Οι φετινές Δευτέρες είναι πολύ δύσκολες για έναν ΟΦΗτζή. Και οι Τρίτες, και οι Τετάρτες, και οι Πέμπτες, και οι Παρασκευές, και τα Σάββατα, και οι Κυριακές. Όλες οι ημέρες.

Δεν υπάρχει όρεξη για τίποτα. Ούτε να δεις το ματς, ούτε να το συζητήσεις, ούτε να δεις τα στιγμιότυπα, ούτε να γράψεις για αυτό. Το ποδόσφαιρο υπάρχει για να περνάς καλά και ευχάριστα και όχι για να έχεις μόνο αρνητικά αισθήματα. Γι' αυτό γίναμε ποδοσφαιρόφιλοι από μικρά παιδιά, επειδή μας άρεσε.

Ναι, ο ΟΦΗτζής έχει περάσει και πιο δύσκολα στη ζωή του, όμως το φετινό "γαμώτο" δεν υπήρχε. Υπήρχε αγωνία για την επιβίωση και το μέλλον, αλλά δε σου πονούσε το μυαλό, ότι όλα πάνε ανάποδα μέσα στο γήπεδο, με ιδανικές συνθήκες έξω από αυτό.

Σοβαρευτείτε. Παίξτε μπάλα και σώστε την ομάδα. Στις δηλώσεις λέτε ότι "τα πολλά λόγια είναι φτώχεια", ότι "τα πολλά λόγια περιττεύουν", ότι "η ομάδα είναι πάνω από όλα". Ε, κάντε το λοιπόν. Νικήστε και τελειώστε αυτό το "ανέκδοτο" που ζούμε.

Δεν ενδιαφέρει κανέναν μας αν δε συμπαθείτε το συμπαίκτη σας ή τον προπονητή σας ή οτιδήποτε άλλο. Η δουλειά σας είναι να πάρετε τους απαραίτητους βαθμούς και να επαναφέρετε την ομάδα στην ασφάλεια. Έχετε ήδη γραφτεί σε μια μαύρη παράγραφο στην Ιστορία του Συλλόγου. Φροντίστε να μη γίνει σελίδα.