Ο ΟΦΗ κατάφερε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να μπλέξει στη μάχη για τη σωτηρία και την αποφυγή των δύο τελευταίων θέσεων, με τον 14ο να υποβιβάζεται μετά την ολοκλήρωση των πλέι άουτ και τον 13ο να δίνει αγώνες μπαράζ με τον 2ο της Super League 2.
Και το χειρότερο για την κρητική ομάδα είναι ότι δε σε αφήνει να έχεις αληθινή πίστη ότι θα κερδίσει οποιοδήποτε από παιχνίδια που ακολουθούν, σε κανονική περίοδο και πλέι άουτ, ακόμα και κόντρα στους - μέχρι σήμερα - ουραγούς.
Αντίθετα, εκείνοι δείχνουν σημάδια ανάκαμψης, ακόμα και μεταμόρφωσης, βοηθούμενοι και από τις πολλές αλλαγές που είχαν σε έμψυχο δυναμικό και τεχνική ηγεσία, το προηγούμενο διάστημα.
Από τη μεριά του, ο ΟΦΗ ακολούθησε έναν άλλο δρόμο, ο οποίος φανερώνει μέχρι και άγνοια κινδύνου. Συντηρητική ενίσχυση, με μία μεταγραφή (Καστάνιος), σε μία θέση που είχε ανάγκη, όμως οι νεότεροι τραυματισμοί που ακολούθησαν, φανέρωσαν νέα κενά που θα απαιτούσαν ακόμα και μπαλώματα, έστω και κόντρα στη φιλοσοφία της ομάδας, για να βγει αναίμακτα η χρονιά.
Για παράδειγμα, ο ΟΦΗ πρόσφατα έχασε Βούρο και Σελίμοβιτς με δίμηνους τραυματισμούς και περιμένει την επιστροφή του Μαρινάκη. Ενώ νωρίς στη χρονιά έμεινε χωρίς δεκάρι, μετά τις απώλειες Ναμπί, κατά κύριο λόγο, του Βαζ (που μπορούσε να δώσει μία λύση), τα προβλήματα του Ντε Γκούζμαν και του Νέιρα (από τους οποίους περίμενε δημιουργία), ακόμα και τον τραυματισμό του Σακόρ (όταν θυμόταν να παίξει). Έμεινε λοιπόν να στηρίζεται στο κέντρο στον Στάικο, στον Μεγιάδο, που επίσης δεν έχει back up και όποιον άλλον τύχει να είναι διαθέσιμος - υγιής.
Θεωρητικά, ο ΟΦΗ στηριζόταν στην επιστροφή του Τσιλιανίδη, ο οποίος θα μπορούσε να δώσει πολλές λύσεις και πίσω από το φορ και στα πλάγια και δημιουργικά και στο σκοράρισμα, η οποία όμως αποδείχθηκε προσωρινή, μετά τα προβλήματα που εμφάνισε στο μηνίσκο.
Ο ΟΦΗ λοιπόν σήμερα μόνος του μπήκε σε δύσκολη θέση, με την αστάθειά του, την έλλειψη αποτελεσματικότητας και την ανικανότητά του να πάρει έστω το βαθμό της ισοπαλίας, ακόμα και στα παιχνίδια που ήταν ισορροπημένα, αμφίρροπα ή ακόμα και σε αυτά που ήταν καλύτερος. Και πλέον κάθε βαθμός μετράει και μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος.
Και όπως μόνος του μπήκε σε αυτή τη δύσκολη θέση, έτσι μόνος του πρέπει να βγει. Δε θα έχει βοήθεια από κανέναν, ούτε από συμμάχους, ούτε από διαιτησία, ούτε - δυστυχώς - από τον ίδιο τον κόσμο του, ελέω COVID. Μόνος του πρέπει να παλέψει για να σωθεί. Μόνος του πρέπει να βρει τα όπλα και τη λύση, για να βγει από το αδιέξοδο που μόνος του μπήκε.
Η χρονιά είναι ήδη αποτυχημένη, ακόμα κι αν κάνει 10 σερί νίκες στα υπόλοιπα ματς, που λέει ο λόγος, ο ΟΦΗ πλέον πρέπει να κόψει το κεφάλι του, για να μη γίνει καταστροφική.
Και το χειρότερο για την κρητική ομάδα είναι ότι δε σε αφήνει να έχεις αληθινή πίστη ότι θα κερδίσει οποιοδήποτε από παιχνίδια που ακολουθούν, σε κανονική περίοδο και πλέι άουτ, ακόμα και κόντρα στους - μέχρι σήμερα - ουραγούς.
Αντίθετα, εκείνοι δείχνουν σημάδια ανάκαμψης, ακόμα και μεταμόρφωσης, βοηθούμενοι και από τις πολλές αλλαγές που είχαν σε έμψυχο δυναμικό και τεχνική ηγεσία, το προηγούμενο διάστημα.
Από τη μεριά του, ο ΟΦΗ ακολούθησε έναν άλλο δρόμο, ο οποίος φανερώνει μέχρι και άγνοια κινδύνου. Συντηρητική ενίσχυση, με μία μεταγραφή (Καστάνιος), σε μία θέση που είχε ανάγκη, όμως οι νεότεροι τραυματισμοί που ακολούθησαν, φανέρωσαν νέα κενά που θα απαιτούσαν ακόμα και μπαλώματα, έστω και κόντρα στη φιλοσοφία της ομάδας, για να βγει αναίμακτα η χρονιά.
Για παράδειγμα, ο ΟΦΗ πρόσφατα έχασε Βούρο και Σελίμοβιτς με δίμηνους τραυματισμούς και περιμένει την επιστροφή του Μαρινάκη. Ενώ νωρίς στη χρονιά έμεινε χωρίς δεκάρι, μετά τις απώλειες Ναμπί, κατά κύριο λόγο, του Βαζ (που μπορούσε να δώσει μία λύση), τα προβλήματα του Ντε Γκούζμαν και του Νέιρα (από τους οποίους περίμενε δημιουργία), ακόμα και τον τραυματισμό του Σακόρ (όταν θυμόταν να παίξει). Έμεινε λοιπόν να στηρίζεται στο κέντρο στον Στάικο, στον Μεγιάδο, που επίσης δεν έχει back up και όποιον άλλον τύχει να είναι διαθέσιμος - υγιής.
Θεωρητικά, ο ΟΦΗ στηριζόταν στην επιστροφή του Τσιλιανίδη, ο οποίος θα μπορούσε να δώσει πολλές λύσεις και πίσω από το φορ και στα πλάγια και δημιουργικά και στο σκοράρισμα, η οποία όμως αποδείχθηκε προσωρινή, μετά τα προβλήματα που εμφάνισε στο μηνίσκο.
Ο ΟΦΗ λοιπόν σήμερα μόνος του μπήκε σε δύσκολη θέση, με την αστάθειά του, την έλλειψη αποτελεσματικότητας και την ανικανότητά του να πάρει έστω το βαθμό της ισοπαλίας, ακόμα και στα παιχνίδια που ήταν ισορροπημένα, αμφίρροπα ή ακόμα και σε αυτά που ήταν καλύτερος. Και πλέον κάθε βαθμός μετράει και μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμος.
Και όπως μόνος του μπήκε σε αυτή τη δύσκολη θέση, έτσι μόνος του πρέπει να βγει. Δε θα έχει βοήθεια από κανέναν, ούτε από συμμάχους, ούτε από διαιτησία, ούτε - δυστυχώς - από τον ίδιο τον κόσμο του, ελέω COVID. Μόνος του πρέπει να παλέψει για να σωθεί. Μόνος του πρέπει να βρει τα όπλα και τη λύση, για να βγει από το αδιέξοδο που μόνος του μπήκε.
Η χρονιά είναι ήδη αποτυχημένη, ακόμα κι αν κάνει 10 σερί νίκες στα υπόλοιπα ματς, που λέει ο λόγος, ο ΟΦΗ πλέον πρέπει να κόψει το κεφάλι του, για να μη γίνει καταστροφική.
