Ο ΟΦΗ βρήκε το φορ που έψαχνε. Έκανε μία επιλογή με ορίζοντα την επόμενη σαιζόν κυρίως, που όμως θα πρέπει να φροντίσει από την τρέχουσα, να εντάξει τον ποδοσφαιριστή στην ομάδα και να τον σπρώξει προς ένα restart.
Ο Καστάνιος έχει δυνατό background (Ολλανδική σχολή, πέρασμα από μεγάλες ομάδες, άρα και σημαντικές παραστάσεις), είναι σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία, έχει κίνητρο να σώσει την καριέρα του και αποτελεί ένα στοίχημα για τον Οργανισμό. Θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και από τον παίκτη, αλλά και από την ομάδα για να βγει. Οι απορίες θα μας λυθούν στην πορεία, μέσα στο γήπεδο. Από ό,τι φαίνεται, θα χρειαστεί πάντως χρόνο, για να θεωρηθεί 100% έτοιμος.
Κόντρα στη βεβαιότητα ειδικών και μη, εγώ λέω, όπως σε κάθε μεταγραφή, να περιμένω πριν κρίνω. Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση περί έλλειψης φορ, κατά τη γνώμη μου, μπορεί και να είναι παραπλανητική.
Καταρχάς, θα κάνει καλό στην ομάδα ένας φορ, που πατάει καλά στην περιοχή, δημιουργεί φάσεις, εκτελεί και συμβάλλει σε συνεργασίες και επιθετική δημιουργία; Φυσικά και θα κάνει. Αν βρεθεί αυτός ο φορ, θα λυθεί το επιθετικό πρόβλημα της ομάδας; Όχι, δε θα λυθεί, λέω εγώ. Ίσως βελτιωθεί η τελική προσπάθεια. Αλλά δε θα λυθεί.
Το πρόβλημα του ΟΦΗ είναι δημιουργικό και ξεκινά από πιο πίσω. Αφορά στο πώς χτίζονται οι επιθέσεις του. Εδώ και καιρό, η ομάδα παίζει οριζόντια, κυκλοφορεί πολύ και με αρκετή ακρίβεια τη μπάλα κάτω από τη σέντρα ή έστω στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου, όμως εκεί κολλάει. Μπλοκάρει. Υπάρχει σαφές πρόβλημα στο τελευταίο τρίτο. Στην τελική ενέργεια, είτε είναι πάσα είτε είναι σουτ, είτε είναι ακόμα και μία διείσδυση. Ο ΟΦΗ φλυαρεί γύρω από την αντίπαλη περιοχή, δεν πατάει όμως ούτε πολύ ούτε καλά, μέσα σε αυτή και έχει εδώ και καιρό σταματήσει να παίζει κάθετα.
Αν θυμηθούμε τα «καλά» παιχνίδια του ΟΦΗ φέτος, θα δούμε πως έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Έπαιξε κάθετα και έφτιαξε πραγματικές ευκαιρίες. Και με τον Ατρόμητο εντός και με τον ΠΑΟΚ εκτός και με τον Βόλο εκτός. Στα 2 από τα 3 ματς σκόραρε. Συνολικά έβαλε 6 γκολ. Σε αυτά τα ματς, φάνηκε και ο Σαρδινέρο ως φορ. Σκόραρε 3 από τα 4 γκολ του, είδαμε κινήσεις που μας "έψησαν" από πλευράς του και κάπως έτσι καθιερώθηκε εκεί.
Στα ίδια ματς, είδαμε επίσης και τους εξτρέμ και τους χαφ του ΟΦΗ, να πατάνε περιοχή. Και να σκοράρουν. Ή τέλος πάντων, να φτάνουν πολύ κοντά στο γκολ.
Αντιθέτως, στα περισσότερα ματς, ο Σαρδινέρο δεν έχει φανεί. Ούτε ο Γιάννου, όσο είχε παίξει. Αυτό όμως δεν μπορεί να «χρεωθεί» μόνο στο φορ. Θα πάρει το μερίδιο που του αναλογεί, αλλά όχι, δεν οφείλεται σε αυτόν.
Ας μιλήσουμε συγκεκριμένα. Ο Γιάννου έχει αγωνιστεί 309 λεπτά μόλις. Σε 9 ματς, ξεκίνησε στα 3. Αυτό οφείλεται στην ανετοιμότητά του αρχικά, αλλά και στον τραυματισμό του στη συνέχεια. Τα 4 μόλις ματς που έχει παίξει πάνω από μισή ώρα, είναι με Τρίπολη και ΑΕΚ εκτός (βασικός) και Ολυμπιακό (βασικός) και Απόλλωνα (32’ λεπτά αλλαγή) εντός. Στα παιχνίδια αυτά, ο ΟΦΗ έκανε όσα έπρεπε για να αξιοποιήσει το φορ του; Κάποια ψήγματα σωστής δημιουργίας είδαμε στην Τρίπολη στο 1ο ημίχρονο, 2-3 καλές επιθέσεις με τον Ολυμπιακό (δοκάρι μετά από καλή τροφοδότηση και ένα πέναλτι που κέρδισε, αλλά το πήρε πίσω το VAR), μία εντελώς ανορθόδοξη προσπάθεια επίθεσης στο τελευταίο μισάωρο μετά το 0-2 με τον Απόλλωνα, ενώ με την ΑΕΚ είδαμε 20’ μόλις τον ΟΦΗ στο γήπεδο.
Μπορεί να κριθεί από αυτά ο Γιάννου; Προφανώς και δεν μπορεί, λέω εγώ.
Για να βγάλουμε συμπεράσματα για ένα φορ, θα πρέπει να τον βάλει η ομάδα του στο παιχνίδι. Τον κάθε Γιάννου, τον κάθε Καστάνιος, τον κάθε Φιγκεϊρέντο και τον κάθε Μάνο. Και πέρυσι, όταν η ομάδα απέδιδε δημιουργικά και ο Μάνος σκόραρε και βέβαια ο Φιγκεϊρέντο. Όταν η ομάδα μπλόκαρε, μπλόκαρε όμως και ο Βραζιλιάνος.
Σπάνια μπορεί ένα κλασσικό φορ, να αλλάξει τη μοίρα μιας ομάδας, μόνος του. Μπορεί να το κάνει, μόνο αν η ομάδα βρει τρόπο να τον αξιοποιήσει. Είτε βάζοντάς τον στο παιχνίδι της, είτε έστω προσαρμόζοντας το παιχνίδι της στα χαρακτηριστικά του. Αυτό το τελευταίο, το κάνει φέτος ο Αστέρας Τρίπολης με τον Μπαράλες. Το έχει κάνει κι ο Ολυμπιακός με τον Ελ Αραμπί. Αντιθέτως η ΑΕΚ, με 2+1 ποιοτικούς επιθετικούς (Ανσαριφάρντ, Ολιβέιρα, Λιβάγια), παίρνει μόνο αναλαμπές. Η ΑΕΚ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και για τον Αραούχο. Τον ίδιο παίκτη, όταν τον έβαλε στο παιχνίδι της και έπαιξε για εκείνον, τον αξιοποίησε, στην πρώτη του θητεία. Πέρυσι, που δεν το έκανε, ο Αραούχο πέρασε και δεν ακούμπησε.
Κοντολογίς, είναι πάντα χρήσιμο να παίρνεις ποδοσφαιριστές, με ποιότητα και ικανότητες. Για να τους αξιοποιήσεις όμως, θα πρέπει να έχεις και τον τρόπο να τους εντάξεις και να αναδείξεις τα προσόντα τους. Αλλιώς κι εκείνοι θα φαίνονται κατώτεροι των προσδοκιών και η ομάδα θα αναζητά διαρκώς άλλες λύσεις.
Στο υπόλοιπο της σαιζόν, το ζητούμενο για τον ΟΦΗ δεν είναι μόνο να βρει φορ (1 ή και 2) που να σκοράρει και να προσφέρει, αλλά να βρει και τον τρόπο που θα φτάνει η μπάλα σε αυτόν, ώστε να μπορέσει να δείξει την (όποια) αξία του.
