι» του ΟΦΗ να δέχεται γκολ στο 45 και κάτι, συνεχίστηκε.
Το 2ο ημίχρονο - Καλύτερος ο ΟΦΗ με τους Αργεντίνους, αλλά όχι και καλός
Το 2ο ημίχρονο ξεκίνησε στο ίδιο τέμπο. Μέχρι να περάσει ο Σίμος στο παιχνίδι Μεγιάδο και κυρίως Νέιρα και να κάνει ο ΟΦΗ ένα 10λεπτο ξέσπασμα. Με λίγο μεγαλύτερη ένταση στο παιχνίδι του, λίγη ζωντάνια περισσότερη, αλλά και επιτέλους, κάθετο παιχνίδι.
Έτσι, στην πρώτη φάση που ο ΟΦΗ κινήθηκε κάθετα (κλασσικά με τον Νέιρα) και έβγαλε συνδυασμό από αυτούς που βλέπαμε πέρυσι, πέτυχε και το 1-1. Για ένα διάστημα μετά το γκολ, με τον Βαζ να παίρνει πρωτοβουλίες και να κινείται πολύ περισσότερο στον άξονα, άρχισε να διαφαίνεται μία πίεση προς τον αντίπαλο, κοντά στην περιοχή του. Χωρίς όμως διάρκεια, τελικά.
Όσο κυλούσε το ματς, ο Παναιτωλικός έβρισκε τρόπο να παγώνει το ματς, ο ΟΦΗ δεν απειλούσε και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε και ο τραυματισμός του Βαζ. Σε συνδυασμό με τη φυσιολογική κόπωση για την εποχή, το παιχνίδι έγινε πολύ αργό, έχασε ξανά τον όποιο ρυθμό είχε βρει και φαινόταν ότι μόνο με κάποιο λάθος ή με κάποια στατική φάση, θα μπορούσε να αλλάξει το σκορ.
Το λάθος δεν ήρθε, ούτε και πολλά στημένα κέρδισε ο ΟΦΗ κοντά στην περιοχή. Μοιραία λοιπόν, καταλήξαμε στην ισοπαλία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάθε ομάδα είχε από ένα ημίχρονο,
αλλά αυτό, έχω την εντύπωση, ότι είναι μάλλον κολακευτικό για τον ΟΦΗ που στο 2ο μέρος σκόραρε, αλλά δεν απείλησε ιδιαίτερα.
Πέρα από το αποτέλεσμα, που σίγουρα είναι μια γκέλα εντός έδρας, αυτό που κυρίως φάνηκε είναι ότι ο ΟΦΗ χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά. Κυρίως μεσοεπιθετικά. Οι αρετές που έβγαλε πέρυσι, προς το παρόν, δεν έχουν βγει και πρέπει να βρει τον τρόπο να τις επαναφέρει στο παιχνίδι του. Επιπλέον η νευρικότητα, την οποία ανέφερε κι ο Σίμος αμέσως μετά το ματς, δεν τον βοηθά. Και δε μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει το λόγο, που μπορεί να υπάρχει.
Γενικά, υπάρχει ανάγκη άμεσα η ομάδα να ανεβάσει ταχύτητα, να γίνει πιο κινητική και να ξαναρχίσει να δημιουργεί.
Η ακτινογραφία των παικτών:
Βάτερμαν: Σταθερός, καλός με τα πόδια, χωρίς πολλή δουλειά.
Μαρινάκης: Ο Παναιτωλικός έπαιξε λιγότερο από την πλευρά του. Δεν είχε μεγάλα θέματα αμυντικά, αλλά επιθετικά δε βοήθησε.
Κοροβέσης: Από την πλευρά του έγιναν οι περισσότερες επιθέσεις και είχε αρκετά προβλήματα. Επιθετικά είχε ανεβάσματα, αλλά έλειψε η καλή τελική ενέργεια.
Γιαννούλης: Όχι σπουδαίο ματς. Ο Ματσόλα τον δυσκόλεψε αρκετά, όπως και οι κινήσεις του Ντίας. Με τα πόδια, επίσης, περιορίστηκε κυρίως σε μεγάλες μπαλιές.
Βούρος: Βγάζει δυναμισμό και είναι παρεμβατικός. Όμως με τα πόδια δεν έκανε και το καλύτερό του ματς, ενώ φλέρταρε 2 φορές με 2η κίτρινη κάρτα.
Σακόρ: Σε ρόλο αμυντικού χαφ, δεν πήγε καλά, ενώ έχει ευθύνη και για τη φάση που κέρδισε ο Παναιτωλικός το πέναλτι. Λογικό να αντικατασταθεί, θα μπορούσε και νωρίτερα.
Στάικος: Δεν έκανε καλό ματς, παρότι είχε διάθεση. Δε βοήθησε καθόλου δημιουργικά.
Ναμπί: Πέρα από 2-3 φάσεις που συμμετέχει στο τακτικό παιχνίδι, γενικά ήταν εκτός ματς. Η εμφάνισή του, ήταν μάλλον συνέχεια της εικόνας του στα φιλικά.
Σαρδινέρο: Άχρωμος και εκτός ματς, στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού.
Βαζ: Δε ξεκινά καλά, παρότι όπως πάντα έχει διάθεση, στο 2ο ημίχρονο ανέβηκε και κινήθηκε περισσότερο και είχε συμμετοχή στο γκολ. Μετά τα νέα για τον τραυματισμό του όμως, όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες.
Φιγκεϊρέντο: Δεν ήταν σε καλή μέρα, χάνει μια μεγάλη ευκαιρία στο 5’. Παρόλα αυτά, συμμετέχει στο γκολ.
Μεγιάδο: Μπήκε και έδωσε πνοή, παρότι δεν έπιασε μία μεγάλη απόδοση, πράγμα λογικό, αφού του λείπουν ματς.
Νέιρα: Ήταν ο περσινός MVP του ΟΦΗ και μας θύμισε γιατί.
Γκαργκαλατζίδης - Ουές: Μπήκαν με διάθεση, αλλά δεν τους βγήκαν οι ενέργειες που επιχείρησαν.
Γρίβας: Έπαιξε λίγο.
