ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ & ΓΙΝΕ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ OFICRETE

Oficrete
24/02/2020 - 11:50

Όλα λάθος!

Ήττες σε τέτοιες έδρες είναι στο πρόγραμμα. Εμφανίσεις, όμως, με την αγωνιστική εικόνα και νοοτροπία αυτή, δεν ταιριάζουν ούτε με το project, ούτε με τη φιλοσοφία του. Ας ελπίσουμε πως το χαστούκι αυτό θα γίνει ηλεκτροσόκ, ενόψει του τελικού με τη Λαμία

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Χρίστος Σμπώκος
Πέρυσι, κάπου στην αρχή της σαιζόν, μετά από μία ήττα κάτω τα χέρια από τη Ξάνθη εκτός έδρας, είχα βάλει έναν τίτλο «Η ήττα είναι στο πρόγραμμα, το "άνευ αγώνος" όχι». Θα μπορούσε να τον έχω βάλει και σήμερα. Ο ΟΦΗ έχασε, 3-0 άνευ αγώνα (#διπλής) το ματς με την ΑΕΚ.

Ως την Κυριακή, θεωρούσα ότι ο ΟΦΗ έκανε τα χειρότερά του ματς στη Λάρισα (ήττα 3-2) και στην Τούμπα (ήττα 4-0). Τελικά, το παίρνω πίσω, με την ΑΕΚ ήταν μακράν η χειρότερη εμφάνιση. Στη Λάρισα, είδαμε ένα 10λεπτο, έστω, με εμπνεύσεις. Στην Τούμπα είδαμε ένα ημίχρονο τακτικής προσήλωσης. Χθες, δεν είδαμε το παραμικρό.

Η ανάλυση αυτή καθυστέρησε να γραφτεί, όσο καμία άλλη σε αυτή τη σαιζόν. Κυρίως, γιατί είχα στο νου μου ότι την επόμενη αγωνιστική ο ΟΦΗ παίζει ένα τελικό. Με νίκη ξαναβγαίνει Ευρώπη, μετά από 2 δεκαετίες. Μήπως είναι προτιμότερο να αφήσουμε το ματς αυτό, λοιπόν, πίσω και να επικεντρωθούμε στο επόμενο; Από την άλλη, ο Σίμος στις δηλώσεις του ανέφερε πως «αυτό το ματς θα μας κάνει καλό στη συνέχεια». Φαντάζομαι ότι ο μόνος τρόπος που θα μας κάνει καλό είναι, αν καταλάβουμε πόσο χάλια παίξαμε. Και, κυρίως, αν εντοπίσουμε τους λόγους που παίξαμε τόσο χάλια.

Είναι δεδομένο ότι εντός ομάδας η εβδομάδα αυτή θα κυλήσει ήρεμα, χωρίς πανικούς και αναθέματα. Και πολύ σωστά θα κάνει η ομάδα. Ο Μπούσης έδωσε το στίγμα ήδη μετά το ματς. Όμως, πρέπει να κυλήσει και με πολλή αυστηρή κριτική, όχι για την ήττα, αλλά για την εικόνα και την αγωνιστική συμπεριφορά. Δυστυχώς τα Σαββατιάτικα, θετικά για τον ΟΦΗ, αποτελέσματα, αντί να λειτουργήσουν ως μεγάλο κίνητρο και να ανεβάσουν τη διάθεση και την αγωνιστικότητα, έδρασαν σαν ηρεμιστικά - υπνωτικά. Για κάποιο λόγο, οι παίκτες θεώρησαν ότι όλα κρίνονται με τη Λαμία και το ματς με την ΑΕΚ είναι για να μην τραυματιστούμε, να μην πάρουμε κάρτες και, γενικά, ένα ματς τυπική διαδικασία. Μετά το τέλος της σαιζόν, πρέπει να δει σοβαρά η ομάδα γιατί συνέβη. Κι ακόμα χειρότερα, αν δε συνέβη αυτό που εγώ κατάλαβα ως θεατής στο γήπεδο, τότε πρέπει να αναλυθεί γιατί η ομάδα δεν κατέβηκε ποτέ να παίξει στο ΟΑΚΑ, παρότι είχε κίνητρο.

Μεγάλος ο πρόλογος, αλλά νομίζω ότι ο ΟΦΗ πρέπει να προβληματιστεί πολύ από την εικόνα που είχε στο γήπεδο. Αντιθέτως, η ποδοσφαιρική ανάλυση του ματς, δε χρειάζεται να είναι μεγάλη.

Το παιχνίδι

Η ΑΕΚ έπαιξε, όπως ακριβώς παίζει το τελευταίο διάστημα. Δεν έκανε τίποτα διαφορετικό, τίποτα απρόβλεπτο και τίποτα καινούριο. Μπήκε δυνατά, στηρίχθηκε στις ατομικές ενέργειες των 3 επιθετικών της, στις καλές μεταβιβάσεις των 2 κεντρικών της χαφ και στις κινήσεις «κρυφού- φορ» του επιτελικού της (χθες ήταν ο Μάνταλος). Έκανε τα απολύτως προβλεπόμενα, όπως τα συζητούσαμε πριν το παιχνίδι.

Ο ΟΦΗ πάλι, δε έκανε τίποτα από όσα θέλαμε και από όσα θα έπρεπε να κάνει, για να διεκδικήσει τις πιθανότητές του. Ούτε οι γραμμές του ήταν κοντά, ούτε τα μαρκαρίσματά του ήταν πιεστικά, ούτε σημάδεψε τα «πειραματικά» στόπερ της ΑΕΚ, ούτε κράτησε τον έλεγχο του ματς, ούτε απέφυγε τα λάθη στο ξεκίνημα των επιθέσεων, ούτε απέφυγε τις αδράνειες, ούτε απομόνωσε τα χαφ της ΑΕΚ, ούτε έλεγξε τις κινήσεις των μεσοεπιθετικών της, ούτε είχε επιστροφές, ούτε είχε αποφασιστικότητα, ούτε είχε συνεργασίες, ούτε έβγαλε αντίδραση, ούτε έπαιξε κάθετα, ούτε έγινε απειλητικός, ούτε γενικά εφάρμοσε το πλάνο του παιχνιδιού του. Σε κανένα σημείο. Άνευρος, αδρανής, αργός και τελικά αόρατος.

Μάλιστα, δεν άκουσε καν τα καμπανάκια που χτύπησαν από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Μπαίνει η ΑΕΚ, προειδοποιεί στα 20’’ με το Μάνταλο, σε μία κλασσική κίνηση ΑΕΚ, με το 10αρι δηλαδή να κινείται από πίσω και να βγάζει τελική. Δεν ακολουθούν τα χαφ του ΟΦΗ, βγάζει ο Σωτηρίου. Σε περίπου 1 λεπτό μετά, ο Μάνταλος ξανακάνει το ίδιο, ο ΟΦΗ ξανακάνει (ή δεν κάνει πιο σωστά) το ίδιο, 1-0 πριν καλά - καλά αρχίσει το ματς.

Στο 8’ ο ΟΦΗ τρώει ένα από τα «κλασσικά» του γκολ. Ο αντίπαλος μπακ κατεβαίνει (Μπακάκης), ο εξτρέμ του ΟΦΗ (Σεμέντο) δεν επιστρέφει ποτέ, παρόλα αυτά ο ΟΦΗ αμύνεται μέσα στην περιοχή με 5 παίκτες, ο αντίπαλος ανεβάζει μόλις 2 κι όμως κάνει γκολ. Για ακόμα μία φορά φέτος, ο ΟΦΗ διδάσκει πώς το να έχεις αρκετούς παίκτες στο χώρο, δεν αρκεί. Πρέπει οι παίκτες αυτοί αφενός να είναι σωστά τοποθετημένοι κι αφετέρου να μην είναι αδρανείς. Μαρκάρισμα στα 2 μέτρα από τον αντίπαλο, δεν υπάρχει. Είναι απλή παρατήρηση του αντιπάλου.

Με το σκορ 2-0 στο 8’, η ΑΕΚ είχε όλη την άνεση να κάνει το παιχνίδι που της αρέσει. Κλειστοί χώροι πίσω, η μπάλα στον αντίπαλο στο δικό του μισό, με σωστή πίεση που τον οδηγεί σε ανούσιο, οριζόντιο παιχνίδι κατοχής. Με την ΑΕΚ να παραμονεύει για το λάθος, που θα τη φέρει με γρήγορες κινήσεις στην πλάτη της άμυνας, να απειλεί. Παρόλα αυτά, σαν ευγενική οικοδέσποινα, ξανά προειδοποίησε. Στο 21' ο Βέρντε κάνει πρόβα το γκολ, φεύγοντας στην πλάτη του Γιαννούλη και του Κοροβέση, με το Σωτηρίου να βγάζει το τετ-α-τετ. Μετά από 9 λεπτά, ο Ολιβέιρα το χειρίστηκε καλύτερα, πάσαρε, αντί να τελειώσει μόνος του τη φάση και η σεμνή τελετή έλαβε οριστικά τέλος.

Από το 30’ και μετά, περιμέναμε όλοι την αντίδραση του ΟΦΗ. Δεν ήρθε ποτέ. Καμία αλλαγή στον τρόπο που προσέγγιζαν το ματς οι παίκτες του. Καμία αλλαγή - ηλεκτροσόκ κι από τον πάγκο. Κι όσο κυλούσε το ματς, τόσο πάγωνε το ΟΑΚΑ, εντός κι εκτός γηπέδου.

Στο 2ο ημίχρονο, η ΑΕΚ εμφανώς έριξε ρυθμό. Παρόλα αυτά, ο Μάνταλος είπε να δοκιμάσει αν πήρε ο ΟΦΗ το μάθημά του. Έτσι με ίδιες ακριβώς κινήσεις, κάθετα ως κρυφός φορ, έβγαλε στο 53’, στο 54’ και στο 56’, τρεις ακόμα τελικές. Σε καμία εξ’ αυτών, τα αμυντικά χαφ του ΟΦΗ δεν τον ακολούθησαν. Στη συνέχεια, αποφάσισε η ΑΕΚ να τεστάρει και αν οι επιστροφές των πλάγιων υπάρχουν, ανεβάζοντας σε 2-3 φάσεις ψηλά τα μπακ της. Επιστροφές δεν υπήρξαν ποτέ. Κάπως έτσι, σε ένα παιχνίδι με ήττα 3-0, MVP κατέληξε να είναι ο Σωτηρίου.

Το ρεζουμέ

Αν θέλουμε να στριμώξουμε σε μία φράση το χθεσινό ΟΦΗ, μπορούμε να πούμε ότι τα έκανε όλα λάθος. Δυστυχώς, αντί να μπει δυνατά και φορτσάτος από τη νίκη με τον Ατρόμητο, αλλά και τα καλά για εκείνον αποτελέσματα σε Τρίπολη, Λαμία, αλλά και Βόλο, μπήκε σα να κάνει αγγαρεία. Οι ήττες και μάλιστα από ομάδες καλές και φορμαρισμένες, όπως η τωρινή ΑΕΚ, είναι μέρος της ζωής και θα συμβούν. Οι ήττες, όμως, χωρίς μάχη και χωρίς καμία προσπάθεια, ενοχλούν. Δεν ταιριάζει αυτή η εικόνα καθόλου, όχι μόνο στην Ιστορία της ομάδας (έχουμε δει και πολύ χειρότερα), αλλά ούτε στο project και στη νέα φιλοσοφία που υπάρχει από πέρυσι. Δεν μεγαλώνει ποτέ μια ομάδα, αν δεν μάθει πρώτα να παλεύει κάθε ματς και να κυνηγάει πάντα το καλύτερο.

Απαραίτητη σημείωση: Η ανάλυση αφορά το συγκεκριμένο ματς καθαρά. Γνωρίζω πώς δε χάθηκε ο κόσμος και πώς υπάρχει ακόμα μια καλή πιθανότητα και ευκαιρία, η ομάδα να μπει στην 6αδα. Όμως, θεωρώ πιο παραγωγικό πρώτα να πω όσα είδα κι όσα με προβλημάτισαν και αμέσως μετά να τα αφήσω πίσω και να στηρίξω την ομάδα για τον «τελικό» με τη Λαμία. Σκέτη στήριξη, ξεχνώντας όσα είδα χθες, δεν προσφέρει και πολλά. Μόνο αποκοιμίζει. Ούτε και η ισοπέδωση προσφέρει κάτι. Καλό είναι, να έχει συνολικά ο οργανισμός «συναισθηματική σταθερότητα» και ωριμότητα.

Η ακτινογραφία των παικτών

Σωτηρίου: Χάρη σε αυτόν, το σκορ παρέμεινε σε ανεκτά πλαίσια. 7,5

Μπράουν: Εκτός ματς εντελώς. Λάθος τοποθετήσεις κι αργές αντιδράσεις. 4

Κοροβέσης: Τρέχει περισσότερο από όλους, στην 4αδα της άμυνας. Το πρόβλημα είναι ότι τρέχει σε λάθος χώρους και χωρίς μυαλό, σε αρκετές φάσεις. Ο εξτρέμ από την πλευρά του, άλλωστε, έβαλε 2 γκολ. 4

Γιαννούλης: Εκτός ματς εντελώς. Από την πλευρά του, Ολιβέιρα και Βέρντε κάνουν όργια. Ως πιο έμπειρος, περιμένει κανείς να βοηθήσει σε θέματα συγκέντρωσης και χαρακτήρα. 3,5

Κουτρουμπής: Είχε μεγαλύτερη διάθεση, αλλά έχασε τελείως τις φάσεις, εξαρχής. Μπερδεύεται από τη λάθος πάσα του Μεγιάδο στο 1ο γκολ, ξαναμπερδεύεται αργότερα στην αρχή της φάσης στο 2ο γκολ. Πελαγωμένος. 4

Μεγιάδο: Σχετικά πιο δραστήριος, αλλά από δική του λάθος πάσα ξεκινά το 1ο γκολ και δική του ευθύνη είναι και ο Μάνταλος. Κακό ματς. Τουλάχιστον απέφυγε την κάρτα. 4

Βίκτορ: Απογοήτευση. Έχασε το Μάνταλο σε όλες τις φάσεις, δε βοήθησε στο χτίσιμο των επιθέσεων και δεν έβγαλε χαρακτήρα και ηγετική προσωπικότητα, όπως θα περίμενε κανείς, με βάση την εμπειρία του. 3,5

Βαζ: Ήταν ο πιο δραστήριος μεσοεπιθετικά. Κυρίως μέχρι να αρπαχτεί (κακώς) με το Λιβάγια, να πάρει κάρτα και να εκνευριστεί. Παρόλα αυτά, τουλάχιστον, είχε λίγο νεύρο. Με ξάφνιασε η αλλαγή του στο 65’. 5

Σεμέντο: Από το 25-30’ αναρωτιόμουν πότε θα βγει. Ακόμα απορώ πώς έβγαλε 90λεπτο. Κάρτα δεν πήρε που ήταν στο όριο, αλλά δεν είχε και κίνδυνο, αφού ήταν αμέτοχος στο 95% των φάσεων. 3

Τσιλιανίδης: Κακό ματς, λίγη ουσία. Δεν ήταν αμέτοχος, αλλά δεν του βγήκε απολύτως τίποτα και αυτό τον κάνει να θολώνει και να χάνει την επαφή του με το ματς (τακτικά και πνευματικά). 4,5

Φιγκεϊρέντο: Πάλεψε, αλλά όσο περνούσε η ώρα, έμοιαζε να τα παρατάει. 5

Ναμπί: Από νωρίς αναρωτιόμουν γιατί να μη μπει, στη θέση του Σεμέντο, μπας και κάνει κάτι από τα δικά του τα απρόβλεπτα και ανάψουν τα αίματα. Όταν μπήκε, μου έφυγε η απορία. Εκτός ματς, εντελώς. 4

Νέιρα: Μάλλον μπήκε για να μας θυμίσει πόσο έλειψε στα πρώτα 65 λεπτά. Πρόσεχε εμφανώς πολύ τα μαρκαρίσματά του, για να αποφύγει την κάρτα. Κράτησε τη μπάλα και έκανε τα αυτονόητα (σωστές πάσες, καλό κράτημα μπάλας, χωρίς πουλήματα), όταν βέβαια είχαν όλα κριθεί. 5

Μαρινάκης: Μπήκε στο 87' για κάποιο λόγο.

Oficrete